ข้าไม่ใช่บุตรแห่งโชคชะตาจริงๆนะ – ตอนที่ 24

อาจแปลแปลกๆหน่อยนะครับ พึ่งกลับมาแปล
การลงนิยาย วันละ 1-2 ตอน ยกเว้นวันเสาร์
ปลดล็อคตอนฟรีทุกๆ 2-4 วัน

ออกมาแล้ว!

นักตัดแร่ลอกผิวของชั้นหินออกทีละชั้น จนเห็นแร่ข้างใน
แร่วิญญาณเป็นสีเขียวมีขนาดประมาณลูกบอล

มันใหญ่กว่าแร่วิญญาณที่เสี่ยวหลิงเซียนเปิดก่อนหน้านี้อีก

ที่สำคัญกว่านั้นในบริเวณแกนกลางของแร่วิญญาณนี้จู่ๆก็มีแร่มากกว่าหนึ่งก้อนปรากฏขึ้น

”หนึ่ง สอง สาม!”

”มันมีแร่วิญญาณ 3 ก้อน ซึ่งเป็นมูลค่าอย่างน้อย 3000 หินวิญญาณ!”

”ซื้อด้วยหินวิญญาณ 188 ชิ้นและขายได้ 3000 เพิ่มขึ้น 16 เท่า!”

”มันช่างเป็นกำไรมหาศาล!”

…

ทันใดนั้นสายตาแห่งความอิจฉาและความเกลียดชังนับไม่ถ้วนก็ล้อมรอบชายที่เป็นเจ้าของแร่อย่างสมบูรณ์

หินวิญญาณ 3000 ก้อนหากเปลี่ยนเป็นเหรียญนั่นจะหมายถึง 3 ล้านเหรียญ

ความมั่งคั่งมหาศาลเช่นนี้แม้แต่ผู้ฝึกตนแก่นทองคำก็ไม่สามารถเพิกเฉยได้ นับประสาอะไรกับคนธรรมดาๆ

ถ้าเขาประหยัดสักหน่อยมันเพียงพอที่จะทำให้เขาฝึกฝนจนไปสู่รากฐานขั้นกลาง

เจ้าของร้านซ่งก้าวไปข้างหน้าอย่างช้าๆและหยิบแร่วิญญาณชิ้นนี้ขึ้นมา

เขาหายใจเข้าลึก ๆ และพูดว่า: “หินวิญญาณดิบนี้ประกอบด้วยผลึกวิญญาณ 3 ชิ้นซึ่งมีมูลค่าประมาณ 3000 หินวิญญาณและสามารถเพิ่มได้อีก 200 หินวิญญาณ”

”โดยรวมแล้วราคาของหินวิญญาณดิบทั้งชิ้นอยู่ที่ประมาณ 3,200 หินวิญญาณ”

”และจากบริการตัดแร่ของทางร้าน จะหักอีก 1 ส่วน”

”นายน้อย จะยอมให้ร้านเราซื้อมันในราคา 3000 ไหม”

“นายน้อยท่านนี้คิดเช่นไร?”

พูดตามตรงเจ้าของร้านซ่งรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อยในตอนนี้

ท้ายที่สุดแร่วิญญาณทั้งหมดที่อยู่ในศาลานภาของเขาและพวกมันล้านถูกผ่านการคัดกรองมาก่อนแล้ว

แร่วิญญาณซึ่งมีความเป็นไปได้สูงที่จะมีหินอยู่ข้างในล้วนถูกเลือกไปหมดแล้ว

ส่วนที่เหลือที่นักประเมิณจากทางนิกายรู้สึกว่าโอกาสมีหินข้างในนั้นต่ำ พวกมันจะถูกทิ้งไว้

เจ้าของร้านซ่งไม่คาดคิดมาก่อนว่าแร่ที่มีราคา 188 หินวิญญาณจะมีผลึกวิญญาณ 3 ชิ้น

นั่นคือหินวิญญาณมากกว่าสามพันก้อน!

ถ้าเขาสามารถเห็นความพิเศษของแร่วิญญาณนี้ล่วงหน้าเขาจะเปิดมันด้วยตัวเอง

…

แน่นอนเจ้าของร้านซ่งได้เพียงคิดในใจ เพราะว่าเขาไม่กล้าผ่าเปิดมันจริงๆ

ท้ายที่สุดแล้วโอกาสการได้รับกำไรนั้นมีเพียงเล็กน้อยในวงการพนัน

ถ้าเขากล้าเปิดแร่ทั้งหมดในร้านจริง ๆ เขาอาจจะเหลือเพียงกางเกงในของเขา

อย่างน้อยๆเขาก็สามารถขายมันต่อได้ในราคา 3500 หินวิญญาณ มันก็ถือว่าเป็นกำไร

”3000 ชิ้นเอาล่ะข้าจะขาย!”

บุคคลที่มีโชคชะตาร่วมกันมีความสุขมากเมื่อได้ยินข้อเสนอจากเจ้าของร้านซ่ง

แต่นอกเหนือจากความประหลาดใจแล้วเขายังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกทุกข์ใจ: “มันคงจะดีถ้าข้าตัดหินด้วยตัวเอง”

นั่นคือหินวิญญาณ 300 ก้อนซึ่งเพียงพอที่จะจ้างปรมาจารย์นักประเมินแร่ได้
เซิ่นเทียนยิ้มเล็กน้อย: “พลังไม่สามารถหมดสิ้น, พรไม่สามารถมีความสุข, คำพูดไม่สามารถทำให้หมด, กฎไม่เป็นไปได้, ทุกอย่างเหนื่อยเกินไปและชะตากรรมจะสิ้นสุดในไม่ช้า!”
(แปลกไม่ได้จริงๆครับ มันเป็นปรัชญาทางเต๋าของจีน)
(势不可去尽，福不可享尽，凡事太尽，缘分势必早尽)

ถ้าเจ้าเอาหินออกไปโดยไม่เหลืออะไรไว้ให้เจ้าของร้านเลย

ครั้งต่อไปที่ข้ามาที่นี้ มันอาจมีคนคิดว่าข้าโกงเจ้า
ยิ่งไปกว่านั้นคนธรรมดาหาวิธีขายหินวิญญาณและตัดมันและหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่พวกเขาจะถูกปล้น

ในท้ายที่สุดหินวิญญาณที่ตกอยู่ในมือของบุคคลผู้มีชะตากรรม A อาจไม่เหลือถึง 3,000 ชิ้น

…

นอกจากนี้ เซิ่นเทียนได้สังเกตเห็นเป็นพิเศษก่อนหน้านี้บางคนที่มีภาพเหนือหัวของพวกเขา

ถ้า เซิ่นเทียนไม่ขัดขวางหรือชี้ให้พวกเขาได้รับโอกาสและเปิดหิวิญญาณ

จากนั้นรัศมีบนหัวของคนเหล่านี้จะไม่เปลี่ยนแปลง แต่อย่างใด
แต่หากภายใต้คำแนะนำของเซิ่นเทียนเมื่อแร่วิญญาณถูกเปิดออก
จากนั้นโชคของคนๆนั้นจะดีขึ้นพร้อมเซิ่นเทียน

เซิ่นเทียนไม่รู้เหตุผลมันอาจจะเกี่ยวกับความสามารถพิเศษของเขา!

อย่างไรก็ตามในเวลานี้รัศมีบนศีรษะของบุคคลผู้ที่มีโชคชะตาร่วมกันกำลังได้รับการพัฒนาอย่างรวดเร็ว

เดิมเป็นแสงสีขาวธรรมดา แต่ตอนนี้ค่อยๆปรากฏเป็นแสงสีเขียวชอุ่มซึ่งสวยงามมาก

ออร่าแห่งโชคจากสีขาวเป็นสีเขียว มันควรจะเป็นสิ่งดีๆแน่น้อน

โดยทั่วไปผลลัพธ์นี้ควรจะเหมาะที่สุดในปัจจุบัน

เซิ่นเทียน ผู้ถูกลิขิตและเจ้าของร้านขาบแร่วิญญาณ ทุกฝ่ายล้วนมีความสุข
มิฉะนั้น เซิ่นเทียน กลัวจริงๆว่าวันหนึ่งหากเขาเปิดแร่มากเกินไปและแม่นยำเกินไป
ในเวลานั้นร้านค้าแร่ทั้งหมดในสวนว่านหลิงมีป้ายที่ประตู:เซิ่นโอวเทียนและสุนัขไม่ได้รับอนุญาตให้เข้า

มันจะน่าอายแค่ไหน!

…

สมองของเซิ่นเทียนเต็มไปด้วยความคืด

ในเวลานี้เจ้าของร้านซ่งได้ถุงนับสิบมา

มีหินวิญญาณสามพันก้อนในแต่ละถุง 100 ซึ่งเต็ม 30 ถุง

เมื่อร่วมกันก็หนักหลายสิบจิน
“ เฮง ๆ รวยๆ!”

คนที่ถูกลิขิตใส่ถุงหินวิญญาณเข้าไปในกระเป๋าและปากของเขามีความสุขมากจนไม่สามารถปิดได้

ในขณะนี้มีผู้ที่ถูกลิขิตคนอื่นเข้ามาหา

เขากระซิบ: “เฮ้ สหายเต๋า!”

ชายผู้นั้นยิ้มและพูดว่า “สหายเต๋ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?”

”สหายเต๋า เจ้าวางแผนที่จะเกบหินวิญญาณแล้วหันหลังกลับบ้านใช่ไหม?”

”อืม ทำไมหรือ!”

ผู้ถูกลิขิต B: “เจ้าลืมส่วนของปรมาจารย์เซียนได้อย่างไร!”

ผู้ถูกลิขิต A ตกตะลึง: “ปรมาจารย์เซียนหรือ ไม่ใช่ท่านบอกว่าจะไม่เอาแม้แต่เหรียญเดียวจากผู้ที่มีโชคชะตาร่วมกับท่านหรือ?”

”แม้ท่านจะบอกแบบนั้น เราก็ต้องให้ส่วนหนึ่งกับเขา!”

”นี่มัน หมายความว่าอย่างไร?”

“ แม้ปรมาจารย์จะไม่ขอสิ่งใดตอบแทนและมีศีลธรรมอันสูงส่ง หากเราไม่ให้ก็แสดงว่าเราไม่รู้ว่าอะไรดีอะไรไม่ดี ถ้าเรามอบส่วนหนี่งให้เขาเป็นคำขอบคุณแสดงว่าเรารู้ว่าอะไรดีอะไรไม่ดี! “

ผู้ถูกลิขิต A กล่าวว่า: “แล้วเจ้าไม่ได้ยินเหรอ ปรมาจารย์บอกเพียงว่าพลังไม่สามารถหมดสิ้น, พรไม่สามารถมีความสุข, คำพูดไม่สามารถทำให้หมด, กฎไม่เป็นไปได้, ทุกอย่างเหนื่อยเกินไปและชะตากรรมจะสิ้นสุดในไม่ช้า”

”เจ้าคิดว่าปรมาจารย์เซียนกำลังพูดถึงใคร ท่านกำลังหมายถึงเจ้า!”

“ ลองคิดดูว่า แม้กระทั่งเจ้าของร้านซ่งยังแบ่งปันผลประโยชน์ของหินวิญญาณสามหรือห้าร้อยก้อนให้กับเจ้า แล้วเจ้าจะไม่มอบหินบางส่วนให้ท่านหน่อยหรือ?”

“ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าปรมาจารย์เซียนท้อแท้และไม่ช่วยผู้ถูกลิขิตในอนาคตล่ะ?”

”พวกเจ้าทั้งสี่ได้เลือกแร่วิญญาณแล้วและมีอีก 16 คนรออยู่ข้างหลัง!”

จู่ๆผู้มีชะตา A ก็ยิ้มออกมา: “ปรากฏว่าสาหยเต๋าคิดแบบนี้ งั้นก็ช่วยไม่ได้อยู่ดี หินวิญญาณของข้าก็อยู่ในมือข้าแล้ว!”

”บัดซบ เจ้าช่างสายตาสั้นจริงๆ!”

บุคคลที่ถูกกำหนดชะตา B หัวเราะเยาะและกล่าวว่า: “สหายเต๋ายังยังจำได้ไหมว่าปรมาจารย์เซียนเคยกล่าวว่าโชคชะตานั้นลึกลับ บางทีเจ้าอาจไม่มีโชคชะตากับปรมาจารย์เซียนในวันนี้ แต่โชคชะตาอาจจะมาถึงในวันพรุ่งนี้ ในทำนองเดียวกันหากเจ้าไม่ผูกมิตรกับปรมาจารย์ไว้ล่วงหน้าโชคชะตาของเจ้าจะจบล ตามความเห็นที่ต่ำต้อยของข้าถ้าเจ้าทำตามที่ข้าบอกในอนาคต ชะตากรรมของเจ้ากับปรมาจารย์ย่อมเติบโตขึ้น หากสหายเต๋าสนใจเพียงผลกำไรเล็กน้อยที่อยู่ตรงหน้าในวันนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้ากับปรมาจารย์ย่อมแตกสลาย “

“ หวังว่าจะมีโชคชะตาร่วมกับปรมาจารย์และสืบสานชะตากรรมหือจะเดินจากต่อไป?”
“ หวังว่าจะได้รับความโปรดปรานจากปรมาจารย์อีกครั้งในอนาคตหรือว่าจะตายจากความสง่างาม?”

”เจ้าอยากรวยตลอดชีวิตหรือแค่ครั้งเดียว?”

คำพูดของผู้ถูกลิขิต B ทำให้ผู้ถูกลิขิต A สะเทือนใจ!

ทันใดนั้นเขาก็ตื่นตระหนกและจากนั้นก็เริ่มหวาดกลัว: “มันอันตรายมันอันตราย!”

”ถ้าไม่ได้รับการเตือนจาก สหายเต๋าข้าเกือบจะพลาดโอกาสที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตนี้เพื่อผลกำไรเพียงเล็กน้อย!”

”ไปหาปรมาจารย์ตอนนี้และมอบส่วนหนึ่งของการเก็บเกี่ยวครั้งนี้ให้เขา”

”3 ส่วนดีไหม ไม่ต้อง 5 ส่วน”

”8 ส่วน !!!”