ไม่มีรถม้าดี ๆ ในเมือง
มาร์นี่เคยให้ผู้เล่นยืมรถม้าในอดีต แต่มันก็ถูกทำลายกลายเป็นเศษเหล็กไปแล้ว นี่เป็นเหตุผลว่าทำไม พ่อค้าถึงไม่นำรถม้าของเขากลับมาที่เมืองไร้ชื่ออีกต่อไป และเลือกที่จะทิ้งมันไว้ในแลงคาสเตอร์เสมอ…
โชคดีที่ยังมีช่างไม้อยู่ในเมือง ดังนั้นพวกเขาจึงยังสร้างรถเลื่อนหิมะ 2 คันได้
ส่วนสัตว์ร้ายที่ใช้ลากเลื่อน…
เมื่อเทพเจ้าแห่งเกมปล่อยระบบสัตว์เลี้ยงและระบบพาหนะออกมา ผู้เล่นหลายคนก็ออกเดินทางไปจับสัตว์เลี้ยงใกล้เมือง จริงอยู่ มีสัตว์ร้ายเพียงหนึ่งในสิบเท่านั้นที่ทำให้เชื่องได้สำเร็จ แต่เมื่อพิจารณาถึงจำนวนคนที่ออกไปจับ ตอนนี้จึงมีสัตว์ร้ายจำนวนมากอยู่ในเมืองไร้ชื่อ
บางทีอาจเป็นเพราะสัตว์ร้ายเหล่านี้อาศัยอยู่ใกล้หุบเขาแห่งความตาย พวกมันจึงได้รับผลกระทบมามากจนดูเหมือนสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในภาพยนตร์สยองขวัญ
“นี่เจ้า ตอนนี้ผู้เล่นมีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับสุนทรียภาพรึเปล่า” แองโกร่าอดไม่ได้ที่จะถามเอ็ดเวิร์ดเมื่อเขาต้องเลือกสัตว์ลากเลื่อน
“ประมาณนั้น ท่านสามารถดูโพสต์ที่ข้าเขียนในฟอรัมเมื่อวานนี้ได้” โกวต้านที่หมกมุ่นอยู่กับการเขียนโพสต์กลยุทธ์ในฟอรัมบอกแองโกร่า “ชื่อโพสต์คือ [การเปลี่ยนแปลงด้านสุนทรียศาสตร์ และความมีเหตุมีผลของสาย [แฝงตัวอยู่ในห้วงทะเลลึก] ของคลาสนักบวชแห่งท้องทะเล] ข้ายังแนบรูปถ่ายหลายรูปไว้เป็นหลักฐานด้วย!”
“ข้ามีความรู้สึกว่ารสนิยมของข้าจะเปลี่ยนไปถ้าข้าอ่านโพสต์ของเจ้า เพราะงั้น สรุปให้ข้าฟังที” แองโกร่าลังเลเล็กน้อย ก่อนที่จะเลือกไม่เปิดฟอรัมและถามโกวต้านตรง ๆ แทน
“โดยพื้นฐานแล้ว มาตรฐานความงามของผู้เล่นสาย [แฝงตัวอยู่ในห้วงทะเลลึก] จะเปลี่ยนไป ยิ่งพวกเขาเรียกหนวดและสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ออกมาในระหว่างการต่อสู้มากเท่าไหร่ รสนิยมของพวกเขาก็จะยิ่งผิดเพี้ยนไปมากขึ้น เพราะงั้น ข้าจึงเรียกสถานะนี้ว่า การเข้าถึงความงามของคธูลู*” โกวต้านพูดถึงผลการวิจัยของเขา
(คธูลู (Cthulhu) ชื่อจริงของคธูลูนั้นเป็นภาษาที่มนุษย์ไม่สามารถออกเสียงได้ถูกต้อง คธูลูปรากฏตัวครั้งแรกในเรื่องสั้น “เสียงเรียกของคธูลู” (The Call of Cthulhu) ชื่อของคธูลูมักใช้กล่าวถึงสิ่งที่น่าสะพรึงกลัว)
“และเพื่อนร่วมปาร์ตี้ของนักบวชแห่งท้องทะเลเหล่านี้ ก็จะได้รับผลกระทบจากพวกเขาเหมือนกัน แต่ไม่ต้องกังวล มันไม่มีปัญหาร้ายแรงอะไร แถม ท่านไม่คิดเหรอว่าสัตว์ร้ายพวกนี้ดูเท่ ท่านลองมองพวกมันดี ๆ สิ”
แองโกร่าไม่คิดว่าสัตว์ร้ายพวกนั้นดูเท่เลยสักนิด แต่สุดท้าย เขาก็เลือกกวางสองตัวที่ดูเหมือนจะมีภาวะ hyperostosis* แม้ว่ากวางเหล่านี้จะค่อนข้างน่าเกลียด แต่ก็ดีกว่ากวางตัวอื่น ๆ
(hyperostosis ภาวะกระดูกเจริญเกิน กระดูกส่วนนอกร่างกายหนามากผิดปรกติ)
คนที่ยอมรับภารกิจคุ้มกันในตอนท้าย คือปาร์ตี้ของเอ็ดเวิร์ดและคู่หูอ้วนผอม ซึ่งแองโกร่าจำได้ว่าเป็นพวกโชคดี
ในขณะที่กวางทั้งสองกำลังลากเลื่อนไปในที่ราบที่เต็มไปด้วยหิมะ เอ็ดเวิร์ดก็หันไปหาเอลีน่าและถามเธออย่างสงสัยว่า “เขาทำให้เจ้ายอมรับเควสได้ยังไง”
“เขาบอกว่า…” สีหน้าของเอลีน่าจริงจัง เอ็ดเวิร์ดเลยตั้งใจฟังว่าลอร์ดใช้ไหวพริบอะไรในการโน้มน้าวใจเด็กสาวคนนี้
“ที่นั่นจะมีงานเลี้ยงที่เจ้าสามารถกินพุดดิ้งนมได้แบบไม่อั้น”
เอ็ดเวิร์ด “…”
‘นักบุญหญิงฝึกหัดของข้า เจ้าถูกซื้อตัวง่ายเกินไปแล้ว…’
☆
ดัชชีอินทรีเงิน เมืองทุนย่า
นี่คือเมืองหลวงของดัชชีอินทรีเงิน และปราสาทอินทรีเงินก็ถูกสร้างขึ้นที่ใจกลางเมืองแห่งนี้
เมืองทั้งเมืองถูกสร้างขึ้นโดยขยายออกจากปราสาทอินทรีเงิน มีแม่น้ำอราบีที่กว้างใหญ่ไหลผ่านใจกลางเมืองเป็นคูน้ำธรรมชาติรอบ ๆ ปราสาท ดูราวกับนกอินทรีสีเงินเมื่อมองจากด้านบน
ตามประวัติศาสตร์ ศูนย์กลางของเมืองทุนย่าเป็นเนินเขาเล็ก ๆ แต่เพื่อเป็นการตอบแทนบรรพบุรุษของดยุกอินทรีเงิน จักรพรรดิองค์แรกแห่งจักรวรรดิวัลลา จึงได้ส่งคนงานไปทำให้เนินเขาเรียบ และสร้างผลงานชิ้นเอกเอาไว้ที่นั่น นั่นก็คือที่มาของปราสาทอินทรีเงิน ดินแดนแห่งนี้จึงกลายเป็นดินแดนบรรพบุรุษที่ตระกูลเฟาสต์ตกทอดต่อกันมาหลายชั่วอายุคน
“เมื่อข้าได้เห็นปราสาท ข้าก็จำได้ว่าท่านเป็นผู้ดีจริง ๆ ลอร์ดของข้า…”
เอ็ดเวิร์ดถอนหายใจขณะที่เขามองไปที่ปราสาทอันสง่างาม ซึ่งสามารถมองเห็นได้จากระยะไกลนอกเมือง
“นี่เจ้าไม่เคยคิดว่าข้าเป็นขุนนางเลยเหรอ” แองโกร่าบ่นอย่างไม่พอใจ
“ข้าเป็นเพียงลูกชายของหัวหน้าหมู่บ้าน ดังนั้นขุนนางที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ข้าเคยเห็น ก็คือบารอนที่มาเก็บภาษีจากพวกเรา แม้แต่ผู้ชายคนนั้นก็มองเราด้วยจมูก” เอ็ดเวิร์ดยักไหล่และพูดต่อ “สำหรับข้าแล้ว ข้าคิดว่าขุนนางที่สูงกว่าอาจมองเราด้วยกระดุมหน้าท้อง แต่ท่านตรงกันข้าม ท่านมักจะออกไปตรวจสอบการพัฒนาเมืองด้วยตัวเอง และเข้ากันได้ดีกับผู้เล่นอย่างเรา”
“ข้าคิดว่าเจ้ามีความคิดผิด ๆ เกี่ยวกับขุนนางนะ…” แองโกร่าปฏิเสธทันที “ในหมู่ขุนนางก็มีขุนนางที่ดีเหมือนกัน เจ้ากำลังพูดถึงอะไร มองคนด้วยกระดุมหน้าท้อง? พวกเขายังเป็นคนอยู่รึเปล่า”
เดิมแองโกร่าต้องการหาตัวอย่างเพิ่มเติมว่านอกจากเขาแล้ว ก็ยังมีขุนนางดี ๆ อยู่อีกมาก แต่สิ่งที่เขาคิดออก ก็คือขุนนางที่ใช้ตำแหน่งของพวกเขาเพื่อหาประโยชน์จากสามัญชน ดังนั้นเขาจึงไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติม
หลังจากนั้น แองโกร่าก็เข้าใจทันทีว่า ความคิดของเขาได้เปลี่ยนไปแล้ว ถ้าเขายังรักษาวิธีคิดแบบเดิม เขาคงไม่คิดด้วยซ้ำว่าการกระทำของขุนนางที่เก็บภาษีมากขึ้น เพื่อตอบสนองชีวิตที่ผ่อนคลายของตัวเอง และคนที่สังหารผู้ลี้ภัยด้วยความตั้งใจนั้นกำลังทำสิ่งที่ผิด บางที มันอาจเพราะเขาได้อยู่ใกล้กับผู้เล่น ซึ่งส่วนใหญ่มาจากด้านล่างสุดของพีระมิด ทำให้วิธีคิดของเขาเปลี่ยนไป…ไม่สิ เป็นเขาเองต่างหากที่อยากจะเปลี่ยน
ตอนนี้เขาได้ตระหนักแล้วว่า มีความสกปรกมากมายซ่อนอยู่ภายใต้พื้นผิวที่หรูหราของชนชั้นสูง
ก่อนที่แองโกร่าจะคิดจบ ก็เกิดความปั่นป่วนขึ้นที่ด้านนอกรถม้า
“มีอะไร?” เขาเงยหน้าขึ้นมาถาม
“รถม้าอีกคันมาถึงเมืองในเวลาเดียวกับเรา” วีลาโผล่หัวออกไปถามนอกรถม้า ก่อนจะหันมาอธิบายให้แองโกร่าฟังว่าเกิดอะไรขึ้น “พวกเขาดูเหมือนจะต้องการเข้าไปก่อนเรา”
แองโกร่าขมวดคิ้วและเดินลงมาจากรถม้า แต่ก่อนที่เขาจะได้เห็นว่าอีกฝ่ายเป็นใคร เขาก็เห็นโจที่พาดนิ้วเท้ายักษ์ไว้บนบ่าและกำลังขวางทางคนขับรถม้าอีกคนอยู่ หน้าอกอันแข็งแกร่งของเขากระตุกสลับกันเพื่ออวดความแข็งแกร่ง จนถึงจุดที่ทำให้ดาบบนหลังเขาเด้งขึ้นลงพร้อมกับการเคลื่อนไหวของหน้าอกเขา
ในฐานะที่เขาเป็นนักรบ โจจึงไม่หวั่นไหวต่อความหนาวเย็น ดังนั้นเสื้อผ้าที่เขาสวมจึงบางกว่าคนอื่น ๆ ในปาร์ตี้ สิ่งนี้ทำให้อีกฝ่ายตกตะลึง หัวของคนขับรถม้าว่างเปล่าขณะที่เขามองหน้าอกของโจที่กระตุกไปมาอย่างทำอะไรไม่ถูก
ในที่สุดเด็กสาววัยรุ่นที่ดูเหมือนจะเป็นเจ้านายของคนขับรถม้า ก็เปิดม่านออกมามองสถานการณ์ภายนอก ก่อนจะบอกโจด้วยสีหน้านิ่ง ๆ ว่า “เจ้ามีหน้าอกใหญ่สุด เจ้าไปก่อน” การทะเลาะกันที่ไร้ความหมายนี้จึงได้ยุติลง
เมื่อแองโกร่าเห็นหน้าอีกฝ่าย เขาก็รีบกลับไปซ่อนตัวในรถม้าทันที
“เธอมาทำไมตอนนี้ แย่ล่ะสิ…”
—————————–
