ตอนที่ 415 เวยปั๋วระเบิด
“ตูม!”
ยังไม่ทันที่ฉินหลิงอวี๋จะได้หันไปดีก็เกิดเสียงดังสนั่นที่สะเทือนฟ้าสะเทือนดิน
เวลานี้พื้นสั่นสะเทือน นกพิราบที่อยู่ริมน้ำต่างตกใจกระพือปีกบินหนีไป
ฉินหลิงอวี๋ก็รู้ว่าเมืองมหาวิทยาลัยมีนักล่าบุกเข้ามาจำนวนไม่น้อยแล้ว มีระเบิดฝังอยู่หลายจุด
แต่บรรดานักล่าเหล่านั้นต่างถูกจับไปแล้ว ระเบิดก็กู้หมดแล้วด้วยเช่นกัน
ถึงแม้ฉินหลิงอวี๋จะชอบทำตัวเป็นศัตรูกับฉินหลิงเยี่ยน แต่เธอก็เชื่อใจเขามาก
ด้วยความสามารถของฉินหลิงเยี่ยน จะต้องหาระเบิดทั้งหมดออกมาได้แน่นอน
เทคโนโลยีแฮกเกอร์กับเทคโนโลยีตรวจจับบนโลกใบนี้แทบจะไม่มีอย่างไหนอยู่เหนือกว่าฉินหลิงเยี่ยนได้
แล้วทำไมยังมีระเบิดอีก…
ต่อให้เป็นฉินหลิงอวี๋ก็ยังอดหยุดคิดไม่ได้ สามวินาทีถัดมาในที่สุดเธอก็ได้สติกลับมา
ตรงจุดที่ไกลออกไป ชั่วขณะนั้นประกายไฟพุ่งขึ้นด้านบน เสียงระเบิดยังคงดังอย่างต่อเนื่อง
ฉินหลิงอวี๋ไม่มีแม้แต่เวลาจะสนใจปิดไลฟ์สด เธอยัดโทรศัพท์มือถือเข้ากระเป๋าเสื้อแล้ว รีบขี่มอเตอร์ไซค์สาธารณะไปทางโรงแรม
ไม่ใช่โรงแรมที่ฟู่อวิ๋นเซินกับฉินหลิงเยี่ยนอยู่ แต่เป็นโรงแรมที่อิ๋งจื่อจินกับผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆ ฉลองกันอยู่
ฉินหลิงอวี๋มองออกว่า เสียงระเบิดครั้งแรกดังมาจากทางสนามแข่งขัน และโรงแรมที่เป็นสถานที่จัดงานเลี้ยงฉลองก็อยู่ข้างสนามแข่งขัน
อยู่ๆ หน้าจอไลฟ์สดก็มืดสนิท แฟนคลับที่ดูอยู่ในประเทศจีนก็เริ่มใจคอไม่ดี
[เกิดอะไรขึ้น จอมืดไปแล้ว! ลูกอวี๋!]
[ลูกอวี๋ ตอบหน่อยสิ]
ฉินหลิงอวี๋เป็นดารายอดนิยมอันดับหนึ่งของวงการบันเทิง ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ วงการบันเทิงต้องสั่นสะเทือนแน่
หน้าจอมืดสนิท บรรดาแฟนคลับได้ยินเพียงเสียงลมกับเสียงระเบิดอย่างรุนแรง ร้อนใจกันมาก เริ่มพากันแจ้งตำรวจแล้ว
…
เวลานี้ภายในโรงแรมที่จัดงานฉลอง
เนื่องจากมีวิทยายุทธ์ ประสาทการได้ยินของอิ๋งจื่อจินจึงล้ำกว่าคนอื่น
ต่อให้เหลืออีกไม่กี่วันญาณพยากรณ์ของเธอก็จะฟื้นกลับมา แต่เธอก็ไม่ได้ลดการสังเกตโลกภายนอก
ถึงแม้พวกเขาจะเตรียมการไว้รอบด้านแล้ว แต่เธอกลับรู้สึกว่าเรื่องราวไม่ได้ง่ายแบบนั้น
เรื่องบางอย่างไพ่ทาโรต์ก็พยากรณ์ออกมาไม่ได้
ก่อนเสียงระเบิดครั้งที่หนึ่งจะดังขึ้นก็มีเสียงยิบย่อยอยู่ก่อนแล้ว
หลังจากที่ตามฟู่อวิ๋นเซินไปกู้ระเบิดมาหลายลูก อิ๋งจื่อจินจึงความรู้สึกไวต่อเสียงนี้มาก
“หยุดกินได้แล้ว”
เธอลุกขึ้น มือข้างหนึ่งดึงจั่วหลีที่กำลังจะสั่งอาหารอีก เป็นครั้งแรกที่น้ำเสียงของเธอดุดัน
“ไป รีบออกไป! คนอื่นๆ ก็ออกไปให้หมดด้วย ตอนนี้เลย ออกไปจากโรงแรมทันที!”
จั่วหลียังงงอยู่ แต่ก็ลุกตาม
วินาทีถัดมาก็เกิดเสียงระเบิด
การระเบิดเริ่มขึ้นอย่างสิ้นเชิงแล้ว!
“เปรี๊ยะ…เปรี๊ยะ”
ชั่วขณะนั้นเกิดรอยร้าวที่กำแพง แผ่ขยายในวงกว้างอย่างรวดเร็ว
ในที่สุดพวกเฟิงเย่ว์กับเถิงอวิ้นเมิ่งก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว สีหน้าเปลี่ยนในทันที
“ระเบิด มีระเบิด!”
ไม่ต้องให้อิ๋งจื่อจินพูดอะไรอีก ทุกคนรีบวิ่งลง
ผู้เข้าแข่งขันและคณะตัวแทนที่มาจากประเทศอื่นก็วิ่งออกมาด้วยความแตกตื่น
โรงแรมแห่งนี้ที่เรียกได้ว่าสามารถรองรับแผ่นดินไหวระดับแปดได้ก็รับไหวไม่ถึงห้านาทีในเหตุการณ์ระเบิด
งานเลี้ยงฉลองของประเทศจีนอยู่ชั้นห้า ตอนลงมาถึงชั้นหนึ่งถนนก็ใกล้เป็นอัมพาตเต็มทีแล้ว
โรงแรมสั่นรุนแรงยิ่งกว่าเดิม เริ่มมีเศษปูนแตกหล่น พร้อมที่จะพังทลายได้ทุกเมื่อ
ทุกคนต่างกลัวเมื่อเผชิญหน้ากับความเป็นความตาย
มีนักเรียนเริ่มร้องไห้
อิ๋งจื่อจินกำมือ สายตาจับจ้อง พูดเสียงเบา “ไม่ทันแล้ว”
เธอมีกำลังภายในที่คุ้มกันร่างกายได้ แต่คนพวกนี้ล้วนเป็นคนธรรมดา
หากเป็นแบบนี้ต่อไปพวกเขาจะตายกันหมด
อิ๋งจื่อจินเก็บเศษหินบนพื้นขึ้นมาแล้วเงยหน้าขึ้น
นิ้วของเธอขยับ ก้อนหินลอยออกไป
“ตุบ ตุบ”
กล้องวงจรปิดที่โยกเหมือนจะตกเต็มทีถูกทำลายทั้งหมด
จากนั้นอิ๋งจื่อจินก็รวบรวมกำลังภายในมาไว้ที่ฝ่ามือ
เธอหลับตาลง พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
“ศาสตราจารย์จั่ว ให้ทุกคนปกป้องตัวเองให้ดี วิ่งไปให้ไกลที่สุด”
จั่วหลีคุ้มกันนักเรียนที่อยู่ข้างๆ พอได้ยินแบบนี้ก็อดอึ้งไม่ได้ “ว่าไงนะ”
อิ๋งจื่อจินไม่พูดอะไรอีก แค่ยกมือขึ้น
“ตูม!”
ปล่อยพลังฝ่ามือออกไป ฝ่ามือนี้ได้พัดเอาผู้เข้าแข่งขันหลายสิบคนให้ออกห่างโรงแรม
เคลื่อนที่ไปข้างหน้าสามสิบเมตรในหนึ่งวินาที!
พลังของจอมยุทธใช้วิทยาศาสตร์มาอธิบายไม่ได้
เมื่อจั่วหลีตั้งสติได้อีกครั้ง เขาก็มาอยู่นอกโรงแรมแล้ว
“ตูม!”
เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นอีกครั้ง คราวนี้ในที่สุดโรงแรมที่สูงสิบกว่าชั้นก็เอาไม่อยู่แล้ว ถล่มลงในชั่วพริบตา
ประกายไฟแผ่ขยาย พื้นที่สีเขียวกลายเป็นสีดำ ถูกเผาไหม้เป็นวงกว้าง
จั่วหลีตะโกน “นักเรียนอิ๋ง!”
เถิงอวิ้นเมิ่งก็ตะโกนเสียงหลง น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว “จื่อจิน!”
เบื้องหน้ากลายเป็นซากปรักหักพัง พื้นก็ยุบลงไป เศษปูนเศษอิฐก้อนใหญ่ยังคงสั่นอยู่
อิ๋งจื่อจินออกมาไม่ได้ เธอถูกฝังอยู่ด้านล่าง
ทุกคนยืนอึ้งสนิท
“พวกเราออกมาได้ยังไง” สายตาของเฟิงเย่ว์เหม่อลอย พูดเสียงเพี้ยน
“พวกเราออกมาแล้วทำไมเทพอิ๋งไม่ได้ออกมาล่ะ”
เมื่อครู่เขาอยู่ข้างหลังอิ๋งจื่อจินชัดๆ
เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างกะทันหัน ถ้าวิ่ง ไม่ว่ายังไงเขาก็ต้องถูกฝังก่อน
จั่วหลีตัวสั่น นึกถึงคำพูดของอิ๋งจื่อจินเมื่อครู่
เขาหันไปผลักเฟิงเย่ว์ “หนีก่อน! ทุกคนห้ามเป็นอะไรไป”
พอพวกเขาวิ่งออกไปได้สิบกว่าเมตรก็เกิดเสียงระเบิดที่ดังยิ่งกว่า
“ตูมๆ!”
ดังสนั่นแก้วหู
ประกายไฟพุ่งออกมาจากในโรงแรม ทำต้นไม้ที่อยู่โดยรอบหักลง
เสียงระเบิดรวมกันอยู่ในไม่กี่จุด
โรงแรม สนามแข่งขัน และโซนพักอาศัย
ทั้งสามสถานที่นี้เป็นสถานที่ที่ผู้เข้าแข่งขันรอบชิงชนะเลิศของไอเอสซีรวมตัวกันพอดี
กลับเป็นสองมหาวิทยาลัยที่ติดสามอันดับแรกของโลกอย่างมหาวิทยาลัยเฮลก้ากับมหาวิทยาลัยฟอกซ์ที่ไม่มีเสียงระเบิดเกิดขึ้น
เกิดเหตุระเบิดขึ้นอย่างกะทันหัน ทีมตำรวจก็ยังตั้งรับไม่ทัน
ไม่กี่นาทีต่อมาเสียงสัญญาณฉุกเฉินถึงดังขึ้น
[อันตราย…อันตราย! นักเรียนทุกคนและประชาชนทุกท่านโปรดระวัง!]
[รีบหนีโดยเร็ว!]
[รีบหนีโดยเร็ว!]
ในเวลาเดียวกันทีมตำรวจก็รีบออกปฏิบัติการอย่างรวดเร็ว เริ่มกระจายคนทั้งเมืองมหาวิทยาลัยออกไป
ในขณะที่ทุกคนกำลังวิ่งออกข้างนอก แต่ฟู่อวิ๋นเซินกลับสวนทาง
เนื่องจากเขาอยู่ไกล ไม่ใช่ศูนย์กลางที่เกิดระเบิด
กว่าเขาจะได้ยินเสียงระเบิดก็ผ่านไปหนึ่งนาทีแล้ว
เขาเร่งความเร็วขั้นสุด
ฉินหลิงเยี่ยนขี่มอเตอร์ไซค์ตามอยู่ข้างหลัง ปากก็หอบแฮ่ก
“เหล่าฟู่ อย่าบุ่มบ่าม ตอนนี้มันยังระเบิดอยู่ นายเข้าไปไม่เพียงแต่จะช่วยบอสไม่ได้ ตัวเองยังจะไม่ปลอดภัยไปด้วย” ฉินหลิงเยี่ยนก็ร้อนใจเหมือนกัน
“เธอใส่เสื้อที่พวกนายไอบีไอทำขึ้นมาพิเศษ ทนรับแรงระเบิดได้”
พอพูดจบเขาก็รู้สึกว่าไม่ถูก
พวกเขากู้ระเบิดไปหมดแล้ว แต่กลับยังคงเกิดเหตุการณ์ระเบิด
เกรงว่าจะเป็นระเบิดที่ไม่อยู่ในความคาดคิดของพวกเขา
ฟู่อวิ๋นเซินไม่ตอบ สีหน้าเย็นชา
เขารวบรวมกำลังภายในแล้วยกก้อนหินขนาดใหญ่ที่ขวางประตูโยนทิ้งด้านข้าง จากนั้นก็มุดเข้าไป
ฉินหลิงเยี่ยนตะโกนตามหลัง
“ฟู่อวิ๋นเซิน นายจะเข้าไปตายนะ รู้หรือเปล่า!”
ฟู่อวิ๋นเซินหายไปท่ามกลางควันสีดำ
มีเพียงเสียงอันราบเรียบ น้ำเสียงยังคงกึ่งเล่นกึ่งจริง
แต่กลับแน่วแน่เหลือเกิน
“งั้นก็ขอตายพร้อมกันกับเธอ”
…
แฮชแท็กเมืองมหาวิทยาลัยของยุโรปเกิดเหตุระเบิด
แฮชแท็กอิ๋งจื่อจินกับผู้เข้าแข่งขันจำนวนมากถูกฝัง
แฮชแท็กยังไม่ทราบสาเหตุการระเบิด
ทางด้านประเทศจีน ยังไม่ถึงสองชั่วโมงเวยปั๋วก็ล่มอีกครั้ง
สิบนาทีต่อมาหลังจากเจ้าหน้าที่ฝ่ายเทคนิคซ่อมระบบเสร็จ ไม่เพียงแต่คำค้นยอดนิยมสามอันดับแรกจะเปลี่ยนไป ยังร้อนแรงสุดขั้ว
ชาวเน็ตต่างอึ้งไปตามๆ กัน
เมื่อกี้พวกเขายังเฉลิมฉลองที่ประเทศจีนคว้าแชมป์ไอเอสซีกันอยู่
ทำไมเพียงชั่วพริบตาก็กลายเป็นฝันร้ายไปแล้วล่ะ
[เกิดอะไรขึ้น มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่]
[มาตรการรักษาความปลอดภัยของยุโรปมันขยะขนาดนี้เลยเหรอ! ตรวจไม่เจอระเบิดทำงานกันยังไง!]
[สถานที่ที่นักเรียนมากมายไปพักอยู่ ทำไมไม่ตรวจให้ละเอียด!]
ตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่ม ณ สำนักงานใหญ่เทียนสิงมีเดีย
“ข่าวจากทางยุโรปชัวร์หรือเปล่า” ลั่วเหวินปินก็อ่านข่าวในเวยปั๋วอยู่
“มีผู้บริหารระดับสูงของชูกวงมีเดียหลายคนถูกฝังอยู่ในนั้นงั้นเหรอ ถึงขั้นมีความเป็นไปได้ว่าซีอีโอก็อยู่ในนั้นเหรอ”
ชูกวงมีเดียให้ความสำคัญกับการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศไอเอสซีครั้งนี้มาก ผู้บริหารหลายคนถึงกับไปที่ยุโรปด้วยตัวเอง
พวกเขารับหน้าที่ถ่ายทอดสดให้ประเทศจีน แถมยังอยู่ใกล้จุดระเบิดมากพอสมควร
ต่อให้ไม่ตายก็ต้องบาดเจ็บสาหัส
“ครับประธานลั่ว” เลขาตอบด้วยความนอบน้อม
“มีผู้บริหารระดับสูงของชูกวงมีเดียถูกฝังอยู่ในนั้น แต่ซีอีโอของพวกเขาอยู่ด้วยหรือเปล่าอันนี้ไม่ทราบครับ”
“เวลานี้ชูกวงมีเดียคงวุ่นกันหัวหมุนแล้วครับ”
“ดี” ลั่วเหวินปินเงียบไปชั่วขณะแล้วพูดขึ้น
“ติดต่อไทม์มีเดีย เริ่มร่างแผนโจมตีชูกวงมีเดีย ทยอยแฉข่าวที่ก่อนหน้านี้ระงับไว้ออกไป”
“ช่วงวันหยุดหน้าร้อนนี้ฉันต้องการเห็นชูกวงมีเดียพังพินาศ”
ส่วนอิ๋งจื่อจินที่พวกชาวเน็ตเป็นห่วงกันมากที่สุดนั่นน่ะเหรอ
เขาไม่สนใจหรอก
ตายก็ตายไปสิ!
เด็กเรียนเทพคนเดียวไม่ได้มีประโยชน์สำหรับเขา ช่วยเขาสร้างอาณาจักรบันเทิงก็ไม่ได้
