ตอนที่ 60 งานเลี้ยง
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วและเทศกาลไหว้พระจันทร์ก็มาถึง
ตามท้องถนนเต็มไปด้วยผู้คนสวมเสื้อผ้าสีสันสดใสเพื่อเฉลิมฉลองวันมงคล เทศกาลไหว้พระจันทร์เป็นเทศกาลใหญ่งานหนึ่งที่จัดขึ้นเป็นเวลาสามวันสามคืน ผู้คนจะแขวนโคมและเดินไปตามสวนสาธารณะและถนนเพื่อต้อนรับฤดูกาลใหม่ เมื่อฤดูหนาวใกล้หมดลงลมก็เริ่มอุ่นขึ้นเล็กน้อยและสดชื่นด้วยกลิ่นอายของพืชและดอกไม้เริ่มผลิบาน
ด้านนอกของคฤหาสน์หลิน มีรถม้าสี่คันจอดอยู่ และใครๆก็เห็นว่ารถมาทุกคันมีเครื่องหมายของเสือขาวของตระกูลหลิน ผู้คนอดไม่ได้ที่จะมองข้ามและอิจฉาชีวิตที่ฟุ่มเฟือย
อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่สามารถพร่ําเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้เนื่องจากพวกเขายังรู้ด้วยว่า เหตุผลที่พวกเขาใช้ชีวิตแบบนั้น เป็นเพราะความสําเร็จทางทหารของหลินเซียวเหมิง
เมื่อผู้คนจํานวนมากขึ้นรวมตัวกันเพื่อดูรถม้าและหวังว่าจะได้เห็นสมาชิกของตระกูลหลิน
คุณหญิงสองและคุณหญิงหนึ่งของตระกูลหลินก็ออกมาจากทางเข้าพวกเขาสวมชุดที่ดีที่สุดซึ่งทําจากผ้าที่มีคุณภาพสูง และเบื้องหลังคือบุตรของพวกเขา
หลินเฉินยูที่หล่อเหลาและสะอาดสะอ้านเป็นคนแรกที่เดินออกจากประตูหลังจากคุณหญิงทั้งสอง และข้างๆเขาเป็นพี่ชายของเขาหลินจุนไคที่ดูลักษณะคล้ายกับพ่อของเขา
พวกเขามองไปด้านหลังและเห็นหญิงสาวสี่คนกําลังเดินไปที่ทางเข้าด้านหน้านั่นคือ หลินเย่วยี่,หลินฮัวโหลวและหลินเสี่ยวหญิงสาวแต่ละคนสวมชุดสวยและมีรอยยิ้มที่สวยงามบนใบหน้า
หลังจากเห็นสมาชิกที่อายุน้อยกว่าของตระกูลและฝูงชนเกือบจะผิวปากด้วยความตื่นเต้น และชื่นชมฉากที่สวยงามตรงหน้าพวกเขา ราวกับว่าพวกเขากําลังดูภาพวาดที่เต็มไปด้วยผู้คนที่สวยงาม
อย่างไรก็ตาม ภาพวาดนั้นก็ลุกเป็นไฟทันที ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างไปที่คนสุดท้ายที่ก้าวออกมาจากประตูหน้าของคฤหาสน์
หลินเสี่ยวเฟยสวมชุดสีดําและผมของเธอมัดเป็นทรงทําให้ดึงความสนใจของผู้คนจนทําให้ใครที่ได้พบเห็นต่างตะลึงในความงามของเธอ
เมื่อไฟต่างๆส่องเฉิดฉายไปที่หลินเสี่ยวเฟย หลินเสี่ยวและหลินฮัวโหลวก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว เพราะพวกเขาไม่ชอบที่จะเป็นพื้นหลังของภาพเหมือนที่สวยงามของหลินเสี่ยวเฟย
“ลูกพี่ลูกน้องสี่ เราควรแบ่งรถม้ากันคนละหนึ่งคันดีหรือไม่?”หลินเสี่ยวยิ้มให้เธอและตั้งใจทําให้เสียงของเธอดังกว่าปกติเพื่อให้ทุกคนได้ยิน
เมื่อทุกคนได้ยินถึงตัวตนของหญิงสาวที่ราวกับนางฟ้า ดวงตาของทุกคนที่เต็มไปด้วยความชื่นชมก็แทนที่ด้วยความรังเกียจ ในบรรดาผู้ที่รักการนินทาในเมืองหลวงคือสามัญชนที่ไม่มีอะไรทําจึงจัดอยู่ในอันดับต้นๆ
หลินเสียวเฟยเพิกเฉยต่อสีหน้าของพวกเขา และกล่าวตอบหลินเสี่ยวว่า
“นั่นจะไม่ใช่ปัญหาสําหรับพี่สามใช่หรือไม่”
หลินเสี่ยวส่ายหัวและยิ้ม “แน่นอน เราเป็นพี่น้องกันแค่แบ่งปันรถม้าคันเดียวคงจะไม่มีปัญหาอะไร แต่ถ้าน้องสี่ไม่ต้องการข้าก็จะแบ่งปันกับพี่สาวท่านอื่นๆได้เสมอ”
หลินเสี่ยวตั้งใจที่จะพูดว่าหลินเสี่ยวเฟยไม่เต็มใจและไม่ชอบที่จะอยู่รวมกับพี่สาวน้องสาวคนอื่นๆของเธอ และไม่แสดงความเคารพต่อพวกเขาเนื่องจากพวกเขาแก่กว่าเธอ เธอยังพยายามเตือนฝูงชนที่มารวมตัวกันรอบๆว่าหลินเสี่ยวเฟยยังคงเป็นหญิงสาวตัวเล็กๆที่หยิ่งผยองและเอาแต่ใจตัวเอง
แต่หลินเสี่ยวเฟยจะไม่รู้เจตนาของเธอได้อย่างไร? หลินเสี่ยวเฟยยิ้มเยาะอยู่ข้างใน “พี่สาวคนที่สามท่านกําลังกล่าวอะไร ข้าไม่อยากแบ่งปันรถม้าคันเดียวกับเจ้าได้อย่างไรมาเถอะเข้าไปในรถม้ากัน อย่าทําให้ทุกคนรอเรา”
หลินเสี่ยวเฟยจับมือของเธอและดึงหลินเสี่ยวเข้าไปในรถโดยไม่ได้เหลือบมองคนรอบข้างด้วยรถม้าทั้งหมดที่มีสมาชิกในตระกูลหลินครอบครอง การเดินทางของพวกเขาไปยังพระราชวังจึงเริ่มต้นขึ้น
ภายในรถม้า รอยยิ้มของหลินเสี่ยวบนริมฝีปากของเธอเกือบจะหลุดออกจากใบหน้าหลังจากที่หลินเสี่ยวเฟยผลักเธอเข้าไป
เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่ไม่มีใครเทียบ หลินเสี่ยวกัดฟันของเธอและเธอก็ไม่ชอบลูกพี่ลูกน้องของเธอมากขึ้น ขณะที่เธอคิดว่าดวงตาของเธอจะดึงดูดสายตาไปกี่ดวงจากผู้คนเมื่อพวกเขาออกจากที่พัก
เมื่อตาของหลินเสี่ยวเหลือบมองไปยังชุดของหลินเสี่ยวเฟย ดวงตาของเธอก็เป็นประกายและดูเหมือนว่าเธอจะตกใจกับชุดของหลินเสี่ยวเฟย “น้องสาวสี่ ชุดนั้น…”
“มีอะไรผิดปกติกับมันหรือไม่?” หลินเสี่ยวเฟยถามเธอ
“ทําไมเจ้าถึงใส่ชุดสีนั้น เจ้าไม่รู้หรือว่าเรากําลังไปที่วังและจะได้พบกับจักรพรรดิ
หลินเสี่ยวขมวดคิ้ว ”สิ่งนี้เจ้าไม่ควรทํา…ข้าควรส่งสาวใช้ของข้าไปหาชุดใหม่ให้กับเจ้า”
การสวมชุดสีดําต่อหน้าจักรพรรดิและในวันเทศกาลเป็นสิ่งที่ไม่ควรทํา จะเป็นการดูหมิ่นราชวงศ์ และประเพณีการเฉลิมฉลองเทศกาลในขณะที่สวมชุดสีสันสดใสหรือชุดอื่นๆได้ตราบใดที่มันไม่ใช้สี
แน่นอน หลินเสี่ยวเฟยรู้เรื่องนี้และแสดงความคิดเห็นว่า “พี่สาม ข้าว่ามันไม่จําเป็น ข้าไม่อยากรบกวนเจ้าหรือสาวใช้ของเจ้าที่จะหาชุดอื่นมาให้ข้า จริงๆแล้วข้าชอบใส่ชุดนี้และผ้ามันดูน่าสัมผัสข้าไม่อยากเปลี่ยนมัน”
“นอกจากนี้ ราชวงศ์คงจะไม่แม้แต่จะรบกวนหญิงสาวคนหนึ่งที่แต่งตัวแตกต่างไปจากเดิมเมื่อพวกเขามีหลายสิ่งที่ต้องทํา” เธอกล่าวเสริม
ใช่แล้ว พระราชวงศ์ค่อนข้างยุ่งตั้งแต่เทศกาลกําลังจะเริ่มขึ้นและเมื่อวันแรกของเทศกาลมาถึง งานของพวกเขาก็เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าดังนั้นพวกเขาจึงไม่สังเกตหรือสนใจว่าใครจะสวมชุดสีดําหรือเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง
และแม้ว่าพวกเขาจะสังเกตเห็นและพยายามสร้างปัญหาเกี่ยวกับเรื่องชุดของเธอ หลินเสี่ยวเฟยมีวิธีที่จะทําให้พวกเขาลืมเธอได้
เมื่อนึกถึงความชั่วร้ายที่เธอวางแผนไว้ในวันนี้หลินเสี่ยวเฟยก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มสวยๆบนใบหน้าของเธอ
