คลั่งไคล้ใคร่รัก – ตอนที่ 17 ละเลงลิ้น

อารมณ์เสียวที่คุโชนอยู่แล้วเมื่อถูกปลุกเร้าก็ชนะความกลัวใด ๆ เสียงร้องขอความช่วยเหลือหดหาย ไม่ดิ้นหนี กลับกลายเป็นเสียงครางเร่า ๆ ราวใจจะขาด แอ่นโหนกเนื้อขึ้นหาพลางใช้มือหนึ่งกดหัวเขาให้ยิ่งจมลึกลงตรงหว่างขา

“ อูยยย เสียว ซี้ดดด ” เด็กสาวทั้งครางครวญทั้งสูดปากเพราะเสียวใจจะขาด ในศีรษะขาวโพลนไปหมดก่อนกล้ามเนื้อในท้องน้อยจะกระตุกถี่ ๆ รูน้อยผลิตน้ำหวานหลั่งไหลให้คนที่ตั้งหน้าตั้งตากินยิ่งดูดเลียมันอย่างเอร็ดอร่อย

“ อ๊า ” เธอกรีดร้องออกมาเบา ๆ แล้วแอ่นสะโพกค้างกลางอากาศ หัวใจเต้นแรง กล้ามเนื้อเต้นตุบ ดวงตาหลับพริ้มลิ้มรสจุดสุดยอดเป็นครั้งแรกในชีวิต

“ พี่ซันครับ พี่ซัน ! ”

เสียงผู้ชายร้องเรียกอยู่ด้านนอก เรียกสติของทั้งคนที่หลับตาพริ้มและคนที่กำลังกินอย่างมูมมามให้กลับมา

เด็กสาวลืมตาขึ้นมอง อีกฝ่ายทำเสียงหงุดหงิดที่ถูกขัดจังหวะก่อนจะก้มลงจูบที่รูแดงแจ๋นั้นแรง ๆ แล้วลุกขึ้นยืน

ดวงตาของเธอเบิกโพลง เรียกชื่อคนคนนั้นออกมาดัง ๆ อย่างตกใจ

“ คุณหมอดุจตะวัน ! ”

เขายิ้มมุมปาก ยกหลังมือขึ้นเช็ด น้ำ ของเธอที่เปรอะเปื้อนไปทั่วใบหน้าหล่อเหลาโดยเฉพาะที่ริมฝีปากก่อนเอ่ยทิ้งท้าย

“ กินไม่กินแล้วมันเกี่ยวอะไรกับแก ”

“ ถ้าไม่กินผมจะขอ ”

หมับ !

มือใหญ่คว้าลำคอของน้องชายแล้วบีบ อีกฝ่ายทั้งดันทั้งผลัก กว่าพี่ชายจะปล่อยก็เล่นเอาสำลักแทบหน้าเขียว

“ แค่ก ๆ โอ๊ย อะไรของพี่ซันครับเนี่ย ใจคอจะฆ่าจะแกงน้องเลยหรือไง ”

“ อย่าบังอาจแตะแก้วกานดาแม้แต่ปลายนิ้ว ”

“ ผมก็แค่แหย่เล่น เพราะมองออกอยู่แล้วว่าเด็กคนนี้คงไม่ธรรมดาหรอก เล่นเอามาอยู่ในบ้านแถมยังหนีสัมมนากลับมาหาแบบนี้ อยากรู้ว่ามีดีอะไรถึงทำให้ก้อนหินอย่างพี่ซันสะเทือน ”

“ ไม่มีอะไรสะเทือนทั้งนั้น พูดมาก กลับไปได้แล้ว แล้วก็อย่ามายุ่งกับของของฉัน ไม่ต้องมาเวลาที่ฉันไม่อยู่ ”

น้องชายหัวเราะร่วนแล้วยกสองมือขึ้นเหนือศีรษะอย่างยอมแพ้

“ โอเคครับ ไม่หวง ไม่พิเศษ เชื่อก็ได้ ”