คุณหนูไฮโซยอดอัจฉริยะ – ตอนที่ 144 เด็กน้อย นั่งให้ดีอย่าขยับ

ผู้จัดการส่วนตัวถึงกับมือสั่น

ถึงขนาดที่เขาจินตนาการได้เลยว่าถ้าหนังเรื่องนี้ลงโรงเมื่อไร จะเป็นที่ฮือฮาขนาดไหน

ไม่ใช่แค่จะโด่งดังในประเทศจีน ยังดังไปทั่วโลกด้วย ถึงขั้นที่ว่าจะสามารถเกิดการพัฒนาอุตสาหกรรมอย่างต่อเนื่อง

ชื่อเสียงที่จะได้รับก็มีไม่สิ้นสุด

ต่อให้เป็นสาวไฮโซของตี้ตูก็ไม่มีทางปฏิเสธโอกาสดีแบบนี้แน่นอน

ชูกวงมีเดียอาจไม่ใหญ่พอให้เข้าตาตระกูลเศรษฐี แต่บริษัทภาพยนตร์ยูนิเวอร์แซลพิกเจอร์สไม่เหมือนกัน

นั่นเป็นบริษัทระดับโลก

คนที่ถูกบริษัทภาพยนตร์ยูนิเวอร์แซลพิกเจอร์สเชิญไปเล่นภาพยนตร์ได้ล้วนเป็นนักแสดงชั้นแนวหน้าระดับโลกทั้งนั้น

ห้าสิบปีมานี้ ในประเทศจีนยังไม่มีใครได้รับเกียรตินี้มาก่อน

เบื้องหลังบริษัทภาพยนตร์ยูนิเวอร์แซลพิกเจอร์สยังมีแหล่งเงินทุนใหญ่ที่แข็งแกร่งจากยุโรปหนุนหลังอยู่

โชคดีที่หนึ่งในภาพลักษณ์ของอิ๋งลู่เวยก็คือวีร่า โฮลท์ซคนต่อไป

ไม่อย่างนั้นเรื่องดีๆ แบบนี้คงไม่ตกมาถึงพวกเขา

“ว่าไงนะครับ!” เดิมทีผู้จัดการส่วนตัวกำลังยิ้ม สีหน้าเปลี่ยนไปทันที “ทำไมล่ะครับ อาทิตย์ก่อนคุยกันแล้วไม่ใช่เหรอครับ ไม่ได้เซ็นสัญญา แต่ว่า…”

ยังไม่ทันที่เขาจะพูดจบก็มีเสียง “ตู๊ดๆๆ” วางสายไปแล้ว

ไร้เยื่อใย

ไม่ให้เกียรติในฐานะที่เขาเป็นผู้จัดการส่วนตัวของอิ๋งลู่เวยแม้แต่น้อย

ชูกวงมีเดียเป็นบริษัทเอนเตอร์เทนเมนต์อันดับหนึ่งของประเทศจีนย่อมไม่ใช่บริษัทที่ตระกูลเศรษฐีของฮู่เฉิงจะสามารถทำให้พวกเขามองแตกต่างได้

อิ๋งลู่เวยเห็นสีหน้าของเขาก็รู้ว่าผิดปกติแล้ว

เธอขมวดคิ้ว พูดอย่างไม่ค่อยพอใจ “เกิดอะไรขึ้น”

ผู้จัดการส่วนตัวมองโทรศัพท์มือถือ ผ่านไปสักพักถึงได้สติกลับมา “ชูกวงมีเดียบอกว่าถึงแม้เมื่ออาทิตย์ก่อนพวกเขาจะอยากให้คุณไปลองเทสต์หน้ากล้อง แต่ช่วงไม่กี่วันมานี้พวกเขาเพิ่งเปลี่ยนบอสคนใหม่ กำลังวุ่นอยู่กับการสานงานต่อ”

“พอซีอีโอคนใหม่ขึ้นมาก็เอางานของหนังเรื่องนี้ไป บทวีร่า โฮลท์ซบทนี้ก็ห้ามลูกน้องเชิญใครมาเล่น”

ยังมีอีกคำพูดหนึ่งที่ผู้จัดการส่วนตัวไม่กล้าพูด

คำพูดของทางชูกวงมีเดียก็คือ…

ตอนที่วีร่า โฮลท์ซปรากฏตัวต่อสาธารณชนใส่หน้ากากทุกครั้ง ใช้ระบบเอไอทำก็ได้ ไม่จำเป็นต้องใช้คนจริง

ถึงขนาดที่ว่าพวกเขาสามารถไปเลือกเด็กที่เรียนสถาบันดนตรีสักคนมาแสดงยังได้ ไม่จำเป็นต้องใช้อิ๋งลู่เวย

สรุปง่ายๆ ก็คืออิ๋งลู่เวยไม่คู่ควร

“ทำไม ทำไมถึงไม่ให้ถ่าย” อิ๋งลู่เวยโมโหจนหัวเราะ “หรือซีอีโอคนใหม่นี้คิดว่าตัวเองเป็นวีร่า โฮลท์ซ ยังจะสามารถควบคุมการตัดสินใจของบริษัทภาพยนตร์ยูนิเวอร์แซลพิกเจอร์สได้อีกเหรอ”

“ถึงแม้หนังเรื่องนี้ชูกวงมีเดียกับบริษัทภาพยนตร์ยูนิเวอร์แซลพิกเจอร์สจะร่วมกันถ่ายทำ อีกทั้งทางยูนิเวอร์แซลพิกเจอร์สยังเป็นผู้กำกับหลัก” ผู้จัดการส่วนตัวถอนหายใจ “แต่มีแค่บทวีร่า โฮลท์ซที่อำนาจการตัดสินใจอยู่ที่ชูกวงมีเดียทั้งหมด”

“ทำไมล่ะ” อิ๋งลู่เวยทั้งโกรธทั้งไม่เข้าใจ “เพราะวีร่า โฮลท์ซเป็นคนยุโรปเหรอ”

“ไม่ ลู่เวย เรื่องนี้ผมก็เพิ่งรู้เหมือนกัน” ผู้จัดการส่วนตัวพูดเสียงเบา “จากที่ชูกวงมีเดียเผย ทางยูนิเวอร์แซลพิกเจอร์สบอกพวกเขาว่า วีร่า โฮลท์ซเป็นคนจีน”

“คนจีนเหรอ” อิ๋งลู่เวยตะลึง “จะเป็นไปได้ยังไง”

ถ้าวีร่า โฮลท์ซเป็นคนจีน มีเหรอที่ประวัติศาสตร์ของยุโรปจะไม่เขียนไว้

“พวกเราจะไปรู้ได้ยังไง” ผู้จัดการส่วนตัวส่ายหน้า “คุณรู้เรื่องแหล่งเงินทุนจากยุโรปที่อยู่เบื้องหลังบริษัทภาพยนตร์ยูนิเวอร์แซลพิกเจอร์สหรือเปล่า ได้ยินว่าเป็นตระกูลที่เก่าแก่มาก เคยออกทุนช่วยเหลือพวกศิลปินเก่งๆ จำนวนไม่น้อย”

“บรรพบุรุษของพวกเขาอาจสนิทกับวีร่า โฮลท์ซก็เป็นได้”

“พวกงี่เง่า!” อิ๋งลู่เวยแสยะยิ้ม “ไม่เชิญฉันไปเล่น ฉันจะรอดูว่าพวกเขาจะถ่ายหนังเรื่องนี้ต่อไปยังไง”

“ลู่เวย อย่าใช้อารมณ์ บทนี้มีประโยชน์ต่อคุณจริงๆ” ผู้จัดการส่วนตัวคิด “ทางชูกวงมีเดียบอกว่า ซีอีโอคนใหม่ของพวกเขาอยู่ที่สาขาฮู่เฉิง”

“พวกเราลองไปพบดู ถ้าขอร้องอาจได้โอกาสก็ได้”

…

ณ ชูกวงมีเดียสาขาฮู่เฉิง

หลังจากที่เลขาสาวคุยโทรศัพท์เสร็จก็ถามด้วยความระมัดระวัง “บอสคะ จะใช้เอไอทำจริงๆ เหรอคะ”

“เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์เจริญก้าวหน้ามาก” อิ๋งจื่อจินเงยหน้า พิจารณาเธออยู่สักพัก “ส่วนสูงของคุณใช้ได้ ฉันว่าถ้าคุณใส่หน้ากากก็แสดงได้เหมือนกัน”

เลขาสาวที่ถูกอวย “…”

ถึงแม้เธอจะดีใจที่ถูกชม แต่เรื่องนี้เธอทำไม่ได้และก็ไม่คู่ควรด้วย

“บอสคะ อันที่จริงฉันคิดว่าบทเทพธิดาวีร่าบทนี้มีตัวเลือกแค่ไม่กี่คนที่เหมาะสม” เลขาสาวแอบเหลือบมองอิ๋งจื่อจิน จากนั้นก็ละสายตาอย่างรวดเร็ว ทำสีหน้าจริงจัง “คุณอิ๋งลู่เวยก็เป็นสาวไฮโซอันดับหนึ่งของฮู่เฉิง แถมยังเล่นเปียโนเป็น ค่อนข้างเหมาะกับบทจริงๆ นะคะ”

เธอไม่ใช่คนฮู่เฉิง เธอถูกย้ายมาจากตี้ตูเพราะชูกวงมีเดียเพิ่งเปลี่ยนประธานคนใหม่

ก่อนหน้านี้เลขาสาวได้ศึกษาประวัติของอิ๋งลู่เวยมาแล้ว พบว่าสาวไฮโซอันดับหนึ่งแห่งฮู่เฉิงคนนี้เหมาะสมกับบทวีร่า โฮลท์ซจริงๆ

เล่นเปียโนเป็น แถมยังเกิดในตระกูลเศรษฐี

อิ๋งจื่อจินกำลังเปิดดูภาพนักแสดงหญิงที่อยู่ในสังกัดชูกวงมีเดีย พอได้ฟังก็ไม่ได้เงยหน้าขึ้น “เธอมีกลิ่นตัว”

เลขาสาวงง “?”

“ดังนั้น…” อิ๋งจื่อจินเลือกรูปถ่ายนักแสดงหญิงที่เธอคิดว่าใช้ได้ออกมาสองสามรูปแล้วดันออกไป พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ให้นักแสดงพวกนี้มาลองเทสต์หน้ากล้องดู”

เลขาสาวรับมาดูพลางพูดชม “บอสตาถึงมากเลยค่ะ เลือกแต่ตัวท็อปของบริษัทมาทั้งนั้น”

ซีอีโอคนนี้อายุน้อยมาก แต่เป็นคนเด็ดขาด

เพิ่งมาบริษัทได้วันเดียวก็ทำความเข้าใจข้อมูลทั้งหมดได้แล้ว

ไม่จำเป็นต้องให้อิ๋งลู่เวยมาแสดงจริงๆ อย่างไรเสียตอนแสดงก็ต้องใส่หน้ากาก ใครจะไปรู้ว่าใครเป็นใคร

อีกทั้งในบรรดานักแสดงหญิงเหล่านี้ยังมีราชินีภาพยนตร์ระดับสากลอีกด้วย ทรงอิทธิพลยิ่งกว่าอิ๋งลู่เวยมาก

อิ๋งจื่อจินรวบเก็บเอกสารพวกนี้แล้วลุกขึ้น “ถ้ายังมีเรื่องอะไรอีกก็ไปหาผู้จัดการใหญ่นะ”

เธอค้นพบแล้วว่า เธอขี้เกียจดูแลบริษัท

ดูละครทุกวันยังจะเพลินหูเพลินตากว่า

เลขาสาวรีบเดินตามหลังไปเพื่อส่งอิ๋งจื่อจิน

…

เรื่องที่ชูกวงมีเดียเปลี่ยนประธานใหญ่ก็มีแค่คนในไม่กี่คนที่รู้

อย่างไรเสียต่อให้เป็นก่อนหน้านี้ที่ยังไม่เปลี่ยนพวกเขาก็ไม่รู้ว่าประธานใหญ่คือใคร

พอเปลี่ยนแล้วก็ไม่ได้ต่างอะไรกัน

มีพนักงานจำนวนไม่น้อยสังเกตเห็นอิ๋งจื่อจิน แต่ก็คิดว่าเธอเป็นนักแสดงที่เพิ่งเซ็นสัญญากับชูกวงมีเดีย

แค่ตะลึงในความสวยของเธอ แต่จากนั้นก็หันไปสนใจงานตัวเองต่อ

การที่ชูกวงมีเดียเป็นบริษัทเอนเตอร์เทนเมนต์อันดับหนึ่งของประเทศจีนได้ก็เพราะเหล่าพนักงานตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเอง ไม่มีทางทำเรื่องส่วนตัวในระหว่างเข้างาน

แต่ละแผนกตั้งแต่ระดับบนจนถึงระดับล่างมือสะอาด บริษัทให้ผลประโยชน์แก่ตัวนักแสดงมากที่สุด

ต่อให้มีราชาราชินีภาพยนตร์แยกออกไปเปิดบริษัทของตัวเองก็ไม่มีทางหักหลังเหยียบย่ำชูกวงมีเดีย กลับจะคอยช่วยสนับสนุนรุ่นน้องเสียด้วยซ้ำ

แต่ในช่วงไม่กี่ปีมานี้ชูกวงมีเดียถูกโจมตีจากบริษัทเล็กๆ อยู่หลายครั้ง

ในบรรดาบริษัทเหล่านั้นมีซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์ที่ซังเย่าจือสังกัด รวมถึงเทียนสิงมีเดียที่เจียงซื่อกรุ๊ปเปิด

แต่ไม่ว่าจะบริษัทไหน ต่อให้จะแอบเล่นสกปรกลับหลังเพียงใด ก็ยังไม่สามารถสั่นคลอนตำแหน่งยักษ์ใหญ่ของชูกวงมีเดียในวงการบันเทิงได้

และก็เพราะชูกวงมีเดียมีคนหนุนหลังที่แข็งแกร่งมาก เหล่านักแสดงจึงไม่ต้องถูกบังคับให้ไปร่วมงานเลี้ยงต่างๆ

เพียงแต่ชูกวงมีเดียมาตรฐานสูงมาก คนที่ไม่มีเทคนิคการแสดงและไม่มีความสามารถไม่มีทางเข้าไปได้

รายการเฟ้นหาคน ‘วัยรุ่นสร้างฝัน 101’ ที่โด่งดังไปทั่วอินเตอร์เน็ตเมื่อต้นปีก็มีแค่ชูกวงมีเดียที่ไม่ได้ส่งเด็กฝึกเข้าร่วม

ฟู่อวิ๋นเซินนั่งรอเธออยู่ในรถมาเซราติ ถามเธอด้วยเสียงเนือย “เด็กน้อย รู้สึกยังไงกับหน้าที่ใหม่”

อิ๋งจื่อจินพิงหน้าต่างรถ มองวิวข้างถนนพลางครุ่นคิดสองวินาทีแล้วถึงตอบ “เป็นนักเรียนสบายกว่า”

แต่ก็ทำให้เธอรู้เรื่องที่บริษัทภาพยนตร์ยูนิเวอร์แซลพิกเจอร์สเตรียมถ่ายทำประวัติศาสตร์ดนตรียุโรป

ชื่อวีร่า โฮลท์ซถูกยกเอามาพูดถึงอีกครั้ง อิ๋งจื่อจินก็นึกถึงเรื่องเก่าๆ มากขึ้น

นักดนตรีพวกนั้นที่เมื่อก่อนเธอเคยขอคำชี้แนะต่างเคยได้รับการสนับสนุนและรับเงินทุนจากตระกูลลอเรนท์ทุกคน

ตัวตนของเธอ คนที่มองเงินคือชีวิตชอบแต่เงินก็รู้ดี

ยุคสมัยนั้นเมื่อสามร้อยปีก่อน ตระกูลลอเรนท์ก็คือราชาแห่งฟลอเรนซ์ มีเงินมหาศาลอยู่ในกำมือ มีทองมากดุจเม็ดทราย

คนภายนอกรู้เพียงว่าบริษัทภาพยนตร์ยูนิเวอร์แซลพิกเจอร์สได้รับการสนับสนุนจากแหล่งเงินทุนใหญ่ในยุโรปอยู่เบื้องหลัง แต่ไม่รู้ว่าคือใคร มีการคาดเดากันไปต่างๆ นานา

ครั้งนี้ชูกวงมีเดียร่วมงานกับบริษัทภาพยนตร์ยูนิเวอร์แซลพิกเจอร์ส เธอก็ได้รู้ว่าคนที่ยืนอยู่เบื้องหลังบริษัทภาพยนตร์ยูนิเวอร์แซลพิกเจอร์สก็คือตระกูลลอเรนท์

อิ๋งจื่อจินครุ่นคิด

เธอคงไม่ได้ถูกค้นพบอะไรเข้า ไม่อย่างนั้นทำไมอยู่ๆ ถึงถ่ายหนังเรื่องนี้

แต่ต่อให้ความสามารถในการพยากรณ์ของเธอจะยังไม่ฟื้นคืน อยากหาตัวเธอก็หาไม่พบหรอก

เธอยังคงสามารถใช้ชีวิตเกษียณต่อไปได้อย่างสงบสุข

“อืม แน่นอน เพราะเธอยังไม่เป็นผู้ใหญ่” นิ้วของฟู่อวิ๋นเซินที่อยู่บนพวงมาลัยรถเคาะเบาๆ เงียบไปชั่วครู่ “พี่ชายจะหาคนมาช่วยดูแล เธอนั่งดูดาราที่ชอบกับคอยนับเงินก็พอแล้ว”

เขาเตรียมพาเด็กน้อยไปส่งที่บ้าน จากนั้นก็จะไปดูผู้เฒ่าฟู่

หลังจากที่ถูกกำจัดพิษออกหมดแล้วยังมีอาการที่หลงเหลืออยู่ แต่ร่างกายของผู้เฒ่าฟู่ก็ไม่เป็นปัญหาอะไรแล้ว

เนื่องจากรอดชีวิตกลับมาได้ ผมที่ขาวทั้งหัวก็กลับมาดำอยู่ไม่น้อย

บุญคุณใหญ่หลวงขนาดนี้ เขาตอบแทนได้ไม่หมดจริงๆ

บริษัทเอนเตอร์เทนเมนต์บริษัทเดียวเทียบกับชีวิตไม่ได้

รถเคลื่อนที่ วิ่งทะยานไปข้างหน้า

ขณะที่อิ๋งจื่อจินกำลังจะนอนงีบเอาแรง แต่ทันใดนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้น

ในขณะเดียวกันรถมาเซราติก็เบรกกะทันหัน หมุนสามร้อยหกสิบองศา

เกิดเสียงเสียดสีแสบแก้วหู

การหักเลี้ยวอย่างไม่ทันตั้งตัวทำให้เจ้าของรถที่อยู่รอบๆ ต่างตกใจ

ดวงตาดอกท้อของฟู่อวิ๋นเซินขรึมลง รอยยิ้มหายไปอย่างสิ้นเชิง เหลือเพียงความเย็นชา

“เยาเยา นั่งให้ดี อย่าขยับ”