เธอยกนิ้วและพูดด้วยน้ำเสียงแหบเล็กน้อย
” คุณเควิน รบกวนคุณช่วยฉันซื้อเกี๊ยวน้ำสามชุดได้
ไหม?
ร้านอยู่ในซอยนี้แหล่ะ ใกล้ๆเอง ไม่เสียเวลานานเท่า
ไหร่หรอก
ยังคิดถึงเรื่องกินอีกหรือ? ”
* ไม่ใช่ ยายสมศรีอยากกินต่างหาก ” พิงกี้รู้สึกกลุ้ม
“ ดึกป่านนี้ฉันไม่ได้ไปเยี่ยมยาย ไม่รู้ยายจะเป็นห่วง
หรือเปล่า?
เมื่อกี้คุณเห็นกระเป๋าฉันไหม?
ฉันอยากโทรศัพท์หายายบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงฉัน ”
“ ตอนนี้เธอเป็นแบบนี้แล้วยัง บอกว่าไม่เป็นไรอีก
หรือ?”
เควินหน้าบึ้ง
“ห้ามกังวล เรื่องคนอื่นอีก ฉันพาเธอไปโรงพยาบาล
ก่อน อย่าคือ ”
“…..” พิงกี้ดึงชายเสื้อเขา สีหน้าสงสารมองไปที่เขา
ฉันให้คนไปซื้อให้ พิงกี้เม้มปากไว้แล้วดึงเสื้ออีก
« ยังมีเรื่องอะไรอีก? “เควินก้มหน้าอย่างหงุดหงิด
สบตากับดวงตากลมโตของเธอ เห็นใบหน้าที่บวมแดง
และสกปรกของเธอ
สุดท้ายก็เย็นชากับเธอไม่ลง น้ำเสียงอ่อนโยนลงมา อย่างควบคุมไม่ได้
ตอนที่ไปส่งเกี๊ยวน้ำ ฉันให้คนไปแจ้งยายสมศรี
พิงกี้ได้คืบจะเอาศอก “ งั้นคุณอย่าลืมหาข้ออ้างที่ฟัง ดูดีหน่อยนะ
และหาคนที่ไม่คุ้นหน้าไปนะ ดีที่สุดอย่ายายสมศรีรู้ว่า เป็นคนของคุณ”
« เพราะอะไร? ”
เรื่องง่ายๆแค่นี้คุณคิดไม่ออกหรือ? “พิงกี้พูด
ไม่ว่ายังไงลิสาก็เป็นลูกของตระกูบุญถาวร ยาย
สมศรีแคร์เธอมาก
ถ้าไม่ระวัง ฉันกลัวท่านจะดูออกว่าฉันแอบมีลับลมค่า
ในกับคุณ
ถึงเวลานั้นฉันจะสู้หน้าท่านได้ยังไง?
ยายสมศรเอารูปของลิสาซ่อนไว้ใต้หมอน แล้วจะไม่ แคร์ลิสาได้ยังไง?
คิดๆแล้วลิสาไม่ได้มาเยี่ยมยายแค่ครั้งเดียว
อย่างน้อยก็สองครั้งขึ้นไป….ไม่งั้นลิสาเจอท่านแค่
ครั้งเดียว
ก็จะเข้าใจท่านดีขนาดนั้นได้ยังไง แถมยังเตรียมรูป
ถ่ายไว้ก่อนล่วงหน้าด้วย?
พอได้ใกล้ชิดกันบ่อย ท่านคิดถึงลิสาก็เป็นเรื่องปกติ
เรื่องบางอย่าง
เธอไม่อยากให้ท่านเสียใจ
เควินพูดอย่างบางเบา “ ฉันกับลิสาเลิกกันแล้ว ”
ฉันรู้ แต่ว่า….. ” พิงกี้มีปฏิกิริยาขึ้นมา “ อะไรนะ พวกคุณเลิกกัน? ”
“ ใช่ ”
“ เพราะอะไร ทําไมพวกคุณต้องเลิกกัน?คุณ…. ก เธอมากไม่ใช่หรือ?
“ แล้วเธอว่าเพราะอะไรหล่ะ? ” เควินกัดฟันถาม
ดวงตา คมเข้มจ้องเธอไว้ โมโหกับการ ใจร้ายไ ระก๋าของเธอ
วันนั้นเธอเสียการควบคุมต่อหน้าเขา ตะคอกใส่เขา ด้วยดวงตาแดงก่ำ
แล้วแอบร้องไห้อยู่ในห้องนานขนาดนั้น เขาจะทำยัง
ไงได้อีก?
มีแต่ฟ้าเท่านั้นที่รู้ ตอนที่เขาเห็นเธอเดินจากเขาไป
หัวใจเขาว้าวุ่นแค่ไหน?
“ คุณทำเพราะฉัน? “พิงกี้ทึ่ง
เธอรู้สึก….ทําอะไรไม่ถูก…ไม่น่าเชื่อเพื่อเธอแล้วเขา
เลิกกับลิสา?
“ ฉันตัดสินใจตั้งนานแล้ว แต่แค่คำนึงถึงสุขภาพของ
เพราะฉะนั้นฉันจึงไม่สามารถเปิดปากพูดตอนที่ลิสา
เรื่อย
สาแบกรับไม่ไหว ”
งั้นครั้งนี้…….
เธอโมโหใส่ฉัน ร้องไห้ฟูมฟายขนาดนั้น
ก็เพราะไม่สบายใจที่ไม่มีสถานะที่ชัดเจน ไม่ใช่หรือ?!
พิงกี้ “ เหมือนจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ…
แต่เธอยังไม่เคยคิดว่าจะ คบกับเขาหรือเปล่าเลย?
ทั้งหมดนี้มาแบบกระทันหัน จนไม่กล้าเชื่อว่าเป็น
ความจริงเลย
เธอรู้สึกสมองเธอยุ่งเหยิง เหมือนถูกคนเอาผึ้งยัด
เข้าไปเป็นพันตัว
โว่งๆๆเสียงดังรบกวนจนเธอไม่ได้สงบ เธอจะทำยัง
* อย่าบอกว่าเธอจะปฏิเสธฉันนะ “เควินสายตาค่อยๆ
เย็นขาลง
คุณบอก ว่าฉันเป็นแค่ของเล่นของคุณ
เป็นแค่คนให้ให้ความสุขบนเตียงคุณ ไม่ใช่หรือ?
ไง?เธอพูด
นั่นเป็นแค่คำพูดตอนโมโห
“ ก่อนหน้านั้นคุณบอกฉันเทียบลิสาไม่ได้แม้แต่ปลาย
นิ้ว ”
“ นั่นมันเมื่อก่อน ”
คุณทำแขนฉันพลิก แถมยังไม่ให้หมอรักษาฉัน!
…ขอโทษ”
“ ยังมีอีก…..”
เควินหรี่ตา “ ยังมีอะไรอีก? ” ว่าแล้วไง ผู้หญิงทั้งโลก
ก็นิสัยแบบนี้แหล่ะ
ไม่ขุดคุ้ยเรื่องเก่าๆเหมือนไม่สมารถเผยเอกลักษณ์ ของความเป็นผู้หญิง?
เรื่องสุดท้ายเป็นเรื่องสำคัญที่สุด! ” พิงกี้จริงจังขึ้น
มองเขาอย่างดื้อรั้น “ ก่อนที่ฉันจะหมั้นกับธีระหนึ่ง
สัปดาห์
คุณเคยไปบ้านดำรงกูลครั้งนึงใช่ไหม?สัปดาห์
คุณเคยไปบ้านตรงกูลครั้งนึงใช่ไหม?
..ใช่ “
ครั้งนั้นฉันได้ยินคุณคุยกับคนอื่นอย่างไม่ได้ตั้งใจ
คุณบอกผู้หญิงอย่างพิงกี้เป็นผู้หญิงมั่วที่สุด ถึงถอด เสื้อยืนอยู่ตรงหน้าฉัน
ฉันก็ไม่มีทางทําอะไรเธอ กลับกันจะมีแต่ขยะแขยง ค่นี้คุณ จำได้ไหม? ”
พริบตาเดียวเควินทึ่งและถามกลับ “ นี่คือความ บาดหมางในใจเธอ
เพราะฉะนั้น หลังจากนั้นเธอจึงบอกว่าไม่รักฉันแล้ว?
เขาจำได้หลังจากเขามีอะไรกับเธอครั้งแรกไม่นาน
เธอตะคอกใส่เขา
บอกว่าก่อนหน้านั้นหนึ่งสัปดาห์เธอก็ไม่ได้รักเขาแล้ว
ตอนนั้นเขาก็รู้สึกสงสัยนิดหน่อย
ไม่เข้าใจทําไมต้องมีคำพูดแปลกๆหนึ่งสัปดาห์อะไร
ที่แท้ก็เพราะสาเหตุนี้นี่เอง “ ถึงใช่แล้วจะทำไม
คุณกล้าบอกว่าคุณไม่เคยพูดหรือ?”
เคยพูด ”
” ว่าแล้วเชียว! พิงกี้หน้าซีด
เธอรู้สึกอ้อมกอดของเควินเหมือนมีหนามงอกออกมา ทำให้เธออยู่ไม่เป็นสุข
แต่ว่าไม่นานเธอก็ได้ยินเสียงที่สงบของเขาดังขึ้น
* แต่ว่า เรื่องมันไม่ใช่อย่างที่เธอคิด คำนั้นฉันเคยพูด แต่เจ้าของชื่อไม่ใช่เธอ
จริงหรือ? เธอรู้สึกสงสัยและเงยหน้ามองเขา
คนที่ฉันพูดถึงคือวิกกี้ ” เควินขมวดคิ้วเล็กน้อย
วิกกี้เคยวางยาใส่แก้วเหล้าฉัน และอยากขึ้นเตียง
ฉันไม่ชอบพฤติกรรมแบบนั้นของเธอ
พิงกี้
“ ถ้าเธอไม่เชื่อ ฉันให้พ่อของวิกกี้มาอธิบายต่อหน้า
ให้เธอฟังก็ได้
เพราะว่าโทรศัพท์สายนั้นเขาเป็นคนโทรหาฉันเอง
ตอนนี้ยังมีปัญหาอะไรอีกไหม?
“…..ฉัน ฉันก็ไม่รู้ ” เรื่องที่ค้างคาอยู่ในใจ
ถูกพิสูจน์ว่าเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด ตอนนี้เธอรู้สึกสมอง
เบลอๆ
พิงกี้กับวิกกี้ ชื่อก็มีคำว่าเหมือนกัน เธออาจจะฟัง
ผิดจริงๆก็ได้
เควินเป็นคนเหี้ยมและเย็นชา
แต่เขามีข้อดีที่ชัดเจนอย่างหนึ่งคือเขาเป็นคนทำยังไง
ก็พูดอย่างงั้น
ไม่เคยพูดเท็จ เขาบอกไม่ใช่ เรื่องนี้เธอคงเข้าใจเขา
ผิดเอง
คิดถึงค่าขอโทษของเควินเมื่อกี้ เธอก็พูดความในใจให้เขาฟัง
“ ที่จริงฉันก็ต้องขอโทษคุณด้วยเหมือนกัน ฉันไม่ควร
ดุคุณ
ไม่ควรยั่วโมโหคุณ อ๋อ…ใช่แล้ว ที่จริงคุณสุดยอด
ที่นั่นก็ใหญ่มาก ของพี่มานพ ฉัน..ที่จริงฉันไม่ได้ดู
ด้วยด้วยซ้ำ…”
มาก
เธอยกนิ้วและพูดด้วยน้ำเสียงแหบเล็กน้อย
” คุณเควิน รบกวนคุณช่วยฉันซื้อเกี๊ยวน้ำสามชุดได้
ไหม?
ร้านอยู่ในซอยนี้แหล่ะ ใกล้ๆเอง ไม่เสียเวลานานเท่า
ไหร่หรอก
ยังคิดถึงเรื่องกินอีกหรือ? ”
* ไม่ใช่ ยายสมศรีอยากกินต่างหาก ” พิงกี้รู้สึกกลุ้ม
“ ดึกป่านนี้ฉันไม่ได้ไปเยี่ยมยาย ไม่รู้ยายจะเป็นห่วง
หรือเปล่า?
เมื่อกี้คุณเห็นกระเป๋าฉันไหม?
ฉันอยากโทรศัพท์หายายบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงฉัน ”
“ ตอนนี้เธอเป็นแบบนี้แล้วยัง บอกว่าไม่เป็นไรอีก
หรือ?”
เควินหน้าบึ้ง
“ห้ามกังวล เรื่องคนอื่นอีก ฉันพาเธอไปโรงพยาบาล
ก่อน อย่าคือ ”
“…..” พิงกี้ดึงชายเสื้อเขา สีหน้าสงสารมองไปที่เขา
ฉันให้คนไปซื้อให้ พิงกี้เม้มปากไว้แล้วดึงเสื้ออีก
« ยังมีเรื่องอะไรอีก? “เควินก้มหน้าอย่างหงุดหงิด
สบตากับดวงตากลมโตของเธอ เห็นใบหน้าที่บวมแดง
และสกปรกของเธอ
สุดท้ายก็เย็นชากับเธอไม่ลง น้ำเสียงอ่อนโยนลงมา อย่างควบคุมไม่ได้
ตอนที่ไปส่งเกี๊ยวน้ำ ฉันให้คนไปแจ้งยายสมศรี
พิงกี้ได้คืบจะเอาศอก “ งั้นคุณอย่าลืมหาข้ออ้างที่ฟัง ดูดีหน่อยนะ
และหาคนที่ไม่คุ้นหน้าไปนะ ดีที่สุดอย่ายายสมศรีรู้ว่า เป็นคนของคุณ”
« เพราะอะไร? ”
เรื่องง่ายๆแค่นี้คุณคิดไม่ออกหรือ? “พิงกี้พูด
ไม่ว่ายังไงลิสาก็เป็นลูกของตระกูบุญถาวร ยาย
สมศรีแคร์เธอมาก
ถ้าไม่ระวัง ฉันกลัวท่านจะดูออกว่าฉันแอบมีลับลมค่า
ในกับคุณ
ถึงเวลานั้นฉันจะสู้หน้าท่านได้ยังไง?
ยายสมศรเอารูปของลิสาซ่อนไว้ใต้หมอน แล้วจะไม่ แคร์ลิสาได้ยังไง?
คิดๆแล้วลิสาไม่ได้มาเยี่ยมยายแค่ครั้งเดียว
อย่างน้อยก็สองครั้งขึ้นไป….ไม่งั้นลิสาเจอท่านแค่
ครั้งเดียว
ก็จะเข้าใจท่านดีขนาดนั้นได้ยังไง แถมยังเตรียมรูป
ถ่ายไว้ก่อนล่วงหน้าด้วย?
พอได้ใกล้ชิดกันบ่อย ท่านคิดถึงลิสาก็เป็นเรื่องปกติ
เรื่องบางอย่าง
เธอไม่อยากให้ท่านเสียใจ
เควินพูดอย่างบางเบา “ ฉันกับลิสาเลิกกันแล้ว ”
ฉันรู้ แต่ว่า….. ” พิงกี้มีปฏิกิริยาขึ้นมา “ อะไรนะ พวกคุณเลิกกัน? ”
“ ใช่ ”
“ เพราะอะไร ทําไมพวกคุณต้องเลิกกัน?คุณ…. ก เธอมากไม่ใช่หรือ?
“ แล้วเธอว่าเพราะอะไรหล่ะ? ” เควินกัดฟันถาม
ดวงตา คมเข้มจ้องเธอไว้ โมโหกับการ ใจร้ายไ ระก๋าของเธอ
วันนั้นเธอเสียการควบคุมต่อหน้าเขา ตะคอกใส่เขา ด้วยดวงตาแดงก่ำ
แล้วแอบร้องไห้อยู่ในห้องนานขนาดนั้น เขาจะทำยัง
ไงได้อีก?
มีแต่ฟ้าเท่านั้นที่รู้ ตอนที่เขาเห็นเธอเดินจากเขาไป
หัวใจเขาว้าวุ่นแค่ไหน?
“ คุณทำเพราะฉัน? “พิงกี้ทึ่ง
เธอรู้สึก….ทําอะไรไม่ถูก…ไม่น่าเชื่อเพื่อเธอแล้วเขา
เลิกกับลิสา?
“ ฉันตัดสินใจตั้งนานแล้ว แต่แค่คำนึงถึงสุขภาพของ
เพราะฉะนั้นฉันจึงไม่สามารถเปิดปากพูดตอนที่ลิสา
เรื่อย
สาแบกรับไม่ไหว ”
งั้นครั้งนี้…….
เธอโมโหใส่ฉัน ร้องไห้ฟูมฟายขนาดนั้น
ก็เพราะไม่สบายใจที่ไม่มีสถานะที่ชัดเจน ไม่ใช่หรือ?!
พิงกี้ “ เหมือนจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ…
แต่เธอยังไม่เคยคิดว่าจะ คบกับเขาหรือเปล่าเลย?
ทั้งหมดนี้มาแบบกระทันหัน จนไม่กล้าเชื่อว่าเป็น
ความจริงเลย
เธอรู้สึกสมองเธอยุ่งเหยิง เหมือนถูกคนเอาผึ้งยัด
เข้าไปเป็นพันตัว
โว่งๆๆเสียงดังรบกวนจนเธอไม่ได้สงบ เธอจะทำยัง
* อย่าบอกว่าเธอจะปฏิเสธฉันนะ “เควินสายตาค่อยๆ
เย็นขาลง
คุณบอก ว่าฉันเป็นแค่ของเล่นของคุณ
เป็นแค่คนให้ให้ความสุขบนเตียงคุณ ไม่ใช่หรือ?
ไง?เธอพูด
นั่นเป็นแค่คำพูดตอนโมโห
“ ก่อนหน้านั้นคุณบอกฉันเทียบลิสาไม่ได้แม้แต่ปลาย
นิ้ว ”
“ นั่นมันเมื่อก่อน ”
คุณทำแขนฉันพลิก แถมยังไม่ให้หมอรักษาฉัน!
…ขอโทษ”
“ ยังมีอีก…..”
เควินหรี่ตา “ ยังมีอะไรอีก? ” ว่าแล้วไง ผู้หญิงทั้งโลก
ก็นิสัยแบบนี้แหล่ะ
ไม่ขุดคุ้ยเรื่องเก่าๆเหมือนไม่สมารถเผยเอกลักษณ์ ของความเป็นผู้หญิง?
เรื่องสุดท้ายเป็นเรื่องสำคัญที่สุด! ” พิงกี้จริงจังขึ้น
มองเขาอย่างดื้อรั้น “ ก่อนที่ฉันจะหมั้นกับธีระหนึ่ง
สัปดาห์
คุณเคยไปบ้านดำรงกูลครั้งนึงใช่ไหม?สัปดาห์
คุณเคยไปบ้านตรงกูลครั้งนึงใช่ไหม?
..ใช่ “
ครั้งนั้นฉันได้ยินคุณคุยกับคนอื่นอย่างไม่ได้ตั้งใจ
คุณบอกผู้หญิงอย่างพิงกี้เป็นผู้หญิงมั่วที่สุด ถึงถอด เสื้อยืนอยู่ตรงหน้าฉัน
ฉันก็ไม่มีทางทําอะไรเธอ กลับกันจะมีแต่ขยะแขยง ค่นี้คุณ จำได้ไหม? ”
พริบตาเดียวเควินทึ่งและถามกลับ “ นี่คือความ บาดหมางในใจเธอ
เพราะฉะนั้น หลังจากนั้นเธอจึงบอกว่าไม่รักฉันแล้ว?
เขาจำได้หลังจากเขามีอะไรกับเธอครั้งแรกไม่นาน
เธอตะคอกใส่เขา
บอกว่าก่อนหน้านั้นหนึ่งสัปดาห์เธอก็ไม่ได้รักเขาแล้ว
ตอนนั้นเขาก็รู้สึกสงสัยนิดหน่อย
ไม่เข้าใจทําไมต้องมีคำพูดแปลกๆหนึ่งสัปดาห์อะไร
ที่แท้ก็เพราะสาเหตุนี้นี่เอง “ ถึงใช่แล้วจะทำไม
คุณกล้าบอกว่าคุณไม่เคยพูดหรือ?”
เคยพูด ”
” ว่าแล้วเชียว! พิงกี้หน้าซีด
เธอรู้สึกอ้อมกอดของเควินเหมือนมีหนามงอกออกมา ทำให้เธออยู่ไม่เป็นสุข
แต่ว่าไม่นานเธอก็ได้ยินเสียงที่สงบของเขาดังขึ้น
* แต่ว่า เรื่องมันไม่ใช่อย่างที่เธอคิด คำนั้นฉันเคยพูด แต่เจ้าของชื่อไม่ใช่เธอ
จริงหรือ? เธอรู้สึกสงสัยและเงยหน้ามองเขา
คนที่ฉันพูดถึงคือวิกกี้ ” เควินขมวดคิ้วเล็กน้อย
วิกกี้เคยวางยาใส่แก้วเหล้าฉัน และอยากขึ้นเตียง
ฉันไม่ชอบพฤติกรรมแบบนั้นของเธอ
พิงกี้
“ ถ้าเธอไม่เชื่อ ฉันให้พ่อของวิกกี้มาอธิบายต่อหน้า
ให้เธอฟังก็ได้
เพราะว่าโทรศัพท์สายนั้นเขาเป็นคนโทรหาฉันเอง
ตอนนี้ยังมีปัญหาอะไรอีกไหม?
“…..ฉัน ฉันก็ไม่รู้ ” เรื่องที่ค้างคาอยู่ในใจ
ถูกพิสูจน์ว่าเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด ตอนนี้เธอรู้สึกสมอง
เบลอๆ
พิงกี้กับวิกกี้ ชื่อก็มีคำว่าเหมือนกัน เธออาจจะฟัง
ผิดจริงๆก็ได้
เควินเป็นคนเหี้ยมและเย็นชา
แต่เขามีข้อดีที่ชัดเจนอย่างหนึ่งคือเขาเป็นคนทำยังไง
ก็พูดอย่างงั้น
ไม่เคยพูดเท็จ เขาบอกไม่ใช่ เรื่องนี้เธอคงเข้าใจเขา
ผิดเอง
คิดถึงค่าขอโทษของเควินเมื่อกี้ เธอก็พูดความในใจให้เขาฟัง
“ ที่จริงฉันก็ต้องขอโทษคุณด้วยเหมือนกัน ฉันไม่ควร
ดุคุณ
ไม่ควรยั่วโมโหคุณ อ๋อ…ใช่แล้ว ที่จริงคุณสุดยอด
ที่นั่นก็ใหญ่มาก ของพี่มานพ ฉัน..ที่จริงฉันไม่ได้ดู
ด้วยด้วยซ้ำ…”
มาก
