แววตาอันแสนชั่วร้ายของหลี่เจี่ยซินทำให้หลิวไห่กลัว
เขาไม่ได้กลัวเธอแต่กลัวตัวเองต่างหาก กลัวว่าเขาเองก็ไม่สามารถระงับจิตใจของตัวเองได้เช่นกัน
เขาเองก็รับปากน้องชายเอาไว้ว่าจะระวังตัวไม่ให้ความลับเปิดเผย และจะไม่ล่วงเกินหลี่เจี่ยซินเป็นอันขาด
แต่ไม่ทันเสียแล้วหลิวไห่ถูกหลี่เจี่ยซินกระชากร่างของเขาและผลักลงบนโซฟา หลิวไห่รู้สึกเจ็บหลังเมื่อแรงกระแทกนั้นไม่ธรรมดา
เขาปกป้องร่างกายตัวเองด้วยสองมือที่โอบเข้าหากันราวกับผู้หญิงที่กำลังจะถูกโจรชั่วทำมิดีมิร้าย ปากก็ขอร้องหลี่เจี่ยซินไม่หยุด
“หลี่เจี่ยซิน อย่านะได้โปรดเถอะ แล้วเธอจะเสียใจ”
หลี่เจี่ยซินเกิดหน้ามืดตามัว เธอจับแขนล่ำของเขากดลงบนโซฟา ใช่ร่างเล็กของตัวเองทับเขาไว้ไม่ให้เขาขยับหนี เสียงหวานนั้นออกจะแหบเครือเล็กน้อย
“ที่รักคนดีของฉัน ยอมฉันสักครั้งเถอะนะฉันไม่รู้เป็นอะไรมันร้อนไปหมดแล้ว”
อาการของหลี่เจี่ยซินในตอนนี้เหมือนเธอจะไม่ใช่ตัวของตัวเองแล้ว หลิวไห่คิดว่าเธอกำลังถูกวางยาเสียสาว แต่ใครจะวางยาเธอล่ะในเมื่อหลี่เจี่ยซินอยู่กับเขาตลอดเวลา
เรื่องราวนึกย้อนไปถึงที่งานเลี้ยง หลี่เจี่ยซินดื่มไวน์หรือว่าไอ้ตำรวจนั่นจะเป็นคนวางยาเธอ
เพียงชั่วลมหายใจหลิวไห่ก็เปลือยส่วนบนและถูกหลี่เจี่ยซินชิมรสชาติ เธอแลบลิ้นเลียปลายถันสีแดงออกคล้ำเล็กน้อยของเขาราวกับกำลังเลียไอติม
“ที่รักทำไมตัวเธออร่อยจังเลย”
หลิวไห่มีปฏิกิริยากับหลี่เจี่ยซินเป็นอย่างมาก ท่อนกายของเขาแข็งชันและในตอนนี้มันก็อยู่ในกำมือของหลี่เจี่ยซินราวกับลูกไก่ตัวหนึ่ง
“หลี่เจี่ยซินเธอถูกวางยา มีสติหน่อยสิ”
ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นเขาคงถีบออกจากตัวจนร่างเล็กนี่กระเด็นไปแล้ว แต่นี่คือหลี่เจี่ยซินผู้หญิงที่มีแรงยังกับยักษ์และใจของเขาก็อ่อนระทวยภายใต้กำมือของเธอ
“ที่รัก ดูสิมันสู้มือฉันเธอไม่ต้องกินยาก็เด้งออกมาแบบนี้ ที่รักดูสิ”
หลิวไห่อยากจะบ้าตายที่เห็นหลี่เจี่ยซินดีใจและตื่นเต้นยิ่งกว่าถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง
“ฉันเห็นแล้ว หลี่เจี่ยซินเธอปล่อยฉันเถอะฉันไม่อยากทำจริง ๆ ฉันกลัวเธอจะเสียใจได้โปรดนะ ฉันขอบอกเธอเป็นครั้งสุดท้ายปล่อยฉันไปเถอะ”
หลี่เจี่ยซินมีหรือจะเชื่อฟัง เธอก้มลงมาปิดปากของเขาด้วยปากของเธอ มอบจูบดูดดื่มหวานชื่นให้เขาอย่างเปิดเผย เธอดูดริมฝีปากของเขาพร้อมกับพูดปลอบโยนราวกับพูดกับเด็กน้อยคนหนึ่ง
“อย่ากลัวเลยที่รัก ฉันหวังดีกับธอนะดูสิงูของเธอมันสู้มือขนาดนี้ มันแข็งขนาดนี้แล้วนะที่รัก เราก็มาทำให้เสร็จเถอะ เผื่อว่าโรคงูหลับของเธอจะหาย ฉันสัญญาว่าจะอ่อนโยนกับเธอที่สุด ยอมฉันเถอะนะอย่าโวยวายเลย”
“หลี่เจี่ยซิน ไม่ อื้อ อ๊า อื้อ ซี๊ด หลี่…เจี่ย..ซิน..
เสียงของหลิวไห่ค่อย ๆ หายไปในที่สุด ในตอนนี้จิตใจของเขากระเจิดกระเจิงไปแล้ว ด้วยสัมผัสอันอ่อนหวาน ร่างกายนุ่มนิ่มเนียนมือของเธอทำให้เหตุผลที่หลิวไห่พยายามสร้างขึ้นเพื่อปกป้องตนเองเลือนหายไปในที่สุด
หลิ่วไห่ผู้ลืมตัว ตอนนี้ได้ฉีกสัญญาที่ให้ไว้กับน้องชายฝาแฝด ว่าจะไม่แตะต้องเธอทิ้งโดยไม่ไยดีทันที
เขาปลดปล่อยตัวเองอย่างเต็มที่ ทั้งสองคนผวาเข้าหากัน อ้าปากจูบแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม
หลี่เจี่ยซินขยับปลายลิ้นกวาดความหอมหวานจากไวน์ที่เขาดื่มไปหลายแก้วในงานเลี้ยง เธอขึ้นคล่อมร่างของเขาพร้อมทั้งถูกหลิวไห่ถลกชุดเดรสตัวสั้นขึ้นมาจนถึงเอว
“อ๊า ที่รักจัดการฉันเลย”
หลี่เจี่ยซินขยับตัวดึงให้หลิวไห่ขึ้นมาอยู่ด้านบน หลิวไห่ตอนนี้รู้สึกฮึกเหิมเมื่อตัวเองเป็นฝ่ายควบคุมเกม เขาดึงเดรสสั้นร้อนแรงของหญิงสาวขึ้นมาจนพ้นเต้าคู่สวย ถอดบราไร้สายของเธอออกเปิดเผยเนื้อหนังอวบอูมของเธอต่อหน้าเขา
“ที่รัก เธอสวยมากเลยรู้หรือเปล่า”
เขาจ้องเต้าคู่งามไม่วางตา หลี่เจี่ยซินท้าทาย
“อยากทำอะไรกับมันดีล่ะ เธอคิดจะดูเฉย ๆ เหรอ มาฉันจะสอนให้ว่าต้องทำยังไงกับผู้หญิง”
หลี่เจี่ยซินไม่มียางอายแม้แต่นิดเดียว เธอคิดว่าเฉินเฟยอวี๋ไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงจึงไร้ประสบการณ์ หญิงสาวจึงคิดจะเป็นครูคนแรกให้ชายหนุ่มที่ไม่ใช่ชายแท้ผู้นี้
“กินมันสิ อ้าปากแล้วกินมัน”
หลิวไห่แข็งจนปวดไปทั้งลำ เขาเลียริมฝีปากเมื่อเกิดอาการน้ำลายสอ ถ้าจะให้เขาสารภาพก็คือ เขาคิดอยากจะกินมันตั้งแต่เห็นเธอใส่ชุดราตรีตัวนี้ในงานแล้ว
หน้าอกของหลี่เจี่ยซินสวยมาก มันสวยได้รูปราวกับว่าเธอไปทำศัลยกรรมเสริมความงามมา แต่เขารู้ดีว่าทั้งหมดนี้คือของจริง
หลี่เจี่ยซินเห็นว่าเฉินเฟยอวี๋รอช้า และยังลังเลเธอจึงจัดการดันศีรษะของเขาลงและเด้งเต้านมให้เขากินทันที
“ที่รักเธอดูดมันสิ ตรงหัวนี่มันทำให้ฉันเสียว”
หลี่เจี่ยซินเองก็สาบานกับตัวเองว่าเธอไม่เคยรู้สึกกับใครแบบนี้มาก่อน ผู้ชายที่ทำให้เธอร้อนแรงได้เพียงนี้ ไม่ว่าจะเป็นด้วยยาหรืออะไรแต่คนระดับหลี่เจี่ยซินถ้าไม่ต้องการต่อให้ถูกวางยาเธอก็สามารถผลักคนนั้นให้กระเด็นได้
ดูเหมือนว่าเธอในตอนนี้จะอาศัยยานี้ทำให้ตัวเองกล้าหาญที่จะทำให้เฉินเฟยอวี๋เป็นของเธอ
หลี่เจี่ยซินตกใจเมื่อคิดได้ว่า
หรือเธอจะตื่นเต้นกับการที่เขาเป็นเกย์จนเพี้ยนไปแล้ว
ดูเหมือนว่าสติที่หลุดลอยของหลี่เจี่ยซินจะถูกกระชากครั้งแล้วครั้งเล่า เมื่อหลิวไห่เริ่มต้นดูดเต้าของเธอในขณะที่มืออีกข้างหนึ่งกุมเต้าอีกข้างเอาไว้เช่นกัน
หลิวไห่ไม่ใช่ลูกกระจ๊อกในเรื่องนี้ เขารู้ดีว่าจะทำยังไงให้ผู้หญิงพอใจ ลิ้นของเขาเองก็เก่งกาจว่องไวตวัดเลียรอบปลายถันของหลี่เจี่ยซินจนเธอครางระงม
“อ๊า ที่รัก สุดยอด ลิ้นของเธอ อ๊า ที่รักเสียว อ๊า เลียแบบนี้เสียวมากเลย”
หลี่เจี่ยซินเองกลับภาคภูมิใจที่เฉินเฟยอวี๋เรียนรู้ว่องไว เธอจับศีรษะของเขากดลงบนเต้าของตัวเองจนใบหน้าของเขาจมลงไปในนั้น มือของหลิวไห่ข้างหนึ่งขยับลงต่ำจวบจนกระทั่งพบเจอความชุ่มชื่นจนเปียกกางเกงในตัวจิ๋ว
เขาครางหอบเมื่อสัมผัสเข้าไปเต็มมือ ในตอนนั้นที่เขาถูกเธอขืนใจ หลิวไห่ทำได้เพียงนอนให้เธอกระทำอย่างบ้าคลั่ง เขาไม่มีเวลาสำรวจร่างกายของเธอแบบนี้ เมื่อได้จับต้องจึงทำให้เขารู้ว่าหลี่เจี่ยซินคนนี้ช่างเป็นคนที่สวรรค์สร้างขึ้นมาได้แสนเพอร์เฟคเป็นอย่างยิ่ง
“อ๊า เธอชุ่มไปหมดแล้ว”
“ที่รักให้ฉันทำดีหรือเปล่า เธอทำเป็นหรือเปล่าตรงรูนั้นน่ะ เธอรู้หรือเปล่าว่าอะไร”
หลี่เจี่ยซินขยับตัวมาจับมือของเขาเอาไว้
หลิวไห่ในตอนนี้ถึงอารมณ์จะเตลิดแค่ไหนแต่เขาก็นึกอยากจะร้องไห้ขึ้นมา เสือหนุ่มจอมกระหายเช่นเขากำลังถูกผู้หญิงคนหนึ่งสอนงานคล้ายกับเขาเป็นหนุ่มน้อยได้ยังไง
เมื่อเห็นว่าเฉินเฟยอวี๋เงียบ หลี่เจี่ยซินจึงคิดว่าเขาคงทำไม่เป็นจริง ๆ
เอาล่ะ หลี่เจี่ยซินคนนี้จะสอนเขาเองว่ารูนี่มีไว้ใช้สำหรับทำอะไร
ปฏิบัติการเปลี่ยนเกย์ให้เป็นชายจึงเริ่มต้นขึ้น
