ตอนที่ 380 แจกตบให้อิ๋งเย่ว์เซวียน
คำพูดเมื่อครู่ของเยี่ยซีสร้างความสะเทือนใจให้เธอมาก
อิ๋งจื่อจินจะเป็นบอสของชูกวงมีเดียได้อย่างไร
ชูกวงมีเดียสร้างมาตั้งแต่เมื่อสิบกว่าปีก่อน เคยเปลี่ยนตัวแทนทางกฎหมายจริง แต่จะเป็นอิ๋งจื่อจินไปได้อย่างไร
เด็กมอปลายที่ยังจำเป็นต้องมีผู้ปกครอง
“เยี่ยซี พวกเขาหลอกเธอ” เฉินหลีไม่ยินดีจะเชื่อ “อิ๋งจื่อจินเพิ่งจะอายุเท่าไร ยังเรียนหนังสืออยู่ ดูแลบริษัทใหญ่ขนาดนั้นได้ที่ไหนกัน เธอต้องถูกหลอกแน่นอน”
“ไม่ พี่หลี” สายตาของเยี่ยซีเหม่อลอย พูดผิดๆ ถูกๆ “พี่ พี่ลืมเรื่องเมื่อเดือนก่อนแล้วเหรอ”
เฉินหลีอึ้ง
ต่อมาเธอก็นึกถึงการสัมภาษณ์ครั้งสุดท้ายของรายการวัยรุ่นสร้างฝัน 202
เรื่องทั้งหมดถูกเรียบเรียงเข้าด้วยกันในเวลานี้ กลายเป็นบทสรุปในตอนท้าย
มิน่าโปรดิวเซอร์หลี่ที่แต่ไหนแต่ไรไม่ยุ่งเรื่องผู้เข้าแข่งขันถึงได้อยู่ๆ ก็มา
มิน่าตอนนั้นอิ๋งจื่อจินถึงพูดว่ามีห้องอัดเสียง
ตอนนั้นเธอยังเหน็บแนมอิ๋งจื่อจินไปว่าคิดเข้าข้างตัวเองเหลือเกิน
แต่อิ๋งจื่อจินเป็นสปอนเซอร์ที่ลงทุนจริง แถมยังรายใหญ่ที่สุด!
เฉินหลีตัวสั่นขึ้นมาทันที เธอเอามือปิดปาก เหงื่อออกท่วมตัว “แย่แล้ว คราวนี้พังพินาศหมดแน่”
ถ้าอิ๋งจื่อจินเป็นแค่เทพด้านการเรียน แบบนั้นอย่างน้อยเยี่ยซีก็ยังอยู่ในวงการบันเทิงต่อได้
แต่อิ๋งจื่อจินเป็นนักลงทุน แค่พูดมาคำเดียวก็ทำให้วงการบันเทิงปิดตายเยี่ยซีได้
เฉินหลีรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเปิดเวยปั๋ว
ถัดจากสตูดิโอของซังเย่าจือ ชูกวงมีเดียก็ออกแถลงการณ์เช่นกัน
แอทชูกวงมีเดีย : [บริษัทกับสถานีโทรทัศน์กลางกำลังคุยเรื่องรายการฉลาดแบบนี้ยกนิ้วให้เลย! ตอนที่สาม ก็เลยไปกินข้าวกัน ขอความกรุณาคนเจตนาไม่ดีอย่าเอาไปสร้างเรื่อง]
ด้านล่างเป็นรูปภาพ มีเลขาสาว และยังมีผู้จัดการส่วนตัวของซังเย่าจือ
นอกจากนี้ยังมีจดหมายทนายพ่วงด้วยชื่อเยี่ยซี รวมถึงหลักฐานต่างๆ ที่เยี่ยซีจ่ายเงินให้แอ๊กเคานท์เชิงพาณิชย์
คอมเมนต์เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
[เป็นเยี่ยซีจริงด้วย! ฉันจะไปซื้อเส้นเผ็ดแล้วนะ!]
[ผู้หญิงคนนี้น่าขยะแขยงจริงๆ เล่นงานเทพอิ๋งครั้งแล้วครั้งเล่า ขี้อิจฉาเหรอ]
[ตอนที่สามของรายการฉลาดแบบนี้ยกนิ้วให้เลย! ก็คือรอบชิงชนะเลิศระดับนานาชาติหรือเปล่า มิน่าถึงจะร่วมมือกัน รอดูๆ]
เฉินหลีมือสั่นยิ่งกว่าเดิม
แต่นี่ยังไม่จบ มีอีกแฮชแท็กหนึ่งที่ทำให้เธอหน้ามืด
#แฟนคลับเยี่ยซีเป็นฆาตกร#
โพสต์ยอดนิยมอันดับหนึ่งใต้แฮชแท็กนี้คือของมหาวิทยาลัยตี้ตู
แอทมหาวิทยาลัยตี้ตู : [บทลงโทษสำหรับนักศึกษา XXX]
ด้านล่างเป็นรูปรายละเอียดเรื่องที่อิ๋งจื่อจินไปชมมหาวิทยาลัยตี้ตูแล้วมีแฟนคลับของเยี่ยซีคนหนึ่งก่อการอุกอาจ
แฟนคลับคนนี้ยังเป็นแอดมินของสมาคมต่อต้านแอนตี้แฟนของเยี่ยซีอีกด้วย
พวกแฟนคลับที่เป็นหัวๆ จะมีติดต่อกับทีมงานของดารา บัญชีนี้คงต้องคิดที่เยี่ยซีคนเดียวแล้ว
[ไอดอลเป็นแบบไหน แฟนคลับก็เป็นแบบนั้น]
[พูดตามตรง ดารายอดนิยมที่ไม่ได้พึ่งความสามารถ แค่อาศัยการโปรโมต ก็มีแฟนคลับไร้สมองแบบนี้แหละ]
[ยังจะยอดนิยมอีกเหรอ เยี่ยซีคู่ควรเหรอ ดารายอดนิยมที่แท้จริงในวงการบันเทิงมีแค่ฉินหลิงอวี๋กับซังเย่าจือจ่ะ]
[เรียนเก่ง เล่นดนตรีเลิศ ฝีมือดี เทพอิ๋งมีอะไรที่ทำไม่ได้ไหม]
เฉินหลีเงยหน้าทันที มองเยี่ยซี “แฟนคลับเธออยากฆ่าคนด้วยเหรอ!”
“ไม่ใช่เพราะพี่เหรอ” เยี่ยซีขาดสติแล้ว เธอกรีดร้อง “ถ้าไม่ใช่เพราะพี่ที่วันๆ ให้พวกแฟนคลับอาชีพสร้างกระแส พวกเขาจะเป็นแบบนี้เหรอ”
“แล้วพี่ทำเพื่อใครล่ะ” เฉินหลีนึกไม่ถึงว่าเยี่ยซีจะโยนความผิดมาให้เธอ “ไม่ใช่เพื่อเธอเหรอ ถ้าเธอพยายามมากกว่านี้อีกหน่อย พี่ยังต้องทำถึงขั้นนี้เหรอ”
เยี่ยซีไม่ตอบ แข้งขาอ่อนแรง ทรุดลงไปกองบนพื้น
ล่วงเกินชูกวงมีเดีย เทียนสิงมีเดียก็ทอดทิ้งเธอ ชีวิตนี้เธออย่าได้คิดจะประสบความสำเร็จในวงการบันเทิงอีกเลย
ครั้งนี้พังหมดอย่างสิ้นเชิงแล้ว
…
ณ คฤหาสน์ตระกูลเนี่ย
อิ๋งจื่อจินนอนถึงสิบโมงเช้ากว่าจะตื่น
ไม่รู้เรื่องในเน็ต ต่อให้รู้แล้วก็ขี้เกียจจะสนใจ
ชูกวงมีเดียกับสถานีโทรทัศน์กลางจะร่วมงานกันจริง รอบชิงชนะเลิศระดับนานาชาติของไอเอสซีในเดือนพฤษภาคม ทางสถานีโทรทัศน์กลางจะส่งนักข่าวไปเพื่อเตรียมถ่ายทอดสด ณ สถานที่แข่งขัน
รอบชิงชนะเลิศระดับนานาชาติเป็นการแสดงถึงเกียรติของประเทศ จะผิดพลาดไม่ได้อย่างเด็ดขาด
เธอแต่งตัวแล้วออกจากห้องนอนแขกไปชั้นล่าง เห็นเนี่ยเฉากับฟู่อวิ๋นเซินนั่งอยู่ที่โซฟา
เนี่ยเฉาถือหนังสืออยู่หลายเล่ม ดูท่าทางลึกลับ
ฟู่อวิ๋นเซินเอามือผลักหัวของเนี่ยเฉาออก “เยาเยาตื่นแล้วเหรอ ในครัวมีข้าว ยังร้อนๆ อยู่”
“อืม ขอบคุณ” อิ๋งจื่อจินกวาดตาอ่านชื่อหนังสือในมือ สีหน้าชะงักเล็กน้อย “ดูไม่ออกเลยนะว่าคุณก็มีหัวใจแบบสาวน้อยด้วย”
พูดจบก็เดินไปหาข้าวกินในห้องครัว
ฟู่อวิ๋นเซินละสายตากลับมามองเนี่ยเฉาแล้วพูดขึ้น “เอาหนังสือในมือไปขายทิ้งเดี๋ยวนี้เลยนะ อย่าให้ฉันเห็นมันอีกแม้แต่เล่มเดียว”
“จะขายได้ยังไง” เนี่ยเฉาตื่นเต้น “คุณชายเจ็ด นี่เป็นหนังสือที่ไม่มีตีพิมพ์แล้วที่ฉันไปควานหามาจากร้านหนังสือหลายร้านเชียวนะ ช่วยนายได้แน่นอน”
“ไม่ว่ายังไงบอสก็เป็นสาวน้อย ชอบวิธีพวกนี้แน่”
ฟู่อวิ๋นเซินหลุบตาลง “นายอ่านชื่อหนังสือให้ดีๆ”
“ชื่อหนังสือทำไมเหรอ” เนี่ยเฉางง ยกขึ้นมาดู “มันก็โอเคดีไม่ใช่เหรอ”
ภรรยาขี้อ้อนของบอสตัวร้าย
บอสตัวร้ายหลงรักฉัน
เจ้าสาวคนที่เก้าของบอสตัวร้าย
บอสตัวร้าย…
ทั้งหมดสิบห้าเล่ม
ฟู่อวิ๋นเซินเลิกคิ้ว นิ้วเรียวยาววางบนเล่มแรก
วินาทีถัดมาก็ปล่อยกำลังภายในใส่กองหนังสือพวกนี้
แหลกละเอียดจนเก็บกลับมาปะติดปะต่อไม่ได้แล้ว
เสร็จแล้วฟู่อวิ๋นเซินก็ลุกขึ้น พูดอย่างใจเย็น “ดูท่านายจะป่วยหนักจริงๆ อย่าลืมทำความสะอาดล่ะ”
เนี่ยเฉามองเศษกระดาษในมือด้วยสีหน้าตะลึงตาค้าง
ถึงแม้เขาจะรู้ว่ามีโลกจอมยุทธ์อยู่ และก็รู้ว่าจอมยุทธ์เก่งกาจกว่าที่ในหนังสือเขียนไว้
แต่สร้างความสะเทือนใจได้ไม่เท่าเห็นกับตาตัวเอง
เนี่ยเฉานึกถึงหลายปีที่ผ่านมาที่เขารู้จักกับฟู่อวิ๋นเซิน จุกอย่างบอกไม่ถูก
ที่แท้ก็มีแค่เขาคนเดียวที่เป็นคุณชายเสเพล
…
เวลาเย็น
ตระกูลเนี่ยจัดงานเลี้ยงฉลองตรุษจีนที่บ้านในใจกลางเมือง เชิญตระกูลมู่ ตระกูลซิว ตระกูลตี้อู่ และคุณหนูคุณชายของบางตระกูลมาร่วมงาน
ตระกูลหยวนไม่ได้รับบัตรเชิญ แต่สุดท้ายก็ไป
ต่อให้อยู่แค่ด้านนอก ไม่แน่ก็อาจได้คุยกับคนตระกูลเนี่ยบ้าง
อิ๋งเย่ว์เซวียนก็ตามไปด้วยกัน
เมิ่งหรูตั้งใจแนะนำให้เธอรู้จักคุณหนูของตี้ตูหลายคน เพื่อที่เธอจะได้รู้จักคนมากขึ้น
เรื่องที่ทำให้เมิ่งหรูประหลาดใจคือ หนึ่งในคุณหนูบอกว่าสามารถพาเข้าไปได้หนึ่งคน
อิ๋งเย่ว์เซวียนไม่ใช่คนตระกูลหยวน และก็ถือเป็นหน้าใหม่ในแวดวงไฮโซของตี้ตู ครั้นแล้วจึงถูกคุณหนูคนนี้พาเข้าไปในฐานะเพื่อน
งานเลี้ยงฉลองตรุษจีนของตระกูลเนี่ยใช่ว่าสี่ตระกูลเศรษฐีของฮู่เฉิงจะเทียบได้
อิ๋งเย่ว์เซวียนเริ่มเกร็ง ต่อมาเธอก็ผ่อนคลาย
“เอ๊ะ” คุณหนูคนนั้นที่อยู่ข้างเธอส่งเสียงตกใจเบาๆ “เธอก็มาด้วยเหรอ”
อิ๋งเย่ว์เซวียนมองตามสายตาไปก็เห็นอิ๋งจื่อจิน
อิ๋งจื่อจินอยู่ในชุดเดรสยาวสีดำแบบเรียบง่าย ไม่มีการแต่งแต้มอะไรที่เป็นส่วนเกิน แถมยังหน้าสด แต่กลับยังคงทำให้คนรอบตัวกลายเป็นแบ็คกราวด์ได้อย่างง่ายดาย
อิ๋งเย่ว์เซวียนจับแก้วไวน์แน่น “ทำไมเหรอ”
“รู้หรือเปล่า” คุณหนูพูด “คนนั้นชื่ออิ๋งจื่อจิน ช่วงนี้ดังมากในวงการบันเทิง เมื่อเช้ายังมีข่าวลือว่าคบกับซังเย่าจือด้วยนะ แต่ต่อมาก็แก้ข่าว”
“ฉันรู้” อิ๋งเย่ว์เซวียนเม้มริมฝีปาก “อันที่จริงเดิมทีพวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน”
ฟังถึงตรงนี้คุณหนูก็ตกใจ “ครอบครัวเดียวกับพวกเธอเหรอ”
“แต่ต่อมาก็ถูกไล่ออกไป” อิ๋งเย่ว์เซวียนค่อยๆ พูดขึ้น “พ่อแม่ฉันไม่ชอบเธอ”
คุณหนูได้ฟังก็ส่ายหน้า “งั้นเธอเข้ามาได้ยังไง ถึงเธอจะเรียนเก่งมาก มีมหาวิทยาลัยตี้ตูหนุนหลัง ตระกูลเนี่ยก็ไม่น่าจะให้บัตรเชิญถึงจะถูก”
“เธอรู้จักกับผู้ชายที่ทำธุรกิจหลายคน” อิ๋งเย่ว์เซวียนตอบ “คงถูกพาเข้ามา ตอนอยู่ที่โรงเรียนก็เห็นสนิทกับเพื่อนผู้ชายหลายคน”
“สาวสังคม เธอเข้าใจใช่ไหม”
คุณหนูขมวดคิ้ว “ดูไม่เหมือนเลยนะ”
รอบตัวยังมีคุณหนูคุณชายหลายคนก็ให้ความสนใจ เงี่ยหูฟังอิ๋งเย่ว์เซวียนพูด
“เธอเสแสร้งเก่งมาก แสร้งทำได้เนียนเลยล่ะ พวกเราจับไม่ได้หรอก” อิ๋งเย่ว์เซวียนพูด “ตบมือข้างเดียวไม่ดัง ถ้าเธอไม่เคยทำเรื่องพวกนี้ ทำไมถึงได้มีข่าวลือแบบนี้ออกมาได้ อีกทั้ง…”
อยู่ๆ อิ๋งเย่ว์เซวียนก็หยุดพูด
เพราะเธอเห็นสายตาของอิ๋งจื่อจินมองมา จากนั้นก็หันเท้ามาทางนี้แล้วเดินมาทางเธอ
อิ๋งเย่ว์เซวียนจับแก้วแน่น “เธอมาทำไม ฉันไม่เกี่ยวข้องกับเธอแม้แต่น้อย”
ทางตี้ตูส่วนใหญ่ไม่มีการไปมาหาสู่กับแวดวงไฮโซของฮู่เฉิง เว้นเสียแต่ในด้านธุรกิจ
เธอพูดอะไรก็ไม่มีทางมีคนไปสืบ
อิ๋งจื่อจินไม่ตอบ เธอหยิบถุงมือออกมาจากกระเป๋าแล้วเริ่มใส่
พอเห็นท่าทางแบบนี้ของเธอ อิ๋งเย่ว์เซวียนก็ค่อยๆ ยิ้มออกมา “ฉันลืมไปว่าเธอไปจากตระกูลอิ๋งแล้ว แต่เธอยังเข้ามาในนี้ได้ไม่ใช่เพราะพึ่งผู้ชายเข้ามาเหรอ พวกเขารู้หรือเปล่าว่าเธอจับปลาหลายมือ”
“ตบมือข้างเดียวไม่ดัง ฉันพูดผิดเหรอ”
เวลานี้อิ๋งจื่อจินสวมถุงมือเสร็จแล้ว
จากนั้นเธอก็ง้างมือฟาดเข้าไปที่หน้าอิ๋งเย่ว์เซวียนต่อหน้าคนอื่นๆ
อิ๋งจื่อจินเหลือบตาขึ้น “ตอนนี้ตบมือข้างเดียวดังหรือยัง”
