ข้าสามารถตรวจสอบได้ทุกสรรพสิ่ง I Can Track Everything – ตอนที่ 16: ผลกรรมย้อนเข้าหาตัวเอง

Posted by novel00, ? Views, Released on September 26, 2021

Options

ไม่นานนักฝุ่นก็หายไป และเหลือความวุ่นวายถูกทิ้งเอาไว้เบื้องหน้าแผ่นหิน

คนคุ้มกันผู้ดวงซวยทั้งหลายได้ถูกม้าที่แตกตื่นเหยียบจนตาย คนส่วนมากที่เหลืออยู่ก็ได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงและทำได้แค่ร้องครวญครางออกมา มีพวกเขาเหลืออยู่ไม่ถึงครึ่งที่ลุกขึ้นมานั่งบนพื้นด้วยความสับสน และพยายามใช้เวลาทำความเข้าใจสถานการณ์

เฉินเฉินก้มลงมองพวกเขา เหมือนกับที่พวกเขาทำเมื่อก่อนหน้านี้

“ระบบ ใครคือคนที่แข็งแกร่งที่สุดในรัศมี 15 เมตร?”

“แน่นอนว่าเป็นท่านเจ้าของค่ะ” ระบบตอบอย่างชัดเจน เฉินเฉินยิ้มเมื่อได้ฟังเช่นนี้

กลุ่มชาวบ้านมองหน้ากัน สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความสับสน

เกิดอะไรขึ้น? มีกำแพงล่องหนอยู่ข้างหน้าแผ่นหินของหมู่บ้านหรอ? ไม่อย่างนั้นคนคุ้มกันของตระกูลหวังจะล้มลงไปแบบนั้นได้ยังไงกัน?

ก่อนที่จะมีคนข้าใจสถานการณ์ เฉินเฉินก็เดินออกมาข้างหน้าอย่างช้าๆ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ “ถ้าอยากเจรจา พวกเราก็จะทำตามนั้น และถ้าอยากจะเล่นด้วยกำลัง ข้าก็จะทำตามนั้นเหมือนกัน”

พื้นที่รอบตัวเขาเงียบสงบ หวังซูฉินที่ไม่ได้เข้าร่วมการบุก ในขณะที่ฟังคำพูดของเขานั้น ดวงตาของเธอก็ได้แสดงความกังวลออกมา

เจ้านี่เป็นคนทำให้เกิดเหตุการณ์ทั้งหมดนี้หรอ?

แต่เด็กชายจากครอบครัวชาวนามีความสามารถแบบนี้ได้ยังไงกัน?

เธอไม่ได้นึกถึงการฝึกตนด้วยซ้ำ

การฝึกตนเป็นความฝันสูงสุดของเธอ ลึกๆข้างใน เธอปฏิเสธที่จะรับรู้ว่าลูกชายของชาวนาสามารถทำความฝันของเธอให้สำเร็จได้

“ไอ้ชั้นต่ำ! ตายซะเถอะ!”

คนคุ้มกันที่พึ่งจะนำการบุกลุกขึ้นมาอย่างกระทันหัน มีดของเขากำลังเหวี่ยงเข้าใส่เฉินเฉิน

เฉินเฉินไม่ได้สนใจที่จะมองเขาด้วยซ้ำ เขาแค่เตะไปที่ท้องของคนคุ้มกัน

การเตะนั้นรวดเร็วเกินกว่าที่สายตาของมนุษย์จะมองได้อย่างชัดเจน และแรงกระแทกก็น่าอัศจรรย์เช่นกัน

“ผัวะ!”

คนคุ้มกันถูกอัดกระเด็น

แทบจะเรียกได้ว่าเขาบินอยู่จริงๆ เขาลอยอยู่กลางอากาศไปไกลกว่า 20 เมตร และเมื่อลงพื้นเขาก็กลิ้งไปต่ออีกหลายตลบก่อนที่จะหยุดลงในที่สุด

ผลที่ตามมาของการโจมตีที่รุนแรงเช่นนี้สามารถจินตนาการได้ง่ายๆเลย คนคุ้มกันตายไปตั้งแต่อยู่กลางอากาศแล้ว

เมื่อเห็นศพจากที่ไกลๆ ซึ่งดูเหมือนกับกระเป๋าที่พังแล้ว สถานการณ์ก็ยิ่งเงียบขึ้นไปอีก

แม้กระทั่งพวกคนคุ้มกันที่ส่งเสียงโอดครวญก่อนหน้านี้ก็ยังไม่กล้าที่จะส่งเสียง

หนึ่งนาทีต่อมา

อุปกรณ์ทำนาในมือของชาวบ้านก็เริ่มตกลงไปที่พื้น

ความประหลาดใจที่แสดงอยู่บนหน้าของพวกเขาในตอนที่มองแผ่นหลังของเด็กหนุ่มตรงหน้านั้นไม่สามารถเทียบได้เลย

พวกเขาเคยเห็นเฉินเฉินมาตั้งแต่ยังเล็ก เคยเห็นว่าเขาไร้พิษสงขนาดไหน มันเป็นเรื่องเข้าใจได้ที่พวกเขาจะประหลาดใจในตอนที่เห็นเขาเตะคนเหมือนกับลูกบอล

“ข…เขาเป็นเซียน!” หนึ่งในคนคุ้มกันตะโกนขึ้นมาและทำลายความเงียบอย่างกระทันหัน

คำพูดของเขาเหมือนกับอุกกาบาตที่โจมตีใส่มหาสมุทรอันเงียบสงบ และสร้างคลื่นขนาดยักษ์ขึ้นมา

“ซ…เซียน!”

“ได้ยังไงกัน… เขาเป็นเซียนหรอ!?”

คนคุ้มกันคนอื่นๆคลานไปข้างหลังไม่ยอมหยุดในขณะที่พวกเขากระซิบกระซาบกัน

ในโลกนี้ เซียนเป็นตัวตนที่ควรพึงเคารพมากที่สุด

ในสถานที่นับไม่ถ้วน เรื่องราวของเซียนนั้นได้แพร่หลายไปทั่ว

สามารถยกภูเขาแยกทะเลและเป็นอมตะคือลักษณะของเซียน ซึ่งมันก็ได้สร้างความเข้าใจของคนธรรมดาเกี่ยวกับตัวเซียนขึ้นมา

ถ้าเด็กหนุ่มตรงหน้าของพวกเขาคือผู้ที่มีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นเซียน แล้วพวกเขาจะกล้าโจมตีต่อได้ยังไงกัน?

ในจุดนี้หวังซูฉินเองก็หวาดกลัวไม่แพ้กัน ถ้าไม่ผ่านการฝึกตน แล้วจะมีอะไรมาอธิบายความสามารถของเด็กหนุ่มที่ทำให้ม้าแตกตื่นทั้งฝูงและเตะคนกระเด็นได้หล่ะ

แต่ถ้าเด็กหนุ่มคนนี้มีการฝึกตนจริงๆหล่ะก็ ตระกูลหวังคง…

หวังซูฉินไม่กล้าที่จะคิดไปไกลกว่านี้ ดวงตาของเธอแดงระเรื่อขึ้นมาในทันที แล้วเธอก็ชี้ดาบไปที่เฉินเฉินพร้อมออกคำสั่ง “เจ้านั่นพึ่งจะเริ่มฝึกตนได้ไม่นานยังมีฝีมือไม่เท่าไหร่หรอก! ถ้าร่วมมือกัน พวกเราน่าจะสามารถฆ่ามันได้!”

อย่างไรก็ตาม ไม่มีคนคุ้มกันคนไหนทำตามคำสั่งของเธอ

คนคุ้มกันพวกนี้กลัวจนหัวหดแล้ว ขาของพวกเขาสั่นระริก ทั้งหมดที่พวกเขาต้องการก็คือขอขาเพิ่มอีกสองข้างเพื่อที่จะช่วยพวกเขาในการหนี พวกเขาจะกล้าเอาชีวิตไปเสี่ยงในสถานการณ์นี้ได้ยังไงกัน?

“ไอ้พวกขยะ!”

หวังซูฉินรู้สึกหงุดหงิดมากๆ เธอกระโดดลงมาจากหลังม้า และตัดหัวคนคุ้มกันที่กำลังหนี

เสื้อผ้าของเธอถูกย้อมด้วยสีแดงอย่างรวดเร็วด้วยเลือดที่สาดกระเซ็น จากใบหน้าที่บิดเบี้ยวนี้ เธอดูชั่วร้ายเหมือนกับปีศาจที่พึ่งออกมาจากภูเขาไฟ

“ใครที่พยายามหนีจะถูกฆ่าทั้งตระกูล!”

“แต่ถ้ามีใครที่นี่ฆ่าเจ้าปีศาจนั่นได้ ข้าจะแต่งงานกับคนๆนั้นและยอมอุ้มลูกให้เลย ผู้โชคดีจะได้อิ่มเอมกับทรัพย์สมบัติทั้งหมดของตระกูลหวัง!”

เมื่อได้ฟังคำประกาศของเธอ ผู้คุ้มกันหลายคนก็เริ่มลังเลขึ้นมา

ท่านหญิงลำดับสองนั้นไม่ได้เป็นแค่คนสวยจากตระกูลที่ร่ำรวย แต่ยังเก่งศิลปะการต่อสู้ด้วย ในสายตาของคนคุ้มกัน เธอก็เปรียบเสมือนกับเทพธิดา

พวกเขาน่าจะเคยย่ำยีเธอในฝันอยู่หลายครั้ง ด้วยสัญญาที่กล่าวออกมานี้ มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่พวกเขาจะไม่สะทกสะท้านเลย

“ถึงยังไงพวกเราก็ต้องตายอยู่แล้ว! ลุย!” คนที่ได้รับบาดเจ็บไม่มากตะโกนออกมาในขณะที่เขาลากมีดพร้าตรงไปหาเฉินเฉิน ด้วยสายตาที่เป็นบ้าไปแล้ว

คนคุ้มกันคนอื่นๆเองก็ชักมีดพร้าของพวกเขาออกมาแล้วเตรียมบุกอีกระลอก

ในจุดนี้ เฉินเฉินได้เตะออกมาอีกครั้ง ครั้งนี้ หินขนาดเท่าฝ่ามือได้พุ่งออกไป และทำลายศีรษะของคนคุ้มกันที่เสียสติ

พอนึกถึงวิธีที่หวังซูฉินพยายามจะซื้อใจชาวบ้านของหมู่บ้านหิน เฉินเฉินก็เผยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายออกมาอย่างกระทันหัน

เขาพูดกับคนคุ้มกันที่หวาดกลัวอยู่ “ฆ่าเธอซะเพื่อชีวิตของพวกเจ้า แน่นอนว่า ถ้าสามารถจับเธอได้โดยที่เธอยังรอดอยู่ ก็เชิญปู้ยี่ปู้ยำเธอได้ตามใจชอบเลย—ข้าแค่อยากให้เธอตายเท่านั้น

“ส่วนผลที่ตามมาหน่ะหรอ อันนั้นไม่ต้องห่วงหรอก ถึงยังไงหลังจากนี้ก็จะไม่มีตระกูลหวังอยู่อีกแล้ว

“คิดให้ดีๆหล่ะ พวกเจ้าคิดว่าจะมีโอกาสจัดการกับใครได้มากกว่าระหว่างข้าที่เป็นเซียนหรือเธอที่เป็นผู้หญิงธรรมดาคนนึง?”

คำพูดของเฉินเฉินดังก้องไปทั่วทั้งพื้นที่

ความกลัวแสดงออกมาบนใบหน้าของหวังซูฉิน เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าคำพูดทั้งหมดนี้จะมาจากเด็กหนุ่มที่อายุแค่ประมาณ 16 ปี

คนคุ้มกันคนอื่นหยุดฝีเท้าของพวกเขา พวกเขาต่างก็กำลังจ้องมองพื้น ไม่มีใครรู้ความคิดของพวกเขา

จากนั้น เฉินเฉินก็พูดเพิ่มอีกประโยคนึง

“ในฐานะเซียนแล้วข้าไม่โกหกหรอก”

ในที่สุด…

คนคุ้มกันก็เริ่มขยับศรีษะ

ไม่นานนัก คนคุ้มกันที่เหลืออยู่ 11 คนก็หันกลับไปมองหวังซูฉินและดาบของเธอด้วยสายตาที่เย็นชา มีดพร้าของพวกเขากำลังสะท้อนแสงแวววับ

“พวกเจ้าคิดจะทำอะไร? พวกเจ้าเป็นสุนัขของตระกูลหวังนะ!” หวังซูฉินอุทานด้วยความหวาดกลัว

“นั่นสินะ! ตระกูลหวังไม่เคยปฏิบัติกับพวกเจ้าในฐานะมนุษย์ เมื่อสักครู่ผู้หญิงคนนี้ก็ตัดหัวของคนคุ้มกันไปโดยไม่มีความลังเลเลย ในเมื่อเป็นแบบนี้พวกเจ้าจะมีความเมตตากับตระกูลหวังไปทำไมหล่ะ?” เฉินเฉินถามพวกเขาอย่างใจเย็นเบื้องหน้าแผ่นหิน

ในแง่ของการควบคุมจิตใจ เขานั้นเก่งเป็นพิเศษเนื่องจากเป็นนักท่องเวลาที่เคยเป็นมนุษย์มาสองชาติและมีประสบการณ์ของสังคมสมัยใหม่ ซึ่งนี่ยิ่งเห็นความต่างชั้นเข้าไปใหญ่เมื่อเทียบกับหวังซูฉินที่ขาดคุณสมบัติ

ตามที่คาดเอาไว้ พอได้ฟังเช่นนี้ คนคุ้มกันก็เป็นอิสระจากภาระทางจิตใจและเริ่มตะโกนด่าหวังซูฉิน

“ยัยผู้หญิงชั้นต่ำ! ตายซะเถอะ!”

“วันนี้ข้าจะฆ่าเจ้า!”

…

ไม่นานนัก คนคุ้มกันก็ล้อมหวังซูฉินแขนชนแขน

พวกชาวบ้านที่ดูเหตุการณ์อยู่คิดได้แค่ว่าตอนนี้พวกเขากำลังอยู่ในความฝัน

Prev Next

I Can Track Everything ข้าสามารถตรวจสอบได้ทุกสรรพสิ่ง

Type: Web Novel Author: Sanmao Wu

Action Adventure Fantasy Supernatural Wuxia Xianxia

โดย เรื่อง ข้าสามารถตรวจสอบได้ทุกสรรพสิ่ง I Can Track Everything “นักเดินทาง ระบบของท่านได้มาถึงแล้ว ยินดีด้วยสำหรับการได้รับระบบการตรวจสอบที่ทรงอำนาจ!” เฉินเฉินที่กำลังนั่งเบื่อหน่ายอยู่ตรงทางเข้าของหมู่บ้านหิน เพียงแค่เขากำลังรู้สึกหดหู่ เสียงก็ดังขึ้นมาในหัวของเขา เมื่อได้ยินเสียงนี้ เฉินเฉินรู้สึกมีชีวิตชีวาขึ้นมาก เขากระโดดขึ้นจากก้อนหินที่อยู่เบื้องหน้าหมู่บ้านทันที “ระบบ? พึ่งจะเพิ่มเข้ามาช้าขนาดนี้เนี่ยนะ?” “ระบบตรวจสอบในปัจจุบันคือระดับหนึ่งค่ะ เจ้าของสามารถที่จะตรวจจับทุกสิ่งทุกอย่างได้ในระยะสิบเมตร!” เมื่อเสียงในหัวของเขาดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เฉินเฉินรู้สึกตื้นตันจนร้องไห้ออกมาได้เลย ด้วยเหตุนี้นี่เอง ประวัติศาสตร์ที่เขาเรียนรู้มาตอนมหาลัยมันไร้ประโยชน์และเขายังไม่สามารถกลายเป็นคนดังโดยการเขียนบทกลอนได้อีก เขาไม่ได้เก่งวิชาฟิสิกส์และเคมีสักเท่าไหร่ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถที่จะคิดค้นหรือประดิษฐ์เทคโนโลยีได้ มีสิ่งเดียวที่เขาทำแล้วมันเป็นเรื่องที่น่าสนใจสำหรับคนอื่น อย่างเอ้อหยาที่อยู่ใกล้บ้านเขา นั่นคือการที่เขาทำสมุดบัญชีขึ้นมา แต่ไม่คาดคิดเลย วันนี้….ระบบมันก็ได้มาถึงแล้ว! เขาไม่ได้สนใจเกี่ยวกับเรื่องตรวจสอบหรืออะไรสักอย่าง ตราบเท่าที่มันเป็นระบบ มันก็คงเป็นเรื่องที่ดีแน่นอน เขาไม่ได้ทำอะไรมากว่าสิบปี แต่ตอนนี้เขาไม่สนใจแล้วว่ามันจะเป็นระบบอะไร ขอแค่มันเป็นระบบก็พอ! การเป็นคนมันจะต้องเป็นคนกตัญญู ยังไงมันก็เป็นเรื่องที่ดีที่สุดที่มีระบบ! ‘อะไรก็ตามในระยะสิบเมตร….มันมีข้อจำกัดจำนวนในการใช้ไหม?’ เฉินเฉินถามขึ้นในหัวตัวเอง “มันไม่มีข้อจำกัดในการใช้ค่ะ ระบบจะแจ้งภารกิจลับให้กับเจ้าของ เพื่อการอัพเกรดความสำเร็จลับ รวมทั้งยังให้รางวัลกับเจ้าของเป็นครั้งคราวด้วยค่ะ ดังนั้นได้โปรดขยันขันแข็งด้วยค่ะ!” หลังจากนั้นเสียงได้จางหายไปจากในหัวของเขา เฉินเฉินนั่งคิดอยู่เป็นเวลานาน เขามองออกไปยังทางเข้าหมู่บ้านที่โดดเดี่ยวนั่น แล้วรู้สึกสิ้นหวังเล็กน้อย ชาวบ้านทั้งหมดของหมู่บ้านหินต่างเป็นชาวนากันทั้งหมด ทุกคนต่างยากจน ดังนั้นเขาจะตรวจสอบอะไรได้กัน? ภรรยาของหัวหน้าหมู่บ้านเหมือนจะมีเพชรนิลจิลดาที่มีราคาอยู่ แต่เขาจะต้องไปขโมยมัน หลังจากที่เขาตรวจพบงั้นเหรอ? เขาคงจะโดนกระทืบจนตาย ถ้าเขาทำมันอย่างแน่นอน แต่เขาไม่ได้รีบร้อนอะไร ตั้งแต่ที่มันเป็นระบบ มันก็มีความหมายในตัวของมันเอง เขาจะพัฒนาตัวเองอย่างเชื่องช้า เป้าหมายหลักของเขาในตอนนี้คือการกลับไปยังบ้านก่อน ดังนั้นเขาจะได้ไปลองใช้ระบบได้อย่างสบายใจ เมื่อเขาตัดสินใจได้แล้ว เฉินเฉินเดินกลับบ้าน ครอบครัวของเขาเป็นคนธรรมดาทั่วไปในหมู่บ้านหินและครอบครัวของเขาต่างเป็นชาวนากัน ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้จน ครอบครัวของเขาก็อบอุ่นมากและเป็นครอบครัวที่มีความสุข เมื่อเขากลับมายังบ้าน พ่อแม่ของเขายังคงทำไร่นาอยู่ด้านนอกและยังไม่ได้กลับบ้าน เขาพูดขึ้นมาในหัวตัวเอง ‘ตรวจเงินในบ้านสิ’ “อยู่ในลิ้นชักที่ห่างออกไป 3 เมตรค่ะ ภายในลิ้นชักมีเงินจำนวน 120 ตำลึงทองแดง” นี่คือสถานที่ที่ครอบครัวของเขาเก็บเงินไว้ เฉินเฉินรู้มันดี เพราะว่าพ่อแม่ของเขาไม่ได้ปิดบังอะไรกับเขาไว้ “ใต้เตียงที่อยู่ห่างออกไป 4 เมตร ยังมีอีกสี่สิบตำลึงทองแดงค่ะ” อะไรนะ?! เฉินเฉินไม่รู้เกี่ยวกับเงินนี้เลยสักนิด มันเป็นห้องนอนของพ่อแม่เขา ซึ่งอยู่ห่างออกไปสี่เมตร มันอาจจะเป็นเงินเก็บของพ่อของเขา เฉินเฉินคิดและสรุปได้ว่ามันน่าจะเป็นไปได้ ดังนั้นเขาจึงเดินไปที่ห้องด้านข้างและก้มมองลงใต้เตียง หลังจากคว้านดูสักพักหนึ่ง เขาพบกับกระเป๋าหนังเล็กที่มีเงินอยู่สี่สิบตำลึง ‘มีเงินอยู่ด้านในจริงด้วย’ เฉินเฉินคิดกับตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็เก็บกระเป๋าหนังกลับไปยังที่เดิม ระบบยังคงพูดอย่างต่อเนื่องขึ้นมาในหัวของเขา “ก้าวไปด้านหน้าห้าก้าวและขุดลงไปใต้ดินสิบเมตร มันมีเหรียญทองแดงขึ้นสนิมอยู่” เมื่อได้ยินการแจ้งเตือน เฉินเฉินรีบหยิบพลั่วมาขุดอย่างกระตือรือร้น มันไม่ได้ใช้เวลานานสักเท่าไหร่สำหรับการหาเหรียญทองแดงขึ้นสนิม หลังจากครุ่นคิดมาเป็นเวลานาน เขาจำได้ลางๆว่าเขาเคยทำเงินหายตอนยังเด็ก มันเป็นเงินที่เขาได้มาตอนปีใหม่ และเขาอารมณ์เสียที่เงินหายเป็นเวลานานเลย ‘ตั้งแต่ที่ฉันมีระบบนี่แล้ว บางทีฉันอาจจะไปยังมณฑลใกล้ๆ เพื่อไปเก็บเงินจากพื้นมาอาศัยอยู่ต่อ…’ เฉินเฉินอดที่จะคิดออกมาไม่ได้ แต่เขาแทบจะตบหน้าตัวเองทันที หลังจากที่มีความคิดแบบนี้โผล่ขึ้นมา เมื่อเป็นนักเดินทางย้อนเวลาที่มีระบบแบบนี้แล้วแท้ๆ ทำไมความคิดของเขาถึงน่าสมเพศขนาดนี้กัน? นี่มันเป็นเรื่องที่น่าอับอายมากสำหรับนักเดินทางที่ย้อนเวลากลับมาแบบนี้! ในเวลาเดียวกัน เสียงก็ดังขึ้นมาในหัวของเขา “รางวัลความสำเร็จ – เสร็จสมบูรณ์ : ใช้ระบบเป็นครั้งแรก รางวัลที่ได้รับ : โอกาสในการตรวจสอบทุกสิ่งทุกอย่างภายในมณฑลเสฉวนหนึ่งครั้งค่ะ” เมื่อเขาได้ยิน เฉินเฉินอดที่จะคิดเรื่องเดินไปหาเงินต่ออีกครั้งไม่ได้ ทั่วทั้งมณฑลเสฉวนคงจะมีเงินจำนวนมากอย่างแน่นอน… “เฮ้อออ! ทำไมฉันถึงเอาแต่อยากจะไปเก็บเงินกัน? ฉันมาที่โลกเซียนแห่งนี้ แน่นอนละว่าฉันมาเพื่อที่จะบ่มเพาะตนกลายเป็นเซียน!” เฉินเฉินตัดสินใจได้และไม่ได้ใช้รางวัลนี้ในทันที ใครจะไปรู้กันว่าเขาจะได้โอกาสตรวจสอบพื้นที่ขนาดกว้างแบบนี้อีกครั้งกัน? มันเป็นรางวัลที่ยอดเยี่ยม เขาไม่ต้องการที่จะเสียมันไปอย่างเปล่าประโยชน์ เขาจะรอจนกระทั่งเขาคุ้นเคยกับระบบ ก่อนที่จะตัดสินใจใช้มัน Traveling through the Xianxia world, Chen Chen got the strongest tracking system and was able to track everything ever since. Chen Chen, “System, I am short of money.” “Two meters away, your father has hidden some money under the bed. Five meters away, there is a rusty copper coin buried half a meter underground.” “There is a piece of silver in the grass ahead.” Chen Chen, “System, I need some luck.” “The sh*t in front of the pigsty is actually not ordinary.” “Go to Black Peak cliff twenty miles away to jump off the cliff.” “Somewhere hidden there is a fairy cave mansion. Please explore by yourself.”