หญิงสาวที่พาพวกเขาไปที่ห้องชั้นบนนั้นช่างพูดอย่างมาก และยังแนะนำสาวงามให้พวกเขาอีกสองสามคน
“คุณชายได้มาถูกจังหวะจริงๆ ไป่ฮัวโหลวของเราเพิ่งได้รับสาวงามหน้าใหม่มา”
“พวกเขายังเด็กและใหม่สำหรับงานนี้ แต่พวกเขามีพรสวรรค์ต่างๆมากมายเพื่อตอบสนองความต้องการของคุณชาย”
ใบหน้าของซูถังเริ่มแดงเมื่อได้ยินเรื่องนี้และก้มศีรษะลง มือของเธอเต็มไปด้วยเหงื่อเพราะกลัวว่าจะถูกจับได้
อย่างไรก็ตาม หลินเสี่ยวเฟยยังคงไร้ความรู้สึก จนกระทั่งพวกเขามาถึงห้องพัก
ห้องนี้ไม่ได้ใหญ่อะไรมากมาย และเข้าไปได้เพียงไม่กี่คน ในนั้นมีเตียงข้างในด้วย
แม้ว่าไป๋ฮัวโหลวจะไม่เหมือนกับหอนางโลมทั้ง 9 ในเมืองหลวง แต่ไป๋ฮัวโหลวก็ยังคงเป็นซ่องโสเภณี และแน่นอนว่าพวกเขาจะมีธุรกิจเกี่ยวกับการค้าประเวณีหญิงสาว อย่างไรก็ตาม หากพวกเขาจะใช้บริการนี้ได้ ก็ต่อเมื่อได้รับความยินยอมจากหญิงสาวหรือไม่ลูกค้าก็ต้องจ่ายเงินก้อนโตเพื่อซื้อหญิงงามเหล่านี้
หญิงวัยกลางคนมองไปที่หลินเสี่ยวเฟยและรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เมื่อไม่ได้รับปฏิกิริยาใดๆจากเธอ “ห้องนี้ถือว่าเป็นรสนิยมของคุณชายหรือไม่?”
หลินเสี่ยวเฟยพยักหน้าและหยิบธนบัตรออกมาหนึ่งใบ ก่อนจะมอบให้กับหญิงวัยกลางคนและกล่าวว่า “เพียงพอแล้ว”
เมื่อเธอได้รับธนบัตรจากหลินเสี่ยวเฟย หญิงวัยกลางคนก็รู้สึกพอใจอย่างมาก และกล่าวว่า “ถ้าเช่นนั้น ข้าจะไปตามหญิงสาวมาให้ท่านเดี๋ยวนี้”
หลินเสี่ยวเฟยหยุดเธอและกล่าวว่า “ถ้าเจ้าจะนำหญิงสาวมาให้ข้า ข้าอยากพบคนคนหนึ่ง ข้าได้ยินมาว่าครั้งหนึ่งมีหญิงงามอันดับหนึ่งในไป๋ฮัวโหลว ที่มีนามว่าชูชู”
หญิงวัยกลางคนผู้นั้นดูตกใจและกล่าวว่า “แต่ท่านชายหญิงสาวที่ชื่อชูชู เป็นเพียงหญิงงามอันดับ1 เมื่อ 3 ปีที่แล้ว และในตอนนี้นางก็ไม่ได้รับความนิยมอีกเเล้ว”
“ข้าอยากรู้จักกับหญิงงามอันดับหนึ่งคนนี้ และข้าต้องการพบเธอ ดีเเล้วที่เยี่ยมตอนนี้เธอไม่โด่งดังเหมือนเมื่อก่อน ข้าจะได้ไม่มีคู่เเข่งเเละสามารถใช้เวลากับนางได้อย่างเต็มที่ นี้ทำให้ข้าอยากได้นางมากยิ่งขึ้น” หลินเสี่ยวเฟยกล่าวพร้อมส่งยิ้มให้กับหญิงวัยกลางคน
เธอดูสวยอย่างเป็นธรรมชาติและตอนนี้เธอปิดบังตัวตนโดยการสวมใส่เสื้อผ้าของบุรุษ หลินเสี่ยวเฟยตอนนี้ดูเหมือนกับคุณชายเจ้าสำราญ
รอยยิ้มของเธอมีเสน่ห์มาก จนหญิงงามคนนั้นมองไม่ออกเพราะความหล่อของคุณชายที่อยู่ตรงหน้าเธอ หัวใจของเธอยังเต้นไม่เป็นจังหวะ
น่าเสียดาย ที่คุณชายท่านนี้กลับกำลังมองหาหญิงงามที่มีนามว่าชูชู ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นหญิงงามอันดับหนึ่งในไป่ฮัวโหลว อย่างไรก็ตาม เมื่อเวลาผ่านไป รสนิยมของลูกค้าก็เปลี่ยนไปเช่นกัน และในเวลาเพียงหนึ่งเดือน หญิงงามอันดับหนึ่งเมื่อสามปีที่แล้ว ก็ถูกแทนที่ด้วยหญิงงามหน้าใหม่ๆ
ไป่ฮัวโหลวยังได้รับหญิงงามคนใหม่อีกมากมาย และในที่สุดชูชูก็ตกอันดับลงไป
หลังจากนั้น ชูชูก็ไม่สามารถหาลูกค้าใหม่ได้ แม้แต่ลูกค้าเก่าของเธอก็ยังขอลดค่าตัวเธอลง เเละเมื่อพวกเขาได้พบหญิงสาวคนใหม่ๆ ในท้ายที่สุด ชูชูก็ไม่ค่อยถูกเรียกออกไปข้างนอกเลย
อย่างไรก็ตาม วันนี้นายหนุ่มน้อยก็ปรากฏตัวขึ้น และขอใช้บริการจากเธอ ทำให้หญิงวัยกลางคนถอนหายใจแต่เธอก็ยังปฏิบัติตามความต้องการของเขา
เมื่อหญิงวัยกลางคนเดินจากไป หลินเสี่ยวเฟยก็นั่งบนเก้าอี้ใกล้หน้าต่าง เธอมองลงไปที่ถนนด้านล่าง มีผู้คนพลุกพล่านและจอแจเต็มหน้าหอนางโลมไป่ฮัวโหลว
อย่างไรก็ตาม เธอมองไม่เห็นชายหนุ่มในร้านอาหารที่อยู่ตรงหน้าไป่ฮัวโหลว ในร้านอาหารชั้นบนตรงข้ามห้องของหลินเสี่ยวเฟย ชายหนุ่มในชุดคลุมสีขาวกำลังมองมายังเธอ
ข้างหลังชายหนุ่ม มีชายชราในชุดคลุมสีน้ำเงิน กำลังจะกล่าวว่า “เมืองหลวงของอาณาจักรเซิงเปลี่ยนไปมากในเวลาเพียงหนึ่งปีที่จากไป ท่านไม่คิดอย่างนั้นหรือไม่ขอรับ?”
ชายหนุ่มไม่ได้หันไปมอง อย่างไรก็ตาม กลิ่นอายที่เขาปลดปล่อยออกมาทำให้หลายคนรู้สึกอยากอยู่ใกล้เขาโดยไม่อาจปฏิเสธได้ ในขณะที่เขาเฝ้ามองดูเด็กหนุ่มที่อยู่ในห้องตรงข้าม เขาก็กล่าวออกมา
“การเปลี่ยนแปลงในเมืองหลวงไม่สำคัญ แผนของเราจะไม่เปลี่ยนแปลงเพียงเพราะเมืองหลวงเปลี่ยน” ชายหนุ่มยกถ้วยชาและดื่ม
“แน่นอนครับนายท่าน” ชายชราพึมพำและเห็นว่าเจ้านายของเขายังคงมองไปที่ไป่ฮัวโหลวและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกล่าวว่า “นายท่านของข้าสนใจหญิงงามในไป่ฮัวโหลว ใช่หรือไม่?”
ชายหนุ่มขมวดคิ้ว “ทำไมเจ้าคิดเช่นนั้น”
ชายชราลูบเคราของเขา และพูดในสิ่งที่เขากำลังคิดออกมา “ข้าเห็นนายท่านมองไปที่ไป่ฮัวโหลวตั้งแต่เรามาที่ห้องนี้ ข้าควรจัดเตรียมหญิงงามไว้ให้ท่านหรือไม่”
เมื่อชายชราเห็นเขามองออกไปข้างนอก ไม่ใช่เพียงแค่มองภายนอกเท่านั้นแต่เขายังมองไปยังหอนางโลมไป๋ฮัวโหลว
นายท่านของเขาละเลยสิ่งเหล่านี้โดยสิ้นเชิงและหลีกเลี่ยงเหล่าหญิงสาวเหมือนโรคระบาด และเมื่อผู้หญิงบางคนที่พยายามล่อลวงนายท่านของเขา ผู้หญิงเหล่านี้ก็จะหายตัวไปอย่างลึกลับ
อย่างไรก็ตาม ในที่สุดเขาก็มองเห็นความหวังในขณะที่นายท่านของเขากำลังมองไปยังหอนางโลมไป่ฮัวโหลวด้วยความสนใจ
ทันใดนั้น ที่พักส่วนตัวที่พวกเขาอยู่ก็เหมือนถูกจุ่มลงในน้ำร้อน เมื่อบรรยากาศในอากาศเปลี่ยนเริ่มไปอย่างมาก
“โม่ถิง บางทีเจ้าอาจต้องการให้เจ้านายคนนี้เตรียมโลงศพให้เจ้าพร้อมกับสาวงาม ที่เจ้าต้องการ?” ชายหนุ่มกล่าวอย่างเย็นชา
โม่ถิง ย่อตัวและส่ายหัว “ไม่ใช่ขอรับนายท่าน ข้าแค่ถาม เพราะข้าเห็นนายท่านมองดูไป่ฮัวโหลว เป็นเวลานานแล้ว” เขาไม่รอให้เจ้านายตำหนิเขา เขารีบกล่าวเสริมไปว่า “นายท่านต้องการให้ข่าวออกไปก่อนหรือไม่ขอรับ”
“ไม่จำเป็น.” จู่ๆ ชายหนุ่มก็กล่าวขึ้น ทำให้โม่ถิงมองมาที่เขาอย่างสงสัย “ข้ากำลังจับตามองคนผู้หนึ่ง”
เขาสงสัยว่าทำไมนายท่านของเขาจึงพูดเช่นนี้ โม่ถิงลุกขึ้นจากเก้าอี้และยืนอยู่ข้างหลังชายหนุ่มที่กำลังมองออกไปข้างนอก เเละมองไปยังหน้าต่างฝั่งตรงข้ามของพวกเขา
ฝั่งตรงข้ามที่พักเขา ที่มีหน้าต่างบานหนึ่งเปิดอยู่ พระอาทิตย์กำลังตกดินและโคมไฟรอบๆ ถนนก็สว่างแล้ว อย่างไรก็ตาม ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างหน้าต่าง ในห้องหนึ่งของไป๋ฮัวโหลวนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษและเขาก็น่าดึงดูดมาก เมื่อดวงตาสีน้ำตาลแดงของเขากำลังจ้องมองไปบนถนน.
อย่างไรก็ตาม โม่ถิงก็ยังสงสัย เจ้านายของเขากำลังมองใคร? โม่ถิง เอียงคอเพื่อมองไปรอบๆแต่ก็ไม่พบหญิงงามผู้ใดเลย มีเพียงเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงข้ามพวกเขาเท่านั้น
หรือว่ามันอาจจะเป็น…
โม่ถิง ส่ายหัว และถามเพื่อมองหาคำตอบจากเจ้านายของเขา แต่เจ้านายของเขาเลือกที่จะไม่ตอบ ทำให้โม่ถิงทรมานมากขึ้น ‘ไม่ มันเป็นไปไม่ได้!!!!’
หรือนี่คือเหตุผลที่ว่า ทำไมเจ้านายถึงปฏิเสธและทำลายหัวใจของหญิงสาวมากมายนับไม่ถ้วน?
โม่ถิงรู้สึกสิ้นหวัง ใครบอกว่าเจ้านายของข้าไม่ชอบความงาม? แน่นอนว่าเขาชอบ! เเต่เขาคงจะชอบความงามของสายพันธุ์เดียวกับเขา!
ในขณะนี้ หลินเสี่ยวเฟยรู้สึกว่ามีดวงตาของใครบางคนกำลังจ้องมองมาที่เธอ เธอเงยหน้าขึ้นมอง และสบตากับดวงตาที่มืดมิดของอีกฝ่าย
