บทที่ 18 สมกับเป็นมือสังหาร
ฉันมีความคิดแบบนั้นก็รู้สึกว่าตัวเองต้องฝึกมากกว่านี้ แถมรู้วิธีฝึกเวทปีศาจมาแล้วด้วยสิ โชคชะตาและโลกอันโหดร้าย
พวกแกรุมทำร้ายฉันไม่ได้หรอก ฮ่าๆ ฉันคิดได้แบบนั้นก็รีบออกจากห้องของลาน่าทันที ฉันไม่ลืมว่าผู้หญิงคนนี้เป็นมือสังหาร
ดังนั้นแค่มาฉกเอาผลประโยชน์ก็พอแล้ว พอคิดแบบนั้นฉันจึงรีบออกจากห้องลาน่า แต่พอจับประตูลาน่าก็พูดขึ้น
“ว่าแต่องค์หญิง จี้สีแดงขององค์หญิงละคะ?”
“จี้สีแดง?”
ฉันแสดงสีหน้าสงสัยออกไป.. แต่ว่า ฉันรู้ทันน่าว่าผู้หญิงคนนี้กำลังยื้อเวลาสินะ แบบยื้อเวลาที่จะมีโอกาสสังหารฉันไงล่ะ
ก็แหม ผู้หญิงคนนี้พึ่งมาหาฉันแล้วถามหาจี้สีแดง ซึ่งทั้งชีวิตนี้ฉันไม่เคยมีของแบบนั้น นอกจากการโกหกเพื่อยืดเวลา จะเป็นอะไรไปได้อีกล่ะ
ฉันไม่โง่และอ่อนต่อโลกขนาดนั้นหรอกนะ สายตาฉันหันไปหาจุดสังเกต หากเป็นในกรณีที่ผู้หญิงคนนี้สร้างหัวข้อง่ายๆ ขึ้นมาเพื่อยืดเวลา
และหัวข้อหลอกๆ แบบนี้มันใช้ได้ไม่นาน แถมใช้ซ้ำไม่ได้ แสดงว่าสิ่งที่ผู้หญิงคนนี้กำลังจะทำใส่ฉัน อาจจะต้องให้ฉันอยู่ในห้องนี้นานอีกหน่อย
ดังนั้นมันอาจจะมีจุดสังเกตอยู่ในห้องนี้.. เช่น.. เทียน ใช่เทียน สายตาฉันหันไปเห็นเทียนที่กำลังใกล้จะหมดเล่ม แบบนี้นี่เอง!
ถ้าเทียนดับห้องจะมืดแล้วโจมตีฉันสินะ คิดว่าฉันเป็นเด็กแล้วจะไม่สังเกตละสิ ฮึๆ ไม่ได้แดกฉันหรอก!
“เอ๊ะ องค์หญิงไม่มีจี้เหรอคะ?”
“เธอพูดเรื่องอะไรน่ะ?”
ฉันยังคงตีหน้าเซ่อไม่รู้เรื่อง ต้องขอบคุณทักษะการแสดงที่เคยเรียนมาในอดีตชาติจริงๆ
แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ขมวดคิ้วทันที เอ๋.. หรือว่าโดนจับได้แล้วเหรอ ไม่จริงน่า ด้วยพลังฉันในตอนนี้เอาชนะเธอไม่ได้แน่
แล้วลาน่าก็เริ่มเคลื่อนไหวแทบจะในนาทีต่อมา และแทบจะทันทีที่เธอลุกขึ้นเทียนก็ดับพรึบลง
ฉันตกใจ แต่ก็เพราะเตรียมตัวมาก่อนแล้ว การที่จะตอบโต้ในความมืดนี้ได้ก่อนจะถูกโจมตี.. ก็คือการเริ่มโจมตีก่อน
พิจารณาจากระยะระหว่างประตูและเตียงของลาน่า ในเสี้ยวพริบตานั้น ฉันต้องวิ่งประมาณสิบเก้า ในระยะก้าวที่พอดี
แต่ถ้าวิ่งจะถึงภายในห้าก้าว แต่เธอคงเริ่มเคลื่อนไหวมาหาฉันทันทีที่ลุกขึ้นมาแน่ ดังนั้นหักลบจากระยะเวลาที่เทียนดับและระยะ ตอนนี้เธอคงห่างฉันประมาณ เจ็ดก้าว.. ดังนั้นสิ่งที่ฉันจะทำคือการสไลด์ใส่ขาเธอ
การวิเคราะห์ของฉันเสร็จแทบจะทันที ก่อนที่ร่างกายจะเสริมพลังเวทแล้วพุ่งสไลด์ไปใส่ลาน่าที่ควรจะอยู่ห่างฉันประมาณเจ็ดก้าว
แต่ว่าพริบตาที่สไลด์ไปนั้นมันกลับมีแต่ความว่างเปล่า ฉันตกใจเบิกตากว้าง.. หรือว่า หลบทันงั้นเหรอ?!
กลางอากาศ ฉันรู้แทบจะทันที แต่ว่าฉันเตรียมตัวกับสถานการณ์นี้ไว้แล้วเช่นกัน! ฉันใช้ขาซ้ายยืดลงกับพื้นในขณะสไลด์
โดยใช้พลังเวทช่วยก่อนที่จะยกขาขวาขึ้นและหมุนซ้ายแบบ 360 องศา เตะออกไป!
มันสมควรจะเป็นแบบนั้นแท้ๆ นะ แต่ว่าในพริบตาที่ฉันเตะขาหมุนตัวนิ้วก้อยก็ไปกระแทกกับบางอย่างจนดัง “แกรก!”
“เจ็บ!!”
ฉันร้องออกมา พวกคุณคงจินตนาการไม่ออกว่ามันทรมานขนาดไหน แต่มันทำเอาน้ำตาฉันแตกทันที แผนพังแทบจะในพริบตานั้น
ฉันยกเท้าซ้ายขึ้นมาจับ ตอนนี้จึงยืนขาเดียว แถมเพราะการหมุนตัวเมื่อกี้ทำให้ขาดสมดุลในการยืนขาเดียว ฉันก่อนที่จะได้หมุนตัวไปกลับไปก็หน้าคว่ำไปข้างหน้า
แต่ว่า ด้วยประสบการณ์ในความฝัน ฉันได้เตรียมตัวกับสถานการณ์ยืนขาเดียวมาแล้ว ฉันเลยตั้งตัวก่อนจะล้มทัน
แต่แม้จะพยายามทรงตัวแต่ก็ล้มไปข้างหน้า! บ้าเอ๊ย หากเดาไม่ผิดที่ฉันเตะไปคือข้าเตียงด้านซ้าย แล้วสุดผนังด้านซ้ายมีโต๊ะทำงานอยู่แบบนี้ต้องฟาดจนสลบแน่ๆ!
“องค์หญิงคะ?!”
เหมือนลาน่าพึ่งได้ยินเสียงฉันงั้นแหละ แต่ฉันไม่ได้สนใจเรื่องนั้นในตอนนี้ ฉันกำลังจะป้องกัน แต่ไฟที่ดับไปก็จุดติดขึ้น
และฉันก็เห็นสิ่งประหลาดตรงหน้ามันไม่ใช่ขอบโต๊ะแต่เป็นกระโปรงเมด.. ห้ะ? ก่อนที่จะได้ตกใจหน้าฉันก็ซุกเข้าไปใส่กระโปรงจนคนที่สวมกระโปรงนั้นล้มไปด้านหลัง
ไม่รู้ว่าต้องโชคร้ายขนาดไหน เพราะผู้หญิงตรงหน้าคือลาน่า ไม่ใช่ว่าเธอพุ่งไปโจมตีฉันอยู่หรอกเรอะ
แต่ไม่รู้ว่าความบังเอิญมันจะโหดร้ายขนาดนี้ เพราะมือของลาน่าพยายามจะค้ำโต๊ะเพื่อพยุงร่างกาย มือ ก็ปัดไปถูกถ้วยที่ตั้งเทียน
ซึ่งในถ้วยนั้นมีเทียนที่ถูกความร้อนจนเป็นน้ำอยู่มากเลย เพราะเทียนเล่มก่อนหน้าพึ่งหมดไป
พอปัดถูกลาน่าก็ดึงมือกลับแต่น้ำเทียนก็สาดมาใส่ตัวฉันกับลาน่าที่พัวพันอยู่ มันสาดใส่หน้าอกฉันกับขาฉัน
“อ๊ากกกก ร้อนๆๆๆ”
ฉันรีบดึงหน้าออกจากหว่างขาของลาน่าเพราะความร้อนและแสบที่พุ่งพรวดเข้ามา แต่โชคร้ายไม่จบ
เสื้อฉันไปเกี่ยวกับกระโปรงของลาน่าพอดึงตัวลาน่าที่กำลังตกใจก็ถูกดึงมาฉันจึงหงายหลังไปในทันที
และก็ตามที่เดา.. ฉันหัวฟาดพื้นและโดนลาน่าทับจนสลบทันที..
“เธอ…สุดยอด..จริงๆ ..”
ฉันพึมพำออกมาก่อนจะหมดสติ.. ไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะมองฉันขาดและเตรียมตอบโต้ได้อย่างชาญฉลาด..
เก่งเกินไปแล้ว.. สมกับเป็นมือสังหาร… แอ่ก
……….
ข้าลาน่าเป็นคนรับใช้.. ช้ามีเรื่องที่สงสัยอย่างหนึ่งคือจี้ที่ท่านจอมมารมอบให้องค์หญิงมันหายไปไหนแล้วเลยถามออกไป
แต่องค์หญิงไม่รู้จักทำให้ข้าขมวดคิ้ว ‘ด้วยความงงงวย’ ข้าเลยลุกขึ้นไปว่าจะเอาภาพที่มีรูปจี้สีแดงให้องค์หญิงดู เผื่อองค์หญิงจะนึกออก
แต่เทียนดันดับพอดี แล้วก็มีเสียงองค์หญิงวิ่ง … ถึงจะเป็นจอมมารที่มีพลังแข็งแกร่งแต่ยังไงซะองค์หญิงก็เป็นแค่เด็กนี่นะ
จะกลัวความมืดก็ไม่แปลกหรอก ต้องรีบจุดไฟ ข้าเลยรีบจุดไฟจนได้ยินเสียงร้องเจ็บขององค์หญิง ข้าเลยหันไปทางต้นเสียง
แล้วเทียนก็ถูกจุดติด.. หน้าองค์หญิงก็มาอยู่ต่อหน้าข้าซะแล้ว หน้าเลยซุกเข้ากระโปรงข้าจนข้าเสียหลักล้ม
องค์หญิงเนี่ย.. ถ้าเป็นผู้ชายคงลามกไม่น้อยเลยนะคะ (?)
แต่มือไปแตะเข้ากับเทียนด้วยความบังเอิญด้วยความที่ร้อนและตกใจข้าเลยถกมือออก แต่องค์หญิงดันถูกเทียนราด
ภาพนี้มันทำให้ข้ารู้สึกไม่เสียดายชาติเกิดจริงๆ ไม่สิ.. นั่นไม่ใช่ประเด็นนี่ แต่องค์หญิงก็ตอบสนองดึงเอาข้าล้มไปด้วยจนองค์หญิงหัวฟาดพื้น
ก่อนที่จะสลบองค์หญิงยังบอกว่าข้าสุดยอด.. เอ๊ะ.. หมายความว่าไงคะ องค์หญิงเอาหน้ามาซุกกระโปรงข้าแล้วบอกว่าสุดยอด
ข้าคิดแล้วคิดอีก แต่คิดไปคิดมามันก็อธิบายด้วยอย่างอื่นไม่ได้นอกจากที่ว่า.. องค์หญิงชอบหว่างขาของข้า..
ห้ะ? ไม่สิ นั่นไม่ใช่ประเด็นตอนนี้นี่น่า!?
“องค์หญิงคะ!?”
ข้าร้องออกมาด้วยความตกใจ
(และหลังจากนั้น ลาน่า ก็เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงจากภายในสู่ภายนอกนั่นคือ.. ไม่ชอบผู้ชายอีกต่อไป—)
………..
