ตอนที่ 352 จริงใจ จริงเหรอ
ฉู่อีอีตื่นตกใจ ยื่นมือดึงผ้าห่มขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แต่ไม่ว่าเธอจะเคลื่อนไหวเร็วแค่ไหน เฉิงห่าวก็ถ่ายภาพเอาไว้แล้ว
“เฉิงเฮ่า คุณคิดจะทำอะไรน่ะ” ฉู่อีอีกัดฟันพูด เธอทนไม่ไหวแทบอยากจะฆ่าเขา
มุมปากยกยิ้ม ยื่นรูปที่ถ่ายเมื่อครู่ไปตรงหน้าฉู่อีอี “ดูคุณสิ ท่าทางมีความสุขแค่ไหน ถ้าเผยหนานเจวี๋ยได้รับรูปนี้ล่ะก็ คุณคิดว่าเขายังจะอยากได้คุณอยู่ไหม”
“เฉิงเฮ่า แกมันไม่ใช่คน! กว่าฉันจะเดินมาถึงวันนี้ได้มันไม่ง่ายเลย ทำไมแกต้องทำแบบนี้กับฉัน แกอยากจะทำอะไรกันแน่” ฉู่อีอีเอ่ยด้วยเสียงแหบแห้ง น้ำตาเป็นประกายอยู่ในดวงตา
“ที่รัก อย่าร้องไห้สิ ผมก็ไม่ได้อยากจะทำร้ายคุณ จริงๆ นะ” เฉิงเฮ่ากล่าว มองดูน้ำตาบนใบหน้าของ
ฉู่อีอี เขายื่นมือเช็ดน้ำตาบนใบหน้าของเธอด้วยความปวดใจ
“เฉิงเฮ่า งั้นคุณลบรูปถ่ายเมื่อกี้ดีหรือเปล่า” ฉู่อีอีกล่าว ยื่นมือที่อ่อนแรงไร้กระดูกของเธอดึงแขนของเขาไว้
มองเฉิงเฮ่าด้วยดวงตาที่เปื้อนน้ำตา
“คุณช่วยผมทำเรื่องนึง แล้วผมจะพิจารณาว่าจะลบรูปนี้ไหม ว่ายังไง” เฉิงเฮ่ากล่าว ยื่นมือลูบผมของเธอ
แม้ว่าเขาจะหมกมุ่นอยู่กับการมีสัมพันธ์กับเธอ แต่เขาก็ยังไม่ลืมจุดประสงค์ของการนัดเธอออกมาในวันนี้
ได้ยินคำพูดของเฉิงเฮ่าแล้ว หัวใจของฉู่อีอีส่งสัญญาณเตือนทันที เขาคิดจะทำอะไรกันแน่
“คุณจะให้ฉันทำอะไร” เงยหน้ามองเฉิงเฮ่าอย่างระแวดระวง รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี
เห็นท่าทางที่ตื่นตระหนกของฉู่อีอี เฉิงเฮ่าคลายมือของเธอออก ลุกขึ้นเดินไปนั่งที่โซฟา ยกขาไขว่ห้าง
“พรุ่งนี้บริษัทเผยจะประมูลราคาตรอกซอยเก่าในเมือง ผมอยากรู้ราคาประมูลของเขา” เฉิงเฮ่ากล่าว ใบหน้าที่มองฉู่อีอีเปี่ยมด้วยรอยยิ้ม
“อะไรนะ? คุณอยากให้ฉันไปขโมยราคาประมูลของเผยหนานเจวี๋ย?” เสียงของฉู่อีอีสูงขึ้นหลายระดับโดยไม่รู้ตัว เขาเป็นบ้าไปแล้วเหรอ ให้เธอทำเรื่องแบบนี้ได้ยังไง
เผยหนานเจวี๋ยคือคนที่เธอชอบ เธอจะทำเรื่องแบบนี้ได้อย่างไร เธอไม่มีทางรับปากแน่นอน!
“ที่รัก เบาๆ หน่อย หรือว่าคุณอยากให้ผมส่งรูปนี้ไปให้เขาเหรอ ในมือของผมไม่ได้มีแค่รูปนี้นะ” เฉิงเฮ่ากล่าว ยกโทรศัพท์มือถือในมือขึ้น ยิ้มให้เธอด้วยความไร้เดียงสา
ฉู่อีอีคิดไม่ถึงเลยว่าเฉิงเฮ่าต้องการให้เธอไปขโมยราคาประมูลของเผยหนานเจวี๋ย ถ้าหากเผยหนานเจวี๋ยรู้ล่ะก็ งั้นเธอก็ไม่จบเห่หรอกเหรอ เธอไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้แน่นอน
อีกอย่างถ้าหากเธอทำแบบนี้ ก็เท่ากับหักหลังเผยหนานเจวี๋ย ไม่ เธอจะไม่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเด็ดขาด
“ไม่ เฮ่า คุณอย่าทำแบบนี้กับฉัน” ฉู่อีอีกล่าว มองเฉิงเฮ่าด้วยสีหน้าตื่นตระหนก
“ก็ได้ ในเมื่อคุณไม่รับปาก งั้นผมก็จะส่งรูปให้เขา ดูสิว่าเขาจริงใจกับคุณจริงหรือเปล่า” เฉิงเฮ่าพูด หยิบโทรศัพท์มือถือพร้อมขยับนิ้ว
มือของฉู่อีอีกำผ้าปูเตียงแน่น หัวใจเต้นตึกตักๆ ไม่หยุด เธอรู้ดีว่าทันทีที่รูปนี้ถูกเปิดเผยออกไป ระหว่างเธอกับเขาก็จะเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว
แม้จะไม่อยากหักหลังเผยหนานเจวี๋ยมากเพียงใด แต่เธอกลัวที่จะสูญเสียทุกอย่างที่มีอยู่ในตอนนี้ไปมากกว่า
ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน แม้จะไม่เต็มใจ แต่เธอก็ต้องรับปากแล้ว “ก็ได้ ฉันรับปากคุณ แต่ว่าคุณต้องรับปากว่าจะไม่เปิดโปงรูปนี้ และห้ามทำร้ายเผยหนานเจวี๋ย”
เฉิงเฮ่าได้ยินคำพูดของฉู่อีอีแล้ว หรี่ตาลงอย่างน่ากลัว ความโกรธที่อธิบายไม่ได้ปรากฏอยู่ในดวงตา ลดขาลง รูปร่างที่สูงใหญ่ของเฉิงเฮ่าลุกขึ้นยืน เดินไปตรงหน้าฉู่อีอี เอื้อมมือใช้นิ้วชี้และหัวแม่มือบีบคางของเธอ
ผู้หญิงคนนี้จริงใจกับเผยหนานเจวี๋ยจริงเหรอ
ตอนที่ 353 คุณคือผู้หญิงของผม
“ฉู่อีอี ผมจะเตือนคุณนะ คุณคือผู้หญิงของเฉิงเฮ่า เพียงแค่ผมไม่ปล่อยมือ คุณก็อย่าคิดจะหนี ผมยิ่งไม่อนุญาตให้คุณมีผู้ชายคนอื่นในใจ ได้ยินหรือเปล่า” เสียงที่มีเสน่ห์ชั่วร้ายดังขึ้น ทั้งๆ ที่ใบหน้าของเฉิงเฮ่ากำลังยิ้ม แต่ว่าฉู่อีอีกลับรู้สึกว่าทั้งตัวเย็นเฉียบ
ฉู่อีอีเผชิญหน้ากับเฉิงเฮ่า แววตาหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด พยักหน้าโดยไม่รู้ตัวแล้ว
เฉิงเฮ่าพึงพอใจกับกับการตอบสนองของฉู่อีอีมาก หลังจากก้มหน้าลงจูบริมฝีปากของฉู่อีอีแผ่วเบาแล้ว ก็พ่นคำหนึ่งออกมา “เด็กดี” จากนั้นจึงหันหลังออกจากห้องไปแล้ว
จนกระทั่งเสียงปิดประตูดังขึ้น ฉู่อีอีจึงดึงสติกลับมา สายตาจับจ้องไปยังประตูด้วยความโกรธแค้น ดวงตาราวกับทนไม่ไหวต้องการจะจ้องประตูจนทะลุเป็นรู
หลังจากลุกขึ้นจากเตียงและแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว จึงออกจากโรงแรมวีนัส
ขับรถมาถึงลานจอดรถชั้นใต้ดินของกลุ่มบริษัทเผย ฉู่อีอีสงบสติอารมณ์อยู่นานจึงจะลงจากรถ และเดินไปยังลิฟท์
‘ติ๊ง’ เสียงลิฟท์เปิดออก ฉู่อีอีเดินออกมาจากข้างใน รู้สึกเหมือนพนักงานในบริษัทจะตื่นเต้นเป็นพิเศษ ฉู่อีอีอดไม่ได้ที่จะสงสัยเล็กน้อย
“เสี่ยวลี่ ช่วงนี้บริษัทยุ่งมากเหรอ” ฉู่อีอีไม่ได้มาที่บริษัทระยะหนึ่งแล้ว ถ้าหากไม่ใช่เพราะเฉิงเฮ่าบอกให้เธอมาขโมยราคาประมูลของเผยหนานเจวี๋ยล่ะก็ เธอก็คงจะไม่มา
“อ่อ คุณฉู่ ช่วงนี้บริษัทต้องเตรียมการประมูล พรุ่งนี้ก็ได้เวลาประมูลแล้ว ทุกคนก็เลยตื่นเต้นเป็นพิเศษ” หญิงสาวที่แผนกต้อนรับเห็นว่าคนที่เข้ามาคือฉู่อีอี พูดขึ้นทันที
ฉู่อีอีได้ยินเสี่ยวลี่แล้วก็พยักหน้า จากนั้นก็เดินไปยังออฟฟิศของเผยหนานเจวี๋ย ยกมือขึ้นเคาะประตู หลังจากได้ยินเสียงของเผยหนานเจวี๋ยดังมาจากข้างในแล้ว ฉู่อีอีจึงผลักประตูเข้าไป
ในออฟฟิศ เห็นเผยหนานเจวี๋ยกำลังก้มหน้าก้มตา ดวงตาของฉู่อีอีมีประกายความเจ็บปวด “หนานเจวี๋ย พักผ่อนสักหน่อยเถอะ คุณกินข้าวเที่ยงแล้วยัง” ฉู่อีอีกล่าว เดินไปหาเผยหนานเจวี๋ยพร้อมกับพูด น้ำเสียงเปี่ยมด้วยความเป็นกังวล
“กินแล้ว คุณมาได้ยังไง” เงยหน้าขึ้นมองฉู่อีอีอย่างเมินเฉย จากนั้นก็เอ่ยถาม
“คิดถึงคุณน่ะ ก็เลยมาหาคุณ ช่วงนี้คุณยุ่งอะไรอยู่หรือเปล่า ฉันเห็นคนข้างนอกท่าทางยุ่งมากเลย”
ฉู่อีอีแกล้งทำเป็นเอ่ยปากไม่เข้าใจ จ้องเขาตาไม่กระพริบ
“อืม พรุ่งนี้บริษัทจะเข้าร่วมการประมูล แล้ว ถ้าหากไม่มีอะไรล่ะก็ คุณกลับไปก่อนเถอะ” เผยหนาน
เจวี๋ยกล่าวโดยไม่เงยหน้าขึ้นมามอง
ได้ยินคำพูดของเผยหนานเจวี๋ยแล้ว ความโกรธที่อธิบายไม่ได้ในใจของฉู่อีอีเพิ่มขึ้น เธอเพิ่งมาก็จะให้เธอกลับ เขาไม่อยากเห็นหน้าเธอขนาดนั้นเลยเหรอ
ฉู่อีอีคิดในใจ “ก็ได้ งั้นคุณอย่าหักโหมล่ะ ฉันกลับก่อนแล้ว”
พูดจบ ฉู่อีอีก็ออกไปจากออฟฟิศของเผยหนานเจวี๋ยจริงๆ แล้ว หลังจากปิดประตูออฟฟิศ เธอจึงหันหลังจากไป
มองดูพนักงานที่ยุ่งวุ่นวาย ฉู่อีอีครุ่นคิดอยู่ในใจว่าต้องทำอย่างไรจึงจะได้ราคาประมูล
ขณะที่กำลังเดินผ่านล้อบบี้ ฉู่อีอีเห็นผู้ช่วยของเผยหนานเจวี๋ยกำลังถือเอกสารอยู่ในมือ ท่าทางรีบร้อนมาก เธอจึงเดินเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว
“ผู้ช่วยหยาง บังเอิญจังเลย” ฉู่อีอีเดินไปหาผู้ช่วย ชำเลืองมองเอกสารในมือของเขาด้วยความตั้งใจแต่เหมือนไม่ได้ตั้งใจ พบว่าสิ่งที่เขาถืออยู่ก็คืองานประมูล
เธอดีใจและครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว ว่าต้องทำอย่างจึงจะสามารถเห็นราคาในมือของเขาได้ และไม่ให้เขามองออก
“คุณฉู่ จะกลับแล้วเหรอครับ” ผู้ช่วยไม่ได้มีความรู้สึกที่ดีต่อฉู่อีอีนัก เพียงแต่เธอคือคู่หมั้นที่เผยหนานเจวี๋ยรัก ฉะนั้นอย่างน้อยก็ต้องมีมารยาทกับเธอสักหน่อย
“อือ หนานเจวี๋ยกำลังยุ่ง เลยไม่รบกวน” ฉู่อีอีพูด เงยหน้ามองเขาด้วยรอยยิ้มหวาน สายตากวาดมองสองคนที่เดินเข้ามากะทันหัน
แผนการผุดขึ้นในใจของฉู่อีอี หลังจากคำนวณระยะห่างระหว่างพวกเขาและเธออย่างดีแล้ว จู่ๆ ฉู่อีอีก็หันไปชนกับสองคนนั้นเข้า ฉู่อีอีอาศัยจังหวะนี้ ปัดเอกสารในมือของผู้ช่วยหล่น
