กวนจิ้งก็นั่งอยู่อย่างนั้นและไม่ขยับเขยื้อนอะไร “คุณมีอะไรก็พูดว่า ในห้องนี้มันไม่มีคน ไม่มีใครจะได้ยินหรอก”
กู้หุ้ยหยวนทำหน้าเย็นชาใส่ “ทำไม แค่นี้ก็กลัวฉันแล้ว? ฉันจะกินคนหรือยังไง?”
เอาแต่หลบอยู่นั่นแหละ เธอเป็นเสือหรือยังไง?
กวนจิ้งแอบมองเธออยู่หลายวินาที เพื่อให้เธอได้เชื่อมั่นในตนเองตลอด เขาสูดลมหายใจเข้า จากนั้นก็นั่งลงและยิ้มให้ตอนพูด “ทำไมคุณถึงได้ขี้เหนียวจัง?”
กู้หุ้ยหยวนส่งเสียงฮึมฮำในลำคอ “กวนจิ้งคุณรับปากยอมช่วยฉันคงไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม?”
“ผมไม่ได้โกหกคุณ ไม่ได้โกหกคุณจริงๆ” กวนจิ้งยิ้มหน้าบาน “ตอนแรกผมก็ไม่จะลาออกแล้วไม่ใช่เหรอ แต่เพื่อช่วยคุณ ขนาดลาออกผมยังไม่ออกเลย จะเป็นสายลับให้คุณนี่แหละ คุณวางแผนว่าจะทำยังไงต่อ?”
ถึงอย่างไรก็ได้รู้ถึงแผนการของเธอ ก็สามารถแจ้งในการทำลายแผนได้ก่อน
กู้หุ้ยหยวนครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ “ฉันไม่ได้เสียใจจนเป็นบ้าไป ก็แค่คนในบ้านตายไปจนไม่รู้สึกสบายใจ ตื่นตระหนกกับความอัดอั้น ฉันรู้ เรื่องที่ทำผิดกฎหมาย ฉันเองก็ต้องได้รับโทษทางกฎหมาย แต่ว่าการที่มาเห็นคนที่ทำลายครอบครัวของฉัน ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ฉันทำไม่ได้กับการที่มานั่งทำเป็นทองไม่รู้ร้อน ฉันคิดว่า ทำลายความรู้สึกของพวกเขาทั้งสองคนซะ จนภรรยาของแยกทางด้วย ก็ไม่ผิดกฎหมายใช่ไหม?”
อย่างน้อยเธอก็ไม่เคยได้ยินว่า คนที่เมียน้อยต้องถูกจำคุกนี่
กวนจิ้ง “…”
เขาคิดว่า ในโลกใบนี้มีคนที่เป็นเมียน้อยตั้งเยอะแยะ ถ้าเป็นเมียน้อยแล้วมันผิดกฎหมาย คนก็คงหายไปเยอะมากเลยมั้ง?
เขาก็ได้แต่หวังอย่างแรงกล้า สามารถเอากฎหมายมาใช้แบบนี้ได้
การทำลายครอบครัวคนอื่นเป็นความถือว่าเป็นความทุจริตทางศีลธรรม การละเมิดกรรมสิทธิ์ของคนอื่น ก็เหมือนกับการทำผิดทางกฎหมาย
เมื่อหันกลับมาคิดแล้วมันไม่ใช่ความจริง ตอนนี้สิ่งที่ถ่วงเวลาอยู่คือต้องรู้ให้ได้ว่าตกลงแล้วกู้หุ้ยหยวนต้องการจะทำอะไรแน่
“คุณคิดจะทำยังไง?” กวนจิ้งถาม
กู้หุ้ยหยวนช้อนสายตาขึ้น “คุณเป็นคนใกล้ตัวของจงจิ่งห้าว อีกทั้งเขาก็เชื่อมั่นคุณมากไม่ใช่เหรอ?”
กวนจิ้งก็นั่งอยู่อย่างนั้นและไม่ขยับเขยื้อนอะไร “คุณมีอะไรก็พูดว่า ในห้องนี้มันไม่มีคน ไม่มีใครจะได้ยินหรอก”
กู้หุ้ยหยวนทำหน้าเย็นชาใส่ “ทำไม แค่นี้ก็กลัวฉันแล้ว? ฉันจะกินคนหรือยังไง?”
เอาแต่หลบอยู่นั่นแหละ เธอเป็นเสือหรือยังไง?
กวนจิ้งแอบมองเธออยู่หลายวินาที เพื่อให้เธอได้เชื่อมั่นในตนเองตลอด เขาสูดลมหายใจเข้า จากนั้นก็นั่งลงและยิ้มให้ตอนพูด “ทำไมคุณถึงได้ขี้เหนียวจัง?”
กู้หุ้ยหยวนส่งเสียงฮึมฮำในลำคอ “กวนจิ้งคุณรับปากยอมช่วยฉันคงไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม?”
“ผมไม่ได้โกหกคุณ ไม่ได้โกหกคุณจริงๆ” กวนจิ้งยิ้มหน้าบาน “ตอนแรกผมก็ไม่จะลาออกแล้วไม่ใช่เหรอ แต่เพื่อช่วยคุณ ขนาดลาออกผมยังไม่ออกเลย จะเป็นสายลับให้คุณนี่แหละ คุณวางแผนว่าจะทำยังไงต่อ?”
ถึงอย่างไรก็ได้รู้ถึงแผนการของเธอ ก็สามารถแจ้งในการทำลายแผนได้ก่อน
กู้หุ้ยหยวนครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ “ฉันไม่ได้เสียใจจนเป็นบ้าไป ก็แค่คนในบ้านตายไปจนไม่รู้สึกสบายใจ ตื่นตระหนกกับความอัดอั้น ฉันรู้ เรื่องที่ทำผิดกฎหมาย ฉันเองก็ต้องได้รับโทษทางกฎหมาย แต่ว่าการที่มาเห็นคนที่ทำลายครอบครัวของฉัน ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ฉันทำไม่ได้กับการที่มานั่งทำเป็นทองไม่รู้ร้อน ฉันคิดว่า ทำลายความรู้สึกของพวกเขาทั้งสองคนซะ จนภรรยาของแยกทางด้วย ก็ไม่ผิดกฎหมายใช่ไหม?”
อย่างน้อยเธอก็ไม่เคยได้ยินว่า คนที่เมียน้อยต้องถูกจำคุกนี่
กวนจิ้ง “…”
เขาคิดว่า ในโลกใบนี้มีคนที่เป็นเมียน้อยตั้งเยอะแยะ ถ้าเป็นเมียน้อยแล้วมันผิดกฎหมาย คนก็คงหายไปเยอะมากเลยมั้ง?
เขาก็ได้แต่หวังอย่างแรงกล้า สามารถเอากฎหมายมาใช้แบบนี้ได้
การทำลายครอบครัวคนอื่นเป็นความถือว่าเป็นความทุจริตทางศีลธรรม การละเมิดกรรมสิทธิ์ของคนอื่น ก็เหมือนกับการทำผิดทางกฎหมาย
เมื่อหันกลับมาคิดแล้วมันไม่ใช่ความจริง ตอนนี้สิ่งที่ถ่วงเวลาอยู่คือต้องรู้ให้ได้ว่าตกลงแล้วกู้หุ้ยหยวนต้องการจะทำอะไรแน่
“คุณคิดจะทำยังไง?” กวนจิ้งถาม
กู้หุ้ยหยวนช้อนสายตาขึ้น “คุณเป็นคนใกล้ตัวของจงจิ่งห้าว อีกทั้งเขาก็เชื่อมั่นคุณมากไม่ใช่เหรอ?”
กวนจิ้งเหลือบมองด้านนอก ท้องฟ้ามืดแล้ว มีแค่แสงไฟนีออนหลากสีกำลังกะพริบ ดาษดาไปทั่วท้องฟ้า
เขาค่อยๆ ดึงสายตาของตนเองกลับ พลางใช้เสียงทุ้มต่ำกระซิบพูด “คุณรู้ตัวหรือเปล่าว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่?”
“คุณกับฉันต่างโตเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว อยากจะทำอะไรก็ทำได้ ยังมีอะไรที่จำเป็นต้องคำนึงถึงอีกเหรอ?” ริมฝีปากของเธอประกบลงบนใต้คางของกวนจิ้ง พลางจุมพิตอย่างแผ่วเบา “ฉันไม่มีวันให้คุณมารับผิดชอบหรอก รอคุณยอมตกลงเรื่องของฉันแล้ว คุณต้องการให้ฉันหายไปจากโลกของคุณ ฉันก็ไม่ยุ่งเกี่ยวกับคุณอีก”
กวนจิ้งหรี่ตาลง “ผู้หญิงอย่างคุณน่าช่างน่าเบื่อชะมัดเลย พอได้ผมแล้วก็คิดจะสะบัดตูดหนีเฉยเลยเหรอ?”
กู้หุ้ยหยวนแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาออก พลางยิ้มให้เขาด้วย “คุณกับฉันก็ไม่ใช่คู่รักกัน แถมยังไม่ใช่สามีภรรยา และก็ไม่ได้ซื้อขายกัน อย่างมากที่สุดก็เป็นเพื่อนต่างฝ่ายต่างได้ประโยชน์แหละ ถ้าคุณสนใจ แต่ฉันสามารถขึ้นเตียงกับคุณได้ ไม่พูดเรื่องความรู้สึก ถึงอย่างไรฉันรู้สึกพอใจคุณมาก~”
ประโยคสุดท้ายเต็มไปด้วยการหยอกเย้า
กวนจิ้งรู้สึกร้อนรุ่ม จนเริ่มอดทนไม่ไหวบ้าง จนสุดท้ายก็อดใจไม่ไหว เลยจัดการอุ้มเธอเดินเข้าไปในห้องนอนทันที
หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจแล้วกวนจิ้งก็เข้าไปอาบน้ำ ส่วนกู้หุ้ยหยวนนอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม อย่างเปล่าเปลือย บนใบหน้ายังมีสีหน้าแดงซ่านที่ยังไม่จางหายไป เธอกึ่งหลับกึ่งตื่น แต่ไม่ได้หลับจริงๆ ก็แค่ผล็อยหลับหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจแล้ว
ผ่านไปสิบกว่านาที กวนจิ้งก็นุ่งชุดอาบน้ำออกมา
“กวนจิ้ง พวกเราเป็นเพื่อนที่ให้ประโยชน์ต่อกันดีไหม?”
กวนจิ้งไม่ได้ตกปากรับคำ และก็ไม่ได้ปฏิเสธแต่กลับพูดว่า “วันนี้นอนที่นี่กับผมแล้วกันนะ”
กู้หุ้ยหยวนเองก็ไม่สนใจบนตัวของตัวเองที่ไม่มีอะไรสักชิ้น พลันเปิดผ้าห่มออกแล้ววิ่งไปกอดเอวของกวนจิ้งเอาไว้ พลางใช้เรือนร่างแนบชิดกับตัวเขาไว้ จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นและจูบเขาครั้งหนึ่ง “คุณไม่พูดฉันก็ถือว่าคุณตกลงแล้ว ต่อไปฉันต้องการคุณก็จะมาหาคุณ”
กวนจิ้งก็นั่งอยู่อย่างนั้นและไม่ขยับเขยื้อนอะไร “คุณมีอะไรก็พูดว่า ในห้องนี้มันไม่มีคน ไม่มีใครจะได้ยินหรอก”
กู้หุ้ยหยวนทำหน้าเย็นชาใส่ “ทำไม แค่นี้ก็กลัวฉันแล้ว? ฉันจะกินคนหรือยังไง?”
เอาแต่หลบอยู่นั่นแหละ เธอเป็นเสือหรือยังไง?
กวนจิ้งแอบมองเธออยู่หลายวินาที เพื่อให้เธอได้เชื่อมั่นในตนเองตลอด เขาสูดลมหายใจเข้า จากนั้นก็นั่งลงและยิ้มให้ตอนพูด “ทำไมคุณถึงได้ขี้เหนียวจัง?”
กู้หุ้ยหยวนส่งเสียงฮึมฮำในลำคอ “กวนจิ้งคุณรับปากยอมช่วยฉันคงไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม?”
“ผมไม่ได้โกหกคุณ ไม่ได้โกหกคุณจริงๆ” กวนจิ้งยิ้มหน้าบาน “ตอนแรกผมก็ไม่จะลาออกแล้วไม่ใช่เหรอ แต่เพื่อช่วยคุณ ขนาดลาออกผมยังไม่ออกเลย จะเป็นสายลับให้คุณนี่แหละ คุณวางแผนว่าจะทำยังไงต่อ?”
ถึงอย่างไรก็ได้รู้ถึงแผนการของเธอ ก็สามารถแจ้งในการทำลายแผนได้ก่อน
กู้หุ้ยหยวนครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ “ฉันไม่ได้เสียใจจนเป็นบ้าไป ก็แค่คนในบ้านตายไปจนไม่รู้สึกสบายใจ ตื่นตระหนกกับความอัดอั้น ฉันรู้ เรื่องที่ทำผิดกฎหมาย ฉันเองก็ต้องได้รับโทษทางกฎหมาย แต่ว่าการที่มาเห็นคนที่ทำลายครอบครัวของฉัน ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ฉันทำไม่ได้กับการที่มานั่งทำเป็นทองไม่รู้ร้อน ฉันคิดว่า ทำลายความรู้สึกของพวกเขาทั้งสองคนซะ จนภรรยาของแยกทางด้วย ก็ไม่ผิดกฎหมายใช่ไหม?”
อย่างน้อยเธอก็ไม่เคยได้ยินว่า คนที่เมียน้อยต้องถูกจำคุกนี่
กวนจิ้ง “…”
เขาคิดว่า ในโลกใบนี้มีคนที่เป็นเมียน้อยตั้งเยอะแยะ ถ้าเป็นเมียน้อยแล้วมันผิดกฎหมาย คนก็คงหายไปเยอะมากเลยมั้ง?
เขาก็ได้แต่หวังอย่างแรงกล้า สามารถเอากฎหมายมาใช้แบบนี้ได้
การทำลายครอบครัวคนอื่นเป็นความถือว่าเป็นความทุจริตทางศีลธรรม การละเมิดกรรมสิทธิ์ของคนอื่น ก็เหมือนกับการทำผิดทางกฎหมาย
เมื่อหันกลับมาคิดแล้วมันไม่ใช่ความจริง ตอนนี้สิ่งที่ถ่วงเวลาอยู่คือต้องรู้ให้ได้ว่าตกลงแล้วกู้หุ้ยหยวนต้องการจะทำอะไรแน่
“คุณคิดจะทำยังไง?” กวนจิ้งถาม
กู้หุ้ยหยวนช้อนสายตาขึ้น “คุณเป็นคนใกล้ตัวของจงจิ่งห้าว อีกทั้งเขาก็เชื่อมั่นคุณมากไม่ใช่เหรอ?”
