ตอนที่ 58
“ทําได้ดีมาก ตอนนี้ท่านหญิงคนนี้อารมณ์เสียแล้ว!”
จาง หยุนซี สูดหายใจเข้าอย่างเย็นชาในใจ และจู่ๆ ก็ก้าวออกจากห้อง
แม้ว่าจะกําลังเผชิญกับปราณกระบี่ที่กําลังพุ่งเข้าหาตัวนางเอง นางไม่กะพริบตาเลย
นางค่อยๆ ยกหมัดขวาขึ้น อัสนีบาตสีขาวปรากฏห้อมล้อมหมัดของนาง
ในตอนั้นเอง ร่างของพยัคฆ์ขาวที่เลือนรางผู้ซึ่งเต็มไปด้วยสายฟ้าก็ควบแน่นอีกครั้งที่ด้านหลังนางคําราม!
ทั้งโรงเตี้ยมดูสั่นสะท้านเพราะเสียงคํารามของเสือ
นางค่อยๆชกหมัดออกไปอย่างช้าๆ
พลังของหมัดนี้ช่างน่าอัศจรรย์
หลังจากการชกของ จางหยุนซีสายฟ้าสีขาวก็ราวกับจะปกคลุมไปทั่วทั้งโลก
ทันทีหลังจากนั้น สายฟ้าสีขาวก็ผสานกับร่างเลือนลางของเสือขาวอันยิ่งใหญ่
ร่างของเสือขาวที่ตอนแรกเป็นเพียงรูปร่างจางๆก็เข้มขึ้น
เสมือนว่าสัตว์ในตํานาน พยัคฆ์ขาว ได้มาจตุยังโลกแล้ว
พลังออกที่น่าสะพรึงกลัวของมันถูกแผ่นซ่านออกไปทุกตารางนิ้ว
เสือขาวหดตัวอย่างรวดเร็วและรวมเข้ากับหมัดขวาของจางหยุนซี
มือเรียวที่ดูขาวเนียนแม้จะกําเป็นหมัดก็ไม่ได้ทําให้ผู้คนรู้สึกกลัวเลยแม้แต่น้อย
ดูเหมือนว่าจะทําให้ผู้คนมองเห็น กําปั้นสีชมพู
แต่มันเป็นหมัดนี้ที่ชนกับปราณกระบี่ของหัวหน้าผู้คุมกฎ
ในวินาทีถัดมา ปราณกระบี่ทองคํายาวหลายสิบสื่อก็พังทลายลง
จางหยุนซีต่อยลงไปในช่องว่าง เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ต้องการสังหารใคร
อย่างไรก็ตาม สายฟ้าถูกยิงออกไปหาเจ้าหน้าที่ทั้งหมด
เจ้าหน้าที่ทุกคนต่างถูกฟ้าผ่า ผมของพวกเขาเหยียดตรง และล้มลงกับพื้นกระตุก
ใบหน้าของพวกเขากลายเป็นสีดําสนิท และกลิ่นเนื้อไหม้ลอยโชยออกมาจากร่างกายของพวกเขาก็แรงกว่าของลุงกุ้ยเสียอีก!
“มันคือวิชาฝึกตนที่แท้จริงของแดนนภาเทพ, เสือขาวและอัสนีบาตทองคํา!”
หัวหน้าผู้คุมกฎทั้งสามต่างด่าฉันเกาอยู่ในใจเป็นร้อยครั้ง
ตาเฒ่า บอกว่ามีวิญญาณชั่วร้ายเขามาโจมตีปรมาจารย์เซียนเหรอ?
เมื่อเรารีบมาถึง แต่สิ่งที่เราพบคือบุคคลสําคัญของดินแดนศักดิ์สิทธิ์นภาเทพ?
~! หากหมัดนี้ชกเรา ซี่โครงเราคงแตก!
เจ้ากระจายข่าวเท็จตามใจ มันเป็นหลุมพราง!
จางหยุนซีเดินออกจากห้องอย่างเฉยเมย
พูดตรงๆ ตอนนี้นางรู้สึกอึดอัดมาก
ตั้งแต่วัยเด็ก นางได้รับการยกย่องว่าเป็นสตรีที่มีพรสวรรค์สูงสุดในถิ่นทุรกันดารตะวันออก
จางหยุนซีแข็งแกร่งมาก ในอดีตนางเดินผ่านโรงเรียนต่าง ๆ ของแดนรกร้างใครจะกล้าไม่ไว้หน้านาง?
แต่เมื่อนางมาถึงสถานที่ห่างไกลของอณาจจักรเพลิงนางจะถูกท้าทายขีดจํากัดซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อย่างแรก คนรับใช้เฒ่าของสหายเตเชิ้นกล้าโจมตีนาง
ไม่เป็นไร มันสมควรปกป้องเจ้านาย!
จางหยุนซีไม่ใช่คนไร้เหตุผล
แต่นักพรตเต๋เซิ่น พูดว่าเขาไม่มีชะตากรรมกับท่านหญิงคนนี้เหรอ?
ทําไม?
ทุกๆ วัน เจ้ามีโชคชะตากับคนนับสิบ และค้นหาแร่วิญญาณผู้คนหลายสิบคน
ทําไมเจ้าถึงปฏิเสธข้า?
ใช่ ในมุมมองของ จางหยุนซี เซิ่นเทียน กําลังมองหาข้อแก้ตัวที่จะปฏิเสธ
ในแดนศักดิ์สิทธิ์อันยิ่งใหญ่ทุกแห่งของแดนรกร้างทิศตะวันออก มีชายผู้จองหองมากมายไล่ตามนาง
นางไม่สนใจแม้แต่จะเหลียวมองพวกเขา
ครั้งนี้นางมาที่อาณาจักรเพลิงและนางค่อนข้างพอใจเพิ่นเทียน
นั่นเป็นสาเหตุว่าทําไมจึงริเริ่มที่จะพูด โดยบอกใบ้ให้รู้ว่านางอยากเป็นสหายกับเซิ่นเทียน
ส่วนผลลัพธ์ของมัน! เด็กคนนี้ทําอะไร?
เขาไม่ลังเลเลยที่จะบอกว่าเขาไม่มีโชคชะตาเกี่ยวข้องกับท่านหญิงคนนี้?
ท่านหญิงคนนี้เคยไปทําอะไรให้เจ้าไม่พอใจ?
จางหยุนซีผิดหวังอย่างมาก
มือกระบี่พวกนี้กล้าโจมตีนางเหรอ?
เจ้าต้องรู้ว่าสถานะของนักบุญแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์เป็นที่เคารพนับถืออย่างยิ่งไม่อ่อนแอกว่าผู้อาวุโสของถ้ำสวรรค์
กลุ่มผู้คุมกฎของสวนว่านหลิงกลับหันคมกระบี่ใส่นาง
นี่เป็นโทษขั้นเด็ดขาดและเป็นการท้าทายที่ร้ายแรง
จางหยุนซีรู้สึกว่าไม่จําเป็นต้องทนอีกต่อไป
นางจึงชกออกไปอย่างรุนแรง
จากนั้นชุดกระบี่ของผู้คุมกฎก็แตกออกเป็นชิ้น ๆ
“ข้าคนนี้คือนักบุญจาง หยุนซีแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์นภาเทพ ไม่ใช่ผู้ฝึกตยแห่งวิถีชั่ว
ร้าย”
จางหยุนซีก้าวช้าๆ ลอยขึ้นในอากาศ ล้อมรอบด้วยแสงไฟ
ในเวลานี้นางได้แสดงให้เห็นถึงความสง่างามที่ไม่มีใครเทียบได้ของนักบุญหญิงอย่างแท้จริง
สูงส่ง เย่อหยิ่ง ศักดิ์สิทธิ์ และแรงกดดัน
นางจ้องไปที่หน่วยผู้คุมกฎอย่างเฉยเมย สายฟ้าเป็นประกายระยิบระยับไหลแล่นทั่วร่างกายของนาง
หากคนอื่นโจมตีหน่วยผู้คุมกฏในลักษณะนี้ สวนว่านหลิงต่อสู้กลับอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่จาง หยุนซี เปิดเผยตัวตนของเขา รัศมีอันทรงพลังในความมีดก็ลดลงทั้งหมด
ไม่มีทาง สถานะของแดนศักดิ์สิทธิ์สูงเกินไป
แม้แต่ถ้ำสวรรค์สีขาวก็ยังหน้าซีดเมื่อเทียบกัน
ผู้คุมกฎเหล่านี้โจมตีนักบุญหญิงก่อน
แม้ว่าฝ่ายหลังจะฆ่าพวกเขา แต่ก็ไม่มีใครสามารถพูดอะไรได้
จางหยุนซีมองลงไปที่ผู้คุมกฎและความโกรธของนางก็หายไปอย่างมาก
เมื่อเห็นผู้คุมกฎล้มลงกับพื้น
นางสูดลมหายใจและค่อยๆ ยื่นมือขวาออก
ทันใดนั้น สายฟ้าสีขาวก็พุ่งออกมาจากร่างของผู้บังคับใช้กฎหมาย
พวกมันระเบิดออกมาจากร่างของพวกเขาและกลับไปหาจางหยุนซีอย่างรวดเร็ว
“อย่าดูหมิ่นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ครั้งนี้เป็นเพียงการตักเตือนเท่านั้น”
“ถ้ามีเวลาอื่น ข้าจะไปที่หน่วยงานหลักของผู้คุมกฎโดยตรง”
“กลับไปซะ!”
หลังจากพูดแล้ว จางหยุนซีก็หันกลับมา
นางจ้องมองเซิ่นนเทียนผ่านช่องว่างทางหน้ากากอย่างเฉยเมย
น้ำเสียงของนางสงบ: “พี่เซิน ได้โปรดมองดี ๆ ข้ามีชะตากรรมกับท่านหรือไม่?”
เอ่อ
เซิ่นเทียนกลืนน้ำลาย เขารู้สึกว่าผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเขาแข็งแกร่งมาก
กล่าวอีกนัยหนึ่งตอนนี้หากเขาพูดว่าไม่มีณชคชะตาเกี่ยวข้องอีกครั้ง
เขาจะไม่ถูกฆ่าใช้ไหม?
อย่างไรก็ตาม ไม่มีโอกาสเลยจริงๆ!
รอสักครู่
เซิ่นเทียนมองดูหน้าผากของ จางหยุนซีอย่างใกล้ชิด
ทันใดนั้น ดวงตาของเขาก็หรี่ลง และใบหน้าของเขาก็แสดงอาการประหลาดใจ
เพราะเขาพบว่าดูเหมือนเขาจะทําผิดพลาดโดยบังเอิญ
เหนือรัศมีสีทองของศีรษะของจาง หยุนซี มีภาพโอกาสเกิดขึ้น
แต่เพราะแสงสีทองที่สว่างเกินไปและภาพก็พร่ามัวเกินไป
เสิ่นเทียนไม่ได้สังเกตมันใน8iyh’cid
การค้นพบนี้ทําให้ เซิ่นเทียนอดไม่ได้ที่จะสงสัย
ต้องรู้ว่าหลังจากความสามารถพัฒนาขึ้นแล้ว เซิ่นเทียนจะมองเห็นภาพโอกาสของคนอื่นๆได้ชัดเจนมาก
ภาพโอกาสที่คลุมเครือเช่นนี้
มันไม่เคยปรากฏมาก่อน
แม้ว่า เซิ่นเทียนจะดูอย่างระมัดระวัง แต่ดวงตาของเขาก็ยังมองเห็นๆได้ไม่ชัด
ภาพยังเบลอมาก ดูหมือนจะขาดช่วงเล็กน้อย
“นางฟ้าอย่ากังวล ให้เป็นเตตรวจดูใกล้ๆ”
เซิ่นเทียนจ้องไปที่ จางหยุนซีอย่างระมัดระวังและพูดช้าๆว่า “ท่านเซียน, มีโชคชะตา
กับข้า!”
เมื่อได้ยินคําพูดของ เซิ่นเทียนสีหน้าของ จางหยุนซีก็ผ่อนคลายลงอย่างมาก
แม้ว่านางจะไม่รู้ว่าทําไมเซิ่นเทียนถึงจ้องไปที่หน้าผากของนาว
แต่ตั้งแต่เขาบอกว่าเขามีชะตากรรมเกี่ยวข้องกับท่านหญิงคนนี้
ท่านหญิงจะละเลยมันอย่างมีน้ำใจ
ท้ายที่สุดแล้วผู้ชายคนนี้ก็ดูสบายตาและมีความประพฤติดี
นางไม่ใช่คนประเภทที่ไร้เหตุผลโดยสิ้นเชิง
ผู้คุมกฏที่พยายามจะลุกขึ้นจากพื้นก็น้ำตาไหลในเวลานี้
“ท่านปรามจารย์ กําลังขอร้องนักบุญผู้โหดร้ายคนนี้เพื่อพวกเรา”
“กฏของปรมาจารย์เซียนแม้มีหมื่นเหรียญทองก็ไร้โอกาส แต่เป็นเพราะเราจึงทําให้ท่านละเมิดกฎ”
“เฮ้ ข้ามันไร้ความสามารถ! ข้าทําให้ท่านปรมาจารย์ละเมิดกฎเพื่อปกป้องเรา”
“ปรมาจารย์เซียนช่างมีเมตตาเหลือเกิน เช่นเดียวกับพระพุทธเจ้าที่นั่นเนื้อเพื่อป้อนอาหารนกอินทรี ช่างน่าประทับใจเหลือเกิน!”
เซิ่นเทียนไม่รู้ การที่เขาได้เปลี่ยนทัศนคติ
ได้ให้สมองของผู้คนมากมายสร้างเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่
ความสนใจทั้งหมดของเขาในเวลานี้มุ่งไปที่ภาพที่คลุมเครือนั้น
เขาค่อยๆ เข้าใจอักขระทองสามตัวที่จุดเริ่มต้นของภาพทีละน้อย
“ร้านค้า วิญญาณ สวรรค์!”
