จอมนักรบทรงเกียรติยศ – ตอนที่ 147 ท่านเซียว ท่านเป็นคนมีเหตุผล

สามร้อยล้าน!

เสียงห้าวนั้นดึงดูดความสนใจของทุกคน แม้แต่เจ้าของงานที่จะตัดสินก็ชะงักลง คาดไม่ถึงว่าจะมีคนกล้างัดข้อกับคนของตระกูลเซียว แล้วยังเอ่ยปากก็เพิ่มไปเป็นร้อยล้าน ในงานประมูลของเมืองจินโจว เป็นเหตุการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

ตระกูลเซียว ทุกๆสิ่งที่พวกเขาอยากได้ ล้วนใช้ทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มา พวกเขาเป็นราชาของเมืองจินโจว ต่อให้ช่วงนี้ตระกูลเซียวเกิดเรื่องไม่ค่อยดีขึ้น แต่นี่ก็ไม่สามารถสั่นสะเทือนตำแหน่งอันสูงส่งในสายตาของทุกคนที่มีต่อตระกูลเซียวได้เลยแม้แต่น้อย

นี่คือความน่าเกรงขามของตระกูลหนึ่ง ที่เมืองจินโจว ชื่อเสียงของตระกูลเซียวดังมาก ไม่มีใครกล้าเทียบเคียงได้จริงๆ ต่อให้คนที่อยู่ในงานล้วนมีทรัพย์สินพันกว่าล้าน ถึงขั้นอาจจะหมื่นล้านก็ตาม

ที่เมืองจินโจว เป็นถิ่นของเซียวเจิ้นเที่ยน ใครกล้าไม่ให้เกียรติเซียวเจิ้นเที่ยนบ้าง ก่อนหน้านี้มีหลายคนที่ไม่สนใจเซียวเจิ้นเที่ยน ต่อมาธุรกิจทุกอย่างที่เมืองจินโจวได้รับผลกระทบหนัก เสียหายเกินกว่าที่จะตีมูลค่าเป็นตัวเลขได้

ตั้งแต่นั้นมาคนจำนวนมาก ล้วนหลบเลี่ยงไม่ก็เลือกที่จะทำการค้ากับตระกูลเซียวด้วยเลย

เซียวเจิ้นเที่ยนคิดว่าเป็นสิ่งที่ได้มาง่ายๆ แต่ใครจะรู้ว่ายังมีคนกล้าสู้ราคากับตน

มีเจ้าของกิจการหลายคนที่มาร่วมเสนอราคาอดไม่ได้ที่จะถกเถียงกัน

“คนนี้เป็นใครกัน? คาดไม่ถึงว่าจะกล้าสู้ราคากับตระกูลเซียว? นี่มันรนหาที่ตายไม่ใช่เหรอ?”

“เกรงว่าน่าจะเป็นคนนอกพื้นที่นะ? ฟังสำเนียง แปดเก้าสิบเปอร์เซ็นต์เป็นคนนอกพื้นที่ที่ไม่รู้สถานการณ์ของเมืองจินโจว รนหาที่ตายชัดๆ คราวนี้ก็ได้ดูอะไรสนุกๆแล้วล่ะ ตระกูลเซียวไม่มีทางปล่อยไปง่ายๆอย่างแน่นอน”

“ไม่แน่นอน ไม่แน่อาจจะเป็นผู้โหดเกี้ยวก็ได้ พวกเรากลัวตระกูลเซียว ไม่ได้หมายความว่าทุกคนต้องกลัวด้วยหนิ”

ได้ยินเสียงพึมพำเบาๆของคนกลุ่มนี้ เซียวเจิ้นเที่ยนรีบหลับตาลงแล้วหาคนผู้นี้ในผู้คนจำนวนมาก สายตาทั้งคู่เหมือนกับกระบี่คม เพียงแค่หาคนๆนั้นเจอ ก็จะฆ่าอีกฝั่งให้ตายเสีย

เจ้าของบนเวทีก็หาอยู่ไปรอบๆเวที แต่ก็หาที่มาของเสียงไม่เจอ ยิ่งไม่รู้เข้าไปใหญ่ว่าใครเป็นคนพูดประโยคนี้ นี่เป็นเพราะเมื่อกี้สายตาของเขาจับจ้องไปที่เซียวเจิ้นเที่ยนแท้ๆ จึงทำให้เขาไม่ทันได้เห็นผู้พูดคนนั้นว่าเป็นใคร

เขาชะงักอยู่สักพัก แล้วถาม “เมื่อกี๊เป็นเจ้าของกิจการท่านใดที่เสนอราคาสามร้อยล้าน?”

ในขณะที่ทุกคนกำลังมีเลศนัย ต่างพากันกระซิบกระซาบอยู่นั้น ชายผู้หนึ่งที่แข็งแกร่งยืนขึ้นจากแถวกลาง แล้วกล่าวอย่างชัดเจนว่า “ผมเอง ผมให้สามร้อยล้าน”

หลังจากที่ผู้ชายลุกขึ้นยืนแล้ว คนจำนวนไม่น้อยต่างมีสีหน้าตกใจ

คือเขา เป็นเขาได้ยังไงกัน!

คนที่อยู่ในงานมีคนจำนวนไม่น้อยรู้จักเขา เป็นแขกพิเศษที่ปรากฏกายในงานการลงทุนหวงหยวนฉาว พลโทของเขตซีหนาน เทียนขุย

ตอนที่เห็นชายผู้นั้น สายตาที่เหมือนกระบี่คมกริบเซียวเจิ้นเที่ยนกลายเป็นประหลาดใจ เขาชะงัก เป็นเขาได้อย่างไรกัน!

เซียวเหอมองเซียวเจิ้นเที่ยนที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ จึงได้ถาม “พ่อ เกิดอะไรขึ้น? ทำไมคนของกองทัพถึงได้ปรากฏตัวที่นี่ แล้วยังให้ราคาบ้านใหญ่ตระกูลเย่สูงขนาดนั้นด้วย เรื่องนี้ พ่อไม่รู้มาก่อนเหรอ?”

เซียวเจิ้นเที่ยนส่ายหน้าแล้วกล่าว “ตลก ฉันไม่รู้อยู่แล้ว ถ้าฉันรู้ แล้วจะให้ราคานี้มั้ย?”

เซียวเหอรีบถาม “งั้นจะทำยังไงต่อไปดี?”

เซียวเจิ้นเที่ยนก้มหน้าอย่างกระวนกระวายใจ ทั้งสองข้างเขาแตะต้องไม่ได้ทั้งนั้น ตรงนี้คือพลโทของเขตซีหนาน อำนาจล้นฟ้า แม้เขาจะเป็นแค่พลโท แต่เป็นคนที่ระดมพลกองกำลังระดับภูมิภาคได้ตลอดเวลา พลโทระดับสี่ดาวเลยนะ!

ประเทศหวามีพลตรีระดับสี่ดาวไม่เกินสิบคน คนที่อยู่ตรงหน้าคือหนึ่งในนั้น!

เซียวเจิ้นเที่ยนเขาแข็งแกร่ง แล้วแข็งกร้าว แล้วยังมีอำนาจมาก แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าคนนี้ ตัวเองยังด้อยไป เขาสามารถต่อกรกับเหล่าเจ้าสัวได้ทั้งหมด บุคคลระดับนี้ เขาจะเอาอะไรไปสู้?

เทียนขุยกำลังมองไปยังเจ้าของที่อยู่บนเวทีอย่างไร้ซึ่งความรู้สึกใดๆ แล้วกล่าวอย่างจริงจังว่า “สามร้อยล้าน ยังมีคนเสนอราคาอีกมั้ย?”

พูดจบ เขามองไปยังเซียวเจิ้นเที่ยน ราวกับกำลังพูด เซียวเจิ้นเที่ยน ท่านยังจะให้ราคาอีกมั้ย?

เซียวเจิ้นเที่ยนกำลังมองหน้าที่กดดันของเทียนขุย ไม่กล้าพูดอะไรอีก และยิ่งไม่กล้าทำอะไรอีกต่อไป ทำได้เพียงยิ้มอย่างแหยๆ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเสียหน้ามากที่สุดในเมืองจินโจว เขาเป็นฝันร้ายในใจของทุกคน

คนที่อยู่ตรงหน้านี้สามารถบีบเขาให้ตายได้ทุกเมื่อ

เขาสะอึกสะอื้น ยกมือประสานกันที่อกแล้วกล่าว “ดีใจด้วยครับ ดีใจกับพลโทเทียนขุยด้วยครับ!”

หมดกัน!

โอกาสร่วมงานที่คุณชายตระกูลฟางให้ไว้ไม่เหลือแล้ว ถูกคนที่มาจากกองทัพทำลายลงแล้ว

เป็นครั้งแรกที่เขาเสียเปรียบ หาทางออกไม่ได้แบบนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนที่เมืองจินโจว ครั้งนี้ ทำต่อหน้าคนจำนวนมาก ราวกับเทียนขุยต้องการเหยียดหยามตนต่อหน้าคนจำนวนมาก

เจ้าของบนเวทีเห็นเซียวเจิ้นเที่ยนเป็นแบบนี้แล้ว เขาก็ไม่พูดอะไรอีก พูดผ่านไมค์ว่า “สามร้อยล้านครั้งที่หนึ่ง สามร้อยล้านครั้งที่สอง!”

เซียวเหอกำลังมองเซียวเจิ้นเที่ยนอย่างร้อนรนแล้วถาม “พ่อ ทำไมแม้แต่คนในกองทัพก็เข้ามาเกี่ยวข้องด้วยแล้วล่ะ? นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

เซียวเจิ้นเที่ยนส่ายหน้าแล้วกล่าว “ฉันจะไปรู้ได้ไง”

“งั้นพวกเรา…”เซียวเหออยากพูดว่า งั้นพวกเราทำได้เพียงมองคนนี้ตบหน้าตัวเองเท่านั้น

แต่เมื่อคิดๆ ต่อกรกับคนนี้ ถ้าเขาอยากจะตบหน้าคุณ คุณก็ยังต้องไปหาเขาให้เขาตบด้วยนะ คนอะไรกัน? มาจากกองทัพ บุคคลสูงระดับเทพของเขตซีหนาน

“สามร้อยล้านครั้งที่สาม สำเร็จ”

“ปัง!” เสียงแห่งความสำเร็จดังขึ้น

เทียนขุยใช้ราคาสามร้อยล้านในการประมูลซื้อบ้านใหญ่ตระกูลเย่!

คนจำนวนนับไม่ถ้วนไม่เข้าใจว่านี่เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมถึงได้มีคนของกองทัพมาซื้อบ้านใหญ่ตระกูลเย่แห่งนี้กัน รวมทั้งเซียวเจิ้นเที่ยนเองก็ไม่เข้าใจเช่นกัน

เซียวเจิ้นเที่ยนเกิดความสงสัยขึ้นในใจ แต่เขาไม่กล้าแสดงออกมา เพียงแค่ยิ้มแหยๆมาที่เทียนขุย แล้วถาม “พลโทเทียนขุย ทำไมท่านถึงสนใจในบ้านใหญ่ตระกูลเย่เหรอ？ถ้าท่านชอบ ไม่จำเป็นต้องใช้เงินเยอะขนาดนั้น”

ราคาของเทียนขุยมากกว่าเซียวเจิ้นเที่ยนอย่างมาก เขามองลงมาที่เซียวเจิ้นเที่ยน กล่าว “ท่านเซียว ได้ยินมาว่าท่านจะเล่นงานคนที่แย่งธุรกิจของท่าน ครั้งนี้ ท่านจะเล่นงานผมมั้ยนะ?”

เสียงของประโยคนี้ดังมาก คนจำนวนมากในงานล้วนได้ยินกันทั้งหมด ต่างมองกันไปที่เซียวเจิ้นเที่ยน ทั้งเมืองจินโจว กล้าพูดแบบนี้กับเซียวเจิ้นเที่ยน อาจจะมีแค่เทียนขุยเพียงคนเดียวแล้วล่ะ

เซียวเจิ้นเที่ยนตกใจกับคำพูดของเทียนขุยจนหน้าซีด รีบส่ายหน้าแล้วกล่าว “พลโทเทียนขุยท่านก็ว่าไป ผมจะกล้าเล่นงานคุณได้ไงกัน ต่อให้ให้ความกล้ากับผม ผมก็ยังด้อยในสายตาของท่าน”

“ความจริงครั้งนี้ ที่ผมอยากซื้อบ้านใหญ่ตระกูลเย่ เป็นความต้องการของคุณชายตระกูลฟาง ถ้าพลโทเทียนขุยท่านอยากได้ ผมว่าคุณชายตระกูลฟางก็ต้องให้ ถึงขึ้นมอบให้อย่างเต็มใจ”

เทียนขุยขมวดคิ้วเบาๆ กล่าวอย่างดูแคลนว่า “ทำไมผมต้องให้คนมอบให้ผม ผมไม่มีเงินซื้อเหรอ?”

สิ่งที่เทียนขุยพูดเป็นความจริงทั้งหมด ในฐานะที่เป็นพลโท และเป็นผู้ตั้งมั่นรักษา ไม่มีความคิดเรื่องเงินนานแล้ว เงินทำได้หลายเรื่อง แต่พวกเขาจะทำอะไร เงินก็จัดการอะไรไม่ได้จริงๆ

อะไรคือเศรษฐี? เงินไม่สำคัญสิ จึงจะเรียกว่าเศรษฐี!

เซียวเจิ้นเที่ยนโมโหจนหน้าแดง พยักหน้าและยิ้มไป เขาเข้าใจมาก ว่าเทียนขุยต้องการให้เขาเสียหน้า จากนั้น เทียนขุยเอื้อมมือไปจับที่ไหล่ของเซียวเจิ้นเที่ยน แล้วกล่าว “ท่านเซียว ท่านเป็นคนมีเหตุผล”