ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี – ตอนที่ 173 บอสเผยช่างมีเมตตา

เห็นได้ชัดว่าหวงซื่อปั๋วกับจูเสี่ยวเช่อรู้ชัดเจนว่าตัวเองอยากจะถ่ายทำอะไร ตัวสารคดีไม่ได้เน้นหนักที่ความรุ่งโรจน์และด้านดีๆ ของนักเล่นเกมมืออาชีพ แต่ต้องการจะแสดงให้เห็นภาพชีวิตประจำวัน เพื่อให้ทุกคนเห็นด้านที่ต้องลำบากลำบนเมื่อพบเจอปัญหาด้วย

“ทำออกมาได้ดีมากๆ”

เผยเชียนพูดจากใจจริง

เขาเคยดูสารคดีดีๆ เกี่ยวกับอีสปอร์ตมาหลายเรื่อง งานของจูเสี่ยวเช่อถือเป็นผลงานที่ยอดเยี่ยม ทั้งด้านเนื้อหาและเทคนิคการถ่ายทำ

หวงซื่อปั๋วยิ้มด้วยความรู้สึกหดหู่เล็กน้อย “ผมค่อนข้างพอใจกับผลงาน

“แต่…ผมกลัวว่าอาจจะหาทุนคืนไม่ได้

“พวกผมเจอเว็บไซต์วิดีโอสองสามเว็บ แต่ให้ค่าตอบแทนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ ถ้าเซ็นสัญญาด้วยแผนให้ค่าตอบแทนแบบธรรมดา ถึงจะมียอดวิวสามล้านวิว ก็ได้เงินกลับมาแค่ไม่กี่พัน ไม่น่าจะได้เยอะอะไรมากมายเลยครับ”

เผยเชียนพยักหน้า

เห็นได้ชัดว่าสารคดีทำกำไรได้ไม่เยอะ ไม่เหมือนคลิปสั้น

คลิปสั้นมีแหล่งรายได้หลายแบบ จะขอสปอนเซอร์โดยการโฆษณาสินค้าให้ก็ได้ เว็บไซต์หลายๆ เจ้าก็อยากได้คลิปสั้นมาลงเพื่อเพิ่มยอดคนเข้าใช้งานเว็บ

แต่สารคดีไม่เหมือนกัน

พวกหวงซื่อปั๋วต้องใช้อุปกรณ์ระดับสูงในการถ่ายทำ ต้องแวะไปถ่ายทำหลายที่ ทั้งจิงโจว เซี่ยงไฮ้ ไหนจะบ้านเกิดของหลี่เจิงเหว่ยอีก เผยเชียนบอกให้พวกเขาใช้จ่ายเงินค่าที่พักและอาหารตามมาตรฐานของเถิงต๋า เงินจึงไหลออกอย่างรวดเร็วเหมือนสายน้ำ

สารคดีแบบนี้ปกติแล้วเว็บไซต์ทางการจะเป็นคนผลิตเองเพื่อโฆษณาเกมหรือการแข่งขัน ถึงจะทุ่มทุนทำสารคดีไปเยอะก็ยังสามารถหาเงินคืนจากช่องทางอื่นได้

แต่พวกหวงซื่อปั๋วทำสารคดีขึ้นมาเพราะความสนใจส่วนตัว จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่จะหาเงินคืนทุนไม่ได้

หวงซื่อปั๋วรู้ว่าครั้งนี้ลู่หมิงเหลียงเป็นคนดูแลเรื่องการพัฒนาอัปเดตใหม่และ DLC ของเกมต่างๆ ซึ่งประสบความสำเร็จหมดทุกอย่าง ลู่หมิงเหลียงน่าจะก้าวข้ามเขาไปแล้วในฐานะหัวหน้าฝ่ายวางแผน

เฟยหวงสตูดิโอไม่มีผลงานอะไรเลย การมาร่วมงานเลี้ยงครั้งนี้จึงทำให้เขารู้สึกอายอยู่หน่อยๆ

เผยเชียนยิ้ม “พวกคุณไม่สบายใจเรื่องนี้กันเหรอ”

หวงซื่อปั๋วอึ้งไปเล็กน้อย “บอสเผย…”

เผยเชียนยกแก้วขึ้นหมุน เสียงของเขาดูเรียบเฉย “ผมบอกพวกคุณไปแล้วไม่ใช่เหรอ

“อย่ามัวคิดเล็กคิดน้อยเรื่องกำไรขาดทุน พวกคุณไม่ต้องสนเรื่องเงินเลย

“คลิปสั้นคราวก่อนก็เริ่มทำเพราะใจรัก ไม่ได้หวังทำกำไรไม่ใช่เหรอ ถึงจะปฏิเสธสปอนเซอร์รายย่อยไปหมด แต่พวกคุณก็ไม่อดตาย สุดท้ายยังได้ช่องทางทำกำไรงามๆ มาอีก

“สำหรับผมแล้ว เราจะทำเงินได้รึเปล่าไม่ใช่เรื่องสำคัญ ที่ผมสนใจคือพวกคุณได้ทำสิ่งที่สำคัญกับพวกคุณหรือเปล่า

“พวกคุณเตรียมใจไว้แล้วไม่ใช่เหรอว่าถ้าทำสารคดีก็ต้องขาดทุน

“ผลงานก็ออกมาตรงตามที่พวกคุณหวัง มีอะไรให้รู้สึกเศร้าอีก”

หวงซื่อปั๋วรู้สึกตื้นตันใจ “ขอบคุณครับ บอสเผย…”

ทั้งสองได้แต่ถอนหายใจด้วยความรู้สึกท่วมท้นอยู่ข้างใน ถ้าคำพูดนี้ออกจากปากคนอื่น ทั้งสองคงจะคิดว่าเป็นคำโกหก

แต่ถ้ามาจากปากบอสเผยละก็ รับประกันได้เลยว่าจริงใจแน่นอน!

คุณสมบัตินี้ทำให้บอสเผยแตกต่างจากบอสคนอื่นๆ บอสใจดีกว่าคนทั่วไปแถมยังมองการณ์ไกลสุดๆ!

เผยเชียนยิ้มบาง “อย่านึกคลางแคลงใจตัวเอง

“ทำสิ่งที่รักโดยไม่หวังผลตอบแทนจะเป็นไรไป ขอแค่สารคดีนี้ได้รับความสนใจและสื่อถึงผู้เล่น ก็ถือว่าเฟยหวงสตูดิโอมาถูกทางแล้ว!

“ไม่มีทุนถ่ายคลิปต่อไปก็ไม่ต้องห่วง บอกผมได้เลยว่าขาดเท่าไหร่!”

เผยเชียนดีใจกับอนาคตที่จู่ๆ ก็สดใส

หวงซื่อปั๋วกับจูเสี่ยวเช่อน่าจะใช้กำไรไปกับการถ่ายสารคดีหมดแล้ว ไม่น่าจะเหลือเงินมากนัก

เผยเชียนใช้โอกาสนี้เป็นข้ออ้างให้เงินพวกเขาไปใช้จ่ายเพิ่มได้!

แต่จะให้ได้ในรอบบัญชีถัดไป

“คือไม่ใช่แค่พวกผมไม่มีทุนถ่ายครับบอสเผย” จูเสี่ยวเช่อถอนหายใจเบาๆ “จริงๆ แล้วพวกผมเอาทุนทั้งหมดที่มีออกมาใช้จนหมด บวกเงินส่วนตัวเข้าไปเพิ่มอีกก็ยังไม่พอ ตอนนี้ยังค้างค่าจ้างพนักงานอยู่หนึ่งเดือนครับ…”

“ดีมาก!” เผยเชียนพูดเสียงดัง

จูเสี่ยวเช่อตกใจ “?”

เผยเชียนกระแอมกระไอสองสามครั้ง “พวกคุณทำได้ดีมาก

“แสดงให้เห็นเลยว่าพนักงานกับพวกคุณทั้งสองมีความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน!

“ขนาดตกอยู่ในสถานการณ์ยากลำบาก กลับไม่มีใครคิดลาออกเลยสักคน เห็นได้ชัดเลยว่าเฟยหวงสตูดิโอเป็นทีมที่เติบโตแล้ว สามารถรับมือกับความท้าทายต่างๆ ได้!

“พวกคุณไม่ควรเอาเงินตัวเองออกก่อนเลย ไปคุยกับเลขาซินนะ ออกไปเท่าไหร่ ขาดเหลืออะไรยังไง บริษัทจะช่วยจ่ายคืนให้

“ไม่สิ แค่นั้นน่าจะไม่พอ จ่ายเงินเดือนพนักงานล่าช้าไม่ใช่เรื่องดี เราจะจ่ายเงินเดือนบวกดอกเบี้ยให้เพิ่ม ต้องดูแลพี่น้องที่ช่วยงานเรามาให้ดี!”

หวงซื่อปั๋วอึ้งไป “จะเหมาะเหรอครับบอสเผย ผมไม่เคยเห็นที่ไหนจ่ายเงินเดือนช้าแล้วบวกดอกเบี้ยให้มาก่อนเลย”

เผยเชียนโบกมือให้หวงซื่อปั๋วหยุดพูด

“หวงซื่อปั๋ว

“พวกคุณอยากถ่ายอะไร จะไปตะลุยลำบากกันที่ไหน ผมไม่ได้สนใจเลย

“แต่ผมไม่ยอมให้อะไรก็ตามมาทำลายภาพลักษณ์บริษัทเราได้!

“เราไม่ควรทำให้เหล่าพนักงานที่ฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ ร่วมกับเถิงต๋ามาต้องหมดกำลังใจ เข้าใจมั้ย”

วาจาของบอสเผยฟังดูเด็ดขาด

หวงซื่อปั๋วตื้นตันจนน้ำตารื้น

ช่างเป็นครอบครัวที่อบอุ่นจริงๆ!

ไม่ว่าจะลำบากแค่ไหน เจออุปสรรคอะไรมาจากโลกภายนอก พอได้หวนสู่เถิงต๋าก็เหมือนได้กลับบ้าน ไม่ต้องมัวกังวลใจอะไร เพราะเถิงต๋ากับบอสเผยจะคอยช่วยหนุนหลังตลอด!

พอเห็นสีหน้าของบอสเผยและท่าทีที่ดูจะไม่ได้หัวเสียอะไรเรื่องที่พวกเขาใช้เงินไปจนหมด หวงซื่อปั๋วกับจูเสี่ยวเช่อก็รู้สึกเหมือนได้ยกภูเขาออกจากอก

เผยเชียนถาม “โปรเจ็กต์หน้าจะทำสารคดีต่อรึเปล่า”

หวงซื่อปั๋วส่ายหน้า “เรื่องนี้พวกผมยังไม่ได้ตัดสินใจเลยครับ

“พวกผมว่าจะลองปล่อยสารคดีเรื่องนี้ออกไปก่อน ดูว่าผลตอบรับเป็นยังไงแล้วค่อยตัดสินใจ

“แต่พวกผมคงไม่ใช้ธีมนี้เป็นตัวตั้งอีก ไม่ใช่เพราะทำเงินไม่ได้ แต่พวกผมยังมีอะไรหลายๆ อย่างที่อยากถ่าย

“ไม่แน่อาจจะหาธีมใหม่ครับ”

เผยเชียนพยักหน้า “อืม ก็ลองดู ถ้าขาดเงินก็แค่บอก”

หลังจากคุยกันต่ออีกพักใหญ่ เผยเชียนก็นึกอะไรขึ้นได้

“เออ จริงด้วย เฉินเหล่ยเป็นยังไงบ้าง”

ถึงจะส่งเฉินเหล่ยไปเซี่ยงไฮ้แล้ว แต่เผยเชียนก็ยังแอบกังวลอยู่หน่อยๆ

เฉินเหล่ยเป็นคนมีความสามารถ เผยเชียนกลัวว่าอีกฝ่ายจะสร้างเรื่องอะไรเข้าเลยถามขึ้น

“ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ พวกผมช่วยเรื่องที่พักกับอาหารให้เขาตามที่บอสบอกมา แต่ระหว่างที่พวกผมง่วนอยู่กับการถ่ายทำ เขาก็ตะลอนไปทั่วเซี่ยงไฮ้ พวกผมก็เลยไม่ได้เจอเขาเท่าไหร่

“ตอนแรกพวกผมกะจะให้เขาร้องเพลงปิดสารคดีให้ แต่เราไม่มีทุนเหลือ แถมยังหาเพลงเหมาะๆ ไม่ได้ เลยไม่ได้ไปขอให้ร้องให้”

หวงซื่อปั๋วสาธยายยืดยาว

เผยเชียนหัวใจหยุดเต้นไปชั่วครู่ ก่อนจะกลับมาเต้นอย่างปกติอีกครั้ง

ตกใจหมดเลย!

โชคดีที่หวงซื่อปั๋วไม่ได้จ้างเฉินเหล่ยมาร้องเพลงปิดให้ ถ้าเฉินเหล่ยได้มาร้องให้จริงๆ ต้องเป็นปัญหาแน่!

ถึงสารคดีจะทำเงินไม่ได้ แต่ธีมกับความตั้งใจในการถ่ายทำก็น่าจะดึงดูดผู้ชมได้กลุ่มใหญ่!

ถ้าเป็นอย่างนั้นและเฉินเหล่ยดังว่อนไปทั่วอินเทอร์เน็ตจนมีแมวมองเข้ามาคุย ก็จะเป็นประโยชน์กับเฟยหวงสตูดิโอ…

เรื่องราวคงไปกันใหญ่แน่!

โชคดีที่ไม่เป็นแบบนั้น

แน่นอนว่าไม่ใช่เผยเชียนไม่อยากให้เฉินเหล่ยได้ดี เขาแค่อยากให้เฉินเหล่ยทนรออีกสักหน่อย ไม่ต้องมาดังในแวดวงนี้ จะได้ไม่ส่งผลกระทบต่อตัวเขา

แกจะไปดังที่ไหนตอนไหนก็ได้ แต่อย่าพาฉันดังไปด้วยเลย!

“แล้วตอนนี้ล่ะ” เผยเชียนถามต่อ

หวงซื่อปั๋วคิดอยู่ครู่หนึ่ง “น่าจะยังหางานอยู่ที่เซี่ยงไฮ้ครับ ถ้าบอสเผยอยากรู้อะไรเพิ่มเติมเดี๋ยวผมโทรถามให้”

เผยเชียนยกมือห้าม “ไม่ต้องหรอก ผมแค่ถามเฉยๆ”

ขอแค่เฉินเหล่ยไม่สร้างเรื่องอะไรที่ส่งผลกระทบกับรอบปิดบัญชีนี้ ทุกอย่างก็ไปได้สวย

จูเสี่ยวเช่อถอนหายใจด้วยความตื้นตัน

บอสเผยใส่ใจพนักงานทุกคนจริงๆ!

เขาพอจะได้ยินเรื่องเฉินเหล่ยมาบ้าง

เฉินเหล่ยเป็นนักร้องประจำที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู เป็นตัวทำกำไรได้ดีเลยทีเดียว

ถ้าเป็นบอสคนอื่นคงจะรั้งเฉินเหล่ยไว้เหมือนแม่ไก่ที่ออกไข่ทองคำ ไม่เปิดโอกาสให้หนีไปไหน

แต่บอสเผยกลับทำตรงกันข้าม บอสไม่ได้รั้งเฉินเหล่ยไว้กับร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูและห้ามไม่ให้เขาไล่ตามความฝัน แต่บอสกลับออกทุนส่งเขาไปเซี่ยงไฮ้เพื่อที่จะได้มีโอกาสมากขึ้นในเวทีที่ใหญ่ขึ้น!

บอสเผยไม่ได้ประโยชน์อะไรกับเรื่องนี้เลย บอสแค่นึกถึงใจคนอื่น

ขนาดตอนนี้ บอสเผยก็ยังเป็นห่วงเฉินเหล่ยที่อยู่ไกลถึงเซี่ยงไฮ้จากใจจริง!

บอสเผยช่างมีเมตตากับทุกคนจริงๆ

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี
Status: Ongoing
เผยเชียนย้อนเวลากลับไปเมื่อ 10 ปีก่อน โดยมีระบบสั่งให้เขาตั้งบริษัทอะไรก็ได้เพื่อหาเงินทำกำไรโดยจะมีการประเมินกำไรขาดทุนเป็นรอบๆ แต่เผยเชียนเป็นคนหัวหมอ เขาดูแล้วว่าถ้าเขาทำธุรกิจได้กำไร เขาจะได้ส่วนแบ่งเข้ากระเป๋าตัวเองแค่ 1:100 แต่ถ้าเขาขาดทุน เขาจะได้ส่วนแบ่ง 1:1 เขาจึงคิดจะตั้งบริษัทเกม และหาทางทำให้บริษัทขาดทุน ด้วยการสร้างเกมที่ไม่น่าจะฮิตบ้างล่ะ ขายเกมราคาถูกบ้างล่ะ เอาเงินไปละลายกับการเช่าตึกและซื้ออุปกรณ์ทำงานต่างๆ บ้างล่ะ แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่ขาดทุนสักที เกมที่คิดว่าไม่น่าจะขายได้ก็ดันขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ทำไมการทำธุรกิจให้ขาดทุนมันถึงเป็นเรื่องยากขนาดนี้ล่ะเนี่ย?!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset