ข้าไม่ใช่บุตรแห่งโชคชะตาจริงๆนะ – ตอนที่ 31

ฉี=ปราณ

“ผู้หญิงคนนี้ดูไม่ง่ายเลย ระวังไว้จะดีกว่า”

เซิ่นเทียน: “ว่าแต่ ทำไมลุงกุ้ยยังไม่นอน?”

ขันทีกุ้ยหัวเราะและกล่าวว่า “ทาสชรากำลังฝึกสมาธิและปรับลมหายใจ พร้อมปกป้องฝ่าบาทจากเหตุไม่คาดฝัน”

เซิ่นเทียนครุ่นคิด: “ลุงกุ้ย หินวิญญาณ 10,000 ก้อน ท่านและฉินเการับไปคนละ 1000 เพื่อไปฝึก!”

ขันทีกุ้ยรีบพูดว่า: “ฝ่าบาท นี่…”

รู้ไหม หินวิญญาณ 1,000 ก้อนเป็นเงินจำนวนมหาศาล!

มันเพียงพอที่จะให้คนธรรมดาฝึกฝนจนถึงขั้นสร้างรากฐาน!

เซิ่นเทียนโบกมือของเขา: “เมื่อท่านแข็งแกร่งขึ้น ท่านจะสามารถปกป้องข้าได้ดีขึ้นดังนั้นอย่าปฏิเสธ!”

เมื่อเห็นการแสดงออกทของเซิ่นเทียน ลุกกุ้ยพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้: “ขอบพระคุณ ฝ่าบาท”

หลังจากพูดจบ เซิ่นเทียนก็เห็นแสงสีแดงบนหัวของขันทีกุ้ยอย่างชัดเจน

เห็นได้ชัดว่าการคาดเดาของเขานั้นถูกต้อง และขันทีกุ้ยได้รับโชจจากผู้อื่นจากการได้รับหินวิญญาณ

ดังนั้นโชคของเขาจึงได้รับการปรับปรุงเช่นกัน

“นอกจากนี้ ลุงกุ้ยนำหินวิญญาณ 100 ก้อนมาให้ข้าด้วย”

มุมปากของ เซิ่นเทียนยกขึ้นเล็กน้อย: “คืนนี้ข้าอยากลองซึก “วิชาซิ่นหัว”!(薪火经)

“พะยะค่ะ ฝ่าบาท ทาสชราจะเตรียมให้เดี๋ยวนี้”

ขันทีกุ้ยรับหินวิญญาณและเงินสองก้อน และขอให้ผู้ดูแลโรงแรมเปิดห้องเพิ่ม

เขานั่งไขว่ห้างในถังไม้ที่เต็มไปด้วยยาเหลว เซิ่นเทียนหันไปทางท้องฟ้า และหินวิญญาณวางอยู่ตรงหน้าเขา

เขาหวนนึกถึงความทรงจำขององค์ชาย 13 ในใจ และค่อยๆ เปลี่ยนเป็นเรื่องจริงจัง

ใช่แล้ว เซิ่นเทียนพร้อมที่จะลองฝึกฝนอีกครั้ง!

อย่างไรก็ตาม ความพยายามนี้แตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากความพยายาม 88 ครั้งขององค์ชาย 13

คราวนี้ เซิ่นเทียนเลือกระบบการฝึกตนที่แตกต่างจากการกลั่นฉีของแก่นทองคำอย่างสิ้นเชิง!

ระบบกลั่นกายาเทพปีศาจ!

อย่างที่เราทุกคนทราบ มีระบบการฝึกตนที่แตกต่างกันมากมายในโลกแห่งผู้ฝึกตน

ในหมู่พวกเขา การแพร่กระจายอย่างกว้างขวางที่สุดคือระบบการกลั่นฉีแห่งเต๋าแก่นทองคำ

ระบบประเภทนี้ใช้ทรัพยากรเพียงเล็กน้อย ฝึกฝนเร็วขึ้น และเชี่ยวชาญด้านเวทมนตร์ต่างๆ

บรรพชนรุ่นบุกเบิกได้พัฒนาวิธีการฝึกฝนเหล่านี้ให้สมบูรณ์แบบ

การกลั่นฉีค่อยๆ กลายเป็นตัวเลือกหลักของผู้ฝึกตน

แต่ระบบการฝึกตนที่เก่าแก่ที่สุดไม่ใช่ระบบการกลั่นฉีแก่นทองคำ

เป็นระบบการกลั่นกายาเทพปีศาจที่มนุษย์ได้ศึกษาหลังจากเลียนแบบสัตว์อสูรโบราณ เทพ และปีศาจ

ระบบการฝึกฝนของกลั่นกายาเทพปีศาจโบราณนั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากระบบการกลั่นฉีแก่นทองคำ

กลั่นฉีให้ความสนใจกับการฝึกหลิงฉีฟ้าดินสะสมในร่างกายสร้างพลังพลังปราณในร่างและใช้วิชาเพื่อฆ่าศัตรู

อย่างไรก็ตาม ระบบกลั่นกายาเทพปีศาจคือการทำให้ร่างกายพัฒนาโดยใช้หลิงฉีฟ้าดิน และฆ่าศัตรูด้วยพลังทางกายภาพล้วนๆ

จากสองระบบนี้ ระบบแรกเชี่ยวชาญในการโจมตีระยะไกลมากกว่า ในขณะที่ระบบหลังเชี่ยวชาญในการต่อสู้ระยะประชิดมากกว่า

ถ้าพูดตรงๆก็เหมือนไม่มีข้อดีหรือข้อเสียที่แน่นอน

เหตุผลที่การกลั่นฉีแก่นทองคำกลายเป็นความนิยมหลักของโลกในขณะที่การกลั่นกายาเทพปีศาจค่อยๆ หายไป เหตุผลก็ง่ายมาก

เพราะหากเจ้าต้องการฝึกฝนกายาเทพปีศาจ มันจะเผาผลาญเงินมากเกินไป

ในระดับเดียวกัน การฝึกการกลั่นกายาเทพปีศาจนั้นใช้ทรัพยากรมากๆซึ่งสูงกว่ากลั่นฉีแก่นทองคำถึง 10 เท่า

ทรัพยากรในการฝึกตนนั้นหายากและคนส่วนใหญ่ไม่สามารถเรียนรู้การฝึกตนได้ด้วยซ้ำ

อย่าว่าแต่การฝึกร่างกายเลย

บรรพบุรุษของเซิ่นเทียนได้พยายามฝึกการกลั่นกายาเทพปีศาจเมื่อไม่กี่ปีก่อน

นั่นคือทักษะที่เรียกว่า “กลั่นกายาเพลิง” ซึ่งเป็นที่รู้จักว่าเป็นทักษะกลั่นกายาเทพปีศาจที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลก

มีมันขายในเมืองใหญ่ ๆ ของราชอาณาจักรเพลิงและราคาอยู่ที่ 5 เหรียญ

ใช่ ไม่ใช่หินวิญญาณ 5 ก้อน แต่เป็นเงิน 5 เหรียญ

เมื่อเทียบกับวิธีการฝึกตนแบบอื่น ราคาเกือบจะเท่ากับเป็นการแจกเปล่าๆ

อย่างไรก็ตาม “กลั่นกายาเพลิง” ซึ่งซื้อด้วยเงิน 5 เหรียญ เป็นทักษะเดียวที่องค์ชายสิบสาม ไม่ได้ถูกติดตามหลังการฝึก

เหตุผลนั้นง่ายมาก เพราะกลั่นฉีแก่นทองคำคือการดึงหลิงฉีฟ้าดินเข้าสู่ตันเถียน

บริเวณตันเถียนของมนุษย์นั้นบอบบางมาก และง่ายต่อการได้รับบาดเจ็บ

มันเกิดจากการสูญเสียการควบคุมหลิงฉีในตันเถียน

ด้วยโชคร้ายของเซิ่นเทียนหลิงฉีกลับควบคุมไม่ได้หลังเข้าสู่ตันเถียน

มันแปลกมาก!

อย่างไรก็ตาม เมื่อฝึกฝนการกลั่นกายาเทพปีศาจ หลิงฉีจะไม่เข้าสู่ตันเถียนเลย

ขอบเขตแรกของการกลั่นกายา เรียกว่าขอบเขตการกลั่นกายา คือการดูดซับหลิงฉีจำนวนมากโดยตรงเพื่อทำให้กล้ามเนื้อ กระดูก และพังผืดของร่างกาย

ในขั้นตอนนี้ แม้ว่าหลิงฉีจะหลุดการควบคุม แต่ผลกระทบก็จะมีน้อย

เนื่องจากร่างกายถูกหลอมจึงจำเป็นต้องทำให้ร่างกายมีหลิงฉี จากนั้นจึงใช้ยาเหลวเพื่อบำรุงและฟื้นฟู

ทำลายสร้างใหม่ซ้ำแล้วซ้ำเหล่าและแข็งแกร่งขึ้น

หากหลิงฉียังคงสูญเสียการควบคุม มันจะไปกระตุ้นการบาดเจ็บทางร่างกาย

แล้วทำไมองค์ชาย 13 คนเดิมถึงไม่ฝึก “ศาสตร์ซินหัว”!

ง่ายๆเลย เพราะไม่มีเงินไงล่ะ!

เขาขายของมีค่าเกือบทั้งหมดในตำหนักหลานพียงเพื่อให้ได้หินวิญญาณ 100 ก้อน

จากนั้นเขาก็ฝึก “ศาสตร์ซินหัว” และใช้เวลาเพียงวันเดียว

แต่เขาก็ไม่สามารถทะลวงขั้นต่อไปได้

รู้ไหม หินวิญญาณ 100 ก้อนก็เพียงพอแล้วสำหรับผู้ฝึกตนทั่วไปที่จะฝึกฝนไปยังชั้นที่สามหรือสี่ของขอบเขตกลั่นฉี

เขาไม่สามารถแม้แต่เข้าถึง “ศาสตร์ซินหัว”ด้วยซ้ำ!

แต่ตอนนี้มันแตกต่างกัน

เซิ่นเทียนช่วยผู้ที่ถูกลิขิตให้ได้หินแห่งโชคชะตาและหาได้มากกว่า 14,000 หินจิตวิญญาณในหนึ่งวัน

เขารู้สึกว่าคลังสมบัติเล็กๆ ของเขาในปัจจุบันน่าจะสามารถฝึก “ศาสตร์ซินหัว” ได้

อย่างไรก็ตาม เขาไม่กล้าที่จะฝึกฝนทักษะการฝึกตนแบบอื่น ๆ

เซิ่นเทียนขจัดความคิดที่ฟุ้งซ่านในหัวใจของเขาใส่หินวิญญาณไว้ในฝ่ามือของเขา

เขาใช้วิธีการกลั่นกายา “ศาสตร์ซินหัว” และเริ่มดูดซับฉีจากหินวิญญาณเหล่านี้

ทันใดนั้น พลังที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าก็หลุดออกจากหินวิญญาณและถูกดูดเข้าไปในร่างกายตามรูขุมขนของร่างกายของเซิ่นเทียน

หลิงฉีที่กลั่นโดยระบบการกลั่นฉีแก่นทองคำค่อนข้างอ่อนแอหลังจากถูกกลั่น

จึงสามารถชักนำเข้าสู่ตันเถียนได้โดยตรง

อย่างไรก็ตาม ฉีที่ดูดซับโดยตรงจากหินวิญญาณยังไม่ได้รับการขัดเกลาและค่อนข้างรุนแรง

ขณะที่ เซิ่นเทียนดูดเข้าไปในร่างกายของเขา มันเริ่มกระตุ้นกล้ามเนื้อของ เซิ่นเทียนอย่างบ้าคลั่ง

ทันใดนั้น เซิ่นเทียนรู้สึกว่ากล้ามเนื้อทั่วร่างราวถูกค้อนทุบ

ความเจ็บปวดพุ่งทะยานขึ้นราวกับกระแสน้ำ

แม้ว่าระดับความเจ็บปวดจะไม่มากแต่มันกลับยาวนานและแสบมาก

มันทำให้ เซิ่นเทียนบีบหินวิญญาณในมือจนแน่น

วิธีการฝึกตนของบรรพชน…

แสบจัด!

ในเวลาเดียวกัน อ่างยาราคาแพงของ เซิ่นเทียนก็มีบทบาทเช่นกัน

ยาถูกดูดซึมเข้าสู่ร่างกายตามรูขุมขนของเซิ่นเทียนรักษากล้ามเนื้อและอารมณ์ของเขา

ระหว่างการพัก เซิ่นเทียนรู้สึกถึงกล้ามเนื้อที่กระชับและแข็งแรงขึ้น

สีของยาเหลวค่อยๆ จางลง

และร่างกายของ เซิ่นเทียนก็ค่อยๆแข็งแกร่งขึ้น

ไม่นานครึ่งชั่วโมงก็ผ่านไป

หินวิญญาณ 100 ก้อนกลายเป็นผง ฉีของพวกมันหมดแล้ว!

“แน่นอน หากไม่เติมเงินจะเก่งขึ้นได้ยังไง”

“ข้าต้องการหินวิญญาณเพิ่ม!”

ดูเหมือนว่า เซิ่นเทียนจะรับรู้อะไรบางอย่าง เขาลืมตาขึ้นและมีแสงส่องเข้ามาในดวงตาของเขา

บนใบหน้าของเขามีการแสดงออกถึงความตื่นเต้นอย่างมาก: “ลุงกุ้ย รีบส่งหินวิญญาณมาให้ข้า ข้าสัมผัสถึงมันได้แล้ว!”

”แค่พยายามให้หนักขึ้น ข้าก็จะสามารถทะลวงไปขั้นต่อไปได้!”

ข้าไม่ใช่บุตรแห่งโชคชะตาจริงๆนะ

ข้าไม่ใช่บุตรแห่งโชคชะตาจริงๆนะ

Score 7.8
Status: Ongoing Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง ข้าไม่ใช่บุตรแห่งโชคชะตาจริงๆนะหลังจากที่เขาทะลุมิติมายังโลกแห่งการบ่มเพาะ เซิ่นเทียนพบว่าเขาสามารถมองเห็นโอกาสและโชคชะตาของผู้อื่นได้ เพื่อที่จะเอาโชคบางอย่างจากพวกเขา เซิ่นเทียนจึงต้องหาแผนตีสนิท … ในที่สุดทุกคนก็ตระหนักดีว่าไม่ว่าจะเป็นใครตราบใดที่พวกเขาออกไปเที่ยวกับเซิ่นเทียนพวกเขาจะได้รับโอกาสมากมาย! นับจากนั้น เซิ่นเทียน จะได้รับการขนานนามว่าเป็นเครื่องรางนำโชคที่ดีที่สุดในโลกแห่งการบ่มเพาะ! ภูติชิงหยู:“ ครั้งหนึ่งข้าเคยติดตามพี่ชายของข้าไปยังดินแดนลับคุนหลุนทางตะวันตกและได้รับลูกแก้วสุริยันและจันทรา! องค์หญิงหลิงหลง:“ ครั้งหนึ่งข้าเคยติดตามพี่ชายของข้าไปที่หุบเขาที่่ฝังศพราชวงศ์ในทะเลทางเหนือและเราทั้งคู่ได้รับการถ่ายทอดทักษะจากจักรพรรดิตัน!” ราชินีวิหคเพลิง:“ ฮ่าฮ่า ช่างเป็นเด็กน้อยอะไรอย่างนี้ เจ้ารู้ไหมว่าเขาได้กายามังกรวิหคเพลิงมาได้อย่างไร”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset