ฉินยาจิตลอยไปเล็กน้อย ซูจ้านไม่ได้ปรากฏตัวทำให้เธอกังวลเล็กน้อย
หลินซินเหยียนนั่งลงบนโซฟา ฉินยานั่งข้างๆ โดยที่ไม่พูดอะไร มองดูเหมือนไม่มีชีวิตชีวา
“วันนี้เหนื่อยมากใช่ไหม” หลินซินเหยียนรินน้ำให้เธอ
ฉินยายกน้ำขึ้นมาดื่ม พลางพูด “ไม่เหนื่อย แต่ไม่ได้เจอซูจ้าน อาจจะเกิดอะไรขึ้นกับเขาหรือเปล่า？”
เธออดไม่ได้ที่จะถามว่าซูจ้านอยู่ที่ไหน
หลินซินเหยียนมองเธอ มันชัดเจนเลยว่ายังปล่อยวางไม่ได้
เธอเองก็รินน้ำ ก่อนจะถือในมือแล้วถาม “ทำไมถึงถามแบบนี้？เป็นห่วงเขาเหรอ？”
“ฉันไม่ได้เป็นห่วงเขา” ฉินยารีบปฏิเสธ จากนั้นก็อธิบาย “วันนี้เป็นวันแต่งงานของคุณกับจงจิ่งห้าว เขาไม่มางานแต่งงานเลย มันปกติเหรอ？”
หลินซินเหยียนไม่ได้รีบตอบ แต่ดื่มน้ำต่อเล็กน้อย ก่อนจะเปิดปากพูดขึ้นเบาๆ “เขาอยู่ตลอด เพียงแต่ไม่ได้มาอยู่ต่อหน้าคนอื่น”
“ทำไม？” ฉินยาถาม
หลินซินเหยียนวางแก้วน้ำลง พลางมองเธอ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร มันชัดเจนว่าเธอสนใจเลยถามต่อ ปฏิกิริยาตามสัญชาตญาณนั้นมันไม่มีทางเป็นเท็จ
เพียงไม่นานฉินยาก็รู้ว่าท่าทีของตัวเองนั้นมันชัดเจนเกินไป เลยพยายามจะอธิบาย แต่ว่าไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไร เลยร้อนรนใจทำอะไรไม่ถูกขึ้นมา
หลินซินเหยียนมองไปทางประตู แล้วก็มองเวลา ในตอนนี้ซูจ้านน่าจะถูกจงจิ่งห้าวหลอกมาได้แล้วมั้ง？
เธอเริ่มเข้าประเด็น “เสี่ยวยา คุณกำลังเป็นห่วงซูจ้าน”
“ฉันเปล่านะ” ฉินยาพูดอย่างไม่มั่นใจสักเท่าไหร่ เสียงเลยเบาลง
เธอพยายามไม่ถาม เพราะกลัวว่าความในใจจะเปิดเผยออกมา ตอนนี้ดันมาถูกหลินซินเหยียนจับได้เสียแล้ว
หลินซินเหยียนเองก็ไม่ถามต่อ แล้วให้เธอปล่อยวางลง
ที่ห้องข้างๆ เสิ่นเผยซวนพาจงจิ่งห้าวเข้ามา เขาหาคนที่ส่งของขวัญมาได้แล้ว แต่ว่าไม่ได้บอกหลินซินเหยียนเพราะคนคนนั้นเป็นคนของตระกูลกู้ เพื่อไม่ให้หลินซินเหยียนกังวลใจ ดังนั้นเลยโกหกเธอ หลังจากงานแต่งงานจบแล้วค่อยบอกจงจิ่งห้าว
เมื่อเห็นซูจ้านยืนอยู่ที่ประตูหน้าห้องพักของหลินซินเหยียน เลยถาม “ซูจ้านหลบตัวอยู่ตลอดงานแต่งงาน ตอนนี้จะมายืนอยู่หน้าประตูของพี่สะใภ้โดยไม่เข้าไปงั้นเหรอ？”
จงจิ่งห้าวนั่งลงบนโซฟา ก่อนจะเงยหน้าพลางขยับคอเสื้อ “ฉันตั้งใจ”
เขาโกหกซูจ้าน ว่ามีเรื่องอยากจะคุยกับเขา เลยพาเขาไปที่ห้องพัก เมื่อไปถึงประตูก็ได้ยินหลินซินเหยียนกับฉินยากำลังคุยกัน
ซูจ้านได้ยินว่าฉินยาอยู่ข้างใน เลยหันตัวจะเดินออกไป แล้วไปในห้องอื่นๆ จงจิ่งห้าวก็ไม่ได้บอกให้ชัดเจน แต่ว่าดันดึงเขาไว้
เขาไม่แน่ใจเลยอยากจะถาม ว่าทำไม？
สุดท้ายก็ได้ยินหลินซินเหยียนพูด “เสี่ยวยา คุณกำลังเป็นห่วงซูจ้าน”
ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้อยากรู้คำตอบ อยากรู้ว่าฉินยาเป็นห่วงตัวเองจริงๆ หรือเปล่า
ถึงแม้จะไม่ได้รัก ก็ไม่เป็นไร ขอเพียงแค่เป็นห่วงก็หมายความว่าในใจของเธอยังมีตัวเองอยู่
บางทีวิธีนี้เขาจะไม่รู้สึกถึงความรู้สึกของตัวเอง ไม่ใช่ว่าไร้ค่า
ตอนที่เสิ่นเผยซวนจะมาหาเขา ซูจ้านก็ตั้งใจอยากจะฟังคำตอบของฉินยาพอดี
“ทำไมเหรอ？” เสิ่นเผยซวนเหมือนจะไม่เข้าใจ ให้ซูจ้านยืนอยู่ตรงประตูทำไม หรือจะแอบฟังคนข้างในคุยกัน？
หัวของเสิ่นเผยซวนดีขนาดไหน เพียงไม่นานก็รู้ว่าฉินยาอยู่ด้านในแน่ๆ “คุณกับพี่สะใภ้ใจดีมาก เพิ่งจะจัดงานแต่งงานเสร็จ เหนื่อยขนาดนั้น ยังห่วงเรื่องของซูจ้านอีก”
จงจิ่งห้าวไม่อยากจะถกเรื่องนี้ตลอด เลยถามเขา “คุณเรียกฉันมาทำไม？”
สีหน้าของเสิ่นเผยซวนจริงจังขึ้น “ก่อนจะเข้างานพี่สะใภ้ได้รับของขวัญชิ้นหนึ่ง”
ถึงจงจิ่งห้าวจะไม่เมา แต่ว่าดื่มเยอะไปหน่อย หลินซินเหยียนเองก็มีเพื่อน ได้รับของขวัญก็ไม่แปลก ดังนั้นเลยไม่ได้สนใจ
“เขาคือพี่หกของตระกูลกู้ ชื่อกู้หุ้ยหยวน” เสิ่นเผยซวนพูดไป ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโชว์ภาพที่ถ่ายจากกล้องวงจรปิดให้เขาดู
“ผู้หญิงคนนี้ใช้พนักงาน ให้เอาของมาให้พี่สะใภ้ ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ของอันตรายอะไร แต่ว่าฉันรู้สึกว่าคนนี้ไม่ได้มาดี”
จงจิ่งห้าวหรี่ตาลง สำหรับตระกูลกู้นั้นเขาสังเกตอยู่ตลอดเวลา ถึงแม้ว่าจะมีคนมากมายในตระกูล แต่ก็ไม่ได้รักใคร่ ในสถานการณ์แบบนี้คนทำดีนั้นมันน้อยกว่ามากอยู่แล้ว
ในสถานการณ์แบบนี้ยิ่งกู้เป่ยที่ไม่รู้จักเพลาๆ ลง กลับมีเรื่องกับคนอื่นไปทั่ว ครั้งนี้พวกเขาพ่อลูกต่างร้ายมากกว่าดี
เขากลับให้คนไปจับตามองพี่สาวของกู้เป่ยที่แต่งงานแล้ว ก็สงบมาจนถึงทุกวันนี้ กู้หุ้ยหยวนนี้เขาเองก็พอมีข้อมูล ถ้าจะทำอะไรตระกูลกู้ สำหรับแวดวงคนที่เกี่ยวข้องกับตระกูลกู้นั้นจะต้องสืบให้ชัดเจน
เพียงแต่เขาคิดไม่ถึงว่าจะมีคนโผล่มา
“ส่งอะไรมา？” จงจิ่งห้าวถาม
“ถึงอย่างไรก็ไมใช่ของอันตราย ฉันเองก็ไม่ได้ดูให้ละเอียด คุณอยากจะทำอย่างไรต่อไป？”
เสิ่นเผยซวนถาม
“คุณบอกเธอว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนของตระกูลกู้เหรอ？” ตอนนี้จงจิ่งห้าวกลัวว่าหลินซินเหยียนรู้แล้วจะเป็นห่วงแล้วไม่อยากให้เธอมากังวลกับเรื่องวุ่นวายแบบนี้
“เปล่า ฉันบอกว่าหาไม่เจอ พี่สะใภ้เองก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ” เสิ่นเผยซวนพูด
“ให้คนไปจับตามอง” ตอนนี้เขาไปจัดการไม่ได้ เพิ่งจะจัดงานแต่งงานกับหลินซินเหยียนเสร็จ เขาอยากจะอยู่กับหลินซินเหยียนให้นานสักหน่อย แถมมะรืนนี้ยังต้องตรวจครรภ์ เขาต้องไปด้วย
