กําเนิดนางร้าย The Birth of a Villainess
ตอนที่ 51 ความลับ
“ลูกพี่ลูกน้อง” หลินเฉินยูพูดเบาๆ ในขณะที่ศีรษะของเขาก้มต่ําลง หลินเสี่ยวเฟยจึงไม่เห็นสีหน้าของเขา
หลินเสี่ยวเฟยเลิกคิ้วขึ้น และสงสัยว่าหลินเฉินยูจะแสดงสีหน้าที่แท้จริงของเขาหรือไม่
เธอจงใจทําให้เขาคิดว่าเธอเป็นคนทําให้เรื่องนี้เกิดขึ้นและจบวันที่สงบสุขด้วยความโกลาหล
เพราะเธอไม่รู้จักหลินเฉินยูเป็นการส่วนตัว และเธอก็ไม่มีความทรงจําเกี่ยวกับเจ้าของร่างคนก่อน เธอจึงไม่สามารถบอกได้ว่า หลินเฉินยูเป็นมิตรหรือศัตรูเหมือนกับสมาชิกคนอื่นๆในตระกูลหลิน
เมื่อเธอยอมให้เขาตามเธอไปที่โรงประมูล เธอไม่ลืมที่จะสังเกตเขาและดูว่าเขาได้แสร้งทําเป็นผู้ที่น่าเอ็นดูเพื่อที่จะใกล้ชิดกับเธอหรือไม่
แม้ว่าเธอจะมีแผนอื่น แต่การมีหลินเฉินยูติดตามมาด้วยก็ไม่เลวนัก เพราะเธอต้องการรู้ข้อมูลของสมาชิกตระกูลหลินคนอื่นๆให้เร็วกว่านี้ เพื่อเตรียมพร้อมสําหรับสิ่งที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต
และการที่ได้รู้จักพวกเขา อาจทําให้แผนการในอนาคตของเธอเปลี่ยนไปเช่นเดียวกัน
หลินเสี่ยวเฟยนิ่งเงียบและรอให้เขาพูดต่อ
เธอคาดว่าเขาจะสงสัยในตัวเธอ และแสดงความรู้จักที่แท้จริงของเขาออกมา
แต่ใครจะรู้ว่าจู่ๆเขาก็ชี้นิ้วมาที่เธอ และแสดงท่าทางไม่เชื่อจากนั้นเขาก็พูดเสียงดังว่า
“ลูกพี่ลูกน้อง! บอกข้าที่ เจ้าไม่ได้มาแค่เผาโรงประมูลเพียงเพราะเจ้าไม่ชอบของที่ขายที่นั่นใช่หรือไม่!”
ด้วยใบหน้าที่หยิ่งผยอง หลินเฉินยูไม่สนใจว่าคําพูดของเขาจะมีคนมาได้ยินหรือไม่ แต่คําพูดเหล่านั้นก็สร้างความประหลาดใจให้แก่หลินเสี่ยวเฟย
คําพูดและการกระทําของเขาดูขัดแย้ง จนไม่มีใครรู้ว่าเขากล่าวหาเธอหรือภูมิใจในตัวลูกพี่ลูกน้องของเขา กับการกระทําความชั่วในครั้งนี้กันแน่
หลินเสี่ยวเฟยกลอกตา และสงสัยว่าหลินเฉินยูอาจจะโดนอะไรกระแทกศีรษะของเขาก่อนที่เขาจะพบกับเธอ
แม้ว่าเธอจะรู้ว่าเจ้าของร่างคนก่อนนั้นหยิ่งผยองและเห็นแก่ตัว และเธอก็ไม่รังเกียจที่จะเผาโรงประมูลที่มีผู้คนอยู่หลายคนอยู่ในนั้น ซึ่งแตกต่างจากเสียวเฟย
อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าหลินเฉินยูเข้าใจว่าไม่ว่าโศกนาฏกรรมหรือความโกลาหลจะเกิดขึ้นที่ไหน หลินเสียวเฟยเหมือนไม่สนใจและยังจะทําทุกอย่างที่เธอต้องการเพราะเธอคิดว่าเธอมีสิทธิ์ที่จะทําเช่นนั้น
เจ้าของร่างคนก่อนทําเรื่องเลวร้ายประเภทใด ถึงแม้จะอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้หลินเฉินยูก็ทําตัวเหมือนว่าการกระทําเช่นนี้จะเป็นเรื่องปกติ?
เมื่อถอนหายใจ หลินเสี่ยวเฟยไม่ต้องการจะยุ่งเกี่ยวกับลูกพี่ลูกน้องพรุ่งนี้อีกต่อไป และหันหลังให้กับเขาขณะที่เธอเดินจับมือเด็กชายผู้นั้น
มือที่หยาบและสกปรกของเด็กชายที่เธอกําลังจับอยู่นั้นตรงกันข้ามกับมือที่เนียนนุ่มของเธอซึ่งเปรียบเสมือนผิวของเด็กทารก
ในชีวิตก่อนหน้านี้ เสี่ยวเฟยก็เคยมีมือที่หยาบกระด้างเช่นเดียวกันตั้งแต่ที่เธอเกิดมาในครอบครัวที่ยากจน หลังจากได้แต่งงานกับหยูเฟิงซู เธอก็มีชีวิตที่สมบรูณ์แบบ
แน่นอน ว่าชีวิตเช่นนั้นมีอายุสั้นนัก และท้ายที่สุดเธอก็ถูกขังอยู่ในดันเจี้ยนใต้ดิน ซึ่งชีวิตของเธอก็กลายเป็นเรื่องที่น่าสังเวช
เมื่อมองลงไปที่เด็กที่สวมเสื้อคลุมอยู่นั้น หลินเสี่ยวเฟยก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา เธออยากจะเห็นโชคลาภอันยิ่งใหญ่และอนาคตที่เด็กผู้นี้จะมอบให้กับเธอ
หลินเฉินยู ไม่ชอบที่ถูกลูกพี่ลูกน้องของเขาเมินเฉย เขาทําหน้าบึงแล้วรีบวิ่งเข้าไปหาเธอ “ลูกพี่ลูกน้อง เจ้าเผาโรงประมูลจริงหรือไม่?” หลินเฉินยู กล่าวถามอย่างระมัดระวัง
เขาอยากจะรู้และได้ยินจากปากของเธอ
“ว่าอย่างไร?” เขาพูดเสริมในขณะที่เขาแอบมองเธอ
ตกลงมันเป็นอย่างไร? นิ้วก้อยของหลินเสี่ยวเฟยกระตุก
เจ้าเผามันทิ้งไปได้อย่างไร?
และที่สําคัญไปกว่านั้น เจ้าทําเพราะเหตุใด?
หลินเสี่ยวเฟยไม่เคยทําอะไรโดยไม่มีเหตุผล และถ้ามันไม่ให้ผลกําไรใดๆแก่เธอ
เธอก็จะไม่ทําอะไรเช่นนี้
แล้วทําไมเธอถึงตัดสินใจเผาโรงประมูล?
ก่อนออกจากคฤหาสน์หลิน หลินเสี่ยวเฟยมีจุดประสงค์สองประการแล้ว ในการออกมาข้างนอกหนึ่งคือการพูดคุยกับผู้จัดการหลี่และรับระเบิด และอีกสิ่งหนึ่งคือมาที่โรงประมูลแห่งนี้และทําลายมัน
ในช่วงชีวิตที่ผ่านมา หลินเสี่ยวเฟยเคยเดินผ่านโรงประมูลเมื่อเธอติดตามคนของหยูเฟิงซูในเวลานั้น เธอไม่รู้อะไรเลยและแค่สงสัยว่าทําไมหยูเฟิงซูถึงส่งลูกน้องของเขามาที่โรงประมูลแห่งนี้บ่อยๆเมื่อพวกเขาผ่านเมืองหลวง แต่หลังจากติดตามอย่างใกล้ชิดและเห็นว่าเจตนาของหยูเฟิงซูคืออะไรหลินเสี่ยวเฟยจึงรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาทันที
เธอกลัวว่าไม่เพียงแค่หยูเฟิงซู แต่ยังมีราชวงศ์ทั้งหมดปกปิดถ้ําอัญมณีจากอาสาสมัคร
และอาณาจักรอื่นๆอีกสามอาณาจักร ที่พวกเขายังแอบเกี่ยวข้องกับการค้าทาสอีกด้วย
แนวคิดเรื่องทาส ไม่เคยถูกลบล้างและเป็นเนื้อร้ายในทุกๆ อาณาจักร
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากจักรพรรดิองค์แรกของอาณาจักรเชิงทรงห้ามไม่ให้ผู้ใดเป็นทาส ทุกคนจึงคิดว่ากฏนี้ถูกปฏิบัติตามและถึงแม้จะไม่เป็นเช่นนั้น แม้ราชวงศ์ไม่ใช่ที่แรกแต่พวกมันยังคงมีส่วนเกี่ยวข้องกับการค้าทาสเหล่านั้น
นอกจากนี้ สิ่งของที่ขายในโรงประมูลนั้นเป็นเพียงของปลอมที่ถูกสร้างขึ้นโดยราชวงศ์ก่อนจะถูกขาย
จะเกิดอะไรขึ้น หากผู้คนรู้ว่าสิ่งที่พวกเขาซื้อด้วยเงินและทองจํานวนนับไม่ถ้วนนั้นเป็นเพียงของปลอมหลินเสี่ยวเฟยอยากรู้จริงๆว่าจะเป็นเช่นไร
สิ่งที่หลินเสี่ยวเฟยทําในครั้งนี้ เป็นเพียงของขวัญเล็กน้อยที่เขาจะมอบให้สําหรับหยูเฟิงซูและราชวงศ์
โดยที่เธอไม่ต้องสืบข่าว เธอรู้อยู่แล้วว่าเมื่อถึงเวลาที่พวกเขาทราบข่าวของโรงประมูลที่ถูกไฟลุกโชน คนชั่วช้าเหล่านั้นจะโผล่หัวออกมาจากถ้ําของพวกเขา และพยายามปกปิดความลับที่สกปรกของพวกเขาเอง
