กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม 918 มอบกายให้ผม

“คนของผมเหรอ” เจียงโม่หานคิดได้อย่างรวดเร็วว่าวันนี้หนานเฉิงไม่อยู่บริษัท หรือว่าเป็นเขา
“หนานเฉิงไปหาคุณเหรอ”
จงเหยียนซีหัวเราะเยาะ “คุณอย่าบอกนะว่าคุณไม่รู้!”
เจียงโม่หานพูดตรงๆ “ผมไม่รู้จริงๆ ไม่รู้ว่าเขาพูดอะไรกับคุณ ถึงทำคุณโกรธขนาดนี้ ถ้าเป็นความผิดของเขาจริง ผมจะให้เขาไปขอโทษคุณ”
เวลานี้จงเหยียนซีก็เริ่มรู้สึกแล้วว่าตัวเองอาจจะหุนหันพลันแล่น เธอโกรธจนลืมตัวไป
เจียงม่หานแม้จะเป็นคนเย็นชาไร้ความรู้สึก แต่ไม่ใช่คนที่กล้าทำไม่กล้ารับ
“เขาบอกว่าอยากให้ฉันไปบริษัทคุณ เพื่อรายงานความคืบหน้าของแผนงานโครงการ เพราะตกลงกันไว้หนึ่งเดือน ดังนั้นการขอฉันแบบนี้ ฉันจึงไม่พอใจมาก”
“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้ ผมขอโทษคุณแทนเขาด้วย ตกลงกันไว้หนึ่งเดือน เราไม่ควรไปเร่งคุณอีก”
เจียงโม่หานพูดอย่างจริงใจ
จงเหยียนซีอยากจะพูดอะไรอีก “ในเมื่อเป็นเรื่องเข้าใจผิด งั้นก็แค่อยากให้ประธานเจียงควบคุมคนของคุณให้ดี คราวก่อนหลิงเวย คราว
นี้หนานเฉิง หรือว่าคนข้างกายประธานเจียง นั้นล้วนแล้วแต่ไร้มารยาท”

“จะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก” เจียงโม่หานไม่รู้จริงๆ ว่าหนานเฉิงทำแบบนี้ทำไมแถมยังทำลับหลังเขาอีก
“หวังว่าประธานเจียงจะควบคุมคนของตัวเองได้ ฉันแค่มาทำงาน ไม่อยากพัวพันกับพวกเรื่องยุ่งเหยิงโดยไร้เหตุไร้ผล”
พูดจบเธอก็ลุกขึ้นยืน “ฉันคงต้องไปแล้ว”
เจียงโม่หานลุกขึ้นยืนตาม “ผมจะไปส่งคุณ”
จงเหยียนซีปฏิเสธ “ไม่ต้อง”
“รู้สึกว่าคุณหลินจงใจหลีกเลี่ยงผมนะ” เจียงโม่หานพูดต่อ “เราเป็นหุ้นส่วนกัน คุณหลินไม่ต้องเกรงใจหรอก”
จงเหยียนซี”
เธอคิดหาข้อแก้ตัว “ฉันมีแฟน เขาใจแคบมาก ไม่ชอบให้ฉันใกล้ชิดกับผู้ชายอื่น”
พูดจบเธอก็ก้าวเดินจากไป
เจียงโม่หานไม่ได้บังคับ เพียงแต่มองตามหลังเธอไปเงียบๆ แล้วล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาหนานเฉิง ไม่นานสายก็เชื่อมต่อ
“อยู่ไหน” เขาถาม
“ข้างนอกครับ”

“สามสิบนาที ฉันจะไปรอนายที่ออฟฟิศ” พูดจบเขาก็วางสายไป เอาโทรศัพท์มือถือเก็บเข้ากระเป๋า สายตาตกลงไปยังกาแฟที่ไม่ได้ดื่ม
ก่อนจะค่อยๆ ลดสายตาลงพาให้คนอ่านความคิดในตอนนี้ของเขาไม่ออก
เขาก้าวออกจากร้านกาแฟด้วยสีหน้าเย็นชา
คนขับรถเห็นเขาออกมา จึงรีบกุลีกุจอเปิดประตูด้านหลัง เวลานี้เขาได้ยินเสียงผู้หญิงดังมา จึงเงยหน้าขึ้นมอง เห็นจงเหยียนซีกำลังฉุดดึงกู้เสียน
เท้าของเขาหยุดนิ่ง ไม่ได้ขึ้นรถในทันที
จงเหยียนซีเดินออกจากร้านกาแฟ ยังไม่ได้ไปในเดี๋ยวนั้น แต่ไปที่บริษัทของกู้เสียนอีกรอบหนึ่งเพื่อถามว่ากู้เสียนเข้ามาหรือยัง พนักงานต้อนรับบอกว่ามาแล้ว
ดังนั้นเธอจึงไปที่ออฟฟิศของกู้เสียน แต่กู้เสียนนั้นใจกำลังโกรธ ไม่ยอมพูดกับเธอ
เมื่อเห็นเธอมา จึงลุกขึ้นและคิดจะไปทันที แต่จงเหยียนซีดึงเขาไว้ “คุณโกรธฉันเข้าใจ แต่คุณจะไม่ให้ฉันอธิบายเลยเหรอ”
“ผมไม่อยากฟัง ตอนที่คุณเห็นรูปก็น่าจะรู้แล้ว คุณมีโอกาสมากมายที่จะบอกผม เมื่อคืนผมอารมณ์ไม่ดี ไปหาคุณเพื่อดื่มด้วย ผมรู้สึกแย่
มาก สับสนไปหมด แต่คุณไม่บอกอะไรเลย คุณคิดว่าผมเป็นเพื่อนหรือเปล่า”
เพราะความโกรธ ดังนั้นเสียงของกู้เสียนจึงดังมาก
เจียงโม่หานดวงตาขยับเล็กน้อย อารมณ์ไม่ดี ดื่ม เพื่อนงั้นเหรอ เหมือนจะได้ข้อมูลสำคัญ
ผู้หญิงคนนี้มีความลับอะไรกันแน่

จงเหยียนซีอยากจะพูดต่อ แต่เมื่อเห็นเจียงโม่หานอยู่ฝั่งตรงข้าม จึงกลืนคำพูดลงไปแล้วกอดเขา
กู้เสียนถูกเธอกระทำกะทันหัน จึงที่มที่อไปครู่หนึ่ง ร่างกายอ่อนนุ่มของเธอแนบชิดเขา ทำให้เขาตัวแข็งที่อไปชั่วขณะ “คุณ คุณทำอะไร”
“ชู่ว อย่าพูด” เธอกระซิบ กู้เสียน ”
เดิมทีโกรธมาก อยากแต่จะต่อว่า ตอนนี้กลับหายไปหมด
เขาลดสายตาลงมองเธอ “หรือว่าคุณเพื่อไม่ให้ผมโกรธ เลยจะมอบกายให้ผม”
จงเหยียนซี”…….
เธออยากจะแกะกะโหลกของเขาจริงๆ ดูซิว่าข้างในติดตั้งอะไรเอาไว้
คิดออกมาได้ยังไง
มองดูเจียงโม่หานขับรถจากไปแล้ว จงเหยนซึจึงปล่อยเขา แล้วก้าวถอยหลังเว้นระยะห่างระหว่างสองคน
เมื่อแขนที่โอบกอดว่างเปล่า กู้เสียนก็ค่อนข้างผิดหวัง
ถูกจงเหยียนซีล่อหลอกแบบนี้ เขาก็สงบลงมาไม่น้อย “คุณบอกมาซิ คุณมีปัญหาอะไร”
จงเหยียนซีมองเขา “ที่นี่เป็นสถานที่สำหรับการพูดคุยเหรอ”
โซนล็อบบี้ต้อนรับมีคนพลุกพล่านผ่านไปผ่านมา

กู้เสียนตระหนักได้ จึงหันเดินไปยังลิฟต์
จงเหยียนซีคิดในใจ เมื่อครู่ยังทำท่าเหมือนลาดื้อ ปฏิเสธที่จะฟังคำพูดเธออยู่เลย แค่แป๊บเดียวทำไมคิดได้แล้วล่ะ
ชิ ไม่สนแล้ว อธิบายให้เขาเข้าใจก่อนแล้วกัน
เธอตามเขาขึ้นไป
ไม่นานก็ถึงยังออฟฟิศของเขา
ทั้งสองคนนั่งลงบนโซฟา กู้เสียนพูดอย่างงอนๆ ว่า “พูดมา อะไรคือเหตุผลที่ทำให้คุณจงใจปิดบังผม”
“ฉันไม่ได้จงใจปิดบังคุณ ตอนเห็นรูปฉันแค่รู้สึกว่าคล้าย เพราะถึงยังไงบนโลกใบนี้ก็มีคนที่รูปร่างหน้าตาคล้ายกันอยู่ เมื่อยังไม่ได้รับ
การพิสูจน์ ฉันก็ไม่สามารถพูดปากเปล่าได้ คุณว่าถูกไหม”
“ยังไงมันก็แค่เหตุผลของคุณ” กู้เสียนรู้ว่าเธอจะพูดยังไงก็ได้
จงเหยียนซี”……
“ที่จริงจนถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่แน่ใจว่าคุณเป็นลูกของเขา เขาเป็นผู้อาวุโสของฉัน ที่ฉันไม่เคยบอกคุณ เพราะเขามีครอบครัว ฉันไม่รู้
ว่าการปรากฏตัวของคุณจะสร้างปัญหาให้กับครอบครัวของเขาหรือเปล่า ฉันเคยลองหยั่งเชิงถามเขาดูแล้ว ว่าตอนที่เขายังหนุ่ม…
“เป็นยังไง” กู้เสียนถามอย่างตึงเครียด
ตอนนี้เขาค่อนข้างเข้าใจความกังวลของจงเหยียนซีแล้ว