บึ้ม!
พร้อมกับเสียงของทัณฑ์สายฟ้า เฉินเฉินจมสู่ความมืดมิดทันทีและเขาก็โดนระเบิดผลักกระเด็นไปไกลกว่าเจ็ดถึงแปดเมตร!
ก่อนที่ร่างของเขาจะกระแทกลงกับพื้นเข้าอย่างจัง เฉินเฉินก็ขยับตัวกลางอากาศและตีลังกาลงมาบนพื้นได้อย่างราบรื่น
ในเวลานี้เอง อาการบาดเจ็บของเขาได้รับการรักษาอย่างสมบูรณ์แล้วจากสมบัติสวรรค์ทั้งหลายที่เขากินเข้าไป
บึ้ม!
ทัณฑ์สายฟ้าผ่าลงมาอย่างต่อเนื่องและเฉินเฉินเจ็บปวดอย่างมากจนตัวเขาตัวชาและเหนื่อยล้าเกินกว่าที่จะพูดอะไรอย่างอื่น ยังไงก็ตามเขายังคงยืนอยู่ที่เดิม
ชั่วขณะต่อมา เขาใช้มือซ้ายในการจับสายฟ้าและต่อมาเขาก็ใช้มือขวาต่อ เขาสลับมือรับสายฟ้าไปอย่างต่อเนื่องราวกับเขากำลังออกกำลังกายอยู่
เขาทำอะไรไม่ได้เลยสักอย่างนอกจากการรับสายฟ้ามาอย่างต่อเนื่อง
….
ห้านาทีผ่านไป
ใบหน้าของเฉินเฉินซีดขาว ในเวลานี้เองเขาก็ได้ขยับตัวราวกับกำลังเล่นยิมนาสติกอยู่ เขาโดนสายฟ้าฟาดเข้าใส่ทุกส่วนบนร่างกายของเขา ยกเว้นจุดลับของเขาและพลังงานในร่างกายของเขาก็ลดลงไปอย่างมาก
ยังไงก็ตาม ทัณฑ์สายฟ้าที่อยู่บนท้องฟ้าก็ดูยังจะไม่กระจายหายไปไหน มันเหมือนกับว่ามันจะไม่หยุดจนกว่าเฉินเฉินจะตาย!
“ข้าจะไม่ได้เลื่อนระดับไปยังขั้นก่อกำเนิดวิญญาณนะ เจ้าต้องทำแบบนี้เลยเหรอ?”
เฉินเฉินก่นด่าออกมาในหัวใจ เขาได้เห็นอาจารย์ของเขา เซี่ยวอู่โยวเลื่อนขั้นไปสู่ขั้นก่อกำเนิดวิญญาณซึ่งมันทรงพลังกว่านี้มาก แต่มันก็สั้นกว่านี้มากเช่นกัน ซึ่งเซี่ยวอู่โยวก็ผ่านมันมาได้หลังจากที่โดนสายฟ้าฟาดลงไปไม่ถึงยี่สิบครั้ง
ทัณฑ์สายฟ้าที่อยู่บนหัวเขานั้นยังคงผ่าลงมาอย่างต่อเนื่องและแม้แต่ผู้ฝึกตนขั้นแก่นทองคำระดับสูงสุดยังคงจะกลายเป็นขี้เถ้าเลยถ้าโดนทัณฑ์สายฟ้าฟาดใส่เข้าให้นับร้อยครั้งแบบนี้
ถ้าเขาไม่ได้มีร่างกายไร้เทียมทานและสมบัติมากมายขนาดนี้แล้ว เขาคงจะไม่สามารถทนต่อสายฟ้าที่ฟาดลงมาได้ถึงสิบครั้งหรอก
“ถ้าข้าให้อาจารย์ของข้าพบเจอกับทัณฑ์สายฟ้าแบบนี้แล้ว ข้าคงได้กลายเป็นเจ้าสำนักของเทียนหยุนไปแล้ว”
เฉินเฉินพึมพำกับตัวเองและในเวลาเดียวกันเขาก็หันไปมองยังสำนักอู๋ซิ่นที่เละเทะ
เขาอดที่จะช่วยไม่ได้ มันเป็นเพราะว่าเขาต้องการช่วยเหลือตัวเองด้วยเช่นกัน!
เพียงเวลาไม่นาน ผู้อาวุโสของสำนักอู๋ซิ่นที่ฝึกตนอยู่และกำลังรักษาตัวอยู่ห่างออกไปร้อยเมตรก็เข้ามาอยู่ในสายตาของเขา
ในชั่ววินาทีต่อมา เขาก็บินไปหาผู้อาวุโส
“ผู้อาวุโส ให้ข้าถามอะไรสักอย่างหน่อยสิ สถานที่ของสำนักอู๋ซิ่น…เอ่อสำนักอู๋ซิ่นของพวกเราเก็บสมบัติสวรรค์ไว้อยู่ที่ไหน?”
เมื่อได้ยินดังนี้ ผู้อาวุโสสำนักอู๋ซิ่นเปิดตาขึ้นและมองไปยังเมฆทัณฑ์สายฟ้าที่อยู่บนหัวของเขา เขาตื่นตระหนกอย่างมาก เขากระโดดขึ้นและตะโกนออกมาอย่างเดือดพล่าน “แกมันไอ้เวรที่ทำลายรากฐานของสำนักอู๋ซิ่นจนพัง!”
บึ้ม!
ควบคู่ไปกับเสียงฟ้าร้อง ผู้อาวุโสของสำนักอู๋ซิ่นหมดสติไปและตาของเขาก็ปิดไป
แรงกระแทกที่เขาได้รับมันแรงมากพอจนทำให้เขาบาดเจ็บหนักและผลกระทบจากทัณฑ์สายฟ้าก็ทำให้เขาตกอยู่ในสภาวะใกล้ตาย
เมื่อเห็นดังนี้แล้ว เฉินเฉินเขย่าตัวเขาอย่างสุดกำลังและตะโกนออกมาดังก้อง “ผู้อาวุโส อย่าตายนะ ฟังข้าก่อน บอกทิศมาให้ข้าก่อน!”
บึ้ม!
ผู้อาวุโสที่อยู่ในขั้นแก่นทองคำได้ทรุดลงและตายไป
เฉินเฉินรู้สึกเงียบงันและเก็บแหวนของจากผู้อาวุโสไป เมื่อมองไปยังของด้านในที่ว่างเปล่า เขาก็ปาดน้ำตาอย่างเสียใจ
ผู้อาวุโสได้รับบาดเจ็บมาก่อนหน้านี้และใช้สมบัติสวรรค์ทั้งหมดในการรักษาตัวของเขาเองไปแล้ว
“ระบบ คลังสมบัติที่อยู่ใกล้เคียงอยู่ไหนกัน?”
ภายใต้การโดนทัณฑ์สายฟ้าที่ผ่าลงมายังเขาอย่างต่อเนื่อง เฉินเฉินก็บินไปบนฟ้าด้านบนเศษซากปรักหักพังของสำนักอู๋ซิ่น แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะหาคลังสมบัติได้เลยสักกล่องหนึ่ง
ยังไงก็ตาม มันไม่ได้เป็นเวลานานเท่าไหร่ ก่อนที่เขาจะมองเห็นผู้อาวุโสสำนักอู๋ซิ่นอีกคนหนึ่ง
ชุดของผู้อาวุโสดูสวยหรูกว่าผู้อาวุโสก่อนหน้านี้ ระดับการฝึกตนของเขาก็อย่างน้อยอยู่ขั้นท้ายของแก่นทองคำแล้ว!
ทันทีที่เขาเห็นผู้อาวุโสคนนั้น ตาของเฉินเฉินโตขึ้นและเขาไปทักทายทันที
“อย่าเข้ามานะ!”
เมื่อมองไปยังเมฆทัณฑ์สายฟ้าที่บินเข้ามาหาเขา ผู้อาวุโสตะโกนออกมาอย่างหวาดกลัว
ยังไงก็ตาม เฉินเฉินไม่ได้สนใจและบินตรงเข้าไปหาเขาทันที
“ผู้อาวุโส สำนักอู๋ซิ่นมันตกอยู่ในความโกลาหลแล้ว สถานที่แห่งอื่นมันไม่มีปัญหาอะไรหรอก แต่คลังสมบัติจะต้องอยู่ปลอดภัย ได้โปรดบอกสถานที่ของคลังสมบัติด้วย ข้าจะไปปกป้องมันเอง”
“ไอ้เด็กเวร!”
ก่อนที่ผู้อาวุโสจะพูดจบ เฉินเฉินก็วางมือลงไปบนไหล่ของเขา
เมฆทัณฑ์สายฟ้าที่อยู่ด้านบนก็ดูเหมือนกำลังจะสายฟ้าฟาดลงมาอีกครั้งหนึ่ง
ตาของผู้อาวุโสเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและเขาแทบจะเป็นลมเลย เขารีบตะโกนออกมาอย่างเร่งรีบ “ข้าไม่รู้ว่าตำแหน่งที่ตั้งมันอยู่ตรงไหน…แต่ข้ารู้ว่ามันน่าจะอยู่ทางทิศเหนือ อย่าแตะข้า รีบไปได้แล้ว!”
“ขอบคุณมาก!”
เฉินเฉินรีบขอบคุณเขาอย่างเร่งรีบและบินไปทางเหนือ ในขณะที่ถามระบบอย่างต่อเนื่องว่าคลังสมบัติอยู่ที่ไหน
ยังไงก็ตาม หลังจากนั้นเขาก็หยุดถาม เนื่องจากเขามองเห็นสถานที่ที่เขาตามหาอยู่
มันคือซากปรักหักพังที่ค่ายกลป้องกันได้พังทลายไปแล้ว มันมีผู้อาวุโสขั้นแก่นทองคำหลายคนกำลังป้องกันมันอย่างตื่นตระหนก
“ผู้อาวุโสสำนักอู๋ซิ่นก่อนหน้านี้เป็นคนซื่อสัตย์มากเลย!”
เขามีความสุขมาก เฉินเฉินบินเข้าไปหาคลังสมบัติอย่างเร่งรีบ
“เหนื่อยหน่อยนะครับ ท่านอาวุโส ข้ามาขอยืมอะไรบางอย่าง!”
หลังจากเฉินเฉินบินลงมา เขาก็ทักทายเขาและบินเข้าไปในซากปรักหักพัง ในเวลาเดียวกัน พลังของเมฆทัณฑ์สายฟ้าที่รวบรวมกันบนฟ้าก็ฟาดสายฟ้าลงมาอย่างต่อเนื่อง มันระเบิดร่างของเขาและคนที่อยู่รอบข้างกระเด็นไปด้วยเช่นกัน
เฉินเฉินกระอักเลือดออกมาคำโตและล้มลงกับพื้น
ยังไงก็ตาม เขายังคงคลานไปยังด้านใต้ของซากปรักหักพัง
“ระบบ ของล้ำค่าที่สุดอยู่ไหนกัน?”
“มันมีหินวิญญาณระดับกลางที่อยู่ใต้ดินลึกลงไปห้าเมตร…”
“มันมีสมบัติธรรมะที่อยู่ใต้ดินลึกลงไปห้าเมตร…”
“มันมีสมบัติสวรรค์ที่อยู่ใต้ดินลึกลงไปห้าเมตร…”
“มันมีน้ำอมฤติที่อยู่ใต้ดินลึกลงไปห้าเมตร…”
“ห้าเมตรลึกลงไปด้านล่างมันมี…”
…
เมื่อมองไปยังข้อความที่ขึ้นมาอย่างนับไม่ถ้วน เฉินเฉินหยิบขวดน้ำระฆังสวรรค์ออกมาก่อนจะดื่มมันลงไป
หลังจากที่โดนทัณฑ์สายฟ้าฟาดไปทั้งวัน เขาก็ได้ดื่มน้ำระฆังสวรรค์ไปมากกว่าครึ่งหนึ่งที่เขามี นอกจากนั้นแล้วเขายังใช้ยาแก้พิษรวมทั้งสมบัติสวรรค์อย่างอื่นอีกเช่นเดียวกัน ถ้าเขาไม่ได้รับสมบัติอื่นแล้ว เขาจะเลวร้ายมาก
บึ้ม!
สายฟ้าฟาดลงมาและมันมีเสียงกรีดร้องดังขึ้นมาจากคนหลายคนอย่างต่อเนื่อง มันยังมีเสียงคำรามอย่างโกรธเคืองและเสียงระเบิด
มันทำให้เฉินเฉินรู้สึกว่าเขากำลังอยู่ในสงคราม
ยังไงก็ตาม ข้อความยังดังขึ้นบนหัวของเขาอยู่อย่างต่อเนื่อง มันได้เพิ่มแรงจูงใจของเขาอย่างมากต่อการที่คลานไปยังคลังสมบัติราวกับทหารกำลังจะตายที่มีแต่ความมุ่งมั่นไปด้านหน้า!
วู้ช!
ชั่วขณะต่อมา เฉินเฉินก็ตกลงไปในหลุมบางอย่าง
เขาหันไปมองพื้นที่โดยรอบและพบกับหินวิญญาณนับไม่ถ้วนที่ล้อมรอบเขาอยู่ นอกจากนี้แล้วเขายังนอนอยู่บนใจกลางกองหินวิญญาณอีก!
เฉินเฉินหายใจเข้าลึก
พลังวิญญาณของเขาระเบิดออกมาจากร่างของเฉินเฉินละแหวนเก็บของเจ็ดวงก็ลอยออกมาจากร่างของเขา หินวิญญาณนับไม่ถ้วนนั้นลอยเข้ามายังแหวนเก็บของ
“มันมีหินวิญญาณนับล้านก้อนและหินวิญญาณระดับกลางนับแสนก้อนอีก!”
ในขณะที่อุทานออกมา เฉินเฉินก็เก็บแหวนเก็บของที่มีหินวิญญาณลงไปและเขาก็เก็บพวกมันไว้จนหมด
หลุมด้านหน้าของเขานั้นน้ำอมฤตนับพันขวด!
‘ไม่ว่ามันจะเป็นน้ำอมฤตอะไร ข้าจะเก็บพวกมันไปให้หมดเลย!’
หลุมด้านหน้าก็ยังมีสมบัติสวรรค์นับหมื่นชิ้นอีกเช่นกัน!
‘ข้าจะไม่เกรงใจแล้วนะ ข้าจะเก็บพวกมันไปให้หมดเหมือนกัน!’
….
‘ข้าจะเก็บสมบัติวิญญาณทั้งหมด สมบัติสวรรค์ วิชาลับและทุกสิ่งทุกอย่างให้หมด!’
…
สิบห้านาทีต่อมา…
ภายใต้ซากปรักหักพัง เฉินเฉินที่สวมชุดเกราะสีทองและดูเหมือนกับเทพเจ้าสวรรค์ที่ลงมายังบนผืนโลก เขาก็ก้าวออกมาด้านนอกด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น แถมมันยังดูมีความโดดเดี่ยวอยู่ในนั้นอีกเช่นเดียวกัน
เมฆทัณฑ์สายฟ้ายังคงรวมตัวอยู่กันบนท้องฟ้า
เมื่อสัมผัสได้ถึงความปั่นป่วนบนท้องฟ้าแล้ว เฉินเฉินก็ยิ้มออกมาและหันไปมองยังเมฆทัณฑ์สายฟ้า ก่อนที่เขาจะยื่นมือออกมาอย่างดูถูก!
“หื้อ?”
เมื่อมองไปยังมือที่เต็มไปด้วยประกายระยิบระยับและส่องแสงออกมา ถ้ามองอย่างใกล้ชิดแล้ว พวกเขาจะพบว่ามันมีแหวนเก็บของนับสิบในแต่ละนิ้ว! มันเหมือนกับว่าเขากำลังสวมถุงมือเหล็กอยู่!
เมื่อมองไปยังเมฆทัณฑ์สายฟ้าที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า มันก็กระจายหายไปพร้อมกับเสียงดังปัง
เฉินเฉินถอนมือกลับอย่างพึงพอใจและยกสร้อยที่มีแหวนเก็บของเป็นพวงร้อยอยู่บนคอ ตาของเขาเต็มไปด้วยความยิ่งใหญ่บนโลกใบนี้
“ฮ่า นี่มันเป็นพลังอำนาจที่แท้จริงสินะ!”
ข้าสามารถตรวจสอบได้ทุกสรรพสิ่ง I Can Track Everything – ตอนที่ 129: พลังที่แท้จริง!
Posted by , ? Views, Released on September 26, 2021
I Can Track Everything ข้าสามารถตรวจสอบได้ทุกสรรพสิ่ง
โดย เรื่อง ข้าสามารถตรวจสอบได้ทุกสรรพสิ่ง I Can Track Everything “นักเดินทาง ระบบของท่านได้มาถึงแล้ว ยินดีด้วยสำหรับการได้รับระบบการตรวจสอบที่ทรงอำนาจ!”
เฉินเฉินที่กำลังนั่งเบื่อหน่ายอยู่ตรงทางเข้าของหมู่บ้านหิน เพียงแค่เขากำลังรู้สึกหดหู่ เสียงก็ดังขึ้นมาในหัวของเขา
เมื่อได้ยินเสียงนี้ เฉินเฉินรู้สึกมีชีวิตชีวาขึ้นมาก เขากระโดดขึ้นจากก้อนหินที่อยู่เบื้องหน้าหมู่บ้านทันที
“ระบบ? พึ่งจะเพิ่มเข้ามาช้าขนาดนี้เนี่ยนะ?”
“ระบบตรวจสอบในปัจจุบันคือระดับหนึ่งค่ะ เจ้าของสามารถที่จะตรวจจับทุกสิ่งทุกอย่างได้ในระยะสิบเมตร!”
เมื่อเสียงในหัวของเขาดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เฉินเฉินรู้สึกตื้นตันจนร้องไห้ออกมาได้เลย
ด้วยเหตุนี้นี่เอง ประวัติศาสตร์ที่เขาเรียนรู้มาตอนมหาลัยมันไร้ประโยชน์และเขายังไม่สามารถกลายเป็นคนดังโดยการเขียนบทกลอนได้อีก เขาไม่ได้เก่งวิชาฟิสิกส์และเคมีสักเท่าไหร่ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถที่จะคิดค้นหรือประดิษฐ์เทคโนโลยีได้ มีสิ่งเดียวที่เขาทำแล้วมันเป็นเรื่องที่น่าสนใจสำหรับคนอื่น อย่างเอ้อหยาที่อยู่ใกล้บ้านเขา นั่นคือการที่เขาทำสมุดบัญชีขึ้นมา
แต่ไม่คาดคิดเลย วันนี้….ระบบมันก็ได้มาถึงแล้ว!
เขาไม่ได้สนใจเกี่ยวกับเรื่องตรวจสอบหรืออะไรสักอย่าง ตราบเท่าที่มันเป็นระบบ มันก็คงเป็นเรื่องที่ดีแน่นอน เขาไม่ได้ทำอะไรมากว่าสิบปี แต่ตอนนี้เขาไม่สนใจแล้วว่ามันจะเป็นระบบอะไร ขอแค่มันเป็นระบบก็พอ!
การเป็นคนมันจะต้องเป็นคนกตัญญู ยังไงมันก็เป็นเรื่องที่ดีที่สุดที่มีระบบ!
‘อะไรก็ตามในระยะสิบเมตร….มันมีข้อจำกัดจำนวนในการใช้ไหม?’ เฉินเฉินถามขึ้นในหัวตัวเอง
“มันไม่มีข้อจำกัดในการใช้ค่ะ ระบบจะแจ้งภารกิจลับให้กับเจ้าของ เพื่อการอัพเกรดความสำเร็จลับ รวมทั้งยังให้รางวัลกับเจ้าของเป็นครั้งคราวด้วยค่ะ ดังนั้นได้โปรดขยันขันแข็งด้วยค่ะ!”
หลังจากนั้นเสียงได้จางหายไปจากในหัวของเขา
เฉินเฉินนั่งคิดอยู่เป็นเวลานาน เขามองออกไปยังทางเข้าหมู่บ้านที่โดดเดี่ยวนั่น แล้วรู้สึกสิ้นหวังเล็กน้อย
ชาวบ้านทั้งหมดของหมู่บ้านหินต่างเป็นชาวนากันทั้งหมด ทุกคนต่างยากจน ดังนั้นเขาจะตรวจสอบอะไรได้กัน?
ภรรยาของหัวหน้าหมู่บ้านเหมือนจะมีเพชรนิลจิลดาที่มีราคาอยู่ แต่เขาจะต้องไปขโมยมัน หลังจากที่เขาตรวจพบงั้นเหรอ? เขาคงจะโดนกระทืบจนตาย ถ้าเขาทำมันอย่างแน่นอน
แต่เขาไม่ได้รีบร้อนอะไร ตั้งแต่ที่มันเป็นระบบ มันก็มีความหมายในตัวของมันเอง เขาจะพัฒนาตัวเองอย่างเชื่องช้า
เป้าหมายหลักของเขาในตอนนี้คือการกลับไปยังบ้านก่อน ดังนั้นเขาจะได้ไปลองใช้ระบบได้อย่างสบายใจ
เมื่อเขาตัดสินใจได้แล้ว เฉินเฉินเดินกลับบ้าน
ครอบครัวของเขาเป็นคนธรรมดาทั่วไปในหมู่บ้านหินและครอบครัวของเขาต่างเป็นชาวนากัน ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้จน ครอบครัวของเขาก็อบอุ่นมากและเป็นครอบครัวที่มีความสุข
เมื่อเขากลับมายังบ้าน พ่อแม่ของเขายังคงทำไร่นาอยู่ด้านนอกและยังไม่ได้กลับบ้าน
เขาพูดขึ้นมาในหัวตัวเอง ‘ตรวจเงินในบ้านสิ’
“อยู่ในลิ้นชักที่ห่างออกไป 3 เมตรค่ะ ภายในลิ้นชักมีเงินจำนวน 120 ตำลึงทองแดง”
นี่คือสถานที่ที่ครอบครัวของเขาเก็บเงินไว้ เฉินเฉินรู้มันดี เพราะว่าพ่อแม่ของเขาไม่ได้ปิดบังอะไรกับเขาไว้
“ใต้เตียงที่อยู่ห่างออกไป 4 เมตร ยังมีอีกสี่สิบตำลึงทองแดงค่ะ”
อะไรนะ?!
เฉินเฉินไม่รู้เกี่ยวกับเงินนี้เลยสักนิด มันเป็นห้องนอนของพ่อแม่เขา ซึ่งอยู่ห่างออกไปสี่เมตร มันอาจจะเป็นเงินเก็บของพ่อของเขา
เฉินเฉินคิดและสรุปได้ว่ามันน่าจะเป็นไปได้ ดังนั้นเขาจึงเดินไปที่ห้องด้านข้างและก้มมองลงใต้เตียง หลังจากคว้านดูสักพักหนึ่ง เขาพบกับกระเป๋าหนังเล็กที่มีเงินอยู่สี่สิบตำลึง
‘มีเงินอยู่ด้านในจริงด้วย’ เฉินเฉินคิดกับตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็เก็บกระเป๋าหนังกลับไปยังที่เดิม
ระบบยังคงพูดอย่างต่อเนื่องขึ้นมาในหัวของเขา
“ก้าวไปด้านหน้าห้าก้าวและขุดลงไปใต้ดินสิบเมตร มันมีเหรียญทองแดงขึ้นสนิมอยู่”
เมื่อได้ยินการแจ้งเตือน เฉินเฉินรีบหยิบพลั่วมาขุดอย่างกระตือรือร้น มันไม่ได้ใช้เวลานานสักเท่าไหร่สำหรับการหาเหรียญทองแดงขึ้นสนิม
หลังจากครุ่นคิดมาเป็นเวลานาน เขาจำได้ลางๆว่าเขาเคยทำเงินหายตอนยังเด็ก มันเป็นเงินที่เขาได้มาตอนปีใหม่ และเขาอารมณ์เสียที่เงินหายเป็นเวลานานเลย
‘ตั้งแต่ที่ฉันมีระบบนี่แล้ว บางทีฉันอาจจะไปยังมณฑลใกล้ๆ เพื่อไปเก็บเงินจากพื้นมาอาศัยอยู่ต่อ…’ เฉินเฉินอดที่จะคิดออกมาไม่ได้ แต่เขาแทบจะตบหน้าตัวเองทันที หลังจากที่มีความคิดแบบนี้โผล่ขึ้นมา
เมื่อเป็นนักเดินทางย้อนเวลาที่มีระบบแบบนี้แล้วแท้ๆ ทำไมความคิดของเขาถึงน่าสมเพศขนาดนี้กัน?
นี่มันเป็นเรื่องที่น่าอับอายมากสำหรับนักเดินทางที่ย้อนเวลากลับมาแบบนี้!
ในเวลาเดียวกัน เสียงก็ดังขึ้นมาในหัวของเขา
“รางวัลความสำเร็จ – เสร็จสมบูรณ์ : ใช้ระบบเป็นครั้งแรก รางวัลที่ได้รับ : โอกาสในการตรวจสอบทุกสิ่งทุกอย่างภายในมณฑลเสฉวนหนึ่งครั้งค่ะ”
เมื่อเขาได้ยิน เฉินเฉินอดที่จะคิดเรื่องเดินไปหาเงินต่ออีกครั้งไม่ได้
ทั่วทั้งมณฑลเสฉวนคงจะมีเงินจำนวนมากอย่างแน่นอน…
“เฮ้อออ! ทำไมฉันถึงเอาแต่อยากจะไปเก็บเงินกัน? ฉันมาที่โลกเซียนแห่งนี้ แน่นอนละว่าฉันมาเพื่อที่จะบ่มเพาะตนกลายเป็นเซียน!”
เฉินเฉินตัดสินใจได้และไม่ได้ใช้รางวัลนี้ในทันที
ใครจะไปรู้กันว่าเขาจะได้โอกาสตรวจสอบพื้นที่ขนาดกว้างแบบนี้อีกครั้งกัน? มันเป็นรางวัลที่ยอดเยี่ยม เขาไม่ต้องการที่จะเสียมันไปอย่างเปล่าประโยชน์ เขาจะรอจนกระทั่งเขาคุ้นเคยกับระบบ ก่อนที่จะตัดสินใจใช้มัน
Traveling through the Xianxia world, Chen Chen got the strongest tracking system and was able to track everything ever since.
Chen Chen, “System, I am short of money.” “Two meters away, your father has hidden some money under the bed. Five meters away, there is a rusty copper coin buried half a meter underground.” “There is a piece of silver in the grass ahead.”
Chen Chen, “System, I need some luck.” “The sh*t in front of the pigsty is actually not ordinary.” “Go to Black Peak cliff twenty miles away to jump off the cliff.” “Somewhere hidden there is a fairy cave mansion. Please explore by yourself.”
