ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี – ตอนที่ 136 ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว เดี๋ยวฉันจัดการเอง!

ไม่นานแผนอัปเดตเกมต่างๆ ก็ถูกจัดสรรเสร็จสรรพ

สำหรับรายละเอียดการอัปเดตเกมแต่ละเกม เผยเชียนไม่ได้สนใจอะไรมาก ปล่อยให้ลู่หมิงเหลียงเป็นคนจัดการ

เผยเชียนไม่ได้มองเรื่องนี้ในแง่ร้าย

เขารู้ว่าอัปเดตใหม่และ DLC ที่ปล่อยไปต้องทำเงินได้แน่นอน แต่ถึงจะทำเงินได้ ก็ไม่ได้เป็นจำนวนที่เยอะขนาดนั้น

เนื่องจากสามารถคุมรายรับของเกมพวกนี้ได้ เผยเชียนเลยไม่ได้เครียดอะไรมาก

ถ้าเกมพวกนี้ดันขาดทุนขึ้นมาคงจะเป็นเรื่องที่วิเศษสุดๆ!

หลังจากเปลี่ยนวิธีคิด ชีวิตก็ดูดีมีความสุขขึ้น

ประชุมเสร็จ เผยเชียนเตรียมตัวไปที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู เขาอยากสรุปรายละเอียดเรื่องเปิดสาขาใหม่ให้เร็วที่สุด จะได้จัดเตรียมและปรับปรุงสถานที่หลังช่วงวันหยุดวันแรงงานแห่งชาติ

ถ้าปรับปรุงร้านเสร็จภายในหนึ่งเดือน เดือนถัดไปก็จะเริ่มขาดทุนได้ ทันรอบปิดบัญชีครั้งต่อไปพอดี เวลาเหมาะเหม็งมาก

ตอนที่เผยเชียนกำลังเดินออกจากห้องประชุม หม่าอี้ฉวินก็เข้ามาทัก

“บอสเผยครับ ขอผมคุยเป็นการส่วนตัวด้วยได้ไหมครับ”

เผยเชียนผงะไปเล็กน้อย แต่ก็พยักหน้าตอบ “ได้ครับ เดี๋ยวไปคุยกันที่ห้องทำงานผม”

เผยเชียนชอบหม่าอี้ฉวิน

ตัวนำโชคเป็นอะไรที่หายากมาก

จนถึงตอนนี้ หม่าอี้ฉวินขยันทำตามคำสั่งที่ได้รับมอบหมายมาโดยตลอด งานที่ว่าคือเรียนรู้ปรัชญาการออกแบบเกมขั้นสูงของบอสเผย นอกจากนั้นแล้วก็ไม่ได้ทำงานอะไรจริงๆ จังๆ เลยสักชิ้น

เผยเชียนพึงพอใจเป็นอย่างมาก

ถ้าพนักงานทุกคนเป็นเหมือนหม่าอี้ฉวิน เผยเชียนคงเครียดน้อยลง

“มีอะไรเหรอ” เผยเชียนนั่งลงตรงโต๊ะทำงานก่อนจะผายมือไปที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม เชิญให้หม่าอี้ฉวินนั่งลงตาม

หม่าอี้ฉวินดูกระอักกระอ่วนใจเล็กน้อย หลังจากอึกอักอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็พูดขึ้น “บอสเผยครับ คือผมมีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง ตอนนี้เขามีปัญหานิดหน่อย…”

เผยเชียนยิ้ม “คุณหมายถึงตัวเองเหรอ ไม่เป็นไร ถ้าเจอปัญหาอะไรก็บอกผมได้เลยตรงๆ เดี๋ยวผมให้คุณหยุดงานสามวันแบบจ่ายค่าจ้างให้ไปจัดการปัญหาก่อน เสร็จแล้วค่อยกลับมาทำงาน”

หม่าอี้ฉวินรีบส่ายหน้า “ไม่ใช่อย่างนั้นครับ บอสเผยเข้าใจผิดแล้ว ผมหมายถึงเพื่อนผมจริงๆ

“ผมกับหวงซื่อปั๋วทำงานที่ฉางหยางเกมส์มาก่อน บอสน่าจะรู้เรื่องนี้

“พอหวงซื่อปั๋วลาออกก็ขาดพนักงานฝ่ายวางแผน ทางบริษัทเลยจ้างคนมาแทนที่

“พนักงานคนที่ว่าเพิ่งจะโดนเลิกจ้าง เขาเลยมาถามผมว่าพอจะแนะนำงานให้ได้มั้ย…”

หืม

เผยเชียนสนใจที่หม่าอี้ฉวินบอกว่า ‘โดนเลิกจ้าง’

ปกติแล้วคำนี้หมายความถึงโดนไล่ออก ไม่ได้ลาออกมาเอง

พนักงานคนนั้นไม่ได้ลาออก แต่โดนฉางหยางเกมส์ไล่ออกเหรอ

เผยเชียนนับนิ้ว

หวงซื่อปั๋วเข้าทำงานที่เถิงต๋าเดือนพฤศจิกายนปีก่อน เพิ่งจะผ่านมาได้แค่ครึ่งปี

ถ้าคนคนนี้มาแทนหวงซื่อปั๋วก็น่าจะเข้ามาเป็นฝ่ายวางแผนที่ฉางหยางเกมส์เดือนพฤศจิกายน

ทำงานได้ครึ่งปี…ก็โดนไล่ออกเลยเหรอ

เจ้าคนนี้ดูจะเข้าท่า!

เผยเชียนต้องจ้างคนเก่งๆ แบบนี้!

แต่พอคิดดูดีๆ ก็ตระหนักว่าควรจะถามเรื่องราวความเป็นมาให้ชัดเจน

อะไรคือเหตุผลหลักที่เขาโดนไล่ออกกันนะ

ถ้าเป็นเพราะทำงานไม่ได้มาตรฐาน เผยเชียนจะรับเข้าทำงานโดยไม่คิดอะไรให้มากความ

แต่ถ้าเป็นเพราะเปิดโปงความลับบริษัทหรือทำอะไรผิดกฎหมาย เขาก็คงรับเข้าทำงานไม่ได้

ถ้าเกิดเรื่องขึ้นมา เผยเชียนก็จะมีเอี่ยวไปด้วย เพราะระบบไม่อนุญาตให้ทำเรื่องผิดกฎหมายภายในบริษัท

“เพื่อนคุณ… ทำไมถึงโดนไล่ออกล่ะ” เผยเชียนถาม

“ไล่ออกเหรอ ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่” หม่าอี้ฉวินรีบส่ายหน้า “เขาโดนเลิกจ้างเพราะฉางหยางเกมส์กำลังจะล้มละลาย”

เผยเชียน “…”

ช่างน่าเศร้าใจจริงๆ

เผยเชียนรู้จักบริษัทฉางหยางเกมส์เพราะเป็นที่ทำงานเก่าของหวงซื่อปั๋ว อีกอย่างเมืองจิงโจวก็ไม่ได้มีบริษัทเกมเยอะขนาดนั้น จางหยางเกมส์จึงถือเป็นบริษัทที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงพอตัว

แต่เห็นว่าบริษัทก็ไปได้สวย ทำไมถึงล้มละลายได้

น่าอิจฉาจริงๆ!

“ฉางหยางเกมเหรอ… ทำไมถึงล้มละลายได้ล่ะ” เผยเชียนถามอย่างเป็นห่วง

เขาอยากรู้จริงๆ เพราะน่าจะเอามาใช้เป็นบทเรียนได้

หม่าอี้ฉวินรู้สึกตื้นตันใจ เพราะเขาก็ทำงานที่ฉางหยางเกมส์มาพักใหญ่ จะบอกว่าไม่รู้สึกอะไรเลยก็คงเป็นการโกหก

“เฮ้อ เรื่องมันยาวครับ

“จริงๆ ก็มีสัญญาณมาสักพักแล้วครับ ตอนเดือนตุลาคมปีก่อน พนักงานหลายคนในฉางหยางเกมส์เริ่มหางานใหม่กันแล้ว ขนาดหัวหน้าหลิว หัวหน้าฝ่ายวางแผนของผมยังคิดจะย้ายงานเลย ตอนนั้นสถานการณ์แย่มากๆ ครับ”

เผยเชียนนึกย้อนกลับไปก็จำได้ว่าเป็นแบบนั้นจริงๆ

เดือนพฤศจิกายนปีก่อน หัวหน้าหลิวมาสัมภาษณ์งานแทบจะพร้อมๆ กับหวงซื่อปั๋ว เพราะหัวหน้าหลิวมีประสบการณ์มากกว่า เผยเชียนจึงปัดเขาตกไป พอมาคิดดูดีๆ ถ้าหัวหน้าฝ่ายวางแผนแอบหางานใหม่แบบนี้ สถานการณ์ในบริษัทก็น่าจะแย่จริงๆ

หม่าอี้ฉวินพูดต่อ “ถึงตอนนั้นสถานการณ์ของบริษัทจะแย่มาก แต่ก็ยังเอาตัวรอดมาได้เพราะเกมตัวหลักๆ ของเราทำเงินให้ได้เรื่อยๆ

“แต่ค่าใช้จ่ายก็เริ่มกองสุมขึ้นเรื่อยๆ เหมือนกัน

“เท่าที่ผมรู้มา หัวหน้าหลิวคิดจะลาออกอยู่ตลอด แต่ก็หาโอกาสดีๆ ไม่ได้เลยต้องทนทำงานต่อ

“ทีนี้พอเห็นความสำเร็จของเกมฐานทัพกลางทะเลกับปืนกิเลนเพลิงที่ฮิตกันมากๆ แม้จะวางขายที่ราคาแปดร้อยแปดสิบแปดหยวน หัวหน้าหลิวก็ตัดสินใจจัดกิจกรรมขายอาวุธราคาเดียวกัน

“ผมว่าหัวหน้าหลิวน่าจะคิดว่าบริษัทกำลังดิ่งลงเหว เลยอยากทุ่มสุดตัวดูสักครั้ง

“สุดท้ายบอสก็เห็นด้วยกับแผนนี้ เพราะบริษัทกำลังขัดสนเรื่องเงิน ถ้ามีรายได้พุ่งพรวดเข้ามาในระยะเวลาสั้นๆ ก็น่าจะเอาตัวรอดไปได้อีกพักหนึ่ง

“แต่ผลกลายเป็นโดนผู้เล่นถล่มเละ! นอกจากจะทำเงินไม่ได้แล้ว ชื่อเสียงของเกมก็ย่ำแย่ ผู้เล่นที่ยังเล่นอยู่ก็ทยอยเลิก รายได้เริ่มหดหายอย่างรวดเร็ว!

“คราวนี้บริษัทเอาตัวรอดไม่ได้อีก ตอนนี้แค่เงินเดือนยังไม่มีจ่ายเลยครับ สัปดาห์ก่อนบอสเรียกทุกคนมาประชุมเพื่อแจ้งว่าเงินทุนของบริษัทไม่เหลือแล้ว ให้ทุกคนรีบไปหางานใหม่

“เพราะแบบนี้เพื่อนก็เลยติดต่อผมมา”

เผยเชียนฟังอย่างตั้งใจ

นี่ฉันมีเอี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยเหรอ

เผยเชียนไม่รู้เลยว่าเกมฐานทัพกลางทะเลเป็นสาเหตุทำให้ฉางหยางเกมส์ล่มจมเร็วขึ้น

จะบังเอิญเกินไปแล้ว

อีกอย่างอุตสาหกรรมเกมในเมืองจิงโจวนั้นเล็กมาก…

ตอนนี้เผยเชียนรู้สึกอิจฉาบอสของฉางหยางเกมส์มากๆ

ดูสิ ขาดทุนได้ตามที่ใจอยากเลย!

แถมยังขาดทุนย่อยยับจนล้มละลายเลยด้วย!

เดี๋ยวนะ

เผยเชียนปิ๊งไอเดียขึ้นมา

ไม่เห็นต้องอิจฉาเขาเลย!

ฉันซื้อกิจการเขามาก็ได้นี่!

มีอะไรให้ต้องอิจฉากัน จะดีแค่ไหนถ้าฉันได้เป็นบอสของฉางหยางเกมส์เอง!

ถ้าเข้าซื้อกิจการที่ขาดทุนย่อยยับอยู่แล้วก็เท่ากับว่าฉันเปลี่ยนมือมาขาดทุนเองไม่ใช่เหรอ

นี่มันสมบัติล้ำค่า!

หม่าอี้ฉวินเห็นเผยเชียนไม่ได้ตอบตกลงทันทีก็รีบพูดเสริม “บอสเผยครับ ผมรู้ว่ามาตรฐานการรับพนักงานใหม่ของเถิงต๋าสูงมาก ผมแค่อยากขอโอกาสให้เพื่อนได้มาสัมภาษณ์ดูสักครั้ง”

เผยเชียนพยักหน้า “ไม่ต้องห่วง เพื่อนคุณไม่ได้นั่งเตะฝุ่นแน่”

หม่าอี้ฉวินอึ้งไป ก่อนจะร้องออกมาด้วยความดีใจ “จริงเหรอครับ ขอบคุณครับบอสเผย! ผมซึ้งใจมากๆ ครับ!”

บอสเผยจะสื่อว่าถ้าเพื่อนไม่ผ่านเกณฑ์ของเถิงต๋า บอสก็จะหางานอื่นให้ใช่ไหม

ชายคนนี้ช่างประเสริฐเหลือเกิน!

หม่าอี้ฉวินไม่คิดว่าบอสเผยจะตอบตกลงง่ายขนาดนี้ ดูเหมือนว่าบอสจะปฏิบัติกับพนักงานเหมือนเพื่อน เป็นพี่เป็นน้อง!

เขาเดินกลับออกไปด้วยความรู้สึกซาบซึ้ง

เผยเชียนดีใจมาก

เพื่อนของหม่าอี้ฉวินจะมีคุณสมบัติตามมาตรฐานของเถิงต๋าหรือเปล่าก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญอีกต่อไป

แค่ซื้อกิจการฉางหยางเกมส์มาก็จบเรื่องแล้วนี่

ถ้าเผยเชียนซื้อต่อกิจการแล้วปล่อยให้ดำเนินการไปตามเดิม ยอดขาดทุนของบริษัทฉางหยางเกมส์ก็จะกลายมาเป็นของเขา

จะไปหาอะไรดีๆ แบบนี้ได้ที่ไหนอีก!

…………………..

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี
Status: Ongoing
เผยเชียนย้อนเวลากลับไปเมื่อ 10 ปีก่อน โดยมีระบบสั่งให้เขาตั้งบริษัทอะไรก็ได้เพื่อหาเงินทำกำไรโดยจะมีการประเมินกำไรขาดทุนเป็นรอบๆ แต่เผยเชียนเป็นคนหัวหมอ เขาดูแล้วว่าถ้าเขาทำธุรกิจได้กำไร เขาจะได้ส่วนแบ่งเข้ากระเป๋าตัวเองแค่ 1:100 แต่ถ้าเขาขาดทุน เขาจะได้ส่วนแบ่ง 1:1 เขาจึงคิดจะตั้งบริษัทเกม และหาทางทำให้บริษัทขาดทุน ด้วยการสร้างเกมที่ไม่น่าจะฮิตบ้างล่ะ ขายเกมราคาถูกบ้างล่ะ เอาเงินไปละลายกับการเช่าตึกและซื้ออุปกรณ์ทำงานต่างๆ บ้างล่ะ แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่ขาดทุนสักที เกมที่คิดว่าไม่น่าจะขายได้ก็ดันขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ทำไมการทำธุรกิจให้ขาดทุนมันถึงเป็นเรื่องยากขนาดนี้ล่ะเนี่ย?!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset