“ ไหวไหมแก้วกานดา เหงื่อแตกไปหมด เธอปวดแบบไหน ”
“ สงสัยจะปวดประจำเดือนค่ะ ”
“ ไปเถอะ จะหมดคาบแล้วล่ะ อาจารย์จะเช็คชื่อให้ ” อาจารย์พิสมัยผู้เข้มงวดเอ่ยอย่างใจดี เพราะนักศึกษาคนนี้เรียนเก่ง ผลการเรียนอยู่ในระดับต้น ๆ อยู่เสมอ โดยไม่รู้เลยว่าเหตุผลที่เธอพรวดพราดลุกขึ้นแล้วจะเดินไปจากห้องก็เพราะอารมณ์เสียวนำพา
“ ขอบพระคุณค่ะอาจารย์ ”
เธอยกมือไหว้แล้วเดินออกไปท่ามกลางความเป็นห่วงของเพื่อน ๆ ที่ส่งข้อความในมือถือตามมา แต่เธอไม่ได้เปิดดูเพราะใจจดจ่ออยู่กับสามีตัวร้ายช่างยั่ว
แสบนัก เดี๋ยวจะขย่มให้หนำใจ !
เธอกดลิฟท์ไปยังชั้นที่เขาจอดรถอยู่ มองหาล็อคที่เขาถ่ายติดให้เห็นในคลิปแล้วเดินตรงดิ่งไป ไม่นานก็เห็นรถของสามี จุดนั้นเป็นจุดค่อนข้างลับตาคนเพราะอยู่ริมสุดติดผนัง
เธอเข้าไปเปิดประตูรถออก พบเรือนร่างกำยำอัดแน่นด้วยมัดกล้ามนั่งอยู่บนเบาะที่กดถอยหลังให้นอนเอน เขาเปลือยเปล่า ถ่างขาอ้าซ่า แท่งรักตั้งโด่แข็งขึงเต็มที่พร้อมให้เธอขย่มทำลาย ใบหน้าหล่อเหลามีรอยยิ้มยั่วนิด ๆ ที่มุมปาก
แก้วกานดาลนลานถอดชั้นในออกและตามด้วยเซ็กส์ทอยที่เขาใส่ไว้ในตัวเธอก่อนจะขึ้นไปบนตัวเขา จับแท่งเนื้อจ่อรูแล้วทิ้งสะโพกลงอย่างแรงก่อนจะขย่มขึ้นลงอย่างเอาเป็นเอาตาย
เสียงครางผสานกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อ รถสั่นโยกเยกตามจังหวะขย่ม เธอจิกศีรษะเขาให้ลุกขึ้นมาก่อนกดลงไปที่ช่วงเนินอก เขาก้มลงทั้งกัดทั้งดูดบริเวณหัวนมเธอผ่านเสื้อนักศึกษาอย่างรุนแรง มันยังไม่สาแก่ใจ เขาอยากได้เนื้อแท้จึงกระชากเสื้อนักศึกษาของเธอออกจนกระดุมขาดกระเด็นตามด้วยบราเซียสีขาว โนมเนื้อสองเต้าผลิพุ่งเป็นอิสระให้ลิ้นสากได้ละเลงแรง ๆ ก่อนจะทั้งกัดทั้งดูดอย่างเมามัน เธอบดสะโพกอัดเข้าหาลำเอ็นใหญ่ถี่ยิบ แล้วทั้งคู่ก็เข้าสู่จุดสุดยอดอย่างดุเดือด
“ อา สุดยอดเลยเมียจ๋า ” เขาครางอย่างพึงใจอยู่ที่ข้างหู เธอตีเขาเบา ๆ
“ พี่ซันขา อย่าทำแบบนี้สิคะ รู้ไหมว่ามันเสี่ยงแค่ไหน ถ้าเพื่อนหรืออาจารย์จับได้ขึ้นมาล่ะก็ อายเขาตายเลย ”
“ พี่รู้ว่าหนูชอบ ไม่งั้นคงไม่ยอมให้พี่ยัดใส่จิ๋มตั้งแต่เมื่อเช้าหรอก ”
“ ยังอีก คนบ้า ! ” เขาหัวเราะร่วนอย่างพอใจ ก่อนจะขยำสะโพกเธอแรง ๆ อย่างหมั่นเขี้ยว
“ ดูสิ กระชากเสื้อหนูขาดหมดแล้ว จะทำยังไงล่ะทีนี้ ”
“ พี่เอามาให้เปลี่ยนไง หนูก็รู้ว่าพี่ชอบทำเสื้อผ้าหนูขาด อยู่ด้านหลัง ” เขาว่าพลางหยิบเสื้อและชั้นในของเธอออกมาให้ หญิงสาวขยับถอดถอนจากท่อนลำใหญ่ เขาจัดการช่วยเช็ดช่วยจัดเสื้อผ้าให้ภรรยาคนสวยจนกระทั่งเรียบร้อย
“ หิวไหม ”
“ หิวสิคะ เที่ยงแล้ว ”
“ ไปกินข้าวข้างนอกกันนะเมียจ๋า ” เขาอ้อนพลางหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ เธอจูบปลายคางเขากลับไป
“ แล้วนี่ไม่มีคนไข้เหรอคะ ทำไมหนีมาแบบนี้ ”
“ ก็มีแหละ แต่พี่คิดถึงเมียจนทนไม่ไหวเลยให้คนอื่นตรวจแทน ”
“ เกเรใหญ่แล้วน้า คุณหมอดุจตะวันเนี่ย ”
“ ก็รักเมีย หลงเมียนี่ครับ พี่ห่างหนูนานไม่ได้ หนูก็รู้ คิดถึงเป็นบ้า ”
“ หื่นต่างหากล่ะ ” เธอพึมพำเบา ๆ แต่เขาก็ยังได้ยินแล้วหัวเราะร่วนที่เธอรู้ทัน
เขาขับรถพาเธอออกไปรับประทานอาหารกลางวันข้างนอกที่ห้างสรรพสินค้าไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยนัก ก่อนจะกลับมาส่งในเวลาอีกสิบนาทีบ่ายโมง
“ เดี๋ยวพี่ขึ้นลิฟต์ไปส่งนะ ” เขาว่าพลางโอบไหล่ของภรรยาคนสวยอย่างหวงแหนแล้วก้มลงจูบบนหน้าผากอย่างแสนรักใคร่
ดุจตะวันเป็นแบบนี้ ขี้หึงเป็นบ้าเป็นหลัง เขากลัวนักศึกษาชายคนอื่นมาก้อร่อก้อติกเธอ ทั้งที่เธอไม่เคยนอกลู่นอกทางไปไหน แต่สำหรับเขาแล้วแค่มีผู้ชายสักคนชายตามามองเขาก็หงุดหงิดเหลือทน ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะเก็บเมียไว้ที่บ้านไม่ให้ผู้ชายคนอื่นได้เห็น จะกลืนกินทุกเช้าค่ำให้หนำใจ
เนื่องจากอยู่ในเวลาที่กำลังขึ้นคาบเรียนใหม่ช่วงบ่ายจึงทำให้นักศึกษาแออัดยัดเยียดกันเพื่อจะขึ้นเรียนเป็นจำนวนมาก คนเข้าในลิฟต์แต่ละครั้งก็มากตามตามไปด้วย
