ตอนที่ 624 ทรมานเซี่ยเนี่ยน ค่ายกลฮวงจุ้ย!
เดิมทีเฉิงหย่วนไม่ได้อยากออกมา
แต่บริเวณรอบๆ สหพันธ์จอมยุทธ์วุ่นวายมาก มีจอมยุทธ์โหดเหี้ยมวนเวียนอยู่ไม่น้อย
เหตุการณ์ชิงปล้นก็เกิดขึ้นบ่อย ตายหรือบาดเจ็บขณะต่อสู้เป็นเรื่องธรรมดา
สหพันธ์จอมยุทธ์ก็แค่ให้ที่อาศัยสำหรับจอมยุทธ์ที่ไม่มีตระกูลอยู่ ไม่เหมือนศาลสถิตยุติธรรมที่เสียสละเพื่อโลกจอมยุทธ์อย่างแท้จริง
การต่อสู้ธรรมดาแบบนี้พบเห็นได้บ่อยในโลกจอมยุทธ์ สหพันธ์จอมยุทธ์ก็ไม่มีทางเข้าไปยุ่ง
แต่อิ๋งจื่อจินไม่เหมือนกัน
เฉิงหย่วนเองก็อุตส่าห์มีศิษย์น้องทั้งที เขาย่อมต้องปกป้อง
ดังนั้นมองผิวเผินเหมือนเขาให้เฉิงจิ่นเดินออกมาส่ง แต่เขากลับแอบตามมาอย่างเงียบๆ
แต่คาดไม่ถึงว่าพอตามมาเขาก็จะเจอเรื่องเข้าจริงๆ
เซี่ยเนี่ยนเป็นคนอวดดี เรื่องอย่างแย่งผู้ชายกลางถนนก็ทำมาไม่น้อย
อีกทั้งยังต่อสู้เดิมพันด้วยชีวิตในสหพันธ์จอมยุทธ์มาก็หลายครั้ง
เฉิงหย่วนจำได้ตั้งแต่แวบแรก
เขาเองก็หมั่นไส้เซี่ยเนี่ยนมานานแล้ว
แต่เนื่องจากเซี่ยเนี่ยนมีเซี่ยฮ่วนหรานหนุนหลัง จึงทำอะไรไม่ได้
แต่ถ้ามาหาเรื่องอิ๋งจื่อจินก็อย่าคิดว่าเขาจะปล่อยไปง่ายๆ
วรยุทธ์ของเฉิงหย่วนอยู่ที่ระดับสามร้อยห้าสิบปี ไม่ใช่คนที่เซี่ยเนี่ยที่เพิ่งเตรียมเป็นปรมาจารย์จอมยุทธ์จะสู้ได้
เธอถูกเฉิงหย่วนตบจนหน้าบวม เริ่มมีกลิ่นคาวเลือดจุกที่ลำคอ
“ฉันคือเซี่ยเนี่ยนนะ!” เซี่ยเนี่ยนทั้งตกใจทั้งโมโห “กล้าทำฉันเหรอ อยากตายหรือไง”
เธอพยายามดิ้น แต่ก็ดิ้นไม่หลุด สองเท้าพยายามถีบ กรีดร้องด้วยความโมโห “ฉันจะให้ท่านผู้นำตระกูลเซี่ยมาฆ่าแก!”
เซี่ยเนี่ยนไม่เคยโดนหยามศักดิ์ศรีเท่านี้มาก่อน
แต่ไหนแต่ไรมามีแค่เธอที่ข่มเหงคนอื่น
โดยเฉพาะตอนนี้ที่มีคนมองอยู่ไม่น้อย คนคุ้มกันชายสองคนที่เธออยากเล่นด้วยก็อยู่ด้วย
แล้วเธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน!
“เอาสิ บอกให้เขามา” เฉิงหย่วนยังคงบีบคอเซี่ยเนี่ยนไว้ เหลือบมองเธอ “ตอนนั้นเซี่ยฮ่วนหรานทำลายตระกูลหลิ่วได้ เป็นเพราะตระกูลหลิ่วไม่มีสักคนที่คุกคามเขาได้ ไม่มีใครยินดีเอาชีวิตไปทิ้งเปล่าๆ เพื่อช่วยตระกูลหลิ่ว ยกเว้นศาลสถิตยุติธรรม”
“แต่นี่ก็สิบปีผ่านไปแล้ว วรยุทธ์ของฉันก้าวหน้าขึ้นมาก ถ้าตอนนี้เซี่ยฮ่วนหรานอยากฆ่าฉัน มันไม่ง่ายหรอกนะ”
เซี่ยเนี่ยนฟังแล้วก็หัวเราะ “แกคิดว่าตัวเองแน่นักเหรอ ถ้าท่านผู้นำตระกูลของฉันอยากฆ่าแกมีเหรอจะยาก”
พอเธอพูดจบก็มีหลายเสียงตะโกนขึ้นพร้อมกัน
“พ่อบุญธรรม!”
“ท่านประธาน!”
ทีมคุ้มกันของสหพันธ์จอมยุทธ์เดินตามออกมา คุกเข่าให้เฉิงหย่วนอย่างพร้อมเพรียง
เฉิงจิ่นที่วิ่งกลับมาอีกครั้งเห็นเซี่ยเนี่ยนอยู่ในมือเฉิงหย่วนก็อดตะลึงไม่ได้
เซี่ยเนี่ยนจ้องตาค้างในทันที “แก…แกก็คือประธานสหพันธ์จอมยุทธ์เหรอ”
ประธานสหพันธ์จอมยุทธ์ทำไมเกี่ยวข้องกับอิ๋งจื่อจินได้
บ้าไปแล้วเหรอ!
อีกอย่าง เธอก็แค่พูดไม่กี่ประโยค
เธอด่าหลินชิงจยายังเยอะกว่า ทำไมไม่เห็นเฉิงหย่วนออกมา
“ใช่ ฉันเอง” เฉิงหย่วนหรี่ตา กดดันขั้นสุด “ผู้นำตระกูลเธอไม่เคยบอกเธอหรือไงว่าอย่ามามีเรื่องกับฉัน”
ในที่สุดเซี่ยเนี่ยนก็สีหน้าเปลี่ยน
ก่อนเซี่ยฮ่วนหรานจะเก็บตัวฝึกได้บอกเธอว่าอย่าแตะต้องหลินชิงจยา เพราะเฉิงหย่วนมองหลินชิงจยาเป็นลูกสะใภ้
แต่อิ๋งจื่อจินเกี่ยวข้องอะไรกับสหพันธ์จอมยุทธ์ด้วย
หรือเฉิงหย่วนอยากให้เฉิงจิ่นได้ครอบครองอัจฉริยะสองคนเลยเหรอ
เซี่ยเนี่ยนไม่ก้มหัว ยิ้มประชด “ประธานเฉิงฉลาดจริงๆ เลยนะ ไม่รู้ว่านายน้อยจะแบกรับวาสนานี้ไหวหรือเปล่า”
“ลองไปถามหลินชิงจยาดูนะว่ายินดีจะใช้สามีร่วมกับอิ๋งจื่อจินหรือเปล่า”
พอได้ยินแบบนี้สีหน้าของเฉิงหย่วนก็บึ้งลงทันที
เขาง้างมือตบอีกหนึ่งที “อยากตายเหรอ!”
ตบนี้มีกำลังภายใน แรงกว่าตบก่อนหน้านี้
เซี่ยเนี่ยนกระอักเลือด อวัยวะภายในได้รับบาดเจ็บ
เฉิงหย่วนไม่ให้โอกาสเซี่ยเนี่ยนได้ขัดขืนแม้แต่น้อย
เขาปล่อยมือ ผนึกจุดลมปราณของเธอ ใช้กำลังภายในล็อกตัวเธอกลางอากาศ
ผัวะ!
ตบต่อ ทำเซี่ยเนี่ยนหน้าหัน
คนที่อยู่รอบๆ พอเห็นเฉิงหย่วนตบเซี่ยเนี่ยนก็งงหนัก
เฉิงจิ่นก็ตะลึง
เขากับหลินชิงจยาชื่นชมกันและกันก็ใช่ แต่เขากล้าคิดเกินเลยกับอิ๋งจื่อจินเหรอ
นี่ไม่เท่ากับขี่หัวพ่อบุญธรรมเลยเหรอ
เฉิงจิ่นยืนมองอยู่ด้านข้าง
เฉิงหย่วนตบไปสิบกว่าครั้งก็หยุด บีบคอเซี่ยเนี่ยนอีกครั้ง “ขอโทษศิษย์…คุณอิ๋งเดี๋ยวนี้!”
เซี่ยเนี่ยนอ้าปาก แต่พอเธออ้าปากเลือดก็พุ่ง
เธอโมโหแทบอกแตกตาย “ฉันไม่…”
ยังไม่ทันพูดจบเฉิงหย่วนก็ตบอีกครั้ง “ได้ยินไหม บอกให้ขอโทษ!”
“ดะ…ได้” พอถูกข่มขู่ เซี่ยเนี่ยนก็จำต้องยอม
เธอคุกเข่าไปทางอิ๋งจื่อจิน “ขอโทษ!”
มือข้างหนึ่งของอิ๋งจื่อจินล้วงกระเป๋า สายตาเย็นชา
มองข้ามไม่สนใจ
ท่าทีแบบนี้ทำให้อารมณ์ของเซี่ยเนี่ยนระเบิดอย่างสิ้นเชิง
แต่เนื่องจากเจ็บหนัก เธอพูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว ล้มหมดสติไป
คนคุ้มกันสองคนที่ตามเธอมาต่างก็อึ้ง
“อึ้งอะไรอยู่” เฉิงหย่วนชักมือกลับ “ยังไม่รีบหามคุณหนูใหญ่ของพวกนายกลับไปให้แพทย์แผนโบราณรักษาอีกเหรอ”
“ช้ากว่านี้เกิดทิ้งอาการเรื้อรังพวกนายรับผิดชอบไหวเหรอ”
คนคุ้มกันทั้งสองตัวสั่น เดินขึ้นหน้าทันที หามเซี่ยเนี่ยนขึ้นมาด้วยความระมัดระวังแล้วแบกกลับไปอย่างทุลักทุเล
คนที่มุงดูก็แยกย้าย
แต่รับรองว่าไม่เกินหนึ่งชั่วโมง เรื่องที่เซี่ยเนี่ยนทำประธานสหพันธ์จอมยุทธ์โมโหจะต้องลือไปทั่วโลกจอมยุทธ์แน่นอน
“ศิษย์น้อง เซี่ยเนี่ยนคงขยับตัวไม่ได้อย่างน้อยหนึ่งเดือน” เฉิงหย่วนหันไป “ศิษย์น้องอดทนไว้ก่อน รอวรยุทธ์ของศิษย์พี่สูงกว่านี้ หรือหาอาจารย์เจอ เซี่ยฮ่วนหรานจะต้องถูกกำจัดเป็นคนแรก”
หากไม่มีเซี่ยฮ่วนหราน ลำพังแค่เซี่ยเนี่ยนที่วรยุทธ์ยังไม่ถึงปรมาจารย์จอมยุทธ์ ยังจะกล้าทำตัวกร่างในโลกจอมยุทธ์อีกเหรอ
“ก่อนอาจารย์จะไปยังได้ทิ้งคัมภีร์ลับไว้ให้จำนวนหนึ่ง” อิ๋งจื่อจินยื่นหนังสือเล่มหนึ่งให้เฉิงหย่วน “ศิษย์พี่ว่างๆ ก็ลองอ่านดูค่ะ อาจมีประโยชน์บ้าง”
“ศิษย์น้องเกรงใจเกินไปแล้ว” เฉิงหย่วนตะลึง “ควรเป็นศิษย์พี่ที่ให้เธอมากกว่า ไว้พรุ่งนี้เธอมาอีก ศิษย์พี่จะพาเธอไปดูคลังสมบัติส่วนตัวของศิษย์พี่นะ”
“กระบวนท่าที่อาจารย์ฝึกให้ ศิษย์พี่จำได้หมด เฮ้อ น่าเสียดาย หมอนี่เรียนไม่ได้สักที”
เฉิงจิ่นไม่พูดอะไร
คิดในใจ นี่ไม่ใช่ปัญหาของเขา เป็นปัญหาของเฉิงหย่วนชัดๆ
ตัวเองสอนไม่เป็น ยังจะโทษเขา
“ไม่ต้องหรอกค่ะ” อิ๋งจื่อจินปฏิเสธอย่างอ้อมๆ “ฉันยังไม่จำเป็นต้องใช้ ศิษย์พี่ ฉันไปก่อนนะคะ ขอบคุณมากสำหรับเรื่องในวันนี้”
เฉิงหย่วนนิ่งไปเล็กน้อยแล้วพูดขึ้น “ศิษย์น้อง ศิษย์พี่ตามไปด้วยดีกว่า จะไปไหนเหรอ”
“ศาลสถิตยุติธรรมค่ะ”
เฉิงหย่วนก็ตามไปส่งอิ๋งจื่อจินถึงศาลสถิตยุติธรรมจริงๆ จากนั้นถึงกลับสหพันธ์จอมยุทธ์
ภายในห้องหนังสือ เขาเปิดดูหนังสือที่อิ๋งจื่อจินให้มา
เดิมทีเฉิงหย่วนไม่ได้คาดหวังอะไร แต่ยิ่งอ่าน ดวงตาก็ยิ่งเปล่งประกาย
เขาก็อิ่มตัวมาสักพักแล้ว ไม่ก้าวหน้าขึ้น
แต่วิธีฝึกบางอย่างในคัมภีร์เล่มนี้กลับชี้ทางสว่างให้เขา
เห็นได้ชัดว่าเฟิงซิวไม่ได้สอนส่วนนี้ให้เขา
ก็จริง
ใครบ้างไม่ชอบสาวน้อยที่ทั้งฉลาดทั้งสวย
เฉิงหย่วนจดจำกระบวนท่าในหนังสือแล้วไปฝึกที่เขาด้านหลัง
…
อีกด้านหนึ่ง
บ้านตระกูลเซี่ย
พอนายใหญ่เซี่ยเห็นเซี่ยเนี่ยนถูกหามกลับมาก็ตะลึง
หากเซี่ยเนี่ยนเป็นอะไรไป พวกเขาก็แย่ไปด้วย
“เร็วเข้า! รีบไปตามหมอมา!” นายใหญ่เซี่ยลนลาน “คนอื่นล่ะ เนี่ยนเนี่ยนเกิดเรื่องแล้ว!”
แพทย์แผนโบราณทั้งหมดในตระกูลเซี่ยรีบมารุมช่วยรักษาเซี่ยเนี่ยน
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเซี่ยเนี่ยนถึงฟื้น
ใบหน้าของเธอซีดเซียว มือก็สั่น
นอกจากเพราะบาดเจ็บแล้ว ยังเพราะโดนหยามศักดิ์ศรีมาอย่างหนัก
“เนี่ยนเนี่ยน ใครทำลูกบาดเจ็บถึงขนาดนี้” นายใหญ่เซี่ยตบโต๊ะ “บอกมา พวกเราจะไปช่วยทวงความยุติธรรมให้ลูก”
เซี่ยเนี่ยนกัดฟันกรอด “เฉิงหย่วน!”
พอได้ยินชื่อนี้นายใหญ่เซี่ยก็ตะลึง แต่ความอวดดีลดลงไปแล้ว “ประธานสหพันธ์จอมยุทธ์เหรอ!”
“ทวงความยุติธรรมเหรอ หึ ท่านผู้นำตระกูลไปเก็บตัวฝึกแล้ว” เซี่ยเนี่ยนพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “นอกจากท่านผู้นำตระกูล ในบ้านยังจะมีใครสู้เฉิงหย่วนได้อีก”
เล็บของเธอจิกเข้าฝ่ามือ “ไม่สิ ควรพูดว่า ใครจะยอมไปเอาเรื่องเฉิงหย่วนเพื่อหนูได้”
แม้แต่เซี่ยฮ่วนหรานก็ไม่มีทางไปหาเรื่องเฉิงหย่วนโดยเฉพาะ
เซี่ยฮ่วนหรานมีวรยุทธ์สูงมาก เพราะรุ่นผู้นำตระกูลที่อายุน้อยกว่าเขาต่างตายกันหมดแล้ว แต่เขายังแข็งแรงอยู่
ถัดจากเซี่ยฮ่วนหรานลงมา วรยุทธ์ของผู้นำตระกูลเซี่ยคนอื่นๆ สูงสุดอยู่ที่สามร้อยต้นๆ
ด้อยกว่าเฉิงหย่วน
เธอเป็นคนโปรดของเซี่ยฮ่วนหรานก็จริง แต่ผู้นำตระกูลคนอื่นในตระกูลเซี่ยไม่มีทางยอมสู้กับเฉิงหย่วนเพื่อเธอแน่นอน
เธอจำต้องกลืนความโกรธแค้นนี้ไว้
แน่นอนว่าเฉิงหย่วนก็ไม่กล้าฆ่าเธอ
หากฆ่าเธอ เซี่ยฮ่วนหรานจะต้องไปล้างแค้นสหพันธ์จอมยุทธ์เพื่อเธอแน่
เฉิงหย่วนย่อมไม่ยอมเสี่ยง
ก็เป็นขยะเหมือนกัน
เซี่ยเนี่ยนแสยะยิ้ม
วันนี้เธอถูกหยามศักดิ์ศรี สักวันหนึ่งเธอจะต้องเอาคืนทั้งหมด
เซี่ยเนี่ยนกระอักเลือดอีกครั้ง แววตาอาฆาตยิ่งกว่าเดิม
รออีกสามเดือนเซี่ยฮ่วนหรานออกมา วรยุทธ์จะต้องสูงขึ้นอีกขั้นแน่นอน
พอถึงตอนนั้นโลกจอมยุทธ์ก็จะต้องเป็นของตระกูลเซี่ย!
…
ศาลสถิตยุติธรรม
คณะผู้อาวุโสของศาลสถิตยุติธรรมมีผู้อาวุโสทั้งหมดห้าคน
ผู้อาวุโสห้านำทีมคนคุ้มกันไปที่บ้านตระกูลฝานแล้ว ผู้อาวุโสสี่คนที่เหลือก็หารือเรื่องสำคัญกันต่อ
“กลับมาแล้วเหรอ” ฟู่อวิ๋นเซินยืนขึ้น “ต่อไปอย่าไปไหนตามลำพังในโลกจอมยุทธ์อีก พี่ชายจะตามไปด้วย”
ข่าวที่เซี่ยเนี่ยนถูกซ้อมลือเร็วกว่าอิ๋งจื่อจินกลับมาเสียอีก
“ผู้บัญชาการยังต้องบริการรับใช้ประชาชนอีกนะ” อิ๋งจื่อจินเลิกคิ้ว “คนเหล่านั้นก็สำคัญเหมือนกัน”
ฟู่อวิ๋นเซินเป็นคนระดับสูงของศาลสถิตยุติธรรม และยังเป็นผู้บัญชาการสูงสุดของไอบีไอ
อิทธิพลที่ทำผิดกฎหมายทั่วโลกล้วนถูกเขาจับตาดูอยู่
“เธอก็สำคัญเหมือนกัน” ฟู่อวิ๋นเซินยิ้ม “ต้องปกป้องหมด”
เขาดึงให้อิ๋งจื่อจินนั่งลง หันหน้าไป แต่กลับถูกผู้อาวุโสทั้งสี่คนจ้องอยู่
ฟู่อวิ๋นเซินสีหน้าเรื่อยเปื่อย ดวงตาดอกท้อโค้งมน “ทุกท่าน มองผมทำไมครับ”
“ใช้ได้นี่” ผู้อาวุโสใหญ่กลั้นอยู่นาน ในที่สุดก็พูดขึ้น “อัจฉริยะอันดับหนึ่งของโลกแพทย์แผนโบราณ ที่แท้ก็ถูกนายคาบไปกินแล้ว เก่งจริงๆ คนอื่นรู้คงได้โมโหอกแตกตาย”
นี่ต้องมีกี่คนที่ฝันสลาย
เขาเองก็ฟังข่าวเม้าท์มาบ้าง คนที่อยากแต่งงานกับอิ๋งจื่อจินต่อคิวยาวไปถึงภูเขาร้างแล้ว
“พอไหวครับ” ฟู่อวิ๋นเซินลูบศีรษะอิ๋งจื่อจิน “ผมใช้หน้าตามัดใจ บอกพวกเขาเลิกคิดได้เลย ผมหน้าตาดี”
ผู้อาวุโสใหญ่ “?”
อะไรกัน
“เอ่อคือ คุณอิ๋งครับ” ผู้อาวุโสรองถูมือ ก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน “รู้จักสาวๆ คนไหนอีกไหมครับ ช่วยแนะนำให้ผมหน่อย ไม่ต้องเอาเก่งแบบคุณอิ๋งหรอกครับ ขอแค่เป็นเพศหญิงก็พอ”
อิ๋งจื่อจินค่อยๆ เงยหน้าขึ้น “หืม?”
“ไปๆๆ ไปเล่นตรงนู้น นายนี่มันชักเพี้ยนใหญ่แล้ว” ผู้อาวุโสใหญ่ถีบผู้อาวุโสรองหนึ่งที แกล้งด่า “ลูกชายนายเจ็ดสิบแล้ว ในโลกจอมยุทธ์ถือเป็นวัยรุ่น”
“แต่ถ้าเป็นในหมู่คนธรรมดาก็รุ่นปู่แล้ว พรากผู้เยาว์ หน้าไม่อาย”
ผู้อาวุโสรองทำเสียงฮึดฮัด “ก็เพราะว่าผมไม่รู้ว่าจะตายวันไหนไง แค่อยากอุ้มหลาน”
พอคำพูดนี้ออกมาทุกคนก็เงียบ
ก็จริง
เข้ามาอยู่ศาลสถิตยุติธรรมก็ไม่รู้ว่าจะต้องตายเมื่อไร
“ผู้อาวุโสทุกท่านไม่ต้องมองในแง่ร้ายเกินไปค่ะ” อิ๋งจื่อจินให้อวิ๋นซานช่วยหยิบยาที่เธอปรุงเอาไปแจกจ่าย “ยังไงก็ต้องมีหนทางค่ะ”
“อย่างน้อยคนแก่อย่างพวกเรายังอยู่จะปล่อยให้หนุ่มสาวอย่างพวกเธอเสียสละไม่ได้” ผู้อาวุโสใหญ่ส่ายมือ “แล้วแต่ฟ้าลิขิต”
ผู้อาวุโสรองรับยา “ขอบคุณครับคุณอิ๋ง”
โทรศัพท์มือถือดังขึ้นในเวลานี้
อิ๋งจื่อจินก้มมอง
ตี้อู่เย่ว์ส่งรูปมาให้เธอ
เป็นบนเขา
แต่สังเกตให้ดีไม่ใช่แค่ภูเขา ยังมีอย่างอื่นด้วย
แววตาของอิ๋งจื่อจินเปลี่ยนไปเล็กน้อย
เธอลุกออกไปทันที กดโทรหา “ตี้อู่เย่ว์ เธออยู่ที่ไหน”
“หา?” เสียงของตี้อู่เย่ว์มาพร้อมเสียงลม “ฉันอยู่บนเขาซงซานในตี้ตู วันนี้พวกนักพยากรณ์รวมตัวกัน แถมยังเชิญปรมาจารย์คนหนึ่งมาด้วย อ้อจริงสิ ก็คือผู้อาวุโสใหญ่ของตระกูลเซี่ยในโลกจอมยุทธ์ เขาพยากรณ์เก่งมากเลยนะ”
“ฉันได้รับเชิญก็เลยมาดูหน่อย”
อิ๋งจื่อจินพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ตี้อู่เย่ว์ รู้หรือเปล่าว่ารูปที่เธอส่งมาเป็นค่ายกลฮวงจุ้ย”
ค่ายกลบูชาสวรรค์
บังคับเอาดวงของคนอื่นไปให้ทั้งตระกูลเซี่ย
เป้าหมายเป็นหมู่คณะ
โหดยิ่งกว่าการยืมดวง
