ในที่สุดดวงตาสวรรค์ก็สืบเรื่องเร่งด่วนของหลิวไห่ที่ถูกคนร้ายเล่นงานจนได้ความ
“ฝีมือคนที่เป็นตำนานของแฮ็กเกอร์ครับ ได้ข่าวว่าเขาวางมือไปหลายปีแล้วไม่คิดว่าจะกลับมาเล่นในสนามอีกหรือไม่ก็เป็นลูกน้องของเขา มือขวาของเขาคนนั้นในนามไร้ชื่อครับ”
หนึ่งในหนุ่มF4ดวงตาสวรรค์ของหลิวไห่เอ่ยขึ้น
“คน ๆ นี้มีฝีมือขนาดนี้เลยเหรอ ขนาดพวกนายเองยังสู้ไม่ได้”
หลิวไห่หัวเราะ เขาไม่คิดว่าเด็ก ๆ ของเขาจะด้อยกว่าแต่ก็อดทึ่งคน ๆ นั้นไม่ได้
“ก็ไม่เชิงหรอกครับ ถือว่าเขาเป็นรุ่นพี่ในวงการเขาคลุกคลีอยู่ในวงนี้มานานกว่าเรา แต่พวกเรายังไม่ได้วัดฝีมือกับเขาเลยสักครั้ง แต่เจ้านายจะตัดสินแบบนั้นไม่ได้นะครับ ผมว่ามันไม่ถูกต้อง”
หลิวไห่ยกมุมปากยิ้ม แล้วพูดว่า
“ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะทำงานให้สกุลกู้ คนเก่งแบบนั้นมีอะไรที่น่าสนใจเหรอ”
หนึ่งหนุ่มF4จึงบอกว่า
“คนหนุนหลังพวกเราจริง ๆ ก็ยักษ์ใหญ่ทั้งนั้นครับ ถ้าจะให้พวกเราเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องคดีต่าง ๆ และเล่นกับคนของรัฐบาลพวกเราก็ค่อนข้างคิดหนักครับ ถ้าหากคนที่หนุนหลังไม่ใหญ่จริง เราก็ไม่คิดจะเข้าไปยุ่งเด็ดขาด แต่ก็ยังมีอีกหลายปัจจัยครับ อย่างพวกเราที่ช่วยนายก็เพราะถูกชะตาก็แค่นั้นครับ”
“ฉันรู้ว่าฉันเก่งน่า พวกนายถึงยอมมาเป็นลูกน้อง”
หลิวไห่ไม่ถ่อมตัว เขาตบไหล่หนึ่งในนั้นเบา ๆ ก่อนที่ทุกคนจะหัวเราะตามเขาโดยไร้สาเหตุ
ในขณะนี้หลี่เจี่ยซินได้แต่นิ่งฟังพวกเขา หลายวันมานี้เธอเรียนรู้เกี่ยวกับระบบของแฮ็คเกอร์หลี่เจี่ยซินเองจากที่ไม่ค่อยเข้าใจในวันแรกในตอนนี้เธอกลับคิดว่าตัวเองนั้นเข้าใจเรื่องพวกนี้ดี ถึงขนาดมองออกถึงข้อมูลที่คนพวกนี้กำลังทำกัน แม้จะคลุกคลีกันขนาดนี้พวกเขาก็ยังไม่ยอมบอกชื่อแซ่ของตนให้เธอรู้
ในห้องนี้หลี่เจี่ยซินไม่ได้รับอนุญาตจากหลิวไห่ให้พูดอะไร หรือกระทั่งห้ามมองหน้าหนุ่ม ๆ F4 หากเธออยากเข้ามาร่วมวงด้วย
หลี่เจี่ยซินคิดว่าไม่ยุติธรรมแต่เธอก็ยอมรับ การได้เข้ามาในนี้เหมือนกับเธอได้ข้ามมาในเกาะสวรรค์ แค่เห็นคนเท่ห์ ๆ รวมตัวกันเหมือนพวกวงบอยแบนด์เธอก็มีความสุขจนเก็บเอาไปฝันหวานแล้ว ถึงต้องแอบมองพวกเขาและฟังเขาอย่างสงบนิ่งก็มีคุณค่าต่อใจซือเจ้อย่างเธอเป็นอย่างยิ่ง
หนึ่งหนุ่ม F4 พูดต่อ
“สกุลกู้กำลังทำอะไรที่น่าสนใจสักอย่าง มันท้าทายพวกเรานี่จึงเป็นเหตุผลที่พวกเราช่วยเจ้านาย ส่วนฝั่งของหัตถ์เทวดาเขาก็คงอยากจะรู้ว่าระหว่างเรากับเขาใครจะเก่งกว่ากันก็เลยกระโดดเข้ามาเล่นเกมส์นี้ครับ”
หนุ่มอีกคนอธิบายต่อ
“เขาดึงเงินจากบัญชีของเจ้าของบ่อนพนันออนไลน์ทั่วโลกแล้วโอนมาเข้าบัญชีของเจ้านาย ยังสร้างหลักฐานปลอมที่น่าเป็นไปได้ว่าเจ้านายเป็นเจ้าของบ่อนที่แท้จริงทำให้ตำรวจหลงเชื่อ”
หลิวไห่และหลี่เจี่ยซินเข้าใจแล้ว กู้เมิ่งกำลังคิดว่าหลิวไห่ยังเป็นคนอ่อนแอที่กู้เมิ่งอยากจะจับยัดเข้าคุกไปปรับทัศนคติเมื่อไหร่ก็ได้ แต่กู้เมิ่งคิดน้อยไปคราวนี้หลิวไห่จะทำให้กู้เมิ่งรู้จักคำว่า ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว อย่างถ่องแท้
หลิวไห่ถามต่อ
“แล้วมีวิธีจัดการหรือเปล่า เอาให้กู้เมิ่งไปต่อไม่ได้”
หนึ่งหนุ่ม F4 พูดว่า
“กำลังคิดครับ จริง ๆ เราก็มีหลายวิธีแต่ยังไม่ตัดสินว่าจะใช้ของใคร”
หลิวไห่พยักหน้า เด็กพวกนี้เก่งเรื่องคอมแต่ไม่เก่งเรื่องดัดหลังคนเขาจึงจำเป็นต้องดูแลด้วยตนเองแล้ว เขาจึงเสนอว่า
“สืบหาว่าใครบ้างที่เป็นคนทำคดีของฉัน ไล่ตั้งแต่ตัวใหญ่ ๆ ลงมาจนถึงตัวเล็กหาบัญชีลับ บัญชีของลูกเมียพวกเขา แล้วแบ่งเงินตามสัดส่วนให้ตำรวจพวกนั้นแล้วเอาหลักฐานนั้นมาให้ฉัน และทำคลิปปลอมขึ้นมา ว่าพวกเขาได้เจรจารับเงินสินบนจากฉันไปด้วย เอาให้เนียนอย่าให้ใครจับได้”
หนุ่ม F4 หัวเราะเสียงดัง
“ไม่เสียแรงที่พวกเรายกให้เป็นเจ้านาย ข้าน้อยขอคารวะจริง ๆ ไม่ต้องห่วงนะครับ เรื่องพวกนี้เราจัดการให้สบายมาก”
เงินที่อยู่ในบัญชีหลิวไห่ ถูกถ่ายโอนมาจากเงินของนักพนันทั่วโลก ถึงจะออกมาจากบัญชีของนักพนันคนละไม่มากแต่เมื่อรวมกันแล้วจึงกลายเป็นเงินก้อนมหาศาล
หลิวไห่คิดว่าหลังจากเขาถูกจับเข้าคุกแล้วเงินที่ถูกอายัดไว้ต้องถูกกู้เมิ่งดึงคืนอย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงคิดกระจายเงินออกไปแล้วให้เด็กเหล่านี้ลบแอคเค้าเงินที่โอนออกให้หมด ไม่ให้กู้เมิ่งตามรอยได้
หลิวไห่หัวเราะเสียงดัง เมื่อคิดภาพกู้เมิ่งตัวสั่นเมื่อรู้ว่าตัวเองได้สูญเงินจำนวนมหาศาลของตัวเองไป พร้อมทั้งยังทำอะไรหลิวไห่ไม่ได้อย่างเช่นที่เคยเป็นมาก่อน
หลังจากคำสั่งของหลิวไห่ไม่นาน หลักฐานเท็จก็ถูกสร้างขึ้นอย่างไร้ที่ติ
เมื่อได้หลักฐานเท็จ สิ่งแรกที่หลิวไห่ทำคือโทรไปเจรจากับผู้บัญชาการตำรวจระดับสูง
“เงินพวกนี้มีคนส่งมาให้ผม หลักฐานทั้งหมดก็เป็นหลักฐานปลอมและตอนนี้เงินก็ถูกส่งเข้าบัญชีของลูกสาวท่านและเข้าบัญชีของภรรยาท่าน จำนวนนับว่าเอาผิดท่านได้เลยล่ะและผมกำลังโอนเข้าบัญชีลับของท่านอีกก้อนหนึ่ง หากเรื่องของผมยังไม่จบก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นระหว่างผมกับท่าน แต่หากเรื่องของผมจบเงินก้อนนั้นจะหายไปและไม่มีในประวัติการโอนเข้าบัญชีท่าน และถูกเปลี่ยนเป็นเงินสดเพื่อเป็นการปลอบใจที่ทำให้ท่านตกใจ ท่านคิดให้ดีว่าจะรับข้อเสนอของผมหรืออยากทำลายเกียรติของตัวเองให้คนทั้งประเทศได้รับรู้”
หลิวไห่หัวเราะเสียงเย็นเพื่อเป็นการป้องกันตัว เขายังให้หนุ่มF4แปลงเสียงของเขาอีกด้วย ผู้บัญชาการตำรวจคนนั้นเดิมทีก็รับสินบนอยู่บ้าง แต่ไม่เคยมีก้อนไหนใหญ่เท่าก้อนนี้มาก่อน แม้คิดจะวางมือเป็นตำรวจที่ดีก่อนเกษียณแต่เรื่องนี้กลับทำให้เขากลัวและโลภขึ้นมาอีกครั้ง หลักฐานที่หลิวไห่มีเขาเช็คอย่างละเอียดแล้วไม่มีช่องโหว่แม้แต่น้อย หากเรื่องนี้หลุดออกไปถึงเขาจะมีเส้นสายมาก ประการแรกต้องถูกสวบสวนยังต้องถูกพักราชการเอาไว้ก่อน ชื่อเสียงเกียรติยศของเขาที่สั่งสมมาย่อมมัวหมอง อีกไม่กี่ปีเขาจะเกษียณแล้วเขาย่อมไม่อยากให้เรื่องนี้เกิดขึ้น
หลังจากตัดสินใจอย่างรอบคอบในที่สุดนายตำรวจคนนั้นก็รับเงื่อนไขของหลิวไห่
“ก็ได้ ฉันตกลงต่อไปเรื่องของนายจะหายไปจากระบบของตำรวจเรา จัดการเอาหลักฐานเท็จของนายให้เรียบร้อยด้วย”
เพราะเป็นคดีข้ามชาติ การสืบสวนยังเป็นเรื่องภายในดังนั้นจึงเป็นเรื่องไม่ยากที่สามารถเคลียร์ได้โดยที่ไม่มีใครคัดค้านนอกจากตำรวจระดับล่างที่ทำคดีด้วยตนเอง ดูเหมือนว่าแม้นายจะไม่สั่งให้สืบต่อ แต่พวกเขายังดื้อด้านกัดหลิวไห่ไม่ปล่อย
เพียงสองวันหลังจากนั้น ตำรวจทุกคนที่เกี่ยวข้องต่างได้รับเงินจัดสรรปันส่วนตามลำดับชั้น พร้อมด้วยคลิปหลักฐานปลอมที่หลิวไห่สั่งให้ดวงตาสวรรค์ทำขึ้น
จู่ ๆ ภรรยาของนายตำรวจคนนั้นที่จับหลิวไห่ก็หิ้วกระเป๋าใบงามราคาแพงเข้าบ้าน ทั้งลูกสาวของเขายังได้รับโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ล่าสุดราคาแพงลิบลิ่วและแพ็คเก็จท่องเที่ยวสุดหรูที่ต่างประเทศ
ในตั๋วนั้นระบุชื่อผู้ที่มีสิทธิ์ท่องเที่ยวฟรีทั้งครอบครัวของพวกเขา
“นี่มันอะไรกัน ปรากฎว่าในข้อความมือถือของภรรยาเป็นเขาที่ส่งข้อความให้จริง จากโทรศัพท์ของเขาเองพร้อมด้วยเงินโอนออกจากบัญชีของเขาหลายหมื่นเหรียญ
ข้อความนั้นบอกว่า
“เธออยากได้อะไรก็ซื้อเลย ฉันได้รับเงินพิเศษจากการปฏิบัติงานให้เธอทำตามใจที่ต้องการเลย”
หลังจากนั้นก็ส่งหลักฐานการโอนเงินหลายหมื่นเหรียญให้ภรรยา
นอกจากภรรยาแล้วลูกสาวของเขาก็ได้รับเงินเช่นกันเพื่อเอาไปซื้อโทรศัพท์ราคาแพงเครื่องนั้น
ตำรวจคนนั้นถึงกับเหงื่อตก เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นจะตำหนิภรรยาและลูกที่ไม่รู้เรื่องก็ยังไม่กล้าเอ่ยปาก จนกระทั่งโทรศัพท์ลึกลับดังขึ้น
“ผมบอกคุณแล้ว ว่าทั้งหมดเป็นเรื่องที่ผมถูกใส่ร้าย ตอนนี้คุณก็ได้รับเงินเหมือนกันนี่ยังมีเมียกับลูกคุณอีก ยุติการสืบเรื่องนี้ซะก่อนที่เรื่องของคุณและการรับเงินสินบนของคุณจะถูกเปิดโปง ในตอนนั้นด้วยหลักฐานที่ผมมีคุณคงต้องไปแก้ตัวในคุกแล้วล่ะ คิดถึงหน้าเมียและลูกเอาไว้”
ตำรวจคนนั้นถึงกับทรุกลงกับพื้น และเพื่อนในทีมของเขาก็ได้รับข้อความในลักษณะเดียวกัน
“นี่อะไรวะ”
ตำรวจแต่ละนายต่างกลัวจนตัวสั่น คนในคลิปที่รับสินบนคือพวกเขาแน่นอน การตัดต่อนั้นก็แนบเนียนจนไม่มีข้อบกพร่องและแม้จะใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์แยกก็ยังแยกไม่ออกว่าเป็นคลิปตัดต่อ อีกทั้งยังมีเสียงของพวกเขาอีกที่เป็นหลักฐานว่ารับสินบนบ่อนพนัน
แน่นอนว่าเมื่อเดือดร้อนกันถ้วนหน้าตั้งแต่ผู้บังคับบัญชาระดับสูงจนถึงระดับล่าง เรื่องนี้จึงถูกเคลียร์อย่างเรียบร้อยและว่องไวอย่างที่หลิวไห่คาดการณ์เอาไว้
ตำรวจคนนั้นที่จับหลิวไห่ได้เข้ามาหาเขาที่ห้องทำงาน ท่าทางนอบน้อมจนหลิวไห่คิดว่าเป็นคนละคนกันกับคนเดิมเสียอีก
หลิวไห่ทำหน้าราบเรียบแล้วพูดกับเขา
“ผมบอกคุณแล้ว คุณไม่เชื่อ ผมไม่ตั้งใจทำร้ายคุณและครอบครัวแต่เรื่องบางเรื่องคุณก็ต้องเรียนรู้ว่าไม่สามารถใส่ร้ายคนอื่นเพียงเพราะหลักฐานในมือคุณได้ เข้าใจหรือเปล่า”
เขาพยักหน้า และในตอนนี้จากท่าทางของหลิวไห่เขาย่อมเชื่อแล้วว่าผู้ชายคนนั้นก็ถูกมือมืดใส่ร้ายเช่นกัน หากเขาไม่มีความสามารถพอก็คงไปนอนรับผิดในคุกไปแล้ว
เขาคอตกเดินออกมาจากบริษัทของหลิวไห่ ตอนนี้เขายังถูกพักราชการเพราะปฏิบัติหน้าที่บกพร่องจับกุมตัวผิดคน ถึงจะเศร้าใจที่ต้องถูกพักราชการเป็นเวลาหนึ่งเดือนโดยไม่ได้รับเงินเดือน แต่เขากลับได้เงินสดจากหลิวไห่จำนวนหนึ่ง ทั้งภรรยาและลูกก็ได้ของที่ตัวเองอยากได้โดยที่เขารู้ตัวเองดีว่าคงไม่มีปัญญาซื้อให้สองคนแม่ลูกเป็นแน่ เขาเป็นตำรวจที่ดีคนหนึ่งไม่เคยรับสินบนจะเอาเงินส่วนไหนให้ลูกเมียใช้สุรุ่ยสุร่ายกันล่ะ
“พ่อคะ พ่อลาพักร้อนหนึ่งเดือนเพื่อพาเราไปเที่ยวจริงเหรอคะ”
ลูกสาวของเขาถามอย่างตื่นเต้น
เขายิ้มเลื่อนลอยไม่กล้ามองหน้าลูกสาวอย่างเต็มตานัก
“ใช่จ้ะ”
“พ่อรู้หรือเปล่าว่าพ่อดีที่สุดเลย ที่ผ่านมาพ่อเอาแต่ทำงานจนหนูคิดว่าพ่อลืมเราสองคนแม่ลูกแล้ว พ่อมักจะอยู่นอกบ้านเพื่อทำงานตลอดจนไม่มีเวลาให้หนูเลย”
ตำรวจคนนั้นถึงกับน้ำตาซึม คิดถึงคำพูดของเฉินเฟยอวี๋ที่บอกกับเขาว่า
“ครอบครัวคือสิ่งสำคัญที่ผมให้เงินและตั๋วเครื่องบินไม่ใช่เพราะจะติดสินบน แต่เพราะผมไม่มีโอกาสทำแบบนั้นกับพ่อที่จากไปแล้วของผม ไปเที่ยวกับครอบครัวแทนผมด้วยนะคุณตำรวจ”
ในตอนนั้นเขาเดือดดาลมาก แต่ในตอนนี้เขากลับรู้สึกว่ามันมีค่ามากจริง ๆ เฉินเฟยอวี๋คนที่จริงคิดลึกซึ้งกว่าเขามาก
เขาคิดว่าตัวเองคงต้องตัดสินใจเกี่ยวกับเฉินเฟยอวี๋ใหม่เสียแล้ว
ข่าวเรื่องของหลิวไห่ไม่ถูกจับกุม แถมตำรวจพวกนั้นยังมาขอโทษเขาพร้อมกับช่อดอกไม้ทั้งยังนำทุกอย่างที่นำออกไปจากบริษัทมาคืนเขาอย่างสุภาพทำให้กู้เมิ่งถึงกับมือสั่นตามที่หลิวไห่ทำนาย
“มันทำได้ยังไงกัน หัตถ์ทิพย์บ้าบอนั่นมันเก่งจริงหรือเปล่า แค่เรื่องนี้ยังทำไม่ได้แล้วงานใหญ่มันจะไม่ทำพังเหรอ”
กู้เมิ่งหัวเสียเป็นอย่างมาก เขาถึงกับปาแก้วเหล้าในมือไปกระแทกกับผนังห้อง
โจอินตงลูกน้องของเขาที่ยืนอยู่ตรงนั้น เกือบไปแล้วที่หลบแก้วเหล้าไม่ทัน เขาบอกกับกู้เมิ่งว่า
“นายครับ เรื่องนี้ไม่ใช่หัตถ์เทวดาที่ดูแลด้วยตนเองแต่เป็นหนึ่งในทีมของเขา งานสำคัญที่นายให้หัตถ์เทวดาทำคือเรื่องตามหาเด็กผู้หญิงไม่ใช่เหรอครับ”
“ก็ใช่ แต่มันก็ไม่ควรให้มือสมัครเล่นมาทำเรื่องนี้”
โจอินตงส่ายหน้า
“คนนี้เป็นมือดีที่สุดรองจากหัตถ์เทวดาเลยนะครับ ถ้าหัตถ์เทวดาไม่อยู่เขาก็นับว่าเป็นมือหนึ่งของเรา”
กู้เมิ่งยิ่งฟังยิ่งอารมณ์เสีย ในตอนนี้เขารู้สึกว่าตัวเองกระจอกกว่าไอ้หลิวไห่คนขี้คุกคนนั่นอีก
“ถุ้ย มือหนึ่งของมึงทำยังกับเป็นเด็กอมมือไล่มันออกไป มันหมดประโยชน์แล้ว คนที่ทำให้กูขายหน้าคนนั้นไล่มันออกไปซะ”
“ไม่ได้นะครับนาย เขาเป็นคนสนิทของหัตถ์เทวดาหากทำให้ไม่พอใจเขาอาจไม่ช่วยเราได้ ยิ่งถ้านายใหญ่รู้เรื่องว่าเราไล่คนออกโดยไม่ไตร่ตรองนายใหญ่จะตำหนินายได้นะครับ”
โจอินตงรีบห้าม เขาเองก็ไม่คิดว่าคนของหลิวไห่จะเก่งกาจขนาดนี้ คนของเขาคนนี้เป็นนักแฮ็กเกอร์ฝีมือดี ที่ผ่านมาไม่เคยมีใครที่จะสู้กับเขาได้ ไม่คิดว่าเมื่อปะทะกันตรง ๆ กับคนของหลิวไห่จะพ่ายแพ้ยับเยินแบบนี้ ทุกสิ่งที่เป็นประโยชน์คนพวกนั้นกลับลบทิ้งทั้งหมด ข้อมูลพวกนั้นหายวับไปกับตาคนที่อยู่กับหลิวไห่ก็ล้วนแต่ไม่ธรรมดา
“โถ่โว้ย ตกลงนี่ใครเป็นเจ้านายใครเป็นลูกน้องกันแน่วะ ทำอะไรไม่ได้สักอย่างไอ้หลิวไห่นั่นยังไม่มีปัญญาจัดการมันเลย เงินมหาศาลที่ควรเป็นของฉันนั่นจู่ ๆ มันก็หายไปกับตา ไอ้หลิวไห่มันทำยังไงกันแน่ คนที่เป็นลูกน้องของมันพวกนั้น ดวงตาสวรรค์อะไรนั่น โจอินตงแกไปหาทางดึงตัวมา จะต้องใช้เงินเท่าไหร่ฉันไม่สนเอาพวกมันมาเป็นลูกน้องของฉันให้ได้”
โจอินตงรู้ดีว่านักแฮ็กเกอร์พวกนี้ไม่สนใจเรื่องเงินทอง พวกเขามีวิธีหาได้อย่างง่ายดาย เพียงแต่ว่าคนที่เป็นลูกพี่ของเขาได้ต้องฉลาดและเก่งจริงเท่านั้น เหมือนที่หัตถ์เทวดายอมรับใช้นายใหญ่ และเขาแน่ใจว่าคนที่เกือบจะจมดินอย่างหลิวไห่กลับฟื้นขึ้นมาได้อย่างยิ่งใหญ่นั้นย่อมต้องมีของดีจึงทำให้ดวงตาสวรรค์พวกนั้นยอมทำงานให้
แต่กู้เมิ่งนายของเขาคนนี้ นอกจากมีพ่อที่ยิ่งใหญ่คอยเป็นแบคให้แล้วเขาออกจะสมองทึบและโง่ไปด้วยซ้ำ ไม่มีทางที่จะดึงคนเก่งมาทำงานให้ได้แน่นอน
แต่สิ่งพวกนี้ก็ไม่ใช่สิ่งที่สมควรที่เขาจะพูดออกไป
“นายครับ อย่าโกรธเลยครับเราต้องใจเย็น ๆ นะครับ เรื่องหลิวไห่นั่นยังไม่สำคัญเท่างานใหญ่ที่นายใหญ่สั่งมานะครับ หลิวไห่ให้ผมส่งลูกน้องไปจัดการมันเลยดีหรือเปล่า ยิงสมองมันให้กระจายไปเลย นายจะได้ไม่ต้องเสียเวลาเล่นกับมันครับ”
“ถุ้ย คราวที่แล้วฉันส่งคนให้ไปฉุดผู้หญิงของมันมา พวกนั้นก็ตัวสั่นกลับมาบอกถูกคนของหลิวไห่รุมซ้อม ตอนนี้ยังมีหน้ามาพูดแบบนี้อีก”
ในคราวนั้นเพราะกลัวว่าเจ้านายจะหาว่าพวกเขากระจอกที่แพ้ผู้หญิงคนเดียว ลูกน้องของโจอินตงจึงตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จว่าหลิวไห่จ้างบอดี้การ์ดมืออาชีพหลายสิบคน พวกเขาจึงถูกรุมซ้อม และจนตอนนี้ทุกคนยังอยู่ที่โรงพยาบาล เมื่อเป็นแบบนี้โจอินตงจึงไม่กล้าประมาทหลิวไห่อีก
“ตั้งแต่มันออกจากคุกและยังไปเป็นคนสนิทของเถ้าแก่เฉิง มันก็ระวังตัวมากขึ้นครับ แต่คราวนี้ผมจะไม่ให้มันไหวตัวทั้งตัวของหลิวไห่และผู้หญิงคนนั้นผมจะลงมือด้วยตัวเองครับนาย นายไม่ต้องห่วง”
โจอินตงกำลังจะก้าวออกไป กู้เมิ่งจึงบอกว่า
“เดี๋ยวก่อน ผู้หญิงน่ะจับมาดี ๆ อย่าให้มีรอยช้ำ ฉันอยากลองผู้หญิงของหลิวไห่สักหน่อยว่าจะวิเศษแค่ไหน ความจริงก็สวยถูกใจฉันอยู่บ้างเข้าใจหรือเปล่า”
โจอินตงก้มหัวเล็กน้อย
“เข้าใจครับนาย ผมจะพาเธอมาโดยไม่ให้มีรอยขีดข่วนเลยครับ”
ความจริงที่กู้เมิ่งอยากได้หลี่เจี่ยซินเป็นเพราะตั้งแต่วันนั้นที่เธอแอบใส่เกลือในน้ำกับใส่ในกาแฟของเขา ทำให้กู้เมิ่งเกิดนึกชอบในความเจ้าเล่ห์ไม่กลัวคนของหลี่เจี่ยซินไม่น้อย
“ผู้หญิงดุแบบนี้สมควรอยู่ข้างกายฉันมากกว่าแก ไอ้หลิวไห่ไอ้กระจอก”
