นี่เป็นคำตอบของหลิวเหอฉาง ตอบได้เสียงกึกก้อง ฟ้าดินสามารถเป็นพยานได้!
หลิวเหอฉางตอบแทนบุญคุณไม่ผิด และที่สำคัญกว่านั้นเขารู้ว่าฟางเหยียนมีความสามารถแค่ไหน นั่นเป็นคนที่ทำให้กองทัพต่างชาติคุกเข่าร้องขอความเมตตาเมื่อได้ยินชื่อ ตอนนี้โดนจับตัว คงจะมีเหตุผลอย่างแน่นอน
หลิวเหอฉางคาดเดาอยู่บนรถหลายอย่าง อย่างแรกคือ ตอนนี้ฟางเหยียนปลดเกษียณแล้ว ไม่อยากจะเปิดเผยตัวตนของตัวเอง กลัวว่าจะเจอกับการไล่ฆ่าของ“ศัตรู” ซึ่งจะส่งผลต่อครอบครัวของตัวเอง ดังนั้นถึงได้ยอมให้เซียวเจิ้นเที่ยนจับตัวไว้
อย่าที่สอง ฟางเหยียนได้รับบาดเจ็บ ไม่สามารถที่จะฉกาจฉกรรจ์เหมือนในสนามรบ
อย่างที่สาม เขามีแผนการบางอย่าง ถึงได้ยินยอมเต็มใจโดนเซียวเจิ้นเที่ยนพากลับมา ช่วงเวลาก่อนหน้านั้น มีเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้นในเมืองจินโจว บอกว่ามีผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งมาถึงเมืองจินโจว แต่ว่าไม่มีใครรู้ว่าผู้ยิ่งใหญ่คนนี้เป็นใคร ความร้อนแรงของเรื่องนี้ก็ผ่านไปแล้ว บางทีผู้คนไม่น้อยก็อาจจะลืมเรื่องนี้ไปแล้ว แต่ว่าหลิวเหอฉางไม่ได้ลืม
ช่วงนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นกับตระกูลเซียว ตอนนี้ฟางเหยียนก็โดนเซียวเจิ้นเที่ยนจับตัวไป ดังนั้นเขาเดาว่าเรื่องเหล่านั้นที่เกิดขึ้นกับตระกูลเซียวเกี่ยวข้องกับคนคนนี้ คนคนหนึ่งที่สามารถทำให้กองทัพต่างชาติ คนชั่วช้าสามานย์อย่างสุดขีดเหล่านั้นได้ยินชื่อก็คุกเข่า และตัวสั่น ทำไมต้องกลัวตระกูลเซียวเล็กๆนี้ด้วย ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นปัญหาอะไร เขาก็ไม่มีทางมองดูฟางเหยียนเกิดเรื่อง
ถ้าหากสามารถช่วยผู้ยิ่งใหญ่แบบนี้ได้ มีผลดีไม่เป็นอันตรายต่อตัวเอง!
เมื่อเห็นหลิวเหอฉางที่จริงใจมาก เซียวเจิ้นเที่ยนก็ขมวดคิ้วแล้วถามว่า: “คุณหมายความว่า เขาเคยช่วยชีวิตคุณเหรอ?”
“ถูกต้อง!” หลิวเหอฉางตอบกลับ: “ท่านเซียว ท่านต้องการอะไร? เพียงแค่บอกมา”
ใบหน้าชราที่ย่นของเซียวเจิ้นเที่ยนก็คลายลงมาทันที หัวเราะเสียงดังว่า: “หลิวเหอฉาง คุณบอกฉันดีกว่าว่าเขาช่วยคุณอย่างไร? ช่วยคุณที่ไหนเหรอ?”
“คือที่…..”หลิวเหอฉางกำลังจะเอ่ยปากก็หยุดนิ่งราวกับคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ ถ้าตอนนี้พูดออกมา เกรงว่าจะไม่ค่อยดี เซียวเจิ้นเที่ยนอยากจะหลอกถามตัวเองชัดๆ ตัวเองไม่มีความจำเป็นที่ต้องบอกเรื่องนั้นกับเขา
ผู้มีพระคุณจะทำอะไรก็ต้องมีความพอดีของตัวเอง ถ้าเพราะคำพูดไม่กี่คำของตัวเองทำลายเรื่องสำคัญของผู้มีพระคุณ ถ้าอย่างนั้นก็ได้ไม่คุ้มเสีย
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เขาจึงหุบปาก ส่ายหน้าพูดว่า: “ไม่พูดถึงเรื่องนี้ ท่านเซียวสามารถปล่อยตัวคนได้มั้ย?”
สีหน้าของเซียวเจิ้นเที่ยนค่อยๆไม่พอใจ ต่อจากนั้นก็ถอนหายใจ แล้วพูดว่า: “ไม่ใช่ว่าฉันไม่ปล่อยตัวคน เพียงแต่ว่าคนคนนี้ไม่ได้อยู่กับฉันแล้ว นี่เป็นคนที่นายน้อยของตระกูลฟางให้ฉันจับตัวมา คนที่เขาทำให้ขุ่นเคืองคือนายน้อยของตระกูลฟาง ไม่ใช่ฉัน”
“นายน้อยตระกูลฟาง!” หลิวเหอฉางพูดคำหลายคำนี้ออกมา
เซียวเจิ้นเที่ยนพยักหน้าแล้วพูดว่า: “ใช่ ก็คือตระกูลฟางของเจียงตู นายน้อยตระกูลฟางของฟางซื่อกรุ๊ป”
สิ่งนี้ทำให้หลิวเหอฉางตกใจเล็กน้อย ทำให้นายน้อยตระกูลฟางขุ่นเคือง แต่ว่า นายน้อยตระกูลฟางกล้าแตะต้องกับเขามั้ย? ด้วยฐานะตำแหน่งของเขา น่าจะไม่มีทางกลัวตระกูลอย่างตระกูลฟางถึงจะถูก
เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นในหัวสมองของเขาอีกครั้ง คนเหล่านั้นสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว บางคนกลัวจนฆ่าตัวตาย ทีมสู้รบหลายพันคนก็โดนเขากำจัดให้สูญสิ้นในทันที นั่นเป็นสิ่งที่มนุษย์ทำเหรอ?
เมื่อเห็นท่าทางตกตะลึงเหม่อลอยของหลิวเหอฉาง เซียวเจิ้นเที่ยนก็ไม่มีอารมณ์จะสนใจ แล้วถามว่า: “หลิวเหอฉางยังมีเรื่องอะไรอีกมั้ย?”
หลิวเหอฉางดึงสติกลับมา แล้วพูดว่า: “ท่านเซียว มีปัญหากับนายน้อยของตระกูลฟางจริงๆเหรอ?”
“ลุงเหอ ส่งแขก!” หลิวเหอฉางไม่มีความอดทนที่จะพูดต่อไปแล้ว ตะโกนเสียงดัง และหันหลังเดินออกไป
หลิวเหอฉางตกตะลึงนิ่งอึ้ง หันหลังเดินออกไปจากคฤหาสน์ของตระกูลเซียวด้วยความโกรธแค้น
เซียวเจิ้นเที่ยนถอนหายใจอย่างอดไม่ได้ หลิวเหอฉางที่ไม่ออกไหนมาเป็นเวลานานกลับวิ่งมาขอความเมตตากับเขา แม้ว่าหลิวเหอฉางจะไม่ใช่คนที่ยอดเยี่ยม แต่ว่าเขาก็อยู่อย่างสันโดษมานานหลายปีแล้ว
ฟางเหยียนก็ยังเด็กขนาดนี้ เขาจะไปคบค้าสมาคมกับหลิวเหอฉางได้อย่างไร
ตอนที่เขาหงุดหงิดอย่างอารมณ์เสียมากอยู่ ลุงเหอพ่อบ้านที่อยู่นอกประตูก็วิ่งเข้ามา เรียกว่า: “คุณท่าน หลัวเทียนเยว่เถ้าแก่ของโรงแรมนานาชาติเทียนเยว่มาเยี่ยมเยียนถึงที่”
หลัวเทียนเยว่ อยู่ในเมืองจินโจวก็ถือได้ว่าเป็นคนมีอำนาจ เขากับตัวเองเคยคบหาสมาคมกันบ้าง ก่อนหน้านี้เขามอบของขวัญให้เซียวเจิ้นเที่ยน แต่ว่าต่อมาเซียวเจิ้นเที่ยนไม่ได้สนใจเขา เขาก็ไม่ได้คบหาสมาคมกับตระกูลเซียวอีก
ตอนนี้มาอีกครั้ง คงจะได้ยินเรื่องการร่วมงานกับตระกูลฟางอย่างแน่นอน
โรงแรมของหลัวเทียนเยว่ทำได้อย่างเจริญรุ่งเรือง ว่ากันว่ามีการลงทุนในหลายเมืองแล้ว ช่วงนี้ถือได้ว่าเป็นโชคดีมากอย่างขีดสุด เซียวเจิ้นเที่ยนก็ย่อมต้อนรับอย่างมีความสุขเป็นธรรมดา
ในไม่ช้า หลัวเทียนเยว่ก็เดินเข้ามาจากประตูข้างนอก รอยยิ้มที่สุภาพมากอยู่บนใบหน้าของเขา หลังจากที่เข้าก็พูดอย่างเคารพนอบน้อมว่า: “ขอให้ท่านเซียวอายุยืนยาวตราบจนชั่วฟ้าดินสลาย อายุยืนยาวดุจขุนเขา”
“ขอบคุณสำหรับคำอวยพรของหลัวเทียนเยว่!” เซียวเจิ้นเที่ยนทำท่าทางคารวะ ใบหน้ายิ้มแย้มเบิกบาน
บทสนทนาของหลัวเทียนเยว่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว และถามอย่างกะทันหัน: “ท่านเซียว ครั้งนี้ที่ผมนอกจากมาอวยพร ยังมีเรื่องอยากจะถามท่าน ขอถามหน่อยท่านจับตัวคนที่ชื่อฟางเหยียนมาหรือเปล่า?”
คำพูดเหล่านี้ทำให้ใบหน้าชราของเซียวเจิ้นเที่ยนไม่พอใจ รอยยิ้มแข็งทื่อทันที ทำไมพอเอ่ยปากก็ถามหาฟางเหยียน
เซียวเจิ้นเที่ยนเงียบไปครู่หนึ่ง สีหน้ากลายเป็นดูไม่ดีมาก เขาส่งเสียงเย็นชา พูดอย่างตรงประเด็นว่า: “ใช่จับตัวคนนี้มา เถ้าแก่หลัว คุณไม่ได้มาอวยพรอย่างเรียบง่ายขนาดนั้นใช่มั้ย?”
ร้านหยกตี้เซิ่งหยวนกับโรงแรมนานาชาติเทียนเยว่ไม่เหมือนกัน เขาเกรงใจเถ้าแก่ของร้านหยกตี้เซิ่งหยวนมากกว่า เป็นเพราะหลิวเหอฉางร่ำรวย หลัวเทียนเยว่ของโรงแรมนานาชาติเทียนเยว่ถือได้เพียงแค่ทั่วไป และเขานอกเหนือจากโรงแรมแล้ว ไม่มีกิจการอื่นๆ ฐานะตำแหน่งก็ต่ำกว่าเล็กน้อย
หลัวเทียนเยว่ถอนหายใจ และพูดว่า: “ท่านเซียว คนที่ท่านจับตัวมาก่อนหน้านี้ทำอะไรอย่างให้ผมขุ่นเคือง หลังจากที่รู้ว่าท่านจับตัวเขามา ผมก็เร่งรีบมาอย่างรวดเร็ว ผมรีบร้อน”
“หืม?” เซียวเจิ้นเที่ยนจ้องมองดูหลัวเทียนเยว่ แล้วถามว่า: “เถ้าแก่หลัวว่า เขาทำให้คุณขุ่นเคืองเหรอ?”
หลัวเทียนเยว่พูดว่า: “ใช่ เขาไปทานอาหารที่ผม สั่งไวน์ไปหลายแสน ไม่จ่ายเงินให้ผมก็ช่างเถอะ ยังอาศัยที่ตัวเองเป็นทหาร ทำร้ายบอดี้การ์ดของผมจนได้รับบาดเจ็บ ยังบอกให้ผมแก้แค้นเขา ท่านว่า ความโกรธแค้นนี้ผมจะสามารถทนไหวมั้ย? เรื่องเงินผมสามารถไม่ถือสาได้ แต่ว่าความโกรธแค้นนี้ ผมต้องได้ระบาย! ดังนั้นผมจึงตามหาทุกที่ในเมืองจินโจว แต่ไอ้หมอนี่เจ้าเล่ห์เกินไปแล้ว ทุกครั้งที่ผมหาเจอไม่กี่วินาทีเขาก็หายไป เมื่อได้ยินว่าโดนท่านจับตัวไว้ ผมก็เร่งรีบมาอย่างรวดเร็ว?”
“ฮ่าๆๆๆ!”เซียวเจิ้นเที่ยนหัวเราะขึ้นมา ในที่สุดก็มีคนที่ยืนอยู่ในฝั่งเดียวกันกับตัวเองมาแล้ว คนเหล่านั้นก็มาขอความเมตตาให้ฟางเหยียน แต่คนนี้กลับมาหาเรื่องเขาถึงที่
หลัวเทียนเยว่มีภูมิหลังสังคมที่ไม่ดี รู้จักคนด้านนั้นไม่น้อย แต่ว่าด้วยความสามารถของเขาอยากจะสอบสวนฟางเหยียน แน่นอนว่าไม่ง่าย ตัวเองก็ยังรับมือได้ยากขนาดนั้น นับประสาอะไรกับหลัวเทียนเยว่
“เถ้าแก่หลัวมาได้ไม่ใช่เวลา เขาโดนนายน้อยของตระกูลฟางพาตัวไปแล้ว เรื่องจับคน เป็นนายน้อยตระกูลฟางให้ฉันทำ คนที่เขาทำให้ขุ่นเคืองไม่ใช่ฉัน แต่เป็นนายน้อยของตระกูลฟาง” เซียวเจิ้นเที่ยนพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ
