ที่บริษัทเถิงต๋า
เผยเชียนเปิดสมุดเล่มเล็กของตัวเองดู ยังเหลืออีกสองคนที่เขาต้องจัดการ
จริงๆ แล้วชื่อแรกในสมุดเล่มเล็กของเผยเชียนไม่ใช่หลินหวาน เพราะหลินหวานแค่ช่วยเขาประหยัดเงินค่าเช่าไปได้เจ็ดแสนหยวน เงินจำนวนแค่นี้เดี๋ยวเดียวก็ใช้หมด
แถมยังมีสองแสนที่หลินฉางให้มาอีก เขาคงต้องจัดการกับหลินหวานอย่างปรานี
ชื่อแรกในสมุดของเขาคือเฉียวเหลียง!
สัปดาห์ก่อนๆ ตอนที่เกมโดดเดี่ยวเดียวดายกลางทะเลทรายมีอัปเดตใหม่ อาจารย์เฉียวก็เขียนชมเถิงต๋าอีก ทำเอาเผยเชียนแทบจะไปจ้างคนมาฆ่าเจ้านั่นทิ้ง
อาจารย์เฉียวตามหลอกหลอนเขาเหมือนวิญญาณอาฆาตตั้งแต่เถิงต๋าปล่อยเกมโดดเดี่ยวเดียวดายกลางทะเลทรายไปจนถึง DLC ของเกมนักออกแบบเกม
หลังจากให้คนไปตามเรื่องอาจารย์เฉียวให้ เผยเชียนก็ยังคิดหาวิธีจัดการอีกฝ่ายไม่ได้
เฉียวเหลียงอาศัยอยู่ที่ปักกิ่ง แต่เขาไม่ใช่คนปักกิ่ง แค่ย้ายไปทำงานที่นั่น
เขาน่าจะใช้ชีวิตมาอย่างอดสู จนกระทั่งได้เซ็นสัญญากับเว็บอ้ายลี่เต่า ชีวิตเลยอู้ฟู่ขึ้นมาเพราะได้เงินส่วนแบ่งจากเว็บและมีสปอนเซอร์เข้า ตอนนี้สามารถปฏิเสธสปอนเซอร์รายย่อยได้ด้วย
ตั้งแต่อาจารย์เฉียวแนะนำเกมนักออกแบบเกมในคลิปผลงานเทพสร้าง อาจารย์เฉียวก็ได้สร้างรูปแบบ ‘การโฆษณาอย่างสร้างสรรค์’ ขึ้นมา หลังจากนั้นก็มีสปอนเซอร์เรียงแถวเข้ามาไม่หยุด
ถือว่าแปลกมาก อัปโหลดมาสเตอร์คนอื่นๆ มักจะโดนด่าเวลารับงานสปอนเซอร์ แต่พอเป็นอาจารย์เฉียว กลับมีแต่คอมเมนต์ ‘งานดี’ ไม่ก็ ‘สุดยอด’ แล่นเต็มหน้าจอ!
อัปโหลดมาสเตอร์คนอื่นเห็นแบบนั้นก็รู้สึกอิจฉาตาร้อน
แต่อาจารย์เฉียวถือเป็นกรณีพิเศษ คงไม่มีใครทำได้แบบนี้อีกแล้ว
ด้วยเหตุนี้อาจารย์เฉียวจึงรู้สึกขอบคุณบริษัทเถิงต๋าสุดๆ เพราะก่อนหน้านี้เขาเป็นแค่อัปโหลดมาสเตอร์ที่มีชื่อเสียงไม่มาก แต่ตอนนี้กลายเป็นอัปโหลดมาสเตอร์ที่มีชื่อเสียงที่สุดในหมวดเกมบนเว็บอ้ายลี่เต่า ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเถิงต๋าช่วยแบก
ถ้าเถิงต๋าปล่อยเกมใหม่ออกไป อาจารย์เฉียวต้องรีบพุ่งมารีวิวแน่
ตอนแรกเผยเชียนอยากจะเอาเงินฟาดหัวอาจารย์เฉียว ซึ่งก็สามารถทำได้ แต่ติดตรงปัญหาที่จะตามมาหลังจากนั้น
ก็จริงที่อาจารย์เฉียวต้องการเงิน แต่ถ้าซื้อตัวมาแล้วจะให้เขาทำอะไรดีล่ะ
จะให้อัดคลิปด่าเกมเถิงต๋าเหรอ
ก็คงจะไม่ค่อยเข้าท่าเท่าไหร่ อีกอย่างเผยเชียนกลัวว่าไม่ว่าอาจารย์เฉียวจะพยายามด่าเกมของเขาแค่ไหน คนดูก็คงพากันคิดว่าเป็นการจัดฉากขนานใหญ่อีก
ขอให้อาจารย์เฉียวเลิกทำคลิปเกี่ยวกับเกมของเถิงต๋าเหรอ
ถ้าเขาจ่ายเงินด้วยเหตุผลนี้โดยเฉพาะ อาจารย์เฉียวอาจจะนึกสงสัยเป้าหมายที่แท้จริงของเผยเชียนที่ต้องการปิดบังการมีอยู่ของระบบ
เพราะฉะนั้นเผยเชียนจึงไม่รู้จะต้องตัดสินใจยังไง
จ้างอาจารย์เฉียวทำคลิปชมเถิงต๋า พวกเขาก็จะได้กระแส
แต่ถ้าจ้างอาจารย์เฉียวทำคลิปด่าเถิงต๋า พวกเขาก็จะได้กระแสอีกนั่นแหละ
นี่มันหายนะ
เผยเชียนรู้ว่าตัวเองสามารถใช้เงินฟาดหัวอาจารย์เฉียวไม่ให้ลุกมาทำคลิปอีกได้ แต่ถึงอาจารย์เฉียวจะนอนสบายบนกองเงินกองทองอยู่เฉยๆ เผยเชียนก็ไม่ได้รู้สึกดีขึ้นเลย
ตรงนี้แหละที่เจ็บปวดสุดๆ
แต่ยังไงเขาก็ต้องแก้แค้น!
“พอปล่อยเกมใหม่ออกไป ฉันจะใช้เงินทุนที่เหลือจ้างอาจารย์เฉียวมาเล่นเกมให้ผ่านครบร้อยรอบ ต้องทำแบบนี้ถึงจะรู้สึกสาแก่ใจ!”
เผยเชียนเลื่อนสายตาลงมาดูชื่อบรรทัดที่สองในสมุด ซึ่งเป็นชื่อของหลินหวาน
ก่อนหน้านี้เขาตัดสินใจไว้แล้วว่าจะส่งหลินหวานไปฉางหยางเกมส์ ตอนนี้แหละคือเวลาที่เหมาะเหม็ง
โครงสร้างการทำงานของฉางหยางเกมส์ค่อนข้างสมบูรณ์แล้ว มีทั้งความคิดสร้างสรรค์ของเยว่จือโจวและประสบการณ์การวางแผนของหวังเสี่ยวปิน ตอนนี้พวกเขาไม่ได้ขาดคน
แต่จริงๆ แล้ว หวังเสี่ยวปินเป็นหัวหน้าฝ่ายออกแบบระบบ เขาต้องทำหลายหน้าที่ ซึ่งดูไม่ค่อยเหมาะสมในโครงสร้างการทำงานปัจจุบัน
จุดประสงค์หลักในการย้ายหลินหวานไปก็เพื่อให้เธอได้สัมผัสประสบการณ์อันแสนขมขื่นของการเป็นหัวหน้าฝ่ายวางแผน ขณะเดียวกันก็เป็นการส่งต่อจิตวิญญาณของเถิงต๋าไปสู่ฉางหยางเกมส์ด้วย
ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดคือ ฉางหยางเกมส์เจ๊ง แม้หลินหวานจะอดตาหลับขับตานอนทำงานอย่างหนัก เผยเชียนอยากให้เธอสูญเสียความหวังในอุตสาหกรรมเกมและกลับบ้านไปรับช่วงต่อกิจการของครอบครัว
ผลลัพธ์กลางๆ คือ หลินหวานทำอะไรไม่สำเร็จเลย ถึงจะตั้งใจทำงานอย่างหนัก แต่ฉางหยางเกมส์ก็ยังขาดทุนอยู่ อีกอย่างหลินหวานจะให้ส่วนลดค่าเช่าเขาแบบปุบปับไม่ได้อีก แค่นี้ก็พอจะทำให้ใจชื้นได้
ผลลัพธ์ที่แย่ที่สุดคือ หลินหวานพาฉางหยางเกมส์โด่งดังขึ้นมาได้อย่างมหัศจรรย์ กลายเป็นช่วยเสริมสร้างความมั่นใจให้เธอแทน
แต่เผยเชียนคิดว่าคงไม่น่าจะเป็นแบบนั้นได้
คิดได้อย่างนั้นเผยเชียนก็เรียกหลินหวานให้มาหาที่ห้องทำงาน ก่อนจะอธิบายแผนการคร่าวๆ ให้ฟัง
เขาคิดไม่ถึงเลยว่าหลินหวานจะส่ายหัวปฏิเสธทันควัน
“หนูไม่ไปค่ะ”
เผยเชียนไม่ค่อยเข้าใจ ทำไมถึงแน่วแน่ขนาดนี้นะ
คนอื่นเวลารู้ว่าตัวเองได้เลื่อนขั้น ส่วนใหญ่จะซาบซึ้งกันจนน้ำตาปริ่ม แต่หลินหวานกลับไม่รู้สึกอะไรเลย แถมยังตอบปฏิเสธเด็ดขาดอีก
หลินหวานตอบกลับอย่างจริงจัง “ขอบคุณสำหรับข้อเสนอนะคะบอสเผย
“แต่หนูยังมีความสามารถไม่พอที่จะรับตำแหน่งนั้น
“หนูอยากทำงานที่เถิงต๋าไปก่อน อย่างน้อยก็จนกว่าเกมกลับใจคือฟากฝั่งออกวางขาย หนูอยากสั่งสมประสบการณ์ก่อน”
เผยเชียนอึ้งไป
สมกับเป็นทายาทรุ่นที่สองของตระกูลร่ำรวย เซ็งชะมัด!
หลินหวานไม่ได้สนใจเรื่องการเลื่อนขั้นเลย
เพราะกลับไปขอเงินที่บ้านมาตั้งบริษัทเองน่าจะเร็วกว่า
ที่หลินหวานต้องการคือความรู้และประสบการณ์ในการสร้างเกมชั้นแนวหน้า เธออยากสัมผัสประสบการณ์ทำงานเคียงบ่าเคียงไหล่กับเพื่อนๆ ในบริษัท
ตอนนี้เธอก็มีความสุขกับการทำงานที่เถิงต๋าอยู่แล้ว จึงไม่อยากย้ายไปที่อื่น
เผยเชียนไม่คิดเลยว่าระบบคัดที่หนึ่งออกจะส่งผลเสียแบบนี้!
หรือนี่จะเป็นพลังพิเศษของพวกทายาทรุ่นที่สองของตระกูลร่ำรวย
แต่เผยเชียนก็ไม่ยอมจำนนกับแค่ปัญหาเล็กน้อยแบบนี้ สมองของเขาแล่นไม่หยุด ไม่นานชายหนุ่มก็คิดอะไรออก
“คนในบริษัทเราชอบดูถูกความสามารถของตัวเองจริงๆ
“แต่ก็เป็นเรื่องปกติแหละ พอได้ทำงานกับเพื่อนร่วมงานเก่งๆ คุณก็จะคิดว่าตัวเองไม่เก่งพอ
“แต่เชื่อผมเถอะ คุณน่ะเก่งพอที่จะรับตำแหน่งนี้”
เผยเชียนหยุดพูดแล้วมองหน้าหลินหวานด้วยสีหน้าหดหู่ “ตำแหน่งนี้ที่ฉางหยางเกมส์มีความสำคัญมาก ไม่มีใครที่จะทำได้นอกจากคุณ”
หลินหวานเริ่มลังเล “จริงเหรอคะ”
พอได้ยินประโยค ‘ไม่มีใครที่จะทำได้นอกจากคุณ’ หลินหวานก็เริ่มรู้สึกสนใจขึ้นมา
เผยเชียนลุกยืนแล้วเดินไปสองสามก้าวพร้อมอธิบาย “ฉางหยางเกมส์ขาดทุนมาตลอด ตอนนี้เถิงต๋าซื้อกิจการมาแล้ว เป็นเรื่องปกติที่เราต้องเริ่มเปลี่ยนแปลงจากภายใน
“แต่เราจะเร่งให้เกิดการเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ต้องค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป เพราะเราเปลี่ยนบริษัทภายในชั่วข้ามคืนไม่ได้
“คุณจะได้รับหน้าที่สำคัญสองอย่าง
“อย่างแรกคือ เป็นตัวกลางสื่อสารระหว่างเถิงต๋ากับฉางหยางเกมส์ คนดูแลที่นั่นคือเยว่จือโจว เขาเป็นคนขี้ระแวง คุณต้องเป็นคนตัดสินใจแทนตอนที่เขาไม่กล้าพอ จากนั้นคุณก็รายงานการตัดสินใจให้ผมทราบ ผมกลัวว่าพวกเขาจะไม่กล้าใช้จ่ายเงินกัน!
“อย่างที่สองคือ คุณจะเป็นคนที่กุมจิตวิญญาณของเถิงต๋า ผมอยากให้คุณคอยใส่จิตวิญญาณของเถิงต๋าเข้าไปในฉางหยางเกมส์ จะเป็นกิจกรรมกินเลี้ยงสานสัมพันธ์หรือขึ้นเงินเดือนกับสวัสดิการของพนักงานก็ได้ ผมอยากให้คุณค่อยๆ พัฒนาบริษัทโดยมีเถิงต๋าเป็นแบบอย่าง
“ถ้าทำสำเร็จก็แสดงว่าคุณมีความสามารถพอที่จะรับผิดชอบโปรเจ็กต์ด้วยตัวคนเดียว จากนั้นคุณก็จะทำฝันของตัวเองให้เป็นจริงได้ไม่ยาก
“เพราะฉะนั้นตำแหน่งนี้ถือว่าท้าทายมากๆ สำหรับคุณ คุณคิดจะหนีความท้าทายนี้ไปเหรอ”
หลินหวานรีบส่ายหน้า “ไม่ค่ะ!”
เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “แล้ว…ในอนาคต หนูยังกลับมาที่เถิงต๋าได้อยู่มั้ยคะ”
เผยเชียนยิ้มบาง “ได้แน่นอนอยู่แล้ว ไม่ว่าจะยังไงเถิงต๋าก็คือบ้านของคุณ เราจะปล่อยโต๊ะคุณว่างไว้ ถ้าอยากกลับมาเมื่อไหร่ก็กลับมาได้เลย”
หลินหวานคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้า “โอเคค่ะ หนูจะรับหน้าที่นี้!”
