กำเนิดนางร้าย The Birth of a Villainess – ตอนที่ 23 เรื่องตลกของเจ้า

ภายในลานด้านทิศตะวันตก ในตอนนี้ปกคลุมไปด้วยความเงียบ

โดยปกติ เมื่อรุ่งสางในขณะที่ดวงอาทิตย์กำลังขึ้นอย่างช้าๆ

คนรับใช้ในลานด้านตะวันตกเริ่มทำงานบ้านตั้งแต่เช้าบ้างก็เตรียมตัวรับใช้เจ้านายเมื่อตื่นขึ้น

อย่างไรก็ตาม วันนี้เหล่าคนใช้ไม่ได้รีบเร่งทำงาน ยังคงทำตามกิจวัตรประจำวัน

พวกเขามายังลานตะวันตกดังเช่นทุกวัน แต่เมื่อพวกเขาเเหงนหน้าขึ้นมองยังสิ่งที่แขวนอยู่บนคานด้านหนึ่ง ของทางเข้าลานด้านตะวันตก

ใบหน้าของพวกเขาซีดเซียว และกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า

“นั่นคืออะไร?”

“นั่นใช่คนหรือหมู?”

“ช่างน่ากลัวเหลือเกิน!”

คนรับใช้หลายคน รวมตัวกันใกล้กับสิ่งที่แขวนอยู่บนคาน

พวกเขาไม่สามารถระบุได้ว่า สิ่งที่แขวนอยู่บนคานนั้นมันคืออะไร

เพราะมันดูบวมมากและมีรอยแผล รอยฟกช้ำ อีกทั้งยังมีคราบเลือดอยู่หลายจุด

ทันใดนั้น ก็ได้มีเสียงฝีเท้าใกล้เข้ามา ขณะที่มีคนสองสามคนปรากฏตัวอยู่ด้านหลัง

กลุ่มที่มาใหม่รวมตัวกันใกล้ๆกับที่เกิดเหตุ

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น!?” หัวหน้าพ่อบ้านหลิว ตะโกนออกมาสุดเสียง

ขณะที่เขาเห็นคนรับใช้ด้านล่างของลานด้านตะวันตกรวมกลุ่ม

เเละไม่ได้ทำงานทำความสะอาดสถานที่เช่นปกติ

เขาเห็นเหล่าคนรับใช้กำลังกระซิบกันด้วยใบหน้าของซีดเผือก

และไม่มีใครสามารถตอบคำถามของเขาเลย

ความโกรธของเขากำลังก่อตัวขึ้น เขาไม่พอใจกับปฏิกิริยาที่เหล่าคนรับใช้แสดงออกมาเป็นอย่างมาก

อารมณ์ของเขากำลังจะระเบิดออกมาและต้องการลงโทษเหล่าคนรับใช้

แต่ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงของคนอยู่ข้างหลังเขาพูดออกมา

เสียงนั้นกล่าวออกมาอย่างตะกุกตะกักว่า

“หัวหน้าพ่อบ้านหลิว ดูนั้นสิ!”

หัวหน้าพ่อบ้านหลิวขมวดคิ้ว ในขณะที่เขาเหลือบมองคนข้างหลัง

แต่ผู้ที่พูดออกมานั้นกลับไม่มองเขาเลย เขากำลังใช้มือชี้อะไรบางอย่าง

เขาอยู่ด้านหลังกลุ่มคนที่รวมตัวกันเลยไม่ได้สังเกตเห็นด้านหน้า

แต่ทันทีที่เขามองออกไปยังที่ๆชายคนนั้นชี้ เขาก็พบว่ามีบางอย่างถูกแขวนอยู่บนคาน

ในที่สุดเขาก็รู้ได้ทันทีว่าอะไรที่ทำให้ผู้คนมารวมตัวกัน

ทันใดนั้น หัวหน้าพ่อบ้านหลิว ก็รีบวิ่งไปด้านหน้าของกลุ่มคน

เขาอย่างรู้ว่าอะไรที่แขวนอยู่บนคาน และเมื่อมองดูอย่างใกล้ชิด

หัวหน้าพ่อบ้านหลิว ก็แทบจะเป็นลมจากความตกใจและความหวาดกลัวในทันที

นี้… คือชายที่ชื่อ เค่อซ่งไม่ใช่หรือ!!

หัวหน้าพ่อบ้านหลิว ถอยหลังไปสองสามก้าวและวิ่งผ่ากลางผู้คน ราวกับถูกฟ้าผ่า

เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าคนที่อยู่ข้างหน้าเขาคือ เค่อซ่งโสเภณีชายที่เขาว่าจ้างไปสร้างมลทินให้หลินเสี่ยวเฟยตามคำสั่งของคุณหญิงหนึ่ง หวู่จิงหยาน

แต่ใครจะเชื่อ เค่อซ่งเป็นชายหนุ่มที่หน้าตาดี

และยังเป็นหนึ่งในโสเภณีชายที่ดีที่สุดในเมืองหลวง

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้คนที่ถูกแขวนห้อยหัวลงต่อหน้าหัวหน้าพ่อบ้านหลิว

กลับไม่เหลือความเป็นมนุษย์และใบหน้าของเขาไม่หลงเหลือความหล่อเหลาอีกต่อไป

แม้ว่าร่างกายจะกลับหัวอยู่บนคาน แต่ใครๆ ก็สามารถเห็นได้ว่า

ใบหน้านั้นดูบวมมากแค่ไหน ชิ้นเนื้อตามร่างกายของเขาก็ถูกตัดออก

และถูกเผาไหม้เกรียม ดวงตาทั้งสองของเขายังถูกควักออกมาจากเบ้าตา

ร่างกายของเขาก็ไม่ได้ดีไปกว่ากัน แขนขาดูผิดรูปไปอย่างรุนแรง

มีรอยไหม้และมีรอยฟกช้ำสีน้ำเงินอมม่วงปกคลุมผิวหนัง

มีรอยกัดที่หน้าอก ท้อง และต้นขาด้านใน ร่างกายที่เค่อซ่งภาคภูมิใจ

และใช้เป็นเครื่องมือในการหาเงินจากหญิงชราผู้มั่งคั่ง บัดนี้ถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง

แผ่นหลังของหัวหน้าพ่อบ้านหลิว เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ

ผ่านไปไม่นานเขาก็ได้และรีบตะโกนว่า

“เร็วเข้า! นำสิ่งนั้นลงมา ก่อนที่เจ้านายจะตื่นมาเห็น!”

อย่างไรก็ตาม คำสั่งของเขาดูเหมือนจะสายไปแล้ว เมื่อมีคนอีกกลุ่มหนึ่งมาถึง

“หัวหน้าพ่อบ้านหลิว เกิดอะไรขึ้นที่นี่?”

ข้างหลังผู้คนที่รวมตัวกัน หวู่จิงหยานและซงหยานยี่ก็เดินมา และหยุดอยู่ด้านหน้าทางเข้าลานตะวันตก

ฮูหยินทั้งสองมักจะตื่นเป็นคนแรกๆในตระกูลหลิน ทั้งสองคนจะออกมาดื่มซุปอุ่นๆข้างในสวนเสมอ และไปที่ห้องโถงเพื่อสวดมนต์ตั้งแต่เช้าตรู่

อย่างไรก็ตาม ในเช้าวันนั้น มาดามทั้งสองรีบลุกจากเตียงเป็นพิเศษ เพื่อที่จะรับฟังข่าวดี ที่พวกเขาคาดหวังไว้มาตลอดคืน พวกเธอไม่สามารถนอนหลับได้เพราะความตื่นเต้นที่อยู่ในจิตใจของพวกเธอ

พวกเธอคาดหวังว่า ข่าวเรื่องคุณหนูสี่ของตระกูลหลิน ที่เเอบลักลอบเป็นชู้กับชายชั้นต่ำจะแพร่กระจายไปทั่วบ้านในตอนเช้า

เมื่อเห็นผู้คนตรงหน้ารวมกลุ่มกัน หวู่จิงหยานและซงหยานยี่ต่างมองหน้ากันพร้อมกับรอยยิ้ม โดยคิดกันไปเองว่าข่าวดังกล่าว ได้เเพร่กระจายไปเร็วกว่าที่พวกเธาคาดไว้

“หัวหน้าพ่อบ้านหลิว เกิดอะไรขึ้น ทำไมคนใช้ของลานนี้ถึงรวมตัวกันที่นี่?” ในฐานะฮูหยินสองผู้อ่อนโยน เเละมีชื่อเสียงในตระกูลหลิน ซงหยานยี่จึงเป็นคนแรกที่ถามออกมา ด้วยน้ำเสียงที่ห่วงใยของเธอ

รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ ช่างอ่อนโยนและเป็นมิตรจนบ่าวทุกคนจะรู้สึกมีความสุขมากเมื่อได้รับใช้คุณหญิงสอง อย่างไรก็ตาม ในเช้าวันนั้นคนใช้ไม่มีอารมณ์ที่จะทักทายเธอเลย

หัวหน้าพ่อบ้านหลิว ซึ่งเป็นคนเดียวที่มักจะคอยรับใช้คุณหญิงทั้งสอด้วยความประจบประแจง

เขาก็ยังไม่กล้าเปิดปากบอกสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะข้างหลังเขา นั้นมีหลักฐานที่แขวนอยู่และเขาก็ปฏิเสธไม่ได้ ว่าภารกิจที่เขาได้รับมอบหมายนั้นล้มเหลว

หวู่จิงหยานเห็นปฏิกิริยาแปลกๆของหัวหน้าพ่อบ้าน เธอจึงขมวดคิ้วทันที อย่างไรก็ตาม เธอไม่สนใจเพราะเธอรู้สึกว่าคนรับใช้ของเธานั้นกลัวเกินกว่าจะกล่าวข่าวสกปรกเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของหลินเสี่ยวเฟยออกมา และเธอก็ไม่ได้โกรธเขา

“หัวหน้าพ่อบ้านหลิว ทำไมเจ้าถึงไม่ตอบคำถามของน้องสองล่ะ?” หวู่จิงหยาน คิดว่าหัวหน้าพ่อบ้านหลิว กำลังแสดงตามบทบาท

อย่างไรก็ตาม คำพูดของเธอยังไม่จบสิ้น เมื่อมีเสียงดังขึ้นข้างหลังเธอ

“อ๊ะ!! คุณหญิง นั่น… นั่น…” สาวใช้ที่อยู่เบื้องหลังหวู่จิงหยาน เป็นคนที่กรีดร้องออกมาและทรุดตัวล้มลงบนพื้นของ ในขณะที่เธอตัวสั่นอย่างรุนแรง และชี้ไปทางศพที่ถูกแขวนอยู่บนคาน

หวู่จิงหยานและซงหยานยี่ ตื่นตระหนกทันทีและกำลังจะดูว่าสาวใช้กำลังชี้อะไร แต่มีเสียงเสียงมาจากด้านหลังของพวกเขาเสียก่อน

“ป้าหนึ่งและป้าสอง อยู่ที่นี่ด้วยหรือ” เสียงนั้นดูอ่อนโยนและมีเสน่ห์มาก ดังขึ้นมาจากด้านหลังของพวกเขา