เซียวเจิ้นเที่ยนพูดว่า: “นี่มันพูดจาเพ้อเจ้อไม่ใช่เหรอ? นายน้อยบอกว่ามาก็มาอย่างแน่นอน”
“ใช่แล้ว เรื่องที่ฉันให้แกไปตรวจสอบ แกตรวจสอบได้ยังไงบ้าง?” เซียวเจิ้นเที่ยนถามเซียวเหอ
เซียวเหอส่ายหน้าเล็กน้อยแล้วพูดว่า: “ตรวจสอบไม่ได้ว่าเขาไปมาหาสู่อะไรกันกับลู่หงปอ พ่อก็รู้ว่าลู่หงปอคนนั้น ไม่เคยออกนอกบ้าน และไม่สนใจเรื่องภายนอกมากนัก ร่องรอยของเขายากที่ใครจะไปติดตามได้ ดังนั้นจึงยากที่จะตรวจสอบ”
เซียวเจิ้นเที่ยนพยักหน้าเล็ก ถอนหายใจแล้วพูดว่า: “ถ้าอย่างนั้นจะว่าไป เรื่องนี้ตรวจสอบไม่พบเหรอ?”
เซียวเหอพยักหน้าแล้วพูดว่า: “หวังว่าคืนนี้เจอคุณชายฟาง จะมีผลที่ไม่เหมือนกัน อยู่ต่อหน้าผู้มีอิทธิพล ผมคิดว่าไม่ว่าเขาจะเป็นพวกวายร้ายอะไร ก็จะค่อยๆเปิดเผยออกมา!”
เมื่อเห็นเซียวเหอเผยให้ใบหน้าที่ชั่วร้าย ใบหน้าชราของเซียวเจิ้นเที่ยนก็ดูจริงจังขึ้นมา เขายกมือขึ้นแล้ววางบนไหล่ของเซียวเหอ แล้วพูดว่า: “เรื่องนี้ รอดูสถานการณ์ค่อยตัดสิน ตอนนี้หลายสิ่งหลายอย่างของตระกูลเซียว ฝากความหวังไว้ที่แก อย่าได้ใช้อารมณ์มากเกินไป สาเหตุที่ตระกูลเซียวของพวกเรามีอำนาจ เป็นเพราะว่ารอบคอบระวังตัว และความประมาทเลินเล่ออาจพลาดเรื่องสำคัญได้”
ความจริงความสามารถของเซียวเหอไม่ได้แย่ ก็แค่ไม่ละเอียดรอบคอบในการทำสิ่งต่างๆ และยังชอบใช้อารมณ์เป็นพิเศษ นี่ก็เป็นเหตุผลที่เซียวเจิ้นเที่ยนไม่กล้าส่งมอบบริษัทให้กับเซียวเหอมาโดยตลอด
ถ้าไม่ใช่ว่ามาถึงขั้นนี้ เขาค่อนข้างจะไว้วางใจเซียวเหวินปินมากกว่านี้
ขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่ เซียวฮั่นที่นั่งรถเข็นอยู่ก็กำลังมาทางนี้ บนใบหน้าเขามาพร้อมกับรอยยิ้มที่ความสุขเปรมปรีดิ์ ถามด้วยความกระหืดกระหอบด้วยความดีอกดีใจ: “คุณปู่ พวกเราจะจัดการกับฟางเหยียนเมื่อไหร่ครับ?”
นี่ไม่รู้ว่าเขาถามคำถามนี้ครั้งที่เท่าไหร่แล้ว ราวกับว่าเรื่องที่ฆ่าฟางเหยียนสำคัญต่อเขาเป็นอย่างมาก
เซียวเจิ้นเที่ยนมองเซียวฮั่วแล้วมองอีก และพูดว่า: “รอนายน้อยตัดสินใจ รอนายน้อยมา แกอย่าได้พูดจาส่งเดชเด็ดขาด นี่เป็นคนแบบไหนพวกเราก็ไม่รู้ พูดจาส่งเดชจะสร้างปัญหาได้”
บางครั้งประโยคเดียวสามารถทำลายธุรกิจหรือว่าทำให้คนคนหนึ่งขุ่นเคืองได้ นี่เป็นตัวตนที่ตระกูลเซียวของพวกเขาไม่กล้าแตะต้อง ดังนั้นไม่ว่าเซียวเจิ้นเที่ยนจะพูดหรือว่าทำสิ่งต่างๆ ก็จะระมัดระวังเป็นอย่างยิ่ง
เซียวฮั่นตอบอือพยักหน้าพูดว่า: “ผมไม่มีทางพูดจาส่งเดช ผมแค่รอไม่ไหวที่จะจัดการกับฟางเหยียน”
เซียวเจิ้นเที่ยนยกมือขึ้นมาลูบหัวของเซียวฮั่ว พูดอย่างหนักใจว่า:“แกวางใจเถอะ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เขาติดหนี้พวกเขา และจะคืนพวกเรามาอย่างไม่ขาดแม้แต่อย่างเดียว”
“คุณท่าน แย่แล้ว!” ชายคนหนึ่งที่ดูเหมือนพ่อบ้านเดินเข้ามาด้วยความตื่นตระหนก
“เกิดอะไรขึ้นเหรอ?” เซียวเจิ้นเที่ยนขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างอดไม่ได้
พ่อบ้านชี้ไปในห้องโถง พูดอ้ำๆอึ้งๆว่า: “ธูป ธูป ธูป ธูปกลายเป็นสั้นสองยาวหนึ่ง”
เมื่อเซียวเจิ้นเที่ยนได้ยินคำพูดนี้ ก็ตกใจจนหน้าเขียว เขาก้าวย่างไป ก้าวใหญ่ไปที่ห้องโถงบรรพบุรุษ
นี่มันชั่วร้ายเกินไปหน่อยแล้ว กลายเป็นสั้นสองยาวหนึ่งสามวันแล้ว นี่จะเกิดอะไรขึ้น?
มาถึงที่ห้องโถงบรรพบุรุษ เห็นธูปสามดอกนั้นเข้า มีสองดอกที่ไหม้ไปครึ่งกว่าแล้ว ยังมีอีกหนึ่งดอกที่ไหม้ไปเพียงหนึ่งในห้าเท่านั้น ภาพฉากนี้แปลกเกินไป ทำให้ตัวของเซียวเจิ้นเที่ยนเองก็ทนไม่ได้ที่จะกลัวจนใจเต้นรัว
เซียวเหอมองเซียวเจิ้นเที่ยนที่หน้าเขียวแวบหนึ่ง แล้วถามว่า: “พ่อ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”
เซียวเจิ้นเที่ยนแข็งทื่อ คนทั้งคนก็มองธูปในกระถางธูปอย่างตกตะลึงจนตาค้างพูดอะไรไม่ออก และไม่ได้ตอบคำถามของเขา เขายกมือขึ้นเขย่าร่างกายของเซียวเจิ้นเที่ยนครู่หนึ่ง แล้วถามว่า: “พ่อ พ่อเป็นอะไร?”
สิ่งที่เซียวเจิ้นเที่ยนกังวลใจยังไม่เกิด เขาอายุมากแล้ว ระมัดระวังพิเศษกับคำพูดประเพณีที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษ หวาดกลัวที่สุดที่ธูปนี้เป็นสั้นสองยาวหนึ่ง สองครั้งก่อนหน้านั้นทำให้ในใจของเซียวเจิ้นเที่ยนลืมไม่ลง คาดไม่ถึงจะเป็นแบบนี้อีก
เขากลืนน้ำลายอย่างรุนแรง ส่ายหน้าพูดว่า: “ฉันก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น”
“พรึ่บพรั่บ!” หลังจากพูดจบประโยคนี้ เซียวเจิ้นเที่ยนก็คุกเข่าตรงหน้าแท่นบูชา
เมื่อเห็นเซียวเจิ้นเที่ยนคุกเข่า ทั้งตระกูลที่เพิ่งวิพากษ์วิจารณ์ ทั้งหมดก็คุกเข่าลงบนพื้น
เซียวเจิ้นเที่ยนมองไปที่แผ่นป้ายวิญญาณป้ายเทพฟ้าดินของบรรพบุรุษที่อยู่บนแท่นบูชาด้วยความหวาดกลัวไม่สบายใจ พูดด้วยความสั่นเทา: “บรรพบุรุษทุกท่าน ผมเซียวเจิ้นเที่ยนทำอะไรผิดเหรอ? พวกท่านก็จะไม่สามารถที่จะให้คำชี้แนะกับผมหน่อยเลยเหรอ? แม้ว่าจะเข้าฝันผมก็ได้ ตลอดที่ผ่านมา ผมทำสิ่งต่างๆด้วยความระมัดระวัง เคารพฟ้าดิน เคารพบรรพบุรุษ มีตรงไหนที่ทำผิด ยังหวังว่าบรรพบุรุษจะปรากฏออกมา”
การกระทำแบบนี้อาจจะทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ในครอบครัวธรรมดา แต่ว่าในตระกูลที่สืบทอดกันมาอย่างตระกูลเซียว ทำให้คนหวาดกลัวมากจริงๆ ว่ากันตามเหตุผล ตระกูลเซียวสามารถที่จะร่วมงานกับคุณชายฟาง บรรพบุรุษสามารถรู้สึกสบายถึงจะถูก
ตอนนี้จุดธูปก็กลายเป็นสั้นสองยาวหนึ่ง สามวันก็ยังเป็นแบบนี้ ทำให้เซียวเจิ้นเที่ยนไม่อาจยอมรับได้ วันนี้เป็นวันเกิดของเขา บรรพบุรุษของตระกูลเซียวให้ความสำคัญอย่างมากกับวันเกิดมาโดยตลอด หรือว่าบรรพบุรุษกำลังบอกใบ้อะไรให้กับตัวเองเหรอ?
“พ่อ นี่เป็นกลอุบายที่ฟางเหยียนทำหรือเปล่า? วันนั้นเขาก็พูดประโยคนี้”เซียวเหอนึกขึ้นได้หลังจากที่จับตัวฟางเหยียนได้ก็พูดแท่นบูชาของตระกูลเซียว เขาบอกว่าธูปของตระกูลเซียวสั้นสองยาวหนึ่งแล้ว
เซียวเจิ้นเที่ยนหรี่ตาส่ายหน้าแล้วพูดว่า: “เป็นไปไม่ได้ ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์สามารถทำได้อย่างแน่นอน”
ด้วยพลังของมนุษย์สามารถบรรลุถึงขั้นทำลายพังพินาศไปอย่างง่ายดายแบบนี้ นั่นเป็นวิชาเวทมนตร์แล้ว เซียวเจิ้นเที่ยนยังยากที่จะเชื่อ ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องนี้ชั่วร้ายขนาดนั้น ฟางเหยียนเป็นทหาร ต่อให้เขาจะมีภูมิหลังที่มีอำนาจแค่ไหน ก็ทำเรื่องแบบนี้ออกมาไม่ได้
เซียวฮั่วรีบขึ้นรถเข็นไป และพูดว่า: “คุณปู่ ต้องเป็นเขาทำแน่ๆ ยังจำสิ่งที่ผมพูดก่อนหน้านี้ได้มั้ย? ตอนที่เขาฟันขาดของผมขาน่าสะพรึงกลัวมาก ดวงตาคู่นั้นเหมือนไม่ใช่คน เหมือนเป็นสัตว์ป่าตัวหนึ่ง ก่อนหน้านี้ผมไม่รู้ แต่ตอนนี้ผมรู้แล้ว นั่นต้องเป็นวิชาคาถาแน่ๆ เขาต้องเคยเรียนวิชาอาคมมาบางอย่างแน่นอน อยากจะทำให้ตระกูลของพวกเราตื่นตระหนกตกใจ”
ก่อนหน้านี้เซียวฮั่วเคยพูดแบบนี้ แต่ว่าคนในครอบครัวไม่เชื่อ ต่างรู้สึกว่าเซียวฮั่วต้องการแก้แค้นอย่างปรารถนาอย่างแรง ถึงได้พูดโกหกแบบนี้ออกมา
“คุณปู่ ตอนนี้เขาก็อยู่ในมือของพวกเรา ผมแนะนำ ฆ่าเขาซะ! เรื่องที่ไอ้หมอนั่นทำออกมาเหนือเกินกว่าคนธรรมดาแล้ว ถ้าตอนนี้ไม่กำจัดเขา จากนี้ไปเกรงว่าพวกเราจะไม่มีโอกาส” เซียวฮั่วกัดฟันตะโกนลั่น
แต่คำพูดนี้เพิ่งออกจากปาก มีบางอย่างที่ชั่วร้ายกว่านั้นเกิดขึ้นกับธูปสามดอกในกระถางธูป ทั้งหมดก็ล้มลงมาอย่างพร้อมเพรียงกัน ฉากนี้ทำให้เซียวเจิ้นเที่ยนกลัวจนตกตะลึงอ้าปากค้างทำอะไรไม่ถูก และอดไม่ได้ที่จะเปล่งอุทานออกมาจากในปาก
ในบ้าน ในห้องโถง นี่ไม่มีลมอยู่ ธูปปักอยู่ในกระถางธูป ดีๆอยู่ล้มลงมาได้อย่างไร?
“บรรพบุรุษให้อภัยด้วย บรรพบุรุษให้อภัยด้วย!” เซียวเจิ้นเที่ยนก้มลงกราบให้แท่นบูชาอย่างรวดเร็ว
“เซียวฮั่ว!” หลังจากที่ก้มลงกราบเสร็จ เขามองไปทางเซียวฮั่วอย่างกะทันหัน ตะคอกอย่างรุนแรง: “ยังไม่รีบยอมรับผิดกับบรรพบุรุษอีก พูดฆ่าอะไรต่อหน้าบรรพบุรุษ ตระกูลพวกเราขอให้ร่ำรวยเงินทองไหลมาเทมา ครอบครัวสมัครสมานกิจการก้าวหน้าลุล่วงผล เรื่องตีกันฆ่ากันนั่นคืออะไร?”
