ข้าสามารถตรวจสอบได้ทุกสรรพสิ่ง I Can Track Everything – ตอนที่ 110: มีมรดกอยู่ทั่วทุกที่

นิยาย อ่านนิยาย
“จะปล่อยให้ข้าเข้าไปทั้งแบบนี้เลยเหรอครับ? ไม่มีช่วงเวลาเตรียมตัวเลยเหรอ?”
 
ในขณะที่มองเจ้าสำนัก เฉินเฉินก็รู้สึกพูดไม่ออกและพอมองเข้าไปในดวงตาของเขาก็ดูเหมือนจะถูกบอกเป็นนัยให้เฉินเฉินเข้าไปโดยทันที
 
‘ถ้าอย่างนั้นข้าก็จะเข้าไป ข้าอาจจะไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลยแต่ด้วยระบบ มันไม่น่าจะมีปัญหาอะไรหรอก’
 
เฉินเฉินเดินตรงไปที่ประตูอย่างช้าๆ
 
ในอีกด้านนึง โจวเหรินหลงได้พึมพำออกมา “ขอแค่เจ้ามีความตั้งใจที่จะท้าทายสวรรค์เท่านั้น เจ้าถึงจะไปได้ไกลบนเส้นทางสายมาร พรสวรรค์และความถนัดส่วนตัวไม่ได้มีความสำคัญขนาดนั้นหรอก”
 
ก่อนที่เขาจะพูดจบ เฉินเฉินก็ได้เข้าประตูไปแล้ว
 
ในตอนที่เฉินเฉินหายไปจนไร้วี่แวว โจวเหรินหลงก็เริ่มดูจริงจังเหมือนกัน
 
“ในที่สุดข้าก็มีสิทธิสายขัดเกลาร่างกายซักทีนะ เห้อ แต่จะมีอะไรให้ท้าทายรึเปล่า?”
 
โจวเหรินหลงพึมพำกับตัวเอง และมองโซ่ทั้งสี่ด้วยความขุ่นเคืองในดวงตาของเขา
 

 
ในอีกด้านนึง หลังจากที่ก้าวเข้ามาในประตู เฉินเฉินก็ได้รับการต้อนรับด้วยภาพของหุบเขาลึกลูกหนึ่งที่ดูเหมือนจะไม่มีที่สิ้นสุด มีต้นไม้โบราณนับไม่ถ้วนและมีเสียงอันน่ากลัวของสัตว์ป่าสามารถได้ยินได้
 
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าในความเป็นจริงมันจะดูมีชีวิตชีวา แต่มันไม่มีพลังปราณอยู่ที่นี่เลย
 
นอกจากนี้ ดูเหมือนว่าจะมีพลังพิเศษอยู่ข้างในที่ทำให้เฉินเฉินรู้สึกกดดันมากๆ
 
นอกจากนี้ เขายังไม่สามารถใช้แหวนเก็บของได้ด้วยดังนั้นเขาจึงรู้สึกไม่ค่อยปลอดภัยเท่าไหร่นัก
 
“ตามหามรดกที่นี่ในฐานะคนธรรมดาในสถานที่แบบนี้มันเป็นอะไรที่ยากยิ่งกว่าการถูกปล้นในระหว่างทางไปที่สำนักเทียนหยุนอีก!”
 
‘ดูเหมือนว่าวิธีที่สำนักเทียนหยุนใช้เกณฑ์คนจะโหดร้ายน้อยกว่านะ’
 
ถ้าคนธรรมดาอยู่ในดินแดนลับนี้ได้เป็นเวลาสิบวัน พวกเขาก็คงจะต้องรอดในป่านี้และยังมีเวลาหามรดกด้วย แต่ถ้าพวกเขาได้รับบาดเจ็บ พวกเขาก็จะถูกทิ้งไว้คนเดียวโดยไม่มีความช่วยเหลือมาถึง พวกเขาอาจจะบังเอิญถูกสัตว์ร้ายเอาตัวไปก็ได้
 
การที่สามารถหามรดกดีๆและกลับไปโดยที่ร่างกายยังอยู่ครบได้ภายในเวลาสิบวันนั้นไม่ได้ต้องการแค่พลังใจที่เข้มแข็งแต่ยังรวมถึงโชคด้วย
 
“แม้กระทั่งยอดฝีมืออย่างข้าก็ยังรู้สึกกดดันเลย จะว่าไปแล้ว ระบบ มีโอกาสอะไรในระยะสามสิบเมตรรอบตัวข้าไหม?”
 
เฉินเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อยและถามระบบในใจ
 
เขาตั้งใจจะใช้ตรวจจับโอกาส 20,000 เมตร อย่างไรก็ตาม เขาคงจะต้องไปถึงใจกลางของดินแดนเพื่อที่จะขยายระยะการตรวจจับ
 
“ค่ะ มีทางเดินใต้ดินอยู่ยี่สิบเมตรทางซ้ายและมีมรดกทั่วไปอยู่ที่ปลายสุดของทางเดิน”
 
เมื่อได้ฟังคำตอบของระบบ เฉินเฉินก็ค่อนข้างตกใจ เขาพึ่งจะเข้ามาในดินแดนลึกลับ และเขาก็ถามแบบไม่ได้ใส่ใจอะไร แต่มันกลับกลายเป็นว่ามีมรดกอยู่จริงๆ!
 
หรือว่าที่แห่งนี้จะเต็มไปด้วยมรดกจริงๆ?
 
ด้วยความคิดนี้เอง เขาก็ไม่มีความลังเลแม้แต่น้อยและมุ่งหน้าตรงไปยังสถานที่ที่ระบบบอกในทันที
 
ตั้งแต่ที่เขาเข้ามาในดินแดนลึกลับนี้ เขาก็ไม่ได้คิดจะหามรดกแค่ชิ้นเดียวอยู่แล้วเพราะมันคงจะเป็นการใช้พรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมของเขาอย่างสูญเปล่า
 
ในขณะที่มองก้อนหินใหญ่ตรงเท้าของเขา เฉินเฉินก็ดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่างและขยับมันออกไปด้วยพละกำลังทั้งหมดในทันที
 
ซึ่งก็เป็นไปตามที่คาดเอาไว้ มีอุโมงค์ลับอยู่ข้างใต้และเขาก็เข้าไปในนั้น หลังจากที่เดินเข้าไปเขาก็ได้เห็นโต๊ะสี่เหลี่ยมธรรมดาตัวนึงอยู่ที่ปลายสุดของความมืด
 
มีหนังสือเล่มนึง ยาขวดนึง และมีดเล่มนึงวางอยู่บนโต๊ะ
 
ของพวกนี้น่าจะเป็นสิ่งที่เรียกว่ามรดก
 
เฉินเฉินไม่ได้รีบเข้าไปหยิบเหมือนคนโง่แต่ถามระบบก่อน
 
“มีกับดักหรือการทดสอบอะไรอยู่ในระยะ 30 เมตรบ้างไหม?”
 
“ค่ะ มีรังงูอยู่ระหว่างสามเมตรถึงเก้าเมตรข้างหน้า ที่มีงูพิษเป็นพัน ๆตัวซ่อนอยู่”
 
เมื่อได้ฟังคำตอบนี้ หางตาของเฉินเฉินก็กระตุกและเขาก็อยากสบถออกมา!
 
‘งูพิษเป็นพันซ่อนอยู่ในระยะหกเมตรเหรอ? นั่นมันถึงตายเลยไม่ใช่รึไง?’
 
‘นอกจากนี้ ทางเดินที่นี่ก็ไม่ได้สูงด้วย ต่อให้มันจะสร้างมาดี ข้าก็กระโดดไม่ได้อยู่ดี ไม่อย่างนั้นหัวกระแทกแน่’
 
‘อุโมงค์นี้ก็ลึกเหมือนกันนะ ถ้าไม่มีเครื่องมือ การใช้เครื่องมือพวกนั้นก็คงจะเสียเวลามาก มันไม่คุ้มกับมรดกธรรมดา’
 
หลังจากที่คิดอยู่ซักพัก เฉินเฉินก็รีบวิ่งออกไปและมองหาหินบางยาว และใช้มันตัดต้นไม้ที่มีเส้นรอบวงพอๆกับน่องของมนุษย์
 
แม้ว่าเขาจะไม่สามารถใช้พลังปราณได้ แต่ความแข็งแกร่งทางร่างกายของเขาก็เหนือกว่ามนุษย์ทั่วไป ดังนั้นเขาจึงใช้เวลาทำเรื่องพวกนี้ไม่นานนัก
 
หลังจากตัดลำต้นของต้นไม้และดันส่วนที่ตัดเข้าไปในอุโมงค์ เฉินเฉินก็สร้างสะพานทางเดียวขึ้นมา จากนั้นเขาก็วางหินแบนเอาไว้ใต้ลำต้นเพื่อป้องกันไม่ให้ตรงกลางรับน้ำหนักมากเกินไป
 
ในขณะที่มองสะพานที่ทำให้เขาหลีกเลี่ยงจากรังงูได้ เฉินเฉินก็รู้สึกทึ่งกับตัวเอง
 
ในแง่ของการจัดการทรัพยากร เขาคงจะเก่งที่สุดในสองอาณาจักร!
 
ในขณะที่เดินไปบนสะพานอย่างระมัดระวัง เฉินเฉินก็เดินไปถึงโต๊ะและหยิบหนังสือขึ้นมาไล่อ่านในทันที
 
“ถ้าเจ้าสามารถทนพิษงูนับพันที่กำลังกลืนกินร่างกายของเจ้าได้ มันก็หมายความว่าเจ้ามีคุณสมบัติในการฝึกพระสูตรพิษห้าสี ข้า อู่ กัง จากสาขาที่หกของสำนักอสูร ข้าอยู่ระดับก่อกำเนิดวิญญาณขั้นกลาง ข้าหวังว่าเจ้าจะไม่ดูถูกวิธีการฝึกตนนี้”
 
“ในส่วนของขวดยาที่อยู่ข้างๆ มันเก็บยาแก้พิษของข้าเอาไว้ ซึ่งข้าได้พัฒนาขึ้นมาอย่างระมัดระวัง”
 
“เจ้าหงุดหงิดรึเปล่า? หวาดกลัวไหม?”
 
“หึหึ ผู้ถูกเลือกเอ๋ย ข้ามีแค่เรื่องเดียวจะบอกกับเจ้า มันไม่มีอาหารฟรีอยู่ในโลกนี้หรอก เพราะฉะนั้นการเผชิญกับความยากลำบากเพื่อให้ได้รับโอกาสจึงเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้”
 
“แต่ว่า เจ้าไม่ต้องกังวลไป เมื่อเจ้าดื่มยานี้เข้าไป พิษในร่างของเจ้าก็จะถูกขจัดเหมือนกัน”
 
“ในส่วนของมีด มันเรียกว่ากริชร้อยพิษ ซึ่งเป็นอาวุธวิญญาณสำหรับป้องกันตัว มันเก็บพิษเอาไว้ 36 ชนิด เจ้าจะเก็บมันเอาไว้ป้องกันตัวก็ได้”
 
หลังจากอ่านถึงตรงนี้ เฉินเฉินก็ไม่ได้พูดอะไรและกวาดของทั้งหมดที่อยู่บนโต๊ะเข้ากระเป๋าของเขา
 
จากนั้นเขาก็เหยียบบนสะพานไม้และกลับไปที่ทางเข้าอุโมงค์
 
‘ผู้อาวุโสจากสาขาที่ 6 ของสำนักอสูรเข้ามาในดินแดนลับนี้ได้ยังไง? ทำไมเขาถึงใช้อุบายมากมายขนาดนี้? เจ้าไม่เหนื่อยเลยเหรอ? เหอะ ข้าพึ่งจะกินอาหารฟรีไปยังไงหล่ะ!’
 
หลังจากแอบดูถูกในใจ เฉินเฉินก็เดินลึกเข้าไปในหุบเขา
 
20 กิโลเมตรนั้นไม่ใกล้และไม่ไกลจนเกินไป เฉินเฉินไม่สามารถใช้พลังปราณเพื่อเคลื่อนที่ได้ดังนั้นเขาจึงต้องเดินในหุบเขาที่ขรุขระเป็นเวลาประมาณสามชั่วโมง
 
เขาเข้ามามือเปล่าแต่ตอนนี้ ช่องกระเป๋าของเขาเต็มไปด้วยสมบัติสวรรค์ทั่วไปที่สามารถใช้สำหรับฟื้นพลังกาย รักษาและล้างพิษ
 
มีดาบยาว ขวาน แล้วก็เชือกที่ยาวหลายสิบเมตร
 
พวกมันทั้งหมดคือของที่พบจากศพที่เขาตรวจจับได้
 
ในส่วนของเรื่องที่ศพพวกนี้เป็นของศิษย์สำนักอสูรที่เข้ามาในดินแดนลับในอดีตรึเปล่านั้น เฉินเฉินไม่สนใจ
 
“20 กิโลเมตรไม่ใช่พื้นที่น้อยๆเลย!” เฉินเฉินหยุดแล้วพึมพำ
 
ในจังหวะต่อมา เขาก็ใช้หนึ่งโอกาสที่เขาได้มาในการตรวจจับระยะ 20,000 เมตร
 
“ระบบ มีโอกาสอะไรบ้างในรัศมี 20,000 เมตร?”
 
เหมือนกับปกติ มีแจ้งเตือนนับไม่ถ้วนผุดขึ้นมาในหัวของเขาอย่างรวดเร็ว
 
“400 เมตรข้างหน้าในถ้ำด้านนอก มีมรดกของผู้อาวุโสที่อยู่จุดสูงสุดของก่อกำเนิดวิญญาณ”
 
“ที่ใต้ทะเลสาบ 2,000 เมตรข้างหน้าในถ้ำด้านนอก มีมรดกของเจ้าสำนักรุ่นที่แปดของสำนักอสูรที่อยู่ระดับวิญญาณแก่นแท้”
 
“3,500 เมตรทางตะวันตกเฉียงใต้ มีมรดกของเจ้าสำนักรุ่นที่ห้าของสาขาสามแห่งสำนักอสูรที่อยู่จุดสูงสุดของก่อกำเนิดวิญญาณ”
 
“ใต้ดิน 4,000 เมตร มีมรดกของเจ้าสำนักอสูรรุ่นที่สาม ซึ่งอยู่ระดับวิญญาณแก่นแท้”
 

 
“8,000 เมตรไปทางเหนือที่กลางลำธาร มีรูปปั้นของเทพอสูร”

I Can Track Everything ข้าสามารถตรวจสอบได้ทุกสรรพสิ่ง

I Can Track Everything ข้าสามารถตรวจสอบได้ทุกสรรพสิ่ง

Type: Author:
โดย เรื่อง ข้าสามารถตรวจสอบได้ทุกสรรพสิ่ง I Can Track Everything “นักเดินทาง ระบบของท่านได้มาถึงแล้ว ยินดีด้วยสำหรับการได้รับระบบการตรวจสอบที่ทรงอำนาจ!” เฉินเฉินที่กำลังนั่งเบื่อหน่ายอยู่ตรงทางเข้าของหมู่บ้านหิน เพียงแค่เขากำลังรู้สึกหดหู่ เสียงก็ดังขึ้นมาในหัวของเขา เมื่อได้ยินเสียงนี้ เฉินเฉินรู้สึกมีชีวิตชีวาขึ้นมาก เขากระโดดขึ้นจากก้อนหินที่อยู่เบื้องหน้าหมู่บ้านทันที “ระบบ? พึ่งจะเพิ่มเข้ามาช้าขนาดนี้เนี่ยนะ?” “ระบบตรวจสอบในปัจจุบันคือระดับหนึ่งค่ะ เจ้าของสามารถที่จะตรวจจับทุกสิ่งทุกอย่างได้ในระยะสิบเมตร!” เมื่อเสียงในหัวของเขาดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เฉินเฉินรู้สึกตื้นตันจนร้องไห้ออกมาได้เลย ด้วยเหตุนี้นี่เอง ประวัติศาสตร์ที่เขาเรียนรู้มาตอนมหาลัยมันไร้ประโยชน์และเขายังไม่สามารถกลายเป็นคนดังโดยการเขียนบทกลอนได้อีก เขาไม่ได้เก่งวิชาฟิสิกส์และเคมีสักเท่าไหร่ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถที่จะคิดค้นหรือประดิษฐ์เทคโนโลยีได้ มีสิ่งเดียวที่เขาทำแล้วมันเป็นเรื่องที่น่าสนใจสำหรับคนอื่น อย่างเอ้อหยาที่อยู่ใกล้บ้านเขา นั่นคือการที่เขาทำสมุดบัญชีขึ้นมา แต่ไม่คาดคิดเลย วันนี้….ระบบมันก็ได้มาถึงแล้ว! เขาไม่ได้สนใจเกี่ยวกับเรื่องตรวจสอบหรืออะไรสักอย่าง ตราบเท่าที่มันเป็นระบบ มันก็คงเป็นเรื่องที่ดีแน่นอน เขาไม่ได้ทำอะไรมากว่าสิบปี แต่ตอนนี้เขาไม่สนใจแล้วว่ามันจะเป็นระบบอะไร ขอแค่มันเป็นระบบก็พอ! การเป็นคนมันจะต้องเป็นคนกตัญญู ยังไงมันก็เป็นเรื่องที่ดีที่สุดที่มีระบบ! ‘อะไรก็ตามในระยะสิบเมตร….มันมีข้อจำกัดจำนวนในการใช้ไหม?’ เฉินเฉินถามขึ้นในหัวตัวเอง “มันไม่มีข้อจำกัดในการใช้ค่ะ ระบบจะแจ้งภารกิจลับให้กับเจ้าของ เพื่อการอัพเกรดความสำเร็จลับ รวมทั้งยังให้รางวัลกับเจ้าของเป็นครั้งคราวด้วยค่ะ ดังนั้นได้โปรดขยันขันแข็งด้วยค่ะ!” หลังจากนั้นเสียงได้จางหายไปจากในหัวของเขา เฉินเฉินนั่งคิดอยู่เป็นเวลานาน เขามองออกไปยังทางเข้าหมู่บ้านที่โดดเดี่ยวนั่น แล้วรู้สึกสิ้นหวังเล็กน้อย ชาวบ้านทั้งหมดของหมู่บ้านหินต่างเป็นชาวนากันทั้งหมด ทุกคนต่างยากจน ดังนั้นเขาจะตรวจสอบอะไรได้กัน? ภรรยาของหัวหน้าหมู่บ้านเหมือนจะมีเพชรนิลจิลดาที่มีราคาอยู่ แต่เขาจะต้องไปขโมยมัน หลังจากที่เขาตรวจพบงั้นเหรอ? เขาคงจะโดนกระทืบจนตาย ถ้าเขาทำมันอย่างแน่นอน แต่เขาไม่ได้รีบร้อนอะไร ตั้งแต่ที่มันเป็นระบบ มันก็มีความหมายในตัวของมันเอง เขาจะพัฒนาตัวเองอย่างเชื่องช้า เป้าหมายหลักของเขาในตอนนี้คือการกลับไปยังบ้านก่อน ดังนั้นเขาจะได้ไปลองใช้ระบบได้อย่างสบายใจ เมื่อเขาตัดสินใจได้แล้ว เฉินเฉินเดินกลับบ้าน ครอบครัวของเขาเป็นคนธรรมดาทั่วไปในหมู่บ้านหินและครอบครัวของเขาต่างเป็นชาวนากัน ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้จน ครอบครัวของเขาก็อบอุ่นมากและเป็นครอบครัวที่มีความสุข เมื่อเขากลับมายังบ้าน พ่อแม่ของเขายังคงทำไร่นาอยู่ด้านนอกและยังไม่ได้กลับบ้าน เขาพูดขึ้นมาในหัวตัวเอง ‘ตรวจเงินในบ้านสิ’ “อยู่ในลิ้นชักที่ห่างออกไป 3 เมตรค่ะ ภายในลิ้นชักมีเงินจำนวน 120 ตำลึงทองแดง” นี่คือสถานที่ที่ครอบครัวของเขาเก็บเงินไว้ เฉินเฉินรู้มันดี เพราะว่าพ่อแม่ของเขาไม่ได้ปิดบังอะไรกับเขาไว้ “ใต้เตียงที่อยู่ห่างออกไป 4 เมตร ยังมีอีกสี่สิบตำลึงทองแดงค่ะ” อะไรนะ?! เฉินเฉินไม่รู้เกี่ยวกับเงินนี้เลยสักนิด มันเป็นห้องนอนของพ่อแม่เขา ซึ่งอยู่ห่างออกไปสี่เมตร มันอาจจะเป็นเงินเก็บของพ่อของเขา เฉินเฉินคิดและสรุปได้ว่ามันน่าจะเป็นไปได้ ดังนั้นเขาจึงเดินไปที่ห้องด้านข้างและก้มมองลงใต้เตียง หลังจากคว้านดูสักพักหนึ่ง เขาพบกับกระเป๋าหนังเล็กที่มีเงินอยู่สี่สิบตำลึง ‘มีเงินอยู่ด้านในจริงด้วย’ เฉินเฉินคิดกับตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็เก็บกระเป๋าหนังกลับไปยังที่เดิม ระบบยังคงพูดอย่างต่อเนื่องขึ้นมาในหัวของเขา “ก้าวไปด้านหน้าห้าก้าวและขุดลงไปใต้ดินสิบเมตร มันมีเหรียญทองแดงขึ้นสนิมอยู่” เมื่อได้ยินการแจ้งเตือน เฉินเฉินรีบหยิบพลั่วมาขุดอย่างกระตือรือร้น มันไม่ได้ใช้เวลานานสักเท่าไหร่สำหรับการหาเหรียญทองแดงขึ้นสนิม หลังจากครุ่นคิดมาเป็นเวลานาน เขาจำได้ลางๆว่าเขาเคยทำเงินหายตอนยังเด็ก มันเป็นเงินที่เขาได้มาตอนปีใหม่ และเขาอารมณ์เสียที่เงินหายเป็นเวลานานเลย ‘ตั้งแต่ที่ฉันมีระบบนี่แล้ว บางทีฉันอาจจะไปยังมณฑลใกล้ๆ เพื่อไปเก็บเงินจากพื้นมาอาศัยอยู่ต่อ…’ เฉินเฉินอดที่จะคิดออกมาไม่ได้ แต่เขาแทบจะตบหน้าตัวเองทันที หลังจากที่มีความคิดแบบนี้โผล่ขึ้นมา เมื่อเป็นนักเดินทางย้อนเวลาที่มีระบบแบบนี้แล้วแท้ๆ ทำไมความคิดของเขาถึงน่าสมเพศขนาดนี้กัน? นี่มันเป็นเรื่องที่น่าอับอายมากสำหรับนักเดินทางที่ย้อนเวลากลับมาแบบนี้! ในเวลาเดียวกัน เสียงก็ดังขึ้นมาในหัวของเขา “รางวัลความสำเร็จ – เสร็จสมบูรณ์ : ใช้ระบบเป็นครั้งแรก รางวัลที่ได้รับ : โอกาสในการตรวจสอบทุกสิ่งทุกอย่างภายในมณฑลเสฉวนหนึ่งครั้งค่ะ” เมื่อเขาได้ยิน เฉินเฉินอดที่จะคิดเรื่องเดินไปหาเงินต่ออีกครั้งไม่ได้ ทั่วทั้งมณฑลเสฉวนคงจะมีเงินจำนวนมากอย่างแน่นอน… “เฮ้อออ! ทำไมฉันถึงเอาแต่อยากจะไปเก็บเงินกัน? ฉันมาที่โลกเซียนแห่งนี้ แน่นอนละว่าฉันมาเพื่อที่จะบ่มเพาะตนกลายเป็นเซียน!” เฉินเฉินตัดสินใจได้และไม่ได้ใช้รางวัลนี้ในทันที ใครจะไปรู้กันว่าเขาจะได้โอกาสตรวจสอบพื้นที่ขนาดกว้างแบบนี้อีกครั้งกัน? มันเป็นรางวัลที่ยอดเยี่ยม เขาไม่ต้องการที่จะเสียมันไปอย่างเปล่าประโยชน์ เขาจะรอจนกระทั่งเขาคุ้นเคยกับระบบ ก่อนที่จะตัดสินใจใช้มัน Traveling through the Xianxia world, Chen Chen got the strongest tracking system and was able to track everything ever since. Chen Chen, “System, I am short of money.” “Two meters away, your father has hidden some money under the bed. Five meters away, there is a rusty copper coin buried half a meter underground.” “There is a piece of silver in the grass ahead.” Chen Chen, “System, I need some luck.” “The sh*t in front of the pigsty is actually not ordinary.” “Go to Black Peak cliff twenty miles away to jump off the cliff.” “Somewhere hidden there is a fairy cave mansion. Please explore by yourself.”

Options

not work with dark mode
Reset