ตอนที่54
มันพุ่งตรงมาที่หัวของผม
ผมใช้ทักษะการกระโดดและชาร์จสัตว์อสูรพร้อมกันเพื่อหลบวงสวิงอันหนักหน่วงของเขา สิ่งที่เขามีบางทีอาจจะเป็นอาวุธที่ไม่คมแต่มีขนาดใหญ่ที่สามารถสร้างความเสียหายอย่างรุนแรงได้ ตอนที่เขาจะโจมตีผม ผมก็ไม่อยู่ในสายตาของเขาแล้วและกระโดดไปไกลพอที่จะไปถึงกำแพงของสังเวียน ผมปิดบังตัวเองด้วยทักษะเซอร์ไพรส์และทักษะแฟรี่เทล
“ โอ๊ะ?”
โทรลทำเสียงโง่งมและเกาหัว ผมแทบจะระเบิดหัวเราะออกมา ตอนนี้ผมแน่ใจว่าเขาไม่มีทักษะในการตรวจจับที่สูง เขาไม่ได้รับผลกระทบจากความมืด!
“ โอ้โอ้โอ้!
อย่างไรก็ตามสิ่งที่เขาทำต่อไปเกินความคาดหมายของผม เขาตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวและเหวี่ยงไปรอบ ๆ ตัวอย่างรุนแรงด้วยอาวุธทื่อๆของเขาทำให้มันกระแทกพื้นและกำแพงจนเกิดเสียงดัง ในตอนแรกผมรู้สึกประหลาดใจกับการสั่นสะเทือนอันยิ่งใหญ่จากอาวุธของเขาจากนั้นผมก็ตระหนักว่า …
เขาตรวจจับผมด้วยการสั่นสะเทือนนี้!
เวร!
หลังจากนั้นครู่หนึ่งเขาก็กระโดดมาที่ตำแหน่งของผมลบระยะห่างระหว่างเรา ผมรู้สึกได้ถึงแรงสวิงของเขาเมื่อมันกระทบอากาศ มันทรงพลังมากแค่ลมที่มาก็เพียงพอที่จะผลักผมให้ไปข้างหลัง ผมไม่สามารถหลบตลอดไป ด้วยการล่าผมมีความแข็งแกร่งและมานาที่ไม่มีที่สิ้นสุด แต่รอบตัวผมไม่มีอาหารให้กิน! ตอนนี้มีสองร่างในคลังของผม แต่สิ่งเหล่านั้นสงวนไว้สำหรับเหตุฉุกเฉิน
แต่นี่ไม่ใช่เรื่องฉุกเฉินหรือ ?
ผมพยายามหาลักษณะของโทรลในขณะที่หลีกเลี่ยงการโจมตีที่หนักหน่วงและรุนแรงของเขารอบ ๆ สังเวียนนี้ ประการแรกเขาเป็นคนขี้เบื่อ เมื่อผมใช้ทักษะเซอร์ไพรส์และแฟรี่เทลเขาจะสูญเสียตำแหน่งของผมทันที แต่เขาเป็นนักล่าที่รู้วิธีการล่าในลักษณะที่แตกต่างกัน พลังของเขาแข็งแกร่ง มันแรงมาก แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาศัตรูทั้งหมดที่ผมเคยพบ ผมตัดสินใจอย่างรวดเร็วว่าจะโจมตีเขาอย่างไร หลังจากหลีกเลี่ยงการโจมตีของเขาผมต้องตอบโต้และฟาดที่คอของเขาทันที แน่นอนเพราะการตรวจจับผมจึงรู้ว่าคอของเขาอยู่ที่ไหน
สิ่งที่เหลืออยู่คือการตอบโต้การโจมตีของผม
ดี
ผมจำหน้าต่างแจ้งเตือนที่อธิบายให้ฟังเกี่ยวกับลักษณะของฮ็อบก็อบลินผู้โจมตี ผู้โจมตีมีความสามารถในการเอาชนะมอนสเตอร์ระดับกลางได้ด้วยตัวเอง ผมจะสามารถเอาชนะเขาได้ ผมแข็งแกร่งขึ้นเพราะ Ebon Heart แม้ในระหว่างการปรากฏตัวของมนุษย์หมาป่าและแมงมุมรบ Ebon Heart จะยังคงสงบ
แต่ตอนนี้มันเต้นแรง
มองครั้งแรกศัตรูเหนือกว่าผมมาก แต่หัวใจของผมดูเหมือนจะบอกว่าผมสามารถเอาชนะเขาได้
ฉันจะแพ้เอไม่ได้
ความตั้งใจของผมเป็นหนึ่งเดียวกับ Ebon Heart ผมรีบวิ่งไปหาเขา ผมเอนตัวและหลีกเลี่ยงมันในขณะที่แขนใหญ่ของเขากวาดไปบนพื้น ผมกระโดดข้ามเบา ๆ และปกปิดตัวเอง
“ โอ้ – โอ้!”
เมื่อเขาสูญเสียการโจมตีผมไป เขาก็คลั่งเหมือนอย่างเคย แต่คราวนี้ผมกระโดดเข้าหาคอของเขา
“ โอ้!”
ก่อนที่เขาจะสังเกตเห็นผมเงาโลหิตได้ฟาดที่คอของเขาแล้วพลังโจมตีและสายฟ้าสีดำ ฉีกหนังของเขาจนทำให้เขาได้รับบาดเจ็บ เลือดพ่นลงบนดาบและกระเด็นไปทั่วร่างกายของผม
เลือดของเขามีรสหวานเพียงใด
“ โอ้โห!”
ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องของโทรลก็ดังขึ้นทั่วสังเวียน ในขณะที่ผมได้ลิ้มรสเลือดของเขา ผมก็ตระหนักว่าไม่มีทางที่ผมจะหยุดมอนสเตอร์ตัวนั้นได้ในการโจมตีครั้งเดียว เลือดของเขาเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา มันเต็มไปด้วยพลังแห่งชีวิตที่จะไม่ปล่อยให้เขาตายเว้นแต่ศีรษะของเขาจะถูกตัดออกทั้งหมด ทันใดนั้นผมก็รู้สึกแปลก ๆ กับการตรวจจับของตัวเอง คอของโทรลซึ่งงอในมุมแปลก ๆ เนื่องจากดาบของผมกำลังค่อยๆกลับมาที่เดิม ผมไม่มีทางที่จะทำให้เขาเลือดไหลออกมาได้ดังนั้นมีทางเดียวที่จะยุติเรื่องนี้
ต้องตัดคอของเขา
ยิ่งผมลังเลมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งรักษาบาดแผลได้เร็วขึ้นเท่านั้น ดังนั้นก่อนที่เขาจะฟื้นขึ้นมาทั้งหมดผมก็มีโอกาสที่จะฆ่าเขาได้มากขึ้นเท่านั้น ตอนนี้มานาของผมยังไม่สิ้นสุด ดังนั้นจึงมีโอกาสไม่มาก
ห้าครั้ง
ผมต้องทำให้เขาตายในอีกห้าครั้งข้างหน้า แน่นอนในเวลาเดียวกันผมไม่ควรยอมให้ตัวเองโดนทำร้าย ผมรู้สึกถึงการเต้นของ Ebon Herat ที่แผ่กระจายไปทั่วร่างกาย ผมรีบวิ่งไปหาเขาอีกครั้ง ผมรู้สึกได้ว่าอำลังจ้องมองมา แต่ผมไม่สนใจ เส้นประสาทของผมจดจ่ออยู่กับศัตรู คอของเขายังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ ผมเคยต่อสู้กับการเร่งความเร็วที่ไม่ธรรมดาของมนุษย์หมาป่า และใยแมงมุมของแมงมุมรบ แต่ถึงแม้คู่ต่อสู้จะแข็งแกร่งแค่ไหนผมกะต้องเอาชนะพวกเขาให้ได้ โทรลนั้นเรียบง่าย แต่ทรงพลัง เขาก็สามารถทำให้ผมล้มลงได้ ผมต้องจับเขาโดยไม่รู้ตัวในขณะที่กำลังเฝ้าระวัง
“ โอ้โอ้โอ้โอ้!”
ผมพยายามหลีกเลี่ยงการโจมตีทั้งหมดของเขาและใช้ดาบจ่อคอเขาอีกครั้ง มันจะเป็นไปไม่ได้เลยหากไม่มีทักษะกระโดดและชาร์จสัตว์อสูร Ebon Heart ทำให้ผมมีความแข็งแกร่งมากขึ้น มันทำให้ผมมีสมาธิและความแข็งแกร่งอย่างต่อเนื่อง แต่ก็มีข้อจำกัดที่จะมาถึงในไม่ช้าโดยไม่มีการล่า ดาบฟาดอีกสามครั้งเข้าที่คอของเขา ในช่วงเวลาของการแทงครั้งที่สี่ผมแน่ใจว่าคอของเขาถูกตัดออกไปแล้ว แต่ศีรษะของเขาซึ่งเกือบจะขาดยังติดอยู่ที่คออีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าระดับการฟื้นฟูที่ไร้สาระกำลังสร้างภาระให้กับเขา ข้อต่อที่คอของอ่อนแอลงมากจนไม่สามารถหายเป็นปกติภายในหนึ่งหรือสองนาที การฟื้นตัวของเขาไม่ได้ผลเร็วเท่าที่ควร
