วันจันทร์ถัดมาเฉินม่อตื่นขึ้นมาในตอนเช้าเพื่อทำความสะอาดร่างกาย ใส่เสื้อผ้าสะพายกระเป๋า หยิบแซนวิชและออกไปข้างนอก วันนี้เขายังมีเรียนอยู่
ตอนนี้เขาเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 2 ในภาควิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์ที่มหาวิทยาลัยลอนดอน ยังไงก็ต้องเข้าเรียน ไม่เช่นนั้นคุณนายลีน่า เดวอนเชอร์ แม่บังเกิดเกล้าจะฆ่าเขา เขาจำได้ว่าแม่ของเขาต้องทำงานถึงสองจ๊อบเพื่อเลี้ยงดูเขาในช่วงมัธยมต้นยันมหาลัยไม่มีแม้แต่เวลาไปหาแฟน
แม้ว่าตัวของเฉินม่อจะไม่ได้เป็นลูกชายของลีน่ามาก่อน แต่เขาก็สืบทอดความทรงจำและอารมณ์ของวิลเลี่ยม เดวอนเชอร์ มาทั้งหมด ทั้งสองคนได้หลอมรวมเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์ ความรู้สึกของเขาที่มีต่อแม่คนปัจจุบันไม่ได้เปลี่ยนไปเลย อีกทั้งเขายังชื่นชมและขอบคุณลีน่าจากใจจริง
ตอนนี้เขาคือวิลเลี่ยม เดวอนเชอร์และเฉินม่อ อีกทั้งเขาไม่อยากเห็นลีน่าเศร้า นอกจากนี้เขาก็อยู่ได้ในมหาลัยเพื่อเสริมความรู้ล้วนๆ ตอนนี้มีเขามีวิทยาการและเทคโนโลยีมากมายในใจที่เขายังไม่เข้าใจ เขายังสามารถปรึกษาคณาจารย์หรือไปที่ห้องสมุดเพื่อค้นหาวัสดุอุปกรณ์ต่างๆ ที่มหาลัยได้ ไม่อย่างนั้นเขาคงคิดไม่ตกว่าจะทำไงต่อ…
นี่เป็นปี 2000 แม้ว่าเขาจะรู้ว่า บริษัท หรือเทคโนโลยีใดที่สามารถทำเงินได้ในชีวิตก่อนหน้านี้ เขาก็ไม่มีทั้งเงินทุนหรือเทคโนโลยีพอที่จะทำมัน แถมเขาก็ยังเป็นคนยากจน เกิดจู่ๆ เขาก็มีเทคโนโลยีที่ยอดเยี่ยม ไม่ต้องสืบเลย ฝ่ายตรงข้ามจะหาวิธีคุกคามบดขยี้และเอาเทคโนโลยีมาไว้ในมือของพวกนั้นอย่างแน่นอน ยังไม่รู้อีกว่ารัฐบาลจะจับเขาไปชำแหละเพื่อศึกษาสมองเขาหรือเปล่าด้วย
สำหรับเวทมนตร์เขาไม่กล้าใช้มันต่อหน้าคนอื่นแน่ ความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขาไม่สามารถป้องกันตัวเองได้จริงๆ พลังของปืนยังคุกคามเขาได้สบาย นอกจากนี้เขายังอยากเป็นคนรวยที่มีเกียรติเอ็นจอยกับชีวิต เป็นไปไม่ได้ที่จะใช้ชีวิตอยู่กับรัฐบาลกลายเป็นพวกต่อต้านสังคม จะเป็นการดีกว่าที่จะเก็บโปรไฟล์แย่ที่มีโอกาสพัฒนาไปในทางที่เลวร้าย
เขาไม่ได้เรียนรู้เวทมนตร์เพื่อที่จะครองโลกทั้งใบ เขาไม่สามารถปกครองได้ เขายังต้องคิดถึงวิธีที่จะปรับปรุงคุณภาพชีวิตของตัวเองกับลีน่าแม่ของเขาด้วย
มกราคมเป็นภาคการศึกษาที่ 2 ของมหาวิทยาลัยลอนดอนในแต่ละปี เฉินม่อรีบวิ่งไปที่ห้องเรียนภาควิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์พร้อมกระเป๋าสะพาย ใช้เวลาไม่นานนักก็เห็นศาสตราจารย์รอย สตีเฟน ที่ห้อง ในมือถือถ้วยกาแฟ แขนของเขาก็มีหนังสือสองสามเล่มเดินเข้ามา
ในปี 2000 ไม่มีการประมวลผลแบบคลาวด์ ในวิทยาการคอมพิวเตอร์ไม่มีข้อมูลขนาดใหญ่ ปัญญาประดิษฐ์ยังอยู่ในช่วงวัยแบเบาะเท่านั้น ศาสตราจารย์รอย สตีเฟนส์ บรรยายไป กับเฉินม่อที่เกิดใหม่มาจากปี 2019 แล้ว ทั้งหมดทั้งมวลนั้นมันยังเป็นแค่เรื่องพื้นๆ ถึงเฉินม่อในตอนนี้อยู่เพียงปีสอง แต่วิลเลี่ยมก็ยอมรับความทรงจำชาติก่อนของเขามาอย่างสมบูรณ์ สมองของเขาฉลาดกว่าเมื่อก่อนเสียอีก
หลังจากเรียนคลาสนั้นจบ เฉินม่อก็ไม่มีปัญหาในการฟังเลย ด้วยความรู้ในระบบจักรวาล Marvel พอศาสตราจารย์บรรยายจบ เฉินม่อ ยังรู้สึกว่ายังไม่สุด
เฉินม่อยังคิดไม่ออกว่าจะเปลี่ยนคุณภาพชีวิตในปัจจุบันได้อย่างไร มันไม่ควรยากเกินไปหรือก้าวหน้าเกินไป หากเป็นเกมจะดีที่สุด เพื่อที่จะได้ไม่ส่งผลกระทบร้ายแรงต่อตัวตนเขา คงไม่มีใครจะอุ้มเขาไปเพราะแค่เกมๆ หนึ่ง
หลังจากเรียนมาทั้งวัน เฉินม่อก็นั่งอยู่บนม้านั่งริมหญ้าในโรงเรียน ตอนบ่ายจ้องมองไปที่พื้นหญ้าข้างหน้า เขาด้วยความเหม่อลอยพลางคิดไปว่าเขาอยากจะทำอะไรเพื่อหาเงิน
ขณะที่กำลังคิดเฉินม่อได้ยินเสียงผู้หญิงสองคนเดินผ่านมาข้างหลังเขา
คนหนึ่งบอกว่าหนังซอมบี้ที่ฉันดูเมื่อวานนี้มันน่ากลัวมากจนเธอกลัวที่จะกลับไปที่หอพักไปนอนคนเดียว อีกคนก็บอกว่าเธอหลอนไปทั้งคืนจนไม่มีแรงไปเรียนแล้ว
เฉินม่อหันหน้าไปมองสาวงามผู้ร้อนแรง ทั้งสองคนทำเอาตาของเขาเป็นประกาย นี่คือเดือนมกราคมพวกเธอยังจะกล้าใส่กระโปรงสั้น ผู้หญิงในอังกฤษนี่มีความกล้าหาญแถมไม่กลัวความหนาวเย็น แต่พวกเธอก็ดูดีจริงๆ ก็ไม่น่าแปลกใจที่พวกเธอสวมกระโปรงสั้น
เมื่อสาวงามเดินจากไป เฉินม่อก็หันศีรษะกลับมา พลางมองไปที่หญ้าแห้ง ทันใดนั้นก็บังเกิดบางสิ่งผุดเข้ามาในใจ แม่มเอ๊ย ฉันอะไรอยู่เนี่ย? ลองคิดดูอีกทีดิ๊ มองไปที่หญ้าเบื้องหน้า ต้นไม้ใหญ่จากระยะไกล ซอมบี้เพิ่งได้ยินกับหู
จู่ๆ เฉินม่อเหมือนมีแสงวาบเจาะกระโหลกเข้ามา ช่าย Plant Vs Zombie ฉันทำมันได้
แม้ว่าเกม Plants vs. Zombies จะเกิดขึ้นจากบนสมาร์ทโฟน แต่เกมบนสมาร์ทโฟนในปี 2008 ก็ไม่น่ามีปัญหาเลยหากวางไว้บนเครื่องคอมฯส่วนตัวในปี 2000 อย่างมากหากพิกเซลต่ำ แต่ CS Counter-Strike ทำไมทำได้ล่ะ ถึงจะเล่นผ่าน LAN ก็เหอะ ถ้าแค่เล่นเกมเล็กๆ ก็น่าไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน
ช่วงปลายยุค 90 เป็นช่วงเวลาที่เกมแบบสแตนด์อโลนมาแรงที่สุด ชาวยุโรปและอเมริกานิยมเล่นเกมแบบสแตนด์อโลน ซึ่งแตกต่างจากเกมในประเทศจีนที่ต้องเป็นเกมออนไลน์ถึงจะได้รับความนิยมมากที่สุด
เกมแบบสแตนด์อโลนมีตลาดที่ใหญ่มากในยุโรปและสหรัฐอเมริกา Plants vs. Zombies ได้พิสูจน์ความนิยมของเกมนี้หลังจากผ่านไปนานถึง 8 ปี
เฉินม่อ สามารถพัฒนาเกม Plants vs. Zombies เวอร์ชันสแตนด์อโลนได้ด้วยตัวเอง แม้ว่ามันจะยากสักหน่อยในการพัฒนาเกมนี้ด้วยเทคโนโลยีระดับปัจจุบัน แต่เขาเป็นใครกันเล่า เขาเป็นคนที่มีระบบนิ้วทองนะเฟ้ย หากมีปัญหาใดๆ เขาสามารถเรียนรู้ได้โดยตรงจากระบบ แล้วยังสามารถถามอาจารย์หรือไปที่ห้องสมุดเพื่อค้นหาข้อมูลได้
เฉินม่อแหกปากอย่างมีความสุข คนรอบข้างถึงกับหลบหน้าหลบตาเฉินม่อที่ดูเหมือนคนบ้า
เฉินม่อไม่สนใจเลย คว้ากระเป๋าบนเก้าอี้แล้ววิ่งไปที่หอพักของตัวเองทันที
หลังจากเข้ามาในหอพักเฉินม่อก็เปิดคอมพิวเตอร์ดังแกร็กและเขียนแผนในคอมพิวเตอร์ เฉินม่อตรวจสอบแผนที่เขาเพิ่งเขียนเสร็จ แล้วเขียนโปรแกรมหลังจากนั้น ลื่นไหลไร้การสะดุดเพราะเขาใช้ความรู้จากระบบเป็นครั้งคราว
หลังจากยุ่งมาได้กว่าสิบวัน ในแต่ละวันเฉินม่อก็ยังคงไปๆ กลับๆ ห้องสมุด ห้องเรียนและหอพักมองหาอาจารย์บ่อยกว่าในช่วงปีแรกๆ ความรู้ของเขามีพอกพูนขึ้นเรื่อยๆ ในแต่ละวัน การเขียนเกมจบเพียงลำพัง ทำให้เฉินม่อเข้าใจความรู้แนวนี้มากขึ้นเรื่อย ๆ
ในที่สุดเกมก็ค่อยๆ ถือกำเนิดขึ้นจากมือของเฉินม่อ
เฉินม่อมองดูไฟล์ในคอมพิวเตอร์อย่างภาคภูมิใจและมีความสุขมาก แต่ปัญหาเฉินม่อก็คือเขาควรโปรโมต Plants vs. Zombies ยังไงดี? เขาไม่มีเงินและไม่มีช่องทางเลย พอคิดเรื่องนี้นานเข้าเฉินม่อรู้สึกว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาตอนนี้คือการจดทะเบียนลิขสิทธิ์ก่อน
ก่อนอื่นไปจดลิขสิทธิ์เพื่อลงทะเบียนเรื่องราวของพืชกับซอมบี้และลิขสิทธิ์เกม จากนั้นคุณสามารถมั่นใจได้ เมื่อคุณโปรโมตคุณก็ไม่ต้องกลัวที่จะถูกแฮ็กเมื่อคุณโปรโมตแล้ว อย่าเพิ่งไปคิดเรื่องเงินทุนที่ดีเกินไปนายทุน จะไม่ใช้เหตุผลกับคุณหรอก
เฉินม่อเจอตู้โทรศัพท์ที่มีสมุดหน้าเหลืองของมหาลัย สืบค้นจนเจอเบอร์สำนักงานลิขสิทธิ์แล้วก็กดโทรไป
“ฮัลโหลๆ ครับ สำนักงานลิขสิทธิ์หรือเปล่าครับ?” เฉินม่อถามหลังจากที่มีการรับสาย
“ใช่ค่ะ ที่นี่คือสำนักงานลิขสิทธิ์ ขอทราบชื่อด้วยค่ะ มีอะไรให้รับใช้คะ” มีเสียงผู้หญิงในโทรศัพท์
“ผมชื่อวิลเลี่ยม เดวอนเชอร์ครับ ฉันมีเกมที่ต้องการจดลิขสิทธิ์ ขอจดทะเบียนลิขสิทธิ์เกมและลิขสิทธิ์เนื้อเรื่องได้ไหมครับ?” เฉินม่อพูด
“ได้ค่ะ คุณเรียกฉันว่าเคธี่ได้เลยนะคะ เกมที่คุณสร้างขึ้นเองเป็นต้นฉบับหรือดัดแปลงคะ?” เคธี่กล่าวพลางถามต่อ
“มันเป็นต้นฉบับของผมเองครับ” เฉินม่อตอบ
“ถ้าเป็นต้นฉบับของคุณก็ไม่เป็นไรค่ะ คุณสามารถลงทะเบียนลิขสิทธิ์ของเรื่องราวกับเราก่อนได้ จากนั้นจึงลงทะเบียนลิขสิทธิ์ของเกม ทางที่ดีที่สุดคือจัดระเบียบต้นฉบับของเรื่องราวของคุณ การออกแบบเกมและนำมารวมกันค่ะ สิ่งนี้จะช่วยตรวจสอบลิขสิทธิ์ของคุณได้ง่ายขึ้นค่ะ”
“ขอบคุณครับ ผมเข้าใจแล้วครับ คุณเคธี่ครับสำนักงานลิขสิทธิ์อยู่ที่ไหนครับ”
“ลอนดอน ถนนแคทเธอรีน 11 เปิดรับทุกวันจันทร์ถึงวันศุกร์ คุณสามารถศึกษาเกี่ยวกับเรื่องสำคัญได้จากในเว็บไซต์ทางการของเราค่ะ คุณยังสามารถนัดหมายผ่านทางโทรศัพท์ตอนนี้ได้เลยนะ คุณจะได้นัดวันมะรืนเพื่อจดทะเบียนลิขสิทธิ์โดยเร็วที่สุดค่ะ” เคธี่เตือน
“โอเคขอบคุณครับคุณเคธี่ ผมขอนัดตอนนี้เลยครับ” เฉินม่อยินดีที่ได้ยินว่าเคธี่บอกว่าสามารถนัดหมายได้
“ได้ค่ะ ชื่อเต็มของคุณชื่ออะไรนะคะ” เคธี่ถามต่อไป
“ชื่อเต็มของผมคือวิลเลี่ยม เดวอนเชอร์ครับ”
“โอเคค่ะ ดิฉันตั้งข้อสังเกตแล้ว คุณสามารถจดลิขสิทธิ์ได้ตั้งแต่ 8 โมงเช้าของวันมะรืนนี้นะคะ เราจะได้รับเคสของคุณเลย หลังจากที่คุณแจ้งชื่อของคุณเสร็จ”
“ขอบคุณครับ คุณเคธี่ ผมขอให้คุณมีความสุขในตอนบ่ายนะ”
“ขอบคุณค่ะ สวัสดีตอนบ่ายนะคะ กู๊ดบายค่ะ”
“กู๊ดบายครับ” เฉินม่อวางสายโทรศัพท์แล้วกลับไปที่หอพัก เฉินม่อ เปิดคอมพิวเตอร์และดูขั้นตอนการส่งลิขสิทธ์ ข้อควรระวังบนเว็บไซต์อย่างเป็นทางการอยู่
ในวันที่สาม เฉินม่อ ได้จัดเรียงเอกสารทั้งหมด ตามด้วยข้อกำหนดการลงทะเบียนที่ปริ๊นไว้บนอินเทอร์เน็ตเมื่อวานนี้ ขึ้นรถบัสไปยังหมายเลข 11 Catherine Avenue เพราะไม่มีเรียนในบ่ายวันนี้
========================
