ข้าไม่ใช่บุตรแห่งโชคชะตาจริงๆนะ – ตอนที่ 39

บนแท่นหินที่ถูกระงับ เช่นเทียนตกตะลึงด้วยเหงื่อเย็น

ให้ตายเถอะ ข้าเล่นตัวแทบตาย

เหตุผลที่ เซิ่นเทียนกระโดดลงจากหน้าผาอย่างกะทันหันไม่ใช่เพราะเขาถูกกระตุ้นจ

ริงๆ

เขาอยากจะกระโดดลงจากหน้าผา แต่เขาคิดเรื่องนี้มานานแล้ว

แน่นอนว่าไม่ใช่การฆ่าตัวตาย

มันเป็นโอกาสที่เพิ่นเทียนมองเห็นบนหัวของ เสี่ยวหลิงเซียนมันอยู่ใต้หน้าผานี้

ในทางทฤษฎีถ้า เซิ่นเทียนไม่ปรากฏตัว

เสี่ยวหลิงเซียนถูกลักพาตัวโดยเลือดดําจริง ๆ และผลสุดท้ายคือการตกลงมาจากหน้า

ส่วนเรื่องที่นางตกจากหน้าผาขณะดิ้นรนหรือฆ่าตัวตายหลังจากถูกลวนลามนั้นไม่เป็น

ที่แน่ชัด

แต่ที่ที่นางตกลงมาคือแท่นหินนี้อย่างไม่ต้องสงสัย

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการแทรกแซงของ เซิ่นเทียนทําให้เสี่ยวหลิงเซียนได้รับ การช่วยเหลือ

หลังจากได้รับการช่วยเหลือ มันเป็นไปไม่ได้โดยธรรมชาติที่เสี่ยวหลิงเซียนจะกระโดด จากหน้าผา

เนื่องจากเซียวหลิงเซียนไม่กระโดดลงจากหน้าผาเซินเทียนจึงสามารถทําได้เพียงทํา ด้วยตัวเองเท่านั้น

ปัญหาคือวันที่ออุ้ยและฉินเกากําลังเฝ้าอยู่ข้างๆ

เป็นไปไม่ได้ที่ เซิ่นเทียนจะกระโดดลงจากหน้าผาทันที

เหตุผลนี้หายาก!

โชคดีที่ เสี่ยวหลิงเซียนปล่อยให้ เซ็นเทียนกระโดดจากหน้าผาเพื่อแสดงความบริสุทธิ์ของเขา

เซิ่นเทียนจะปล่อยโอกาสดีๆ เช่นนี้ไปได้อย่างไร

เขากระโดดลงมาอย่างไม่ลังเล

เซิ่นเทียนวิเคราะห์สถานที่และทิศทางการตกของเสี่ยวหลิงเซียนจากหน้าผาอย่างระ

มัดระวัง

จากนั้นเขาก็กระโดดโดยไม่ลังเลและสัมผัสความรู้สึกของการบิน

แต่ในกระบวนการนี้มีอุบัติเหตุเล็กน้อยเกิดขึ้นมากมาย

เซินเทียนเดิมคิดว่าการตามวิถีของ เสียวหลิงเซียนจากการตกลงมาจากหน้าผาเขา จะไม่เป็นไร

อย่างไรก็ตาม เขาเพิกเฉยต่อรัศมีโชคบนหัวของเขา

เขากระโดดลงมาชนต้นสนที่ขอบหน้าผา

ไม่เพียงแต่มันชนเข้ากับสิ่งที่แตกต่างออกไปเท่านั้นแต่ยังเปลี่ยนทิศทางของการลง

จอดด้วย

ตรงกับตําแหน่งของแท่นแต่ห่างออกไปสามฟุต

ตอนนั้นเขากลัวมาก!

เขาบินไปข้างหน้าและวิญญาณไล่ตามเกือบพลาด

ถ้าไม่ใช่ช่วงวิกฤต จิ๋วเอ๋อผลักเขาออกอย่างแรง

ในตอนนี้เซ็นเทียนอาจเป็นเนื้อบดไปแล้ว

“เข้าใจผิดแล้ว พลาดแล้ว!”

“แน่นอน อย่างน้อยก็จนกว่าจะมีแสงสีเขียวเหนือศีรษะข้าจะไม่โบกมืออีก!”

เมื่อนอนอยู่บนหน้าผา เชิ้นเทียนมีความกลัวที่และได้รับบทเรียนจากการกระทําของ

เขา

แอบสาบานว่าจะไม่โบกมืออีกในครั้งต่อไป

ในเวลานี้ เสี่ยวหลิงเซียนและคนอื่น ๆ ก็พบเชือกและปืนลงมา

“ฝ่าบาท สบายดีไหม!”

ขันที่กู้ยถามเพิ่นเทียนด้วยความกังวล

และเสี่ยวหลิงเซียนกําหมัดของนางที่ทําให้คนจํานวนนับไม่ถ้วนหมกมุ่นอยู่กับการ

หายไป

ตรงกันข้าม นางเป็นเหมือนลูกสะใภ้ที่ไม่ได้รับความยุติธรรม

มีเพียงพระเจ้ารู้ว่าตอนนี้ นางอยากจะร้องไห้มากแค่ไหน!

“ไอ้บ้า กระโดดลงจากหน้าผาทําไม!”

“ผู้หญิงคนนี้ไม่ต้องการให้เจ้ารับผิดชอบ ไปกันเถอะ!”

เซินเทียนหันศีรษะกลัวที่จะเผชิญหน้ากับเสี่ยวหลิงเซียน

อย่างไรก็ตาม การแสดงออกของหญิงสาวในเวลานี้ช่างเลวร้ายจริงๆ

เขารู้สึกว่าถ้าให้ลูกประคํากับเสี่ยวหลิงเซียนมันจะหายเป็นปกติภายในสองสามวัน

เซิ่นเทียนไม่รู้ว่าทําไม ดูเหมือนว่าเขาจะกลายเป็นคนขี้ขลาดขึ้นทันที

เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้ทําอะไรเลย!

“อะแฮ่ม เข้าไปดูในถ้ํากันเถอะ!”

เขาเปลี่ยนเรื่องอย่างกะทันหันและเดินไปที่ถ้ํา

ถ้ํานี้ถูกปิดกั้นโดยประตูทองสัมฤทธิ์สูงประมาณสิบเมตรและมีโล่ที่ทําจากเหล็กลึกลับ แขวนอยู่เหนือประตู

บนแผ่นจารึก ตัวอักษรสี่ตัว

(วังเซียนวารีสวรรค์)

“วังเซียนวารีสวรรค์? ไม่มีบันทึกที่เกี่ยวข้องกับวังนี้เลย”

ขันที่กู้ยกล่าวว่า: “ฝ่าบาท ระวัง อาจมีอันตรายในวังเซียนวารีสวรรค์”

เชิ้นเทียนพยักหน้าโดยไม่ต้องบอกว่าขันที่กู้ยรู้ว่าเขารู้เช่นกัน

ท้ายที่สุดเขาเกือบจะล้มลงทันที

เดินไปที่ประตูอย่างช้า ๆ เขาเห็นรอยฝ่ามือประทับอยู่ที่ประตูทองสัมฤทธิ์

เซิ่นเทียนวางมือขวาบนลายนิ้วมือ ออกแรงเล็กน้อย

ทันใดนั้นปลายนิ้วของเขาก็ถูกแทง

เลือดห้าหยดไหลออกมาจากปลายนิ้วและถูกประตูทองสัมฤทธิ์ดูดกลืน

อย่างไรก็ตาม หลังจากดูดซับเลือด ประตูก็ไม่เปลี่ยนแปลง

แน่นอน เจ้ายังคงต้องมองหาโอกาสจากผู้คนบ้างไหม?

เซิ่นเทียนพูดอย่างช่วยไม่ได้: “ดูเหมือนว่าประตูทองแดงนี้เป็นการทดสอบเลือดของ ข้าจะไม่ทํางาน”

ขันที่กู้ยและฉินเกา มองหน้ากันและก้าวไปข้างหน้าเพื่อลอง

แต่ผลลัพธ์ก็เหมือนกับ เช่นเทียนประตูทองสัมฤทธิ์ยังคงนิ่งอยู่

“แม่นางหลิงเอ๋อ ตอนนี้เหลือเพียงท่านเท่านั้น”

เพิ่นเทียนยิ้มเล็กน้อยและพูดกับเสี่ยวหลิงเซียน

เสี่ยวหลิงเซียนเหลือบมอง เซิ่นเทียนอย่างภาคภูมิใจและมาถึงประตูทองสัมฤทธิ์

หลิงเซียนสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วกดมือหยกที่เรียวยาวของนางเข้าไปในรอยฝ่ามือ

ที่เป็นร่อง

เลือดห้าหยดไหลออกจากนิ้วของนางและถูกประตูทองสัมฤทธิ์ดูดกลืน

ทันใดนั้น ประตูทองสัมฤทธิ์ทั้งบานก็สว่างไสวไปด้วยแสงสว่างจ้า

เอี้ยดดดดดดดด

ประตูทองสัมฤทธิ์ก็เปิดออกทันที

ทางยาวปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน

“ดูเหมือนว่าแม่นางหลิงเอ๋อจะเป็นบุคคลที่ถูกลิขิตของถ้ําแห่งนี้”

เซ็นเทียนยิ้มเล็กน้อยและถอนหายใจด้วยความโล่งอก

สุดท้ายให้เสี่ยวหลิงเซียนเ

ด้วยวิธีนี้ หลังจากที่ เสี่ยวหลิงเซียนเก็บเกี่ยวโอกาสอันยิ่งใหญ่ของนาง

รัศมีแห่งโชคบนหัวของเขาควรเปลี่ยนไปด้วย!

กลุ่มเดินไปที่ถ้ําอย่างระมัดระวัง

จะเห็นได้ว่าถ้ําแห่งนี้ถูกทิ้งร้างมาช้านาน

แถวของโคมไฟและเทียนตั้งตระหง่านทั้งสองข้างของถ้ําและบริเวณนั้นเต็มไปด้วยฝุ่น

เมื่อก้าวเข้าไปในประตูทองสัมฤทธิ์ ทุกคนก็เดินไปจนถึงส่วนลึกของถ้ํา

เดินตามทางไปประมาณหลายร้อยเมตร

ทันใดนั้น หุบเขาเล็กๆ กว้างๆ ก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน

มีปราณมากมายในหุบเขาเล็กๆ แห่งนี้

มีไม้ดอกและพรรณไม้แปลกตาทุกชนิดส่งกลิ่นหอม

ที่กลางหุบเขา แม้แต่สระเล็กๆถูกขุดขึ้นมา

มีสระบัวปลูกไว้ และดอกไม้ก็เบ่งบานในเวลานี้ มีกลิ่นหอมสดชื่น

“มันเป็นดอกบัวขาวที่สามารถนํามาใช้เพื่อปรับแต่งยาอันล้ําค่าของโอสถแก่นทอง

คํา” ได้”

เมื่อมองไปที่ดอกบัวสีขาวในสระน้ํา ขันที่ยก็อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา

ดอกบัวสีขาวเป็นสมุนไพรอันล้ําค่าและเป็นที่ต้องการอย่างมากในโลก

แม้แต่ดอกบัวขาวบริสุทธิ์ระดับสามที่พบได้ทั่วไปก็สามารถขายได้ในราคาสูงถึงหนึ่ง พันหินวิญญาณ

เมื่อมองแวบแรก สระนี้มีดอกบัวขาวอย่างน้อยหลายร้อยตัว

ในหมู่พวกมัน เป็นเทียนยังเห็นการมีอยู่ของดอกไม้ระดับห้าสองสามดอก

คุณค่าของดอกบัวขาวบริสุทธิ์ระดับห้าคือหินวิญญาณอย่างน้อยหนึ่งแสนก้อน!

คุณค่าของดอกบัวขาวบริสุทธิ์ในสระแห่งนี้เพียงลําพังก็มีมากมายนับไม่ถ้วน

เมื่อมองดูดอกบัวสีขาวบริสุทธิ์ที่เต็มสระนี้ หลิงเซียนก็อดที่จะหุบปากไม่ได้

ดอกบัวขาวบริสุทธิ์มีมากมาย และยังมีระดับที่สี่และห้าด้วย

มันจะได้หินวิญญาณเยอะแค่ไหนถ้าขายหมด!

นี่เป็นความมั่งคั่งที่น่ากลัวมาก เสี่ยวหลิงเซียนไม่กล้าแม้แต่จะคิด

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เสี่ยวหลิงเซียนก็เหลือบมอง เซิ่นเทียนด้วยความกังวล

เขาจะฆ่านางตั้งแต่เนางได้เห็นโชคเช่นนี้หรือไม่?!

สําหรับผู้ฝึกตน ทรัพยากรการการฝึกตนมีความสําคัญมากกว่าสิ่งอื่นใด

หญ้าที่หายากและแปลกใหม่บนพื้นพร้อมสระบัวสีขาวมีค่าอย่างน้อยหนึ่งล้านหิน

วิญญาณ

ด้วยความมั่งคั่งมหาศาลต่อหน้าพวกเขา หลายคนสามารถทําร้ายแม้กระทั่งพ่อแม่ และสหายร่วมสาบานของพวกเขา

นางเกิดมายากจน นางทํางานหนักมาหลายปีในสถานที่ที่มีมังกรและงูผสมกันอยู่ ในสวนว่านหลิง

เสี่ยวหลิงเซียนมีความเข้าใจอย่างถ่องแท้ถึงจิตใจที่น่าเกลียดของผู้คน

สําหรับผู้ฝึกตนส่วนใหญ่ หากคุณพบโอกาสดีๆ เช่นนี้

เป็นไปได้ที่จะล้างข้อมูลภายในทั้งหมดเพื่อเก็บเป็นความลับ! ผู้ชายคนนี้สามารถทนต่อการยั่วยวนนี้ได้หรือไม่?

เสี่ยวหลิงเซียนเริ่มกังวลอยู่พักหนึ่ง