“ หมายความว่ายังไงคะ นี่แปลว่าคุณหมอเที่ยวได้ไปแจกทุนการศึกษาเด็กนักเรียนแล้วล่อลวงมาที่บ้านบ่อย ๆ แบบนั้นหรือคะ ” เด็กสาวเดือดพล่านจนควันแทบจะออกหู
“ ไม่ค่ะ คนอื่นมาที่นี่โดยสมัครใจและมีข้อแลกเปลี่ยน แต่สำหรับเด็กทุนแบบคุณ ถือเป็นเคสแรก ”
“ โอว หนูต้องดีใจสินะคะ ” เด็กสาวประชดประชัน
อีกฝ่ายนิ่งก่อนเอ่ยบางอย่างออกมา
“ คุณรู้หรือเปล่าว่าที่ดินผืนสุดท้ายที่เป็นที่บ้านนั่น ยายคุณเอาไปจำนองไว้กับ ธกส. ” คำพูดนั้นทำให้แก้วกานดาตกใจ
“ อะ… อะไรนะคะ หนูไม่เห็นเคยรู้ ทำไมยายไม่บอกหนู แล้วคุณแม่บ้านรู้เรื่องนั้นได้ยังไง ” เธอรัวคำถามเป็นชุด
“ อาจจะเป็นเพราะยายของคุณไม่อยากให้คุณกังวล อยากให้ตั้งใจเรียนมั้งคะถึงไม่ได้บอก และตอนนี้ท่านก็เจ็บออด ๆ แอด ๆ ไม่สามารถไปรับจ้างทำงานได้ เมื่อขาดรายได้ก็ขาดส่งทั้งต้นทั้งดอก และถ้าไม่ส่งภายในเดือนนี้ ที่ดินผืนสุดท้ายนั้นก็จะโดนยึด ”
“ หนู… หนูไม่เคยรู้เรื่องพวกนี้เลย ”
“ ยายของคุณก็อายุมาก ยาที่ไปรับที่อนามัยประจำก็มีแค่เบาหวานความดัน แต่ท่านไม่กล้าตรวจเช็คอย่างอื่นเพิ่ม เพราะอะไรคุณคงรู้ดี ”
“ เพราะเราไม่มีเงินตรวจ ไม่มีเงินรักษา ”
“ ใช่ค่ะ คุณลองคิดดูนะคะว่าหากที่ดินโดนยึดแล้วยายของคุณจะไปอยู่ที่ไหน อายุก็มากขนาดนั้น ที่ดินอันเป็นมรดกตกทอดมาตั้งแต่รุ่นบรรพบุรุษจะต้องมาจบลงที่ท่าน ท่านจะต้องทุกข์ตรมแค่ไหน ”
เด็กสาวตึงเครียดขึ้นทุกขณะจิต เป็นห่วงยาย ในขณะเดียวกันก็หวาดเกรงคนพวกนี้ไปด้วย
“ คุณหมอแอบสืบเรื่องราวส่วนตัวของหนูเหรอคะ ”
“ คุณหมอท่านไม่ต้องมาทำเรื่องแบบนี้ด้วยตัวเองหรอกค่ะ เอาเป็นว่าเรารู้ก็แล้วกัน คุณจะปล่อยให้คุณยายเจอเรื่องแบบนั้นได้ลงคอหรือคะ ” เด็กสาวประสานสายตากับคุณแม่บ้านตรง ๆ
“ คุณต้องการจะพูดอะไรคะ พูดออกมาได้เลยค่ะ ไม่ต้องอ้อมค้อม ” อีกฝ่ายยิ้มออกมาได้
“ ถ้าคุณต้องการให้เราช่วย เราจะช่วย นอกเหนือจากการส่งเสียคุณเรียนจนจบปริญญาตรีรวมทั้งค่าใช้จ่ายส่วนตัวแล้ว หนี้ ธกส.หนึ่งแสนบาทจะถูกชำระให้พรุ่งนี้ รวมทั้งหนี้นอกระบบอื่น ๆ หลังคาบ้านสังกะสีที่รั่วจะถูกเปลี่ยนไปเป็นเมทัลชีทหุ้มฉนวนกันความร้อน โทรทัศน์ที่พังไปเมื่อเดือนก่อนจะถูกเปลี่ยนให้ใหม่ ทุกอย่างในบ้านที่ผุพังเราจะดูแลให้หมด เราจะพาคุณยายเข้ามาตรวจสุขภาพในโรงพยาบาลของคุณหมออย่างละเอียด และหากพบว่ามีสิ่งใดผิดปกติจะได้รับการรักษาฟรี นอกจากนั้นจะให้เงินคุณยายไว้ใช้จ่ายอีกหนึ่งแสนบาท นอกจากนั้นเราจะจัดหาโทรศัพท์มือถือแบบที่วีดีโอคอลเห็นหน้ากันได้ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดเรารับผิดชอบเอง คุณจะได้โทรหาและเห็นหน้าคุณยายทุกครั้งที่ต้องการ ”
“ ทั้งหมดนี้ แลกกับอะไรคะ ” ถามคำถามที่รู้คำตอบอยู่แล้ว
“ คุณต้อง ยอม คุณหมอ ”
ขอบตาของเด็กสาวร้อนผ่าวขึ้นมาอีกครั้ง
ไม่ผิดจากที่คิด เธอต้อง ขายตัว ให้เขานั่นเอง
“ หากคุณอยู่ที่นี่ก็จะสะดวกสบาย ที่พักอาหารเพียบพร้อม ได้เงินก้อนไปไว้สร้างอนาคต และหากทำให้ท่านพอใจ ก็อาจจะได้รางวัลเพิ่มขึ้นอีกหลายอย่าง ”
“ แต่มันต้องแลกกับตัวหนู พรหมจรรย์ของหนู อิสระของหนู หนูเป็นคนนะคะ ไม่ใช่สิ่งของ ” เธอเถียงเคล้าเสียงสะอื้น
“ ในเมื่อชะตาชีวิตชี้นำมาแบบนี้ บางทีเราก็ต้องเล่นตามบทไป อิสระของคุณจะถูกกักขังไม่นานหรอก เพียงไม่เกินหนึ่งเดือนเท่านั้น รอแค่คุณซันเบื่อ ”
เพราะที่ผ่านมาก็ไม่เกินนั้น มากสุดก็แค่หนึ่งเดือน
ดุจตะวันขี้เบื่อ เขาเปลี่ยน ‘ ของ ’ เป็นว่าเล่น
รอแค่คุณซันเบื่อ
คำพูดนั้นแทนที่จะทำให้รู้สึกดีกลับแย่ลงไปอีก เพราะมันทำให้รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นแค่สิ่งของ ของเล่น หรืออะไรสักอย่างที่ไร้ค่า ไร้ราคา รอเวลาให้เขาเบื่อแล้วโยนทิ้งไป
แต่สิ่งที่คุณแม่บ้านพูดก็ถูกไปกว่าครึ่ง ยายของเธอจะพ้นความทุกข์ที่เกิดจากหนี้สิน เงินกู้เหล่านั้นท่านก็กู้มาเพื่อส่งเสียให้เธอได้เล่าเรียน บ้านช่องจะถูกปรับปรุงให้สะดวกสบาย ไหนจะสุขภาพของยายที่จะได้รับการดูแลเป็นอย่างดีอีก
อดทนเพียงไม่นาน เธอจะได้เงินก้อนไว้ไปต่อยอดอนาคตด้วย
