แส้ดำไม่ได้มีเบาะแสหรือที่มาของนักฆ่าตัวตายเหล่านี้
สิ่งที่เขาต้องการจะทำคือกำจัดมนุษย์กบ และทำลายอุปสรรคการสร้างท่าเรือในเกรย์ฟยอร์ด ทำไมพวกเขาถึงถูกโจมตี คนพวกนี้โผล่มาจากไหน?
พวกเขารับมือได้ยากเกินไป ลูกน้องของเขาทั้งหมดถูกล้อม มนุษย์กบเองก็แทบไม่ได้มีส่วนร่วมในการต่อสู้เลย ส่วนโครงกระดูกก็พยายามจะคุกคามที่นี่และที่นั่น…
ด้วยประสบการณ์ในสนามรบหลายปีของเขา ทำให้ประสาทสัมผัสของเขาแหลมคมขึ้น เขาดึงใครบางคนออกมาจากเงามืด ขณะที่มันกำลังจะแทงเข้าที่ด้านหลังเขา
แส้ดำเหลือบไปเห็นคนอื่นรีบวิ่งเข้ามาช่วยไอ้คนที่เขาจับได้ เขาไม่ได้พูดอะไรสักคำแต่กลับบิดคอชายในมือเขาดังกร็อบด้วยท่าทางอำมหิต จากนั้นการดิ้นรนของชายคนนั้นก็หยุดลง แต่แส้ดำก็ยังไม่หยุด เขากลับออกแรงกระชากหัวของชายคนนั้นออกทันทีจนเลือดกระจายก่อนจะทิ้งศพลงพื้น
เขาเลียริมฝีปากที่เปื้อนเลือดอย่างโรคจิต นั่นเป็นฉากที่ทำให้คนมองรู้สึกหวาดกลัวมาก
ตามปกติการแสดงที่น่าสยดสยองนี้คงเพียงพอแล้วที่จะทำให้ศัตรูกลัวจนตัวสั่น แม้ว่าพวกเขาจะไม่หันหลังหนีไปในทันที แต่พวกเขาทั้งหมดก็จะสูญเสียขวัญกำลังใจในการต่อสู้ไป
อย่างไรก็ตาม ศัตรูที่ไม่รู้จักเหล่านี้ดูเหมือนจะไม่สนใจการตายที่น่าเศร้าของสหายเลย พวกเขายังคงโจมตีต่อไปโดยไม่มีความกลัวใด ๆ
แส้ดำถ่มน้ำลายขณะที่เขาดึงแส้กลับมา และสะบัดข้อมือส่งศัตรูที่เข้ามาใกล้บินออกไป!
ผู้วิเศษหนุ่มที่อยู่ใกล้ ๆ ขว้างลูกไฟและระเบิดน้ำแข็งใส่เขา ผสมกับลูกธนู 2-3 ดอกจากคนที่ดูเหมือนนักล่า
แต่ทุกการโจมตีก็ไร้ผลสำหรับเขา
แส้ของเขาใช้เอ็นหางของแมงป่องซิลค์เป็นแกนกลาง และหุ้มด้วยหนังวัวจระเข้บึง ที่ผลิตโดยนักเล่นแร่แปรธาตุและช่างตีเหล็กระดับมาสเตอร์ มันได้ผ่านกระบวนการที่ซับซ้อนจนกลายเป็นอาวุธระดับสุดยอด
มันสามารถปัดป้องเวทมนตร์ขั้นสูงได้ นับประสาอะไรกับเวทขั้นต้นและขั้นกลางของผู้วิเศษหนุ่มคนนั้น เขาผ่ามันได้ง่าย ๆ ด้วยซ้ำ แส้ของเขามีพลังโจมตีสูงและเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยม หลังจากที่เขาได้มันมา เขาก็ไม่เคยพ่ายแพ้ให้กับใคร ชื่อแส้ดำของเขาก็ได้มาจากอาวุธชิ้นนี้นี่แหละ
ด้วยการกระตุกเพียงเล็กน้อย แส้ของเขาก็ผ่ากระสุนเวทและส่งลูกธนูกระเด็นออกไป
“หืม?” ในขณะที่เขากำลังจะฟาดศัตรูที่อยู่ใกล้เขาที่สุด และไปจัดการกับผู้วิเศษและนักล่าต่อ แส้ดำก็ต้องย่อตัวลงหลบมีดที่ลอบโจมตีมาจากด้านข้าง
ทันทีที่ชาโดว์โร๊คโจมตีพลาด เขาก็รีบถอยกลับเข้าไปในเงามืด แต่แส้ดำนั้นเร็วกว่า แส้ของเขาตวัดม้วนรอบคอของชาโดว์โร๊คและดึงเขาเข้ามาใกล้
“เจ้าอีกแล้ว! เป็นไปได้ยังไง” เมื่อเห็นใบหน้าของชายคนนั้น แส้ดำก็ตกตะลึง หน้าแบบนี้เป็นชายคนเดียวกับที่เขาพึ่งกระชากหัวขาดไปเมื่อกี้ชัด ๆ
พี่น้องฝาแฝด? เขาก็เคยได้ยินข่าวลือมาเหมือนกัน ว่ากิลด์นักฆ่าได้ฝึกพี่น้องฝาแฝดเพื่อจุดประสงค์ดังกล่าว
ขณะที่เขาคิดเรื่องนี้ เขาก็สังเกตเห็นว่านักรบที่เขาพึ่งฟาดไปก่อนหน้านี้ ได้รับการรักษาอย่างรวดเร็วโดยเด็กสาวที่มีผมสีเงินแวววาว
“เด็กนี่ เหมือนนักบวชแห่งแสงจากศาสนจักรสีขาวอันสว่างไสว…” ตาของแส้ดำหรี่ลง เขาบิดแส้หักคอชายคนนั้นอีกครั้งและทิ้งศพไป จากนั้นเขาก็เคลื่อนไหวเพื่อกำจัดเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนั้น โดยส่วนตัว เขาไม่ได้มีความเมตตาสงสารเด็กหรือรู้จักถนอมหญิงงามใด ๆ เพราะในความคิดของเขา ศัตรูที่ดีคือศัตรูที่ตายแล้วเท่านั้น
“โจ ยั่วยุเขา!” ผู้วิเศษหนุ่มร้องตะโกน
ชายหนุ่มอีกคนที่นอนอยู่บนพื้นดีดตัวขึ้นมาทันที เขาใช้กำปั้นทุบหน้าอกและคำรามใส่เขาว่า “ไอ้เด็กฉี่รดที่นอน!”
แส้ดำรู้สึกถึงความโกรธที่ไม่สามารถอธิบายได้ภายในตัวเขา เขาพลิกตัวกลับหวังจะฆ่าไอ้คนปากหมานี่เป็นคนแรก
แต่เมื่อเขากำแส้ในมือแน่นขึ้น ความต้านทานเวทมนตร์ของมันก็ช่วยให้เขาสามารถกลับมาควบคุมสติได้ เขาทิ้งแรงกระตุ้นที่ทำให้เขาหลงทางและดำเนินการตามแผนเดิม ฆ่าเด็กผู้หญิงที่เป็นผู้รักษา!
ตอนนี้เขามาอยู่ต่อหน้าเธอแล้ว เขาปัดป้องการโจมตีจากคู่หูผู้วิเศษและนักล่า เมื่อผ่านพวกเขามาได้ก็ไม่มีใครจะสามารถหยุดเขาไม่ให้จบชีวิตเด็กคนนี้ได้
แส้ดำจ้องมองขณะที่เด็กหญิงยกหนังสือหนา ๆ ที่ผูกด้วยโซ่เหล็กและเขวี้ยงมันใส่หน้าเขา
“ค้อนดาวตก!”
ค้อนแบบไหนถึงได้เกี่ยวกับดาวตก?
ขณะที่หนังสือปกแข็งกระแทกร่างของเขาและส่งเขาบินขึ้นไปในอากาศ แส้ดำก็เหมือนจะเห็นคำว่า ‘เกมไบเบิล’ ประดับอยู่บนหน้าปก มันน่าจะเป็นหนังสือศาสนาของเด็กผู้หญิงคนนี้
‘เทพเจ้าของเจ้ารู้หรือไม่ ว่าเจ้าใช้พระวจนะของเขายังไง!’ เขาคำรามในใจ
ในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่เบื้องบน ซีเว่ยได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นและรู้สึกชื่นชมเธอมาก
แส้ดำร่วงกระทบพื้นอย่างแรงก่อนที่จะกระอักเลือดออกมา เขาคิดว่าเขาได้รับความเสียหายจากการโจมตีครั้งนี้ มากกว่าที่เขาจะได้รับมาตลอดการต่อสู้ครั้งนี้
“ข้าเข้าใจแล้ว…ข้าคิดไปเองว่านางดูอ่อนแอและต้องได้รับการปกป้อง แต่กลับกลายเป็นว่านางเป็นไม้เด็ดของเจ้า!”
ไม่น่าแปลกใจที่ผู้วิเศษและนักล่าดูเหมือนจะกำลังกลั้นหัวเราะเมื่อเขาพยายามจะทำร้ายเธอ พวกเขาพยายามสกัดกั้นเขาแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ เท่านั้น
แส้ดำรู้สึกว่าเขามองกลยุทธ์ของศัตรูออกแล้วในตอนนี้
ทางที่ดีเขาควรถอย
เขาโบกแส้ไปรอบ ๆ เพื่อตบศัตรูที่ยืนขวางทางและเตรียมตัวหลบหนี
แต่คราวนี้กลับมีแส้ใบมีดพุ่งเข้ามาจากทิศทางตรงกันข้าม และพัวพันกับแส้ของเขาอย่างแน่นหนา มันจำกัดการโจมตีของเขาจนอยู่หมัด!
แส้ดำหันไปก็เห็นร่างของเด็กสาวผมบลอนด์ทอง ที่กำลังยิ้มเหยียดแบบราชินีที่เย่อหยิ่งและเย็นชา
“มันจบแล้ว! ชุมนุมลับดวงตาของเจ้ากระทำความผิด ปล้นสะดม บุกทำลายหมู่บ้าน ค้าของเถื่อน และค้าสัตว์ประหลาดที่เป็นอันตราย!” ผู้วิเศษหนุ่มประกาศความผิดอย่างยิ่งใหญ่ “ความพ่ายแพ้ของเจ้าได้ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว!”
เขายกคทาขึ้นไปในอากาศและมีแสงสีฟ้ารวมกันอยู่ที่ปลายคทา “กินนี่ซะ! ระเบิดน้ำ…”
“หอกแห่งชัยชนะ!” เอลีน่าร้องตะโกน
ด้วยแสงที่ส่องอยู่บนปลายไม้กายสิทธ์ ทำให้เด็กหนุ่มผู้วิเศษไม่ทันสังเกตเห็นว่าเด็กสาวได้เสียบแส้ดำกระเด็นไปที่ต้นไม้ขนาดมหึมาที่อยู่ใกล้ ๆ
แส้ดำ “อ่า…ข้าตายแล้ว…”
เอ็ดเวิร์ด “???”
เอ็ดเวิร์ดถือไม้กายสิทธ์และจ้องมองแสงสีฟ้าที่สั่นไหวบนยอดไม้กายสิทธ์ของเขา เขารู้สึกเหมือนกับตอนที่เขาร่ายเวทย์ไปได้ครึ่งทางแล้วเผลอจามออกมาจนพลังเวทหดหาย มันไม่ใช่ความรู้สึกที่ดีเลย
ในที่สุดเขาก็ยิงแสงสีฟ้าขึ้นไปในอากาศเพื่อส่งสัญญาณ มันระเบิดบนท้องฟ้าในคืนที่มืดมนราวกับดอกไม้ไฟสีฟ้าสดใส
“แส้ดำตายแล้ว! พวกเจ้าอย่าขัดขื่น! จงยอมแพ้ซะ!” เอ็ดเวิร์ดพูดต่ออย่างสง่างาม เรียกร้องให้สมาชิกกองกำลังของชุมนุมลับดวงตาที่เหลืออยู่วางอาวุธ
—————————–
