ขอรัองล่ะครับ…คิดจะจีบผมทั้งทีอย่าใช้กำลังกันเลยนะมันเจ็บ!!! – ตอนที่ 37

ตอนที่ 37 โกรธมาก

พอเห็นชายหนุ่มเริ่มสำนึกผิดจิตใจที่แข็งกระด้างในตอนแรกก็เริ่มโอนอ่อนยินยอมไปตามระเบียบ

“…” เธอถอนหายใจอ่อนไหว

พยายามปรับน้ำเสียงตัวเองให้นุ่มลง

“ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะโทษคุณหรอกนะคะ”

“ออกจะดีใจด้วยซ้ำที่เห็นคุณร่วมหัวจมท้ายไปกับพวกเรา”

“แต่เรื่องบางเรื่องมันปล่อยผ่านไม่ได้”

“เตรียมการได้มากเท่าไหร่ยิ่งดีกับตัวคุณมากเท่านั้น”

หากเขาต้องการเข้าไปในริเบเลียสิ่งหนึ่งที่ต้องเตรียมพร้อมย่อมต้องเป็นเรื่องข้อมูลพื้นฐานขั้นต้น

รวมถึงรายละเอียดยิบย่อยมากมายที่ต้องบอกเอาไว้ล่วงหน้าเพื่อในกรณีพบเจอสิ่งผิดปรกติระหว่างกระบวนการ

เขาจะได้ตอบสนองเอาตัวรอดกลับมาได้อย่างปลอดภัยหายห่วงแต่เหมือนทราเวียร์จะยังไม่เข้าใจ

ทั้งยังพยายามส่ายหน้าปฏิเสธ

…‘ต้องขนาดนั้นเลยเหรอ?’

“…”

“ไม่ต้องหรอก—”

“ต้องค่ะ”

“ต้องรู้ค่ะ”

“เรื่องอื่นอาจยอมความได้”

“แต่เรื่องนี้ไม่ได้ค่ะ”

“ความปลอดภัยของตัวคุณเองคุณจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบหากหวังพึ่งคนอื่นให้คนอื่นมาดูแลไม่คิดลงมือทำอะไร”

“ระวังจะเข้าเนื้อโดยไม่รู้ตัวนะคะ”

ด้วยความปากเร็วปากไวไม่ทันครุ่นคิดให้ดีสุดท้ายปลายทางก็โดนเล่นงานตอกหน้ากลับด้วยเหตุผล

เอาซะเถียงกลับมาไม่ได้เลย

…‘เวรโดนด่าเฉยเลย’

“…” ทราเวียร์ยิ้มแห้งคล้ายต้องการจะตอบโต้กลับไป

แต่เขาก็เลือกเงียบปากไม่โต้ตอบกลับไปเอาเถอะในเมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้ยากจะทำอะไรก็ทำเลย

ขอเพียงไม่เข้ามายุ่งวุ่นวายสั่งซ้ายหันขวาหันสั่งมันทุกระเบียบทุกขั้นตอนก็พอ

คาร่าเห็นชายหนุ่มเงียบไม่มีเสียงตอบรับกลับมาหล่อนจึงต้องบีบเค้นด้วยตัวเองบีบให้เขายอมตอบ

ยอมทำตามขั้นตอนไม่บ่ายเบี่ยงไปไหน

“คำตอบละคะ?”

“…”

“…อยากจะทำอะไรก็ทำเลย”

เห็นชายหนุ่มสวมแว่นยอมโอนอ่อนยอมทำตามคำพูดของหล่อนหล่อนก็หยิบเอาชุดข้อมูลบางส่วนที่มีเก็บเอาไว้

ยื่นให้เขาอ่านรอเพื่อนสาวอีกนางหนึ่งที่กำลังเร่งอาบน้ำอาบท่าขั้นสุดแน่นอนว่าเขาก็หยิบขึ้นมาอ่านไม่มีแข็งขืนไม่มีออกอาการเบื่อหน่ายให้เห็น

หลังจากผ่านพ้นไปเกือบ 5 นาที

ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออกทั้งยังเปิดออกก่อนที่คาร่าจะได้ทำตามคำพูดที่ตัวเองได้บอกกล่าวก่อนหน้านั้นด้วยซ้ำ

ไอรีนรีบวิ่งหอบหายใจออกมาพร้อมกับชุดนอนสีชมพูหวานแหววขณะเนื้อตัวยังมีเปียกชุ่มจนเปิดเผยรายละเอียดแนบเนื้อชวนให้หัวใจกระชุ่มกระชวย

ยังไม่ทันได้เข้าห้องรับแขกห้องที่ทราเวียร์นั่งอยู่หล่อนก็ต้องหยุดลงเนื่องจากเบื้องหน้าของตน

มีอิสตรียืนขวางสงบนิ่ง

“…” ไอรีนยิ้มแห้งกะพริบตาแก้เขิน

“สะ เสร็จแล้ว”

“…”

“ทันใช่ไหม?”

“…4:50 วินาที”

“เหลืออีก 10 วินาที”

พอได้ยินเวลาที่ทำออกมาได้ไอรีนก็ถอนหายใจโล่งอกหากหล่อนอยู่นานกว่านั้นอีก 10 วินาทีคาร่าคงบุกประชิดถึงตัว

และเมื่อเข้าถึงตัวการเจรจาคงไม่เป็นผล

…‘พระเจ้าช่วยเกือบไปแล้วไหมละ’

“…”

“เธอโชคดีที่ออกมาก่อน”

“ไม่งั้นฉันจะพังประตูและลากเธอออกมาด้วยตัวของฉันเองน่าเสียดายมากที่เธอดันตรงเวลาทั้งยังออกมาก่อนด้วย”

ห้วงอารมณ์คาร่าในตอนนี้กำลังปะทุดันขีดจำกัดความอดทนดันมันพุ่งสูงมากขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งเห็นริมฝีปากอมชมพู

ริมฝีปากที่เคยดูดดื่มกับชายหนุ่มผู้ที่หล่อนมีใจหลงรักหล่อนยิ่งเดือดดาลมากขึ้นไปอีกหลายเท่าตัว

สุดท้ายปลายทางก็ทำได้แค่ตักเตือนไม่มีลงมือเกินเลยแต่ถ้ามีโอกาสครั้งหน้าจะไม่มีลังเลให้เห็นแน่นอน

…‘ครั้งนี้เธอรอดตัวไปได้แต่ถ้ามีครั้งหน้า’

“…” คาร่าฉีกยิ้มผิดกับแววตาดำมืด

“ฉันจะเล่นงานเธอให้ถึงตาย”

“…” ไอรีนสะดุ้งทันที

สายตาดำมืดจากเพื่อนสาวไม่ใช่ของที่จะล้อเล่นได้ตามใจชอบตามใจต้องการหญิงสาวแสนสวยยิ้มแห้ง

ก่อนถามยืนยันข้อสันนิษฐานของตน

“โกรธเหรอ?”

“…ที่ฉันจูบเขา”

“…” คาร่าที่ได้ยินเลือกนิ่งเงียบก่อนหรี่ตามอง

สองสายตาดำมืดขั้นสุดจดจ้องมองไอรีนจ้องมองจนอีกฝ่ายต้องก้มหน้าก้มตายอมลงยอมถอยในที่สุด

รอยยิ้มแห้งปรากฎบนใบหน้า

“…” ก่อนเจ้าตัวจะรีบวิ่งหนีหายไปในทันที

“งั้นฉันไปตามเวียร์ให้นะ”

“เธอก็ไปเตรียมเสื้อผ้าให้เขา—”

“ไปให้พ้นหน้าฉัน”

“ค่ะ!”

วิ่งไปได้ไม่กี่ก้าวไอรีนก็หยุดวิ่งเปลี่ยนกลับมาเดินย่างเท้าอีกครั้งพร้อมถอนหายใจจนเกล้าปวดหัวปวดกระบาล

จากที่ได้ยินน้ำเสียงเย็นชาจับจิตเมื่อครู่หล่อนก็รู้เลยว่าเพื่อนรักจอมเย็นชาโกรธจริงจังมาก

อย่างว่าละนะถ้าเป็นเธอที่โดนเข้ากับตัวก็คงมีโกรธเกรี้ยวเหมือนกันอาจถึงขั้นลงไม้ลงมือเลยก็ได้

…‘สงสัยจะโกรธจริง’

“…”

ผ่านพ้นเข้ามาในห้องรับแขก

สายตาหล่อนเหลือบไปเห็นทราเวียร์กำลังนั่งเปิดอ่านข้อมูลที่คาร่านำมาให้ภายใต้กรอบแว่นดวงตาสีดำคู่งามล้วนน่าดึงดูดเป็นพิเศษโดยเฉพาะเวลาที่เขาตัังใจ

ไอรีนกะพริบตาหลายต่อหลายครั้งไล่แนวความคิดลามกในหัวสมองเกิดลงมือทำให้มันกลายเป็นจริง

จากที่เคยโดนโกรธอาจโดนเล่นงานถึงตาย

…‘ขอร้องละอย่าโดดเล่นงานฉันทีเผลอนะ’

“…” หลังจากแต่งเนื้อแต่งตัวให้เรียบร้อย

ไอรีนก็ยิ้มขยับเท้าเดินเข้าไปใกล้ใกล้จนสามารถพูดคุยกับอีกฝ่ายได้สนิทใจโดยไม่มีใครคนอื่นได้ยินเพิ่มเติม

แม้แต่คาร่าก็ไม่ได้ยิน

“ตานายละ…”

“…”

“แล้วเป็นไงบ้าง?” ทราเวียร์ถามกลับ

แน่นอนว่าเรื่องที่ทราเวียร์ถามกลับไปคือเรื่องระหว่างเขากับหล่อนที่บรรเลงรักเล่นบทจูบต่อหน้าคาร่า

พอเจอคำถามตอบกลับมา

“…” หญิงสาวนิ่งเงียบไม่ตอบคำถามทันที

ก่อนเหลือบมองคาร่าที่กำลังเตรียมของให้กับชายหนุ่มมองจนแน่ใจว่าไม่มีทางพบเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตรงนี้

หลังจากแน่ใจหล่อนก็ยิ้มแห้งพร้อมพยักหน้าตอบคำถามกลับไปด้วยใบหน้าจนเกล้าหวาดระแวงขั้นสุด

“ยังไหวอยู่”

“…ฉันเองก็น่าจะไหวเหมือนกัน”

“…” ยังไม่ทันได้สืบสาวเรื่องราวเพิ่มเติม

อีกหนึ่งเสียงก็ผ่าเข้ามากลางวงบทสนทนาราวกับรู้ว่าทั้งสองกำลังพูดคุยอะไรที่เป็นความลับ

ความลับที่ไม่อาจเปิดเผยได้โดยเฉพาะกับตัวของผู้มาใหม่ใบหน้าเย็นชาเป็นเอกลักษณ์มาพร้อมกับแววตาหึงหวง

“ห้องน้ำว่างแล้วค่ะ”

“…”

“…ตาฉันสินะ” ทราเวียร์ลุกเตรียมตัวไปเข้าอาบน้ำ

แต่ก่อนจะได้ก้าวเท้าไปไหนคาร่าก็ร้องห้ามบอกให้เขาหยุดก่อนหยุดไม่ให้ไปไหนทัังนั้น

แววตาหล่อนหรี่ลงทั้งยังเต็มเปี่ยมไปด้วยแรงกดดัน

“…เวียร์คะ?”

“…”

“มีอะไร?”

“…5 นาทีค่ะ”

“…” ดวงตาเขาเบิกกว้าง

ก่อนชี้นิ้วมาทางตัวเอง

“ฉันก็ต้อง 5 นาทีด้วย?”

“ค่ะ คุณก็ต้อง 5 นาทีด้วยเหมือนกัน”