ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี – ตอนที่ 60 อาวุธระดับในตำนานราคาแปดร้อยแปดสิบแปดหยวน

หวงซื่อปั๋วรู้สึกดีใจและตะลึงงัน

เป็นแบบนี้นี่เอง

เขาแทบจะลืมไปว่าหลินหวานเคยช่วยโปรเจ็กต์เกม FPS ที่ชื่อกระสุนเพชรฆาตตอนเธอยังฝึกงานที่เทียนหัวสตูดิโอ!

ตอนนั้นหลินหวานเป็นแค่เด็กฝึกงาน ยังไม่มีประสบการณ์ทำงานมาก โจวมู่หยันจึงแค่มอบหมายให้เธอติดต่อประสานงานหาเกมเมอร์สาย FPS มาทดสอบเกม

คนทดสอบเกมไม่จำเป็นต้องมาทำงานที่เทียนหัวสตูดิโอ พวกเขาแค่รอรับชุดทดสอบเกมอยู่ที่บ้าน จากนั้นก็เข้าไปเล่นได้เลย

หลังจากนั้นพวกเขาต้องอธิบายประสบการณ์เล่นเกมของตัวเองและส่งให้หลินหวานจัดแจง หลินหวานจะส่งข้อมูลต่อให้ทีมคุมโปรเจ็กต์

ทีมคุมโปรเจ็กต์พัฒนาเกมกระสุนเพชรฆาตจากความคิดเห็นที่ได้รับ

เทียนหัวสตูดิโอทุนหนา จึงเป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะจ่ายค่าตอบแทนให้คนทดสอบเกม ไม่เหมือนบริษัทเถิงต๋าที่หวงซื่อปั๋วพยายามหาคนมาทดสอบฟรีๆ

ระหว่างที่ประสานงาน หลินหวานได้คุยกับพวกเขาอยู่บ่อยครั้ง ไม่นานก็สนิทกัน

พูดง่ายๆ ก็คือ คนที่บริษัทเถิงต๋าจะได้มาช่วยทดสอบเกมคือผลผลิตจากความยากลำบากของเทียนหัวสตูดิโอ…

เมื่อได้ผลตอบแทนมาโดยไม่ต้องทำอะไร หวงซื่อปั๋วจึงพูดได้แค่คำเดียวว่า…

ยอดเยี่ยม!

“ช่วยติดต่อให้ด้วยครับ! ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากได้เกมเมอร์ที่ชอบเกมแนว FPS มาทดสอบเยอะๆ ทุกคนจะได้ปืนอินทรีทะเลทรายที่เป็นไอเทมลิมิเต็ดในเกมเป็นการตอบแทน”

“แล้วก็เราจะให้รางวัลพิเศษสำหรับคนที่ชวนคนมาทดสอบเกมเพิ่มได้ ถ้าชวนคนมาทดสอบได้หนึ่งร้อยคน เราจะมอบปืนระดับตำนานให้เป็นการตอบแทน!”

“หรือคุณอาจจะเลือกคนที่ผลงานดีมากๆ แล้วให้อาวุธระดับตำนานเป็นการตอบแทนก็ได้”

หวงซื่อปั๋วค่อนข้างรอบคอบในเรื่องนี้

แม้จะไม่ได้ตอบแทนด้วยเงิน แต่ในฐานะหัวหน้าฝ่ายวางแผน เขามีอำนาจจัดการส่วนหลังบ้าน สามารถให้ปืนและของรางวัลผู้เล่นได้

แม้อาวุธระดับตำนานจะราคาสูงถึงแปดร้อยแปดสิบแปดหยวน แต่สำหรับบริษัทเกมแล้ว มันก็เป็นแค่ข้อมูลในเกมเท่านั้น

“ถ้าใครสามารถหาคนมาทดสอบได้อีกร้อยคน หรือตรวจพบบั๊กที่ส่งผลต่อเกมมาก เราจะให้อาวุธระดับตำนานแบบถาวรเป็นการตอบแทน”

“ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูจัดการให้!” หลินหวานตอบตกลงทันที

นี่คืองานแรกที่เธอได้รับหลังจากเริ่มทำงานในบริษัทเถิงต๋า แถมไม่ใช่งานที่ยากอะไร

ดังนั้นเธอต้องทำให้ดีที่สุด!

หัวหน้ากลุ่มคนแรกมีชื่อเล่นออนไลน์ว่าง้าวที่แตกสลาย (เจ๋อจี่เฉินชา)

ชื่อจริงของเขาคือเฉินชา เป็นผู้เล่นเกมแนว FPS มืออาชีพ เขาค่อนข้างดังในกลุ่มผู้เล่น Counter Strike และเป็นเจ้าของกลุ่มเกม (หรือควรจะเรียกว่ากลุ่มแฟนคลับของเขามากกว่า)

กลุ่มของเขามีสมาชิกมากกว่าสองพันคน หลายๆ คนมีความเคลื่อนไหวในกลุ่มอยู่ตลอด

เทียนหัวสตูดิโอให้ความสำคัญกับความคิดเห็นของเฉินชามาก เขาแนะนำให้ปรับแก้ไปหลายจุด

แต่หลินหวานก็รู้จักเขาแค่เพียงชื่อ และสังหรณ์ใจว่าอีกฝ่ายมีเงินใช้จ่ายไม่ขาดมือในชีวิตจริง แต่เธอไม่รู้รายละเอียดส่วนตัวอื่นๆ เช่นหน้าที่การงานของเขาเลย

“พี่เฉิน เลิกซุ่มเงียบแล้วมาช่วยทดสอบเกมของหนูที!” หลินหวานสนิทกับเฉินชา เธอจึงไม่ได้เริ่มต้นด้วยการทักทายตามมารยาทและเข้าเรื่องทันที

ไม่นานอีกฝ่ายก็ตอบข้อความกลับ

“ไม่ใช่ว่าเกมกระสุนเพชรฆาตทดสอบเสร็จแล้วเตรียมปล่อยเหรอ หรือว่าเขามีจุดที่อยากให้ตรวจเพิ่มอีก” เฉินชาถาม

หลินหวานอธิบาย “ไม่ใช่เกมกระสุนเพชรฆาตค่ะ คนละเกม ใช่ หนูลืมบอก หนูลาออกจากเทียนหัวสตูดิโอแล้วนะคะ”

“…ทำไมเธอถึงลาออกตอนที่เกมกำลังจะปล่อยเนี่ย ฉันได้ยินมาว่าพวกพนักงานในทีมทำโปรเจ็กต์จะได้เงินก้อนใหญ่หลังปล่อยเกม เธอไม่เสียดายเงินเหรอ”

“เงินไม่ใช่เรื่องสำคัญ หนูจะบอกอะไรให้…บริษัทใหม่ของหนูดีกว่าเทียนหัวสตูดิโอหลายเท่า! เลิกนอกเรื่องกันดีกว่า พี่ช่วยหนูทดสอบเกมที!” หลินหวานเร่งเร้า

“ได้ ราคารอบละห้าร้อยหยวนเท่าที่เทียนหัวสตูดิโอหรือเปล่า”

“อ๋อ เปล่าค่ะ ทดสอบเสร็จ เราจะให้ปืนอินทรีทะเลทรายที่เป็นของลิมิเต็ดในเกมเป็นการตอบแทน” หลินหวานตอบตรงๆ

อีกฝ่ายไม่ได้ตอบข้อความไปพักใหญ่

เฉินชางุนงงไปหมด

หมายความว่าอย่างไรกัน ต่างกันเกินไปหรือเปล่า

เธอจะให้ฉันทำงานให้ฟรีๆ หรือ

ตอนเฉินชาช่วยเทียนหัวสตูดิโอทดสอบเกม เขาจะหาจุดผิดพลาดได้กี่จุดในการทดสอบหนึ่งรอบนั้นไม่ใช่เรื่องสำคัญ ขอแค่เจอสักจุด ก็จะได้เงินห้าร้อยหยวนเป็นการตอบแทน

เฉินชาเป็นผู้เล่นระดับเทพ สามารถสัมผัสได้ถึงความแตกต่างเรื่องการควบคุมในระดับที่ผู้เล่นทั่วไปไม่สามารถรับรู้ได้ ความคิดเห็นของเขาถือเป็นสิ่งที่ประเมินค่าไม่ได้

เกมกระสุนเพชรฆาตมีกลุ่มเป้าหมายเป็นผู้เล่นมืออาชีพ และเฉินชาก็ถือได้ว่าเป็นตัวแทนของผู้เล่นกลุ่มนี้ จึงเป็นเรื่องปกติที่เขาจะได้ค่าตอบแทนมากหน่อย

แน่นอนว่าห้าร้อยหยวนถือว่าค่อนข้างแพง เขาพอจะเข้าใจได้ว่าบริษัทใหม่ไม่น่าจะอยากจ่ายแพงขนาดนี้

แต่อย่างน้อยก็ควรจะให้เงินตอบแทนสักสี่ร้อยหยวนสิ สามร้อยหยวนก็ยังดี

จะให้ของตอบแทนเป็นปืนรุ่นลิมิเต็ดในเกมที่ชื่ออินทรีทะเลทรายเนี่ยนะ!

ล้อกันเล่นหรือเปล่า ใครจะไปอยากได้ปืนอินทรีทะเลทรายโง่ๆ กัน!

มันก็แค่ข้อมูลในเกมเท่านั้น!

ถึงเฉินชาจะหงุดหงิด แต่เขาก็ไม่ได้โวยวายอะไรเพราะสนิทกับหลินหวาน

“บริษัทใหม่ของเธอไม่ขี้เหนียวไปหน่อยเหรอ ไม่ยอมจ่ายเงินให้คนทดสอบแม้แต่หยวนเดียว พวกเขาตั้งใจจะหาคนมาทำงานให้ฟรีๆ งั้นเหรอ” เฉินชาพูดอะไรไม่ออก

“ขี้เหนียวเหรอ ไม่เลยนะคะ! หนูเอาตัวเป็นประกันเลยว่าบริษัทนี้ไม่ได้ขี้เหนียว นอกจากจะไม่ได้ขี้เหนียวแล้ว พวกเขายังใจกว้างมากๆ ด้วย!”

“เอ่อ…หนูรู้ว่าตอนนี้พี่อาจจะยังไม่เชื่อที่หนูพูด แต่หนูไม่ได้มาต้มตุ๋นพี่นะ!”

“เอาแบบนี้มั้ยคะ ถ้าพี่ทดสอบเกมให้หนูจริงจัง หนูจะลงชื่อให้พี่ได้ปืนระดับตำนานแบบถาวรเพิ่มจากปืนลิมิเต็ดอินทรีทะเลทราย พี่คิดว่าไง” หลินหวานพยายามเต็มที่ในการโน้มน้าวใจอีกฝ่าย

เขาก็ยังไม่ได้รู้สึกสนใจอะไร “จะบ้าเหรอ ใครจะไปสนใจอาวุธในเกม อีกอย่างอาวุธระดับตำนานแบบถาวรจะราคาเท่าไหร่กันเชียว เต็มที่ก็สองร้อยหยวน ไม่ถึงเรทที่ฉันวางไว้ด้วยซ้ำ! บอกเลยนะว่าฉันไม่มีทางทำให้แน่นอนถ้าได้ต่ำกว่าสามร้อยหยวน!”

“เท่าที่หนูรู้มา ราคาขายในเกมของอาวุธระดับตำนานแบบถาวรอยู่ที่แปดร้อยแปดสิบแปดหยวน…” หลินหวานคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบ

เฉินชา “?”

“??”

“เธอบอกว่าเท่าไหร่นะ”

“แปดร้อยแปดสิบแปด ในเกมใช้ค่าเงินหยวนหรือเปล่า”

หลินหวานตอบ “ก็หยวนสิ!”

เฉินชาเลื่อนหน้าเข้าไปจ้องจอคอมพิวเตอร์เพื่อเช็กดูให้ดีอีกครั้ง

ไม่มีจุดทศนิยมเลยจริงๆ ด้วย!

บ้าไปแล้ว! พวกนี้มันบ้ามาก!

ขายอาวุธระดับตำนานที่แปดร้อยแปดสิบแปดหยวนเนี่ยนะ!

ทำแบบนี้ก็เหมือนปล้นกันโต้งๆ!

ไอ้โง่ที่ไหนจะมาซื้ออาวุธราคาแพงหูฉี่แบบนี้!

ทำไมบริษัทที่สร้างเกมนี้ถึงได้ดูน่าเชื่อถือน้อยลงเรื่อยๆ กันนะ…

เฉินชาเงียบไปพักหนึ่ง

สองนาทีต่อมา เขาก็ตอบ “ส่งเกมมา เดี๋ยวขอดูก่อน บอกไว้ก่อนเลยนะ อย่ามาหาว่าฉันใจดำ ถ้าเกมมันทุเรศเกินแล้วฉันไม่ทดสอบให้”

จริงๆ แล้วที่หลินหวานพูดมาไม่ได้ทำให้เขาสนใจอะไร

เขาแค่สงสัยว่าอาวุธระดับตำนานราคาแปดร้อยแปดสิบแปดหยวนหน้าตาเป็นอย่างไร…

“เกมชื่อฐานทัพกลางทะเล พี่โหลดจากแพลตฟอร์มเกมทางการได้เลย” หลินหวานมั่นใจมาก “ไม่ต้องห่วง ถึงหนูจะยังไม่ได้ลองเล่นเอง แต่ก็มั่นใจว่าเกมจะต้องประสบความสำเร็จมากแน่ เพราะคนที่สร้างเกมนี้เป็นคนนักออกแบบเกมที่มีพรสวรรค์และความทะเยอทะยาน!”

เฉินชา “…”

เขาไม่ค่อยเชื่อตรง ‘นักออกแบบเกมที่มีพรสวรรค์และความทะเยอทะยานมากที่สุดในประเทศ’ นี่ละ

แค่ได้ยินชื่อเกม ‘ฐานทัพกลางทะเล’ เขาก็พูดอะไรไม่ออกแล้ว

ทำไมชื่อเกมถึงฟังดูเป็นลางบอกเหตุว่าเกมนี้ต้องแย่มากแน่ๆ กันนะ…

…………

Related

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

เผยเชียนย้อนเวลากลับไปเมื่อ 10 ปีก่อน โดยมีระบบสั่งให้เขาตั้งบริษัทอะไรก็ได้เพื่อหาเงินทำกำไรโดยจะมีการประเมินกำไรขาดทุนเป็นรอบๆ แต่เผยเชียนเป็นคนหัวหมอ เขาดูแล้วว่าถ้าเขาทำธุรกิจได้กำไร เขาจะได้ส่วนแบ่งเข้ากระเป๋าตัวเองแค่ 1:100 แต่ถ้าเขาขาดทุน เขาจะได้ส่วนแบ่ง 1:1 เขาจึงคิดจะตั้งบริษัทเกม และหาทางทำให้บริษัทขาดทุน ด้วยการสร้างเกมที่ไม่น่าจะฮิตบ้างล่ะ ขายเกมราคาถูกบ้างล่ะ เอาเงินไปละลายกับการเช่าตึกและซื้ออุปกรณ์ทำงานต่างๆ บ้างล่ะ แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่ขาดทุนสักที เกมที่คิดว่าไม่น่าจะขายได้ก็ดันขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ทำไมการทำธุรกิจให้ขาดทุนมันถึงเป็นเรื่องยากขนาดนี้ล่ะเนี่ย?!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset