อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ Novel00.com
จงเหยียนเฉินไม่รู้เป็นอะไร พอได้ยินคำว่าลูก ปรากฏว่าเขาอยากจะไปหามู่เยวียนเอ๋อร์ใจจะขาด
ตอนแรกหลังจากเขาหายดีแล้วก็จะไปหาเธอแล้ว แต่ว่าเขาไม่ได้กลับมานานมาก และก็งานศพของเฉินยู่เวิน สุขภาพของจวงจื่อจิ่นในตอนนี้ก็ไม่ค่อยดี ถ้าหากว่าเขาออกไปอีก
เพราะเรื่องส่วนบุคคล ไม่อยู่ข้างกายคนในครอบครัวเวลานี้ เห็นได้ชัดว่าเห็นแก่ตัวเกินไป
ตอนแรกเรื่องในบ้านทั้งหมดจวงเจียเหวินเป็นคนดูแล กตัญญูพ่อแม่ เขายิ่งไม่ได้อยู่ข้างกายพ่อแม่ เขาที่เป็นลูกคนโต รู้สึกละอายใจมาก
จวงจื่อจิ่นดูแลเขาตั้งแต่ล็กจนโต ตอนนี้สุขภาพของเธอไม่ค่อยดี ไม่แน่ว่าวันไหนอาจจะไม่ไหวแล้ว เขาไม่อาจเห็นแก่ตัวจากไปในตอนนี้
มื่อได้รับความยินยอมจากคนในครอบครัวแล้ว จงเหยี่ยนซีเองก็รับปากจะกลับไปประเทศไทยกับซงก้น และก่อนที่จะขึ้นเครื่องบิน เธอได้รับโทรศัพท์
กู้เสียนโทรมา
“แม่ของผมป่วย อาจจะเหลือเวลาไม่มากแล้ว ก่อนจากไป ผมอยาให้เขามาหนึ่งครั้ง”
จงเหยียนซียืนอยู่ตรงห้องโถงสนามบิน มือกำโทรศัพท์ ชะงักไปครู่หนึ่ง”แม่คุณเธอ.
“เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย รักษามาโดยตลอด แต่ผลไม่ค่อยดีนัก คุณหมอยื่นคำขาดแล้ว ผมรู้ว่าเขามีชีวิตของเขา ผมไม่อยากจะรกกวนเขา ก็แค่อยากให้เขารู้…ยังมีผมอยู่ ”
จงเหยียนซีพูดว่า”ฉันรู้แล้ว คุณส่งที่อยู่มาให้ฉัน ฉันกับเขาจะไปด้วยกัน”
“เขาจะมากับคุณไหม? ”
“ฉันมีวิธี เขาจะต้องไป” อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ Novel00.com
“ถ้าอย่างนั้นก็ดี”
หลังจากทั้งสองคุยสายเสร็จแล้ว กู้เสียนส่งที่อยู่มาให้เธอ
“เที่ยวบิน D360ที่จะเดินทางไปกรุงเทพฯ กำลังจะออกเดินทาง ขอให้ท่านผู้โดยสารทุกท่านโปรดเตรียมตัวขึ้นเครื่องด้วย”
“พวกเราไปเถอะ” ซงเก้นพูด
จงเหยียนซีมองดูเขาอย่างขอโทษ “ฉันอาจจะไม่สามารถกลับไปประเทศไทยกับคุณแล้ว มีเรื่องด่วนจำเป็นต้องจัดการ”
ซงเก้นมองดูเธออยู่หลายวินาที ในที่สุดก็พูดว่า”โอเค ถ้าอย่างนั้นผมส่งคุณกลับไป”
อันที่จริงในใจของเขากังวลว่าจงเหยียนซีเปลี่ยนใจในตอนนี้ เพราะเปลี่ยนใจที่จะกลับไปประเทศไทยกับเขาหรือ
แต่ก็ไม่ได้ถามออกมา
เขาจะไม่โกรธเธอ ถึงแม้เธอจะเปลี่ยนใจ
อย่างไรก็ตามเธอมีสิทธิ์ที่จะเลือก
“ไม่ต้อง ฉันส่งคุณขึ้นเครื่อง รอฉันจัดการเสร็จแล้ว ก็จะไปหาคุณ “จงเหยียนซียิ้ม
ใบหน้าซงเก้นยากจะซ่อนความตื่นเต้นไว้ได้”จริงหรือ? คุณจะมาหาผมหรือ? ”
“แน่นอน ฉันได้รับปากคุณแล้ว”เธออธิบายหนึ่งคำ”เพื่อนคนหนึ่งของฉัน แม่ของเขาป่วยหนัก ฉันต้องไปเยี่ยมสักครั้ง เพราะฉะนั้นถึงเสียเวลา คุณไม่ต้องคิดมาก”
ซงเก้นกอดเธอไว้”ผมรอคุณ”
“พอแล้ว รีบไปขึ้นเครื่องเถอะ”
จงเหยียนซีมองดูเขาเดินเข้าไปที่ประตูขึ้นเครื่อง ซงเก้นหันกลับมาโบกมือให้เธอ
เธอก็โบกมือตอบกลับด้วย
หลังของซงเก้นหายไปแล้ว เธอก็หยิบมือถือออกมา เดินไปข้างนอกด้วยแล้วโทรศัพท์ไปด้วย
แต่ว่ามือถือของกวนจิ้งโทรไม่ติด
เธอจึงต้องกลับบ้านไปของความช่วยเหลือจากจงงห้าว
“แกว่าอะไร? “ซูจ้านได้ยินคำพูดของจงเหยนซี แล้วถามออกมาอย่างไม่น่าเชื่อ”กวนจิ้งมีลูกนอกสมรสหรือ? ”
จงจิ่งห้าวนั้นไม่ตกใจใดๆ เอาเบอร์โทรศัพท์ให้เธอ
กวนจิ้งมีเบอร์มือถือสองเบอร์
เพียงแต่ว่ามีไม่กี่คนที่รู้อีกเบอร์หนึ่ง
พอจงเหยียนซีโทร โทรติดจริงๆด้วย
“คุณอากวน. “เธอเดินไปคุยโทรศัพท์ข้างๆ
ทางนี้หัวใจของซูจ้านลุกเป็นไฟด้วยความอยากรู้ “เรื่องที่กวนจิ้งมีลูกนอกสมรส จริงหรือ? ทำไมฉันไม่รู้เรื่องสักนิดเลย”
จงจิ่งห้าวมองเขาแวบหนึ่ง แล้วกล่าวว่า”เรื่องที่คุณไม่รู้ยังมีอีกเยอะ”
ซูจ้าน”
“ฉันไม่ได้อยากรู้ลูกนอกสมรสคนนี้ สิ่งที่ฉันอยากรู้ก็คือแม่ของลูกนอกสมรสคนนี้คือใคร”ซูจำานนั่งลงบนโซฟา แล้วพูดขึ้นว่า”ไม่คิดว่า ตอนที่กวนจิ้งยังหนุ่ม เสเพลมาก ลูกนอกสมรสก็ทำออกมาแล้ว”
อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ Novel00.com