ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี – ตอนที่ 31 จับจ่ายมือเติบ!

ผู้จัดการจางไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะได้ยินการตอบกลับแบบนี้ ที่ผ่านมาทุกบริษัทที่คุยด้วยต่างพากันบ่นว่าแพงเพราะตึกสำนักงานส่วนใหญ่ราคาจะอยู่ที่สองถึงสามหยวน ส่วนราคาของตึกเฉินฮว่าแกรนด์วิวนั้นสูงกว่าเกือบเท่าตัว

แต่บอสเผยกลับมองว่าถูก!

เขาพยายามจะใช้จิตวิทยาย้อนกลับหรือเปล่า

หรือว่าเรื่องเงินไม่ได้สำคัญอะไรสำหรับเขา

เผยเชียนขมวดคิ้วขณะคิดคำนวณอย่างรวดเร็ว

ตอนแรกเขากะไว้ว่าราคาของที่นี่จะอยู่ที่ราวๆ ห้าหยวน

จากที่กะไว้ว่าราคาจะอยู่ที่ห้าหยวนต่อตารางเมตรต่อวัน พื้นที่สามพันตารางเมตรก็จะเท่ากับต้องจ่ายค่าเช่าสี่แสนห้าหมื่นหยวนทุกเดือน

เขาจะไปหาวิธีเสียเงินสี่แสนห้าหมื่นหยวนทุกๆ เดือนได้จากไหนอีก

แต่เอาเข้าจริงราคาดันน้อยกว่าที่คาดการณ์ไว้หนึ่งหยวน

เท่ากับว่าเขาเสียเงินได้น้อยลงเก้าหมื่นหยวนต่อเดือน!

น่าปวดหัวจริงๆ

แต่ก็ถือว่าอยู่ในเรตราคาที่รับได้

ที่เผยเชียนตื่นตระหนกก็เพราะเกมแม่ทัพผีทำเงินให้เขาทุกวัน!

เกมแม่ทัพผียังอยู่ในช่วงขาขึ้น ยิ่งทางแพลตฟอร์มดันไปหน้าแนะนำด้วยแล้ว เกมก็ยิ่งดังขึ้นไปใหญ่ พอมีชาวเกมเมอร์แห่แหนมาเล่นเยอะขึ้นเรื่อยๆ ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่รายได้ของเขาจะทวีคูณเพิ่มขึ้นเช่นกัน

ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะเสียเงินก้อนโตนี้ไปให้หมด

เผยเชียนต้องขยันให้มากกว่านี้!

…

“ผมขอเช่าทั้งชั้น เตรียมสัญญาได้เลยครับ” เผยเชียนว่าอย่างเด็ดขาด

ผู้จัดการจางนิ่งไปชั่วขณะก่อนจะผุดยิ้มกว้าง “ได้เลยครับ! ตามผมมาทางนี้เลย”

ลูกค้าว่าง่ายแบบนี้หายากมาก!

พอเผยเชียนและซินไห่ลู่ไปถึงออฟฟิศของผู้จัดการจางก็จัดการเซ็นสัญญาและโอนเงินเสร็จสรรพอย่างรวดเร็ว

จ่ายเงินมัดจำและค่าเช่าเดือนแรกไป เขาก็ใช้เงินไปเจ็ดแสนหยวนในพริบตา

เผยเชียนไม่ได้นึกเสียดายเลยสักนิด จริงๆ แล้วแอบดีใจอยู่ต่างหาก

เขารู้สึกดีเมื่อได้จ่ายเงิน!

ถ้าไม่ใช้เงินทุนระบบไปให้หมดแล้วจะเอาส่วนไหนมาแปลงเป็นความมั่งคั่งส่วนบุคคลได้

ส่วนเรื่องสัญญา…เผยเชียนไม่ต้องกังวลอะไรเพราะเขามีเลขาซินช่วย

เผยเชียนไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องการเงินและกฎหมายเพราะมีเธอคอยช่วยระวัง

“ยินดีต้อนรับสู่ตึกเฉินฮว่าแกรนด์วิวนะครับ! ถ้าติดปัญหาอะไรติดต่อผมได้ตลอด ผมจะช่วยจัดการให้เร็วที่สุด” ผู้จัดการจางพูดไปยิ้มไป

เผยเชียนตอบกลับตามมารยาทก่อนจะหยิบสัญญาเช่าจากผู้จัดการจางยื่นให้เลขาซินเก็บไว้

จากนั้นเผยเชียนกับซินไห่ลู่ก็ออกจากออฟฟิศของผู้จัดการจางแล้วกลับไปชั้นสิบเจ็ด

…

เผยเชียนเดินดูรอบออฟฟิศอันว่างเปล่าพลางวางแผนว่าจะจัดสรรพื้นที่อย่างไรดี

นี่เป็นจุดสำคัญในการเสียเงิน!

“บรรยากาศการทำงานที่ดี นอกจากจะช่วยกระตุ้นให้พนักงานทำงานได้มีประสิทธิภาพมากขึ้นแล้ว ยังช่วยส่งเสริมภาพลักษณ์ของบริษัทด้วย!”

“เลขาซิน จดตามที่ผมบอกแล้วเตรียมใบสั่งซื้อให้ที”

“โต๊ะกับเก้าอี้ทำงานต้องเอาอันแพงๆ! เอ่อ ไม่เอาแค่แพงอย่างเดียว ต้องดูดี เรียบหรู ใช้วัสดุชั้นหนึ่ง! เอาให้ไม่เหมือนบริษัทอื่น!”

“คอมพิวเตอร์เอาสเป็กดีที่สุด คีย์บอร์ดกับเมาส์ก็เอาของที่ดีที่สุด! ทุกเครื่องเอามาสองหน้าจอ เราอยู่ในยุคแห่งโทรคมนาคม แถมยังเป็นบริษัทเกมด้วย คอมพิวเตอร์คือปัจจัยหลักในการทำงานของเรา!”

“เราต้องมีต้นไม้ด้วย มองต้นไม้หลังจากทำงานเหนื่อยๆ ช่วยให้ผ่อนคลายได้ ดูแลต้นไม้ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องจ้างคนสวนมืออาชีพมาช่วยดูด้วย”

“ผมว่าที่ตรงนั้นเหมาะทำเป็นยิมเล็กๆ ทำงานในแวดวงนี้เจ็บป่วยกันบ่อย ออกกำลังบ้างจะช่วยให้พนักงานทำงานได้ดีขึ้น”

“ห้องรับรองแขก โซฟา โต๊ะกาแฟเอาของถูกๆ ไม่ได้ หาชุดเสิร์ฟชาหรูมาด้วยได้ยิ่งดี ซื้อใบชาดีๆ มาสักแปดแบบ ถ้าต้องคุยงาน จะเอาน้ำเปล่าไปเสิร์ฟแขกไม่ได้”

เผยเชียนประกาศอย่างมั่นใจ

เขาจะทำอะไรก็ได้ตามใจชอบเพราะใช้เงินทุนระบบจ่ายทั้งหมด

ของทุกชิ้นที่ใช้ในบริษัทจะต้องเป็นของคุณภาพดีที่สุด!

ของที่บริษัทไม่ใช้ก็ต้องเป็นของคุณภาพดีที่สุดเหมือนกัน!

เผยเชียนตรวจดูว่าระบบมีการตอบสนองอะไรหรือเปล่าระหว่างที่เขาพูด

แต่ก็ไม่มีการแจ้งเตือนอะไร ซึ่งก็หมายความว่าสิ่งที่เผยเชียนทำไม่ได้ขัดต่อกฎ!

ซินไห่ลู่จดที่เขาพูดลงสมุดเล่มเล็กที่ถืออยู่ในมืออย่างรวดเร็ว

“ได้ค่ะ บอสเผย ฉันจะรีบเตรียมทุกอย่างให้พร้อมตามที่บอสต้องการค่ะ”

“ขอทราบได้ไหมคะว่าตั้งงบไว้เท่าไหร่” ซินไห่ลู่ถาม

เผยเชียนคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ประมาณห้าแสนถึงแปดแสน พยายามทำให้ถึงแปดแสนแล้วกัน”

ซินไห่ลู่พยักหน้า “รับทราบค่ะ”

เผยเชียนไม่กล้าทำอะไรเกินไปกว่านี้ ถึงจะอยากเพิ่มรายจ่าย แต่ก็ซื้อเกินที่จำเป็นสำหรับบริษัทมากไม่ได้

ยกตัวอย่างเช่นคอมพิวเตอร์สำหรับใช้ในบริษัท

ปกติแล้วคอมพิวเตอร์ธรรมดาก็ใช้การได้

แต่เผยเชียนเลือกคอมพิวเตอร์สเป็กสูงเพราะต้องการเสียเงิน

ระบบไม่ได้สนใจที่เผยเชียนเลือกซื้อคอมพิวเตอร์สเป็กสูงทั่วไป แต่ถ้าเผยเชียนเลือกซื้อซูเปอร์คอมพิวเตอร์ราคาเป็นแสนหรืออาจจะถึงล้าน ระบบก็จะแจ้งเตือนว่าเป็นการทำผิดกฎ

ดังนั้นเผยเชียนจึงไม่สามารถใช้เงินอย่างไม่จำกัดได้ การตั้งรายจ่ายไว้ที่แปดแสนก็แทบจะเฉียดๆ จุดที่ระบบกำหนดไว้ด้วยซ้ำ

…

…

วันถัดมา

“นี่คือรายการสั่งซื้อที่เตรียมไว้หลังจากที่คุยกันเมื่อวานค่ะ รบกวนช่วยตรวจสอบดูด้วย”

ซินไห่ลู่ยื่นเอกสารให้เผยเชียน

รายการสั่งซื้อมีทั้งโต๊ะทำงาน เก้าอี้ คอมพิวเตอร์ ต้นไม้ อุปกรณ์ออกกำลังกาย โซฟา โต๊ะกาแฟ ใบชา และอื่นๆ

ทุกอย่างที่เผยเชียนไล่ไปเมื่อวานอยู่ในรายการที่ว่าหมด

แค่มองดูคร่าวๆ เผยเชียนก็รู้สึกตกใจขึ้นมาเล็กน้อย

เพราะราคาของพวกมันแพงหูฉี่!

ดูแค่ราคาต้นไม้ก็บอกได้ว่าแพงขนาดไหน

บอนไซหลิวอรหันต์หนึ่งต้น ราคาเก้าร้อยแปดสิบแปดหยวน

แต่ก็ไม่ได้แพงถึงขนาดที่ว่าโดนหลอกขาย เผยเชียนเห็นได้จากรูปว่าตัดแต่งมาอย่างดี น่าจะได้ผู้เชี่ยวชาญดูแล เอาเข้าจริง ราคาเก้าร้อยแปดสิบแปดหยวนอาจจะถือว่าคุ้มค่าเสียด้วยซ้ำ!

ต้นศุภโชคสิบต้น ต้นละหนึ่งร้อยแปดสิบแปดหยวน

ทำไมถึงซื้อมาสิบต้นน่ะหรือ ก็เพราะวางไว้เดี่ยวๆ ข้างหน้าต่างจะดูเหงาเกินเลยต้องซื้อมาหลายต้น

และสิบต้นก็หมายถึง ‘สิบเต็มสิบ’ ด้วย

ชุดเสิร์ฟชาเป็นเครื่องเงินทำมือราคาสองหมื่นสองพันหยวน อีกชุดเป็นแบบถาดรองหินหมึกธรรมชาติราคาหนึ่งหมื่นสามพันหยวน ทั้งสองชุดเอาไว้ใช้สลับกัน

ใบชามีหลายแบบ ทุกแบบล้วนแพงหมด

เขาแสร้งทำเป็นไล่ดูทุกรายการอย่างจริงจังก่อนจะเปิดไปหน้าสุดท้าย

ราคารวมทั้งหมดเจ็ดแสนแปดหมื่นหยวน!

รายจ่ายส่วนใหญ่หมดไปกับโต๊ะทำงาน

พนักงานแต่ละคนจะได้โต๊ะทำงานคุณภาพดี มีเก้าอี้เกมมิ่งอย่างดี คอมพิวเตอร์สเป็กสูง หน้าจอเกมมิ่งแบบคู่อย่างดี คีย์บอร์ดกลไก[1]…ราคารวมทั้งชุดอยู่ที่ประมาณสองหมื่นหยวน

โต๊ะทำงานสำหรับพนักงานสามสิบคนก็รวมเป็นหกแสนหยวน

รวมค่าใช้จ่ายอื่นๆ รายจ่ายทั้งหมดจึงอยู่ที่เจ็ดแสนแปดหมื่นหยวน

ระหว่างเปิดดูรายการสิ่งของแต่ละอย่าง เผยเชียนก็คิดขึ้นมาว่า

เจ็ดแสนแปดหมื่นเองหรือ ถูกจริงๆ

คนทำงานสามสิบตำแหน่งคือจำนวนที่เผยเชียนวางไว้หลังจากที่ครุ่นคิดแล้ว

ถึงเผยเชียนจะอยากเสียเงินแค่ไหน แต่เขาก็ต้องประกอบธุรกิจตามกฎของระบบ หมายความว่าเขาไม่สามารถจ้างคนมาใช้เวลาไปเรื่อยเปื่อยกับการเล่นเกมแทนที่จะทำงานได้

ไม่อย่างนั้นจะไปขัดกับกฎของระบบ

พอมีระบบคลาวด์ คนสามสิบคนถือว่าพอสำหรับการสร้างเกมขนาดใหญ่ คุณภาพสูงได้

โต๊ะทำงานแค่สามสิบตัวทำให้ออฟฟิศดูโล่ง

แต่เรื่องนี้ก็แก้ได้ง่ายๆ

เผยเชียนตั้งใจจะซื้อโต๊ะสนุกเกอร์ ทำห้องสันทนาการ ห้องดูหนัง ห้องครัว มุมจิบกาแฟ มุมพักผ่อน และอื่นๆ

ส่วนที่เป็นออฟฟิศจริงๆ เป็นแค่ส่วนเล็กๆ

นอกจากนี้ โต๊ะทำงานแต่ละตัวยังตั้งห่างกันประมาณหนึ่งเพื่อให้ความเป็นส่วนตัวกับพนักงานแต่ละคน

โต๊ะที่จะซื้อเป็นตัวที่มีขนาดใหญ่ที่สุด

พนักงานสามารถนำอะไรมาวางตกแต่งได้ตามใจชอบ จะซื้อของมาใส่เยอะแค่ไหนก็มีที่ให้เหลือเฟือ

ตามผังที่วางไว้นี้ โต๊ะทำงานสามสิบตัวก็พอจะเติมพื้นที่ให้เต็มได้พอดี

เผยเชียนมองซินไห่ลู่ด้วยแววตาชื่นชม ผู้หญิงคนนี้ช่างยอดเยี่ยมเหลือเกิน!

เป็นมืออาชีพจริงๆ!

ซินไห่ลู่ยิ้มอย่างมืออาชีพแล้วรายงาน “ของทั้งหมดซื้อผ่านช่องทางที่เหมาะสมในราคาส่งที่ถูกที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ค่ะ ทางบริษัทไม่ได้เสียเงินโดยไม่จำเป็นแม้แต่หยวนเดียว”

เผยเชียนพยักหน้ารับ

เขามั่นใจในความสามารถของซินไห่ลู่

เนื่องจากของทั้งหมดซื้อผ่านช่องทางที่เหมาะสมและได้ราคาส่งที่ถูกที่สุด ระบบจึงไม่มีเหตุผลอะไรมาเตือนเผยเชียน

เผยเชียนพึงพอใจในเลขาของตนเองมาก

เธอเข้าใจความต้องการของเขาทั้งหมดและยังทำงานได้มีประสิทธิภาพมาก นอกจากหน้าอกโตแล้ว สมองก็โตเหมือนกัน ผู้หญิงคนนี้ไม่มีจุดให้ติเลย!

นี่คือความสุขที่ได้ทำงานกับคนเก่ง!

“เยี่ยมมาก ผมพอใจมาก จัดซื้อตามรายการนี้ได้เลย” เผยเชียนเอ่ยชมเต็มที่ “ตั้งแต่สัปดาห์หน้าเป็นต้นไป ผมจะอยู่ในห้องประชุมเล็ก สัมภาษณ์งานพนักงานใหม่ ช่วยเตรียมข้อมูลที่จำเป็นให้เรียบร้อยด้วย”

ซินไห่ลู่ยิ้มพร้อมพยักหน้า “ได้ค่ะ เป็นหน้าที่ดิฉันอยู่แล้ว”

เผยเชียนรู้สึกว่าทุกอย่างกำลังไปได้สวย

จ้างพนักงานใหม่เป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดเพราะเป็นตัวชี้ชะตาว่าเป้าหมายของเขาจะสำเร็จหรือไม่!

เมื่อเห็นเผยเชียนกระตือรือร้น ซินไห่ลู่ก็เอ่ยเตือนเขาพร้อมรอยยิ้มนอบน้อม “ดิฉันว่าบอสลืมเรื่องที่สำคัญมากไปอย่างหนึ่ง”

“ให้ดิฉันพาบอสไปเปลี่ยนลุคสักหน่อยดีไหมคะ”

……………………….

[1] Mechanical Keyboard  คีย์บอร์ดที่โครงสร้างใต้ปุ่มเป็นกลไกสวิตช์แบบสปริง มีความแม่นยำในการตอบสนองสูง จึงเป็นที่นิยมในกลุ่มเกมเมอร์

Related