“คุณฟาง สวัสดีค่ะ! หลินถงส่งสายตาเสน่หาให้ฟางเหยียนอย่างออดอ้อน
ฟางเหยียนพยักหน้าเบาๆ ถือว่าเป็นการตอบรับ
“อ้อ!” หลินถงมองไปที่ฟางเหยียน แล้วถาม “การ์ดคนนั้นของคุณ ไม่ได้มาด้วยเหรอ?”
การ์ด? คนที่กำลังพูดถึงแน่นอนว่าต้องหมายถึงเทียนขุย ตั้งแต่ไหนแต่ไร เทียนขุยใช้ตัวตนว่าเป็นการ์ดเข้าไปในแวววงของพวกเขา ยังไงก็ได้ ฟางเหยียนไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรอก พยักหน้าเบาๆแล้วกล่าว “เขาไปจัดการเรื่องอื่นแล้ว”
“เชิญเข้าข้างในค่ะ! เทพหมอฟาง” หลินถงยกมือเชิญเข้าไปในห้องโถง ยิ้มด้วยความเป็นมิตรอย่างมาก ราวกับมีเพียงอยู่ต่อหน้าของฟางเหยียนเท่านั้นเธอถึงจะยิ้มออกมาอย่างสุภาพเรียบร้อย
ต้องรู้ไว้ ว่าฉายาของเธอที่หนานหลิงคือหญิงงาม หญิงงามอันดับหนึ่งของเขตซีหนาน เธอไม่เคยยิ้มออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว มีเพียงอยู่ต่อหน้าฟางเหยียนเท่านั้น เธอถึงจะยิ้มออกมาอย่างร่าเริงแจ่มใส
ฟางเหยียนยิ้มอย่างเย็นชา ไม่ได้พูดอะไรต่อ แล้วมองไปยังหญิงสาวที่อยู่ข้างๆถังเสี่ยนจง
หลินถงชะงัก แล้วมองตามสายตาของฟางเหยียนไป ก็เห็นถังยู่เข้าพอดี!
ทันใดนั้น ฟางเหยียนก็หัวเราะออกมา แล้วกล่าว “ผมเคยบอกว่าจะมาหาด้วยตัวเอง ไง? เชื่อแล้วยัง? คุณหนู”
เมื่อเห็นว่าคนนี้คือฟางเหยียนแล้วนั้น ถังยู่ก็ทำอะไรไม่ถูก จู่ๆเธอใจเต้นเร็วขึ้น เหมือนโดนเวทมนตร์ ต้องสะกดไว้อย่างไรอย่างนั้น นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นคนๆหนึ่งแล้วควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้แบบนี้ แม้แต่พี่เย่เฟยเธอก็ไม่ได้รู้สึกแบบนี้ ทำไมกัน ทำไมคนนี้ถึงทำให้ตัวเองแปลกประหลาดได้ขนาดนั้น
แต่ หลังจากที่เขาพูดแล้ว ถังยู่เหมือนถูกปลดปล่อยอย่างไรอย่างนั้น กลับมามีสติทันที เหมือนตัวถูกสะกดไว้ จากนั้นก็ถูกคลายออก
เธอสะอื้น แล้วถามฟางเหยียนไปว่า “คุณ ทำไมถึงเป็นคุณไปได้?!”
เธอไม่คาดคิด ว่าเทพหมอฟางที่คุณปู่พูดถึง และคุณฟางที่หลินถงพูดถึงนั้นจะเป็นคนที่ลูบหน้าของเธอ ยังไงเธอก็คิดไม่ถึงว่าคนนี้จะเป็นคนแบบนี้ เป็นไก่อ่อนที่หลินถงกำลังเลี้ยงดูเสียอย่างนั้น
มิน่าล่ะที่เมื่อวานเขามั่นใจได้ขนาดนั้น พูดว่าจะมาหาถึงที่แน่นอนอะไรนั่น แท้จริงแล้วก้เพราะหลินถงนี่เอง!
เธอถอนหายใจเสียงดัง แล้วเดินไปที่ฟางเหยียน ยกมือไปจับแขนของฟางเหยียน แล้วชักตาไปที่เขา อย่างเกรี้ยวกราด “ตามฉันมา!”
การกระทำนี้ทำให้ถังเสี่ยนจงและหลินถงตกใจ หลินถงไม่พูดอะไร แต่ถังเสี่ยนจงถามอย่างเคร่งเครียดว่า “เสี่ยวยู่! แกจะทำอะไร?” เด็กคนนี้มาถึงก็ทำแบบนี้ ตรงไปตรงมา!
ฟางเหยียนเห็นถังเสี่ยนจงเคร่งเครียด จึงได้โบกมือขึ้น “ไม่เป็นไรครับ ท่านถัง เรารู้จักกันมานานแล้วครับ”
ถังเสี่ยนจงมองไปที่ถังยู่ ถังยู่พยักหน้าแล้วกล่าว “ใช่ค่ะ คุณปู่ เรารู้จักกันมานานแล้วค่ะ หนูขอพูดอะไรกับเขาหน่อยนะคะ” ถังยู่พูดพลางลากฟางเหยียนห้องไปด้านใน
ถังเสี่ยนจงชะงัก จากนั้นก็มองไปที่หลินถง แล้วถาม “เสี่ยวยู่รู้จักเทพหมอฟางตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? หรือเด็กคนนี้มันแอบไปจินโจวงั้นเหรอ? ก็ไม่น่าใช่ เธอกลับมานอนที่บ้านตลอดนี่หน่า เป็นไปไม่ได้สิถึงจะถูก”
หลินถงไม่ได้ใส่ใจคำพูด รู้สึกแปลกใจ ปกติฟางเหยียนจะหยิ่งมาโดยตลอด แล้วจะรู้จักถังยู่ได้ยังไงกัน? ความจริงคือเห็นถังยู่จับมือของฟางเหยียน เธอจึงรู้สึกโมโหขึ้นในใจ
เหตุที่เธอโมโหก็คือไม่ว่าตัวเองจะพยายามเข้าหาฟางเหยียนยังไง จะแสดงเสแสร้งต่อหน้าฟางเหยียนขนาดไหน ก็ดึงดูดความสนใจของเขาไม่ได้เลยแม้แต่น้อย แต่ถังยู่นี่ทำไมลากเขาไปอย่างไม่เกรงใจเลยล่ะ!
หรือตัวเองเป็นผู้ใหญ่แล้วยังมีเสน่ห์ขนาดนี้ ยังเทียบกับถังยู่ไม่ได้งั้นเหรอ?
จะให้ตัวเองพูดยังไง? บอกว่าฟางเหยียนสายตามีปัญหาเหรอ? หรือว่าเสน่ห์ของตัวเองยังไม่พอ?
ไม่ไม่ไม่ ตนจะเทียบกับเด็กสาวคนหนึ่งไม่ได้ได้อย่างไรกันเล่า? ถ้าผู้ชายเห็นตนกับถังยู่ จะต้องเลือกตนก่อนอยู่แล้ว ใครจะไปเลือกถังยู่เด็กน้อยแบบนั้นได้ล่ะ?
เมื่อกี๊ฟางเหยียนถูกถังยู่ลากไป ถังยู่จะต้องทำอะไรไม่ดีไว้แน่ๆ!
หลินถงมั่นใจกับเสน่ห์ของตัวเองมาก ยังไงฟางเหยียนก็เป็นชายวัยรุ่นนะ!
เขาถูกถังยู่ลากไปที่สวนดอกไม้ขนาดเล็กหลังบ้านของเธอ สถานที่ตรงนี้เป็นที่ค่อนข้างเปลี่ยวของคฤหาสน์ตระกูลถัง เพราะตรงกลางมีบ่อปลาขนาดใหญ่ รอบๆเป็นต้นไม้ เขาทั้งสองอยู่ด้านหลังของบ่อปลา เป็นสถานที่อยู่ด้านหลังของห้องโถง
เมื่อมาถึงศาลาที่อยู่ด้านหลังของบ่อปลา ถังยู่จึงได้ปล่อยมือของฟางเหยียน มองเข้าอย่างโมโหแล้วกล่าว “ฉันไม่คิดจริงๆว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้ คุณ คุณทำฉันผิดหวัง!”
“อืม?!” ฟางเหยียนถามอย่างไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่ว่า “คุณหมายความว่ายังไง?”
“หมายความว่าไง?” ถังยู่ส่งเสียงเหอะ จับมือแล้วถาม “ฉันถามคุณหน่อยนะ คุณเป็นอะไรกับหลินถงกันแน่?”
ฟางเหยียนสงสัยอยู่สักพัก แล้วกล่าว “ผมเป็นอะไรกับเธอ แล้วมันเกี่ยวข้องอะไรกับคุณมั้ย?”
ถังยู่เหลือบตามอง จู่ๆก็พูดไม่ออก ใช่ ถ้าเขามีความสัมพันธ์กับหลินถง แล้วเกี่ยวข้องอะไรกับตัวเองล่ะ? อีกอย่าง ทำไมตัวเองถึงได้โมโหขนาดนั้น? เธอสะอึก สงสัยอยู่สักพักใหญ่ จึงได้กล่าวอย่างติดๆขัดๆว่า “ทำไม ทำไมจะไม่เกี่ยว! เธอคือภรรยาของพี่ใหญ่ของฉัน พี่สะใภ้ใหญ่ของฉัน ถ้าเธอมีความสัมพันธ์กับคุณ คุณว่ามันเกี่ยวข้องกับฉันมั้ยล่ะ?
มีเหตุผล แล้วยังเป็นความคิดใจในของเธออีกด้วย ใช่ เหตุผลที่ตัวเองโกรธก็เพราะเกลียดที่คนอื่นแย่งภรรยาของพี่ใหญ่ของตนไป เธอกำลังรักษาผลประโยชน์ของพี่ใหญ่ของตนอยู่ ใช่ ตามนี้แหละ
“เหอะเหอะ!” ฟางเหยียนดูแคลน แล้วถาม “งั้นคุณอยากให้ผมมีความสัมพันธ์กับเธอมั้ย?”
“คุณ!” ถังยู่ดูแคลน แล้วกล่าว “ไอ้เสแสร้ง ความจริงคุณไม่ได้รักษาอาการไข้อะไรของหลินถงหายแม้แต่น้อย? และเธอก็ไม่ได้เป็นอะไรด้วย! พวกคุณทั้งสองจะต้องมีอะไรที่บอกคนอื่นไม่ได้แน่นอน? หลินถงนังจิ้งจอกนั่น จะต้องเลี้ยงดูคุณแน่นอน แล้วไอ้รถเบนซ์ที่คุณขับคันนั้นเธอก็เป็นคนให้คุณใช่มั้ย?
“ถุย!” ฟางเหยียนทนไม่ไหวจนพุ่งออกมา แล้วกล่าว “หญิงสาวคนนี้ จินตนาการล้ำเลิศเหมือนกันนะ คุณอยากให้ผมมีความสัมพันธ์กับพี่สะใภ้คุณขนาดนั้นเลยเหรอ? คุณมองผมเหมือนแมงดาขนาดนั้นเลยเหรอ?
“เหมือน เหมือนมาก คุณเหมือนไก่อ่อนที่โดนสูบเลือดสูบเนื้อไปหมด ดูสีผิวคุณสิ จะต้องถูกหลินถงดูดหมดแล้วแน่นอน” เธอพูดพลาง ผลักฟางเหยียนออกไป ถอยไปหนึ่งก้าว
“เห็นหรือยัง อ่อนแอจนไม่ทานลม บางทีลมแค่นิดเดียว ก็อาจพัดคุณให้ลอยไปได้แล้วล่ะ?” ถังยู่กล่าวอย่างโมโห
จู่ๆฟางเหยียนก็ยกมือขึ้นไปที่หน้าของถังยู่ ทันใดนั้น ทำให้ถังยู่เสียการควบคุมตัวเองในทันใด
