จอมนักรบทรงเกียรติยศ – ตอนที่ 494 หยางกง

บนรถแท็กซี่ ฟางเหยียนได้สอบถามเรื่องเกี่ยวกับนายท่านตระกูลหยางแล้ว คนขับรถบอกว่าท่านหยางเป็นมิตรกับประชาชนมาก ใช้ประโยคเดียวมาอธิบายได้ว่า ไม่เคยเห็นคนมีเงินที่ใกล้ชิดประชาชนขนาดนี้ เขาทำดีกับผู้คนเป็นการทำดีจริงๆ ไม่ใช่เพื่อชื่อเสียงและผลประโยชน์ และไม่ต้องการการตอบแทน ตอนนี้สองคนนี้ก็พูดแบบนั้น งั้นดูๆแล้วท่านหยางคนนี้น่าจะเป็นคนที่ไม่เลวคนหนึ่งเลยล่ะ

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือพวกเขาเรียกนายท่านตระกูลหยางไม่ใช่เรียกว่าท่านหยาง แต่เรียกว่าหยางกง!การที่คนหนึ่งถูกเรียกแบบนี้ ต้องทำเรื่องดีๆเอาไว้มาก และเอาชนะใจใครหลายๆคนไว้แน่นอน

ทุกคนต่างรู้กัน ว่ารสนิยมของฝูงชนยากที่จะปรับเปลี่ยนได้ ไม่มีใครสามารถทำให้ฝูงชนทั้งหมดพึงพอใจ และทำให้ฝูงชนทุกคนชื่นชม แต่นายท่านตระกูลหยางกลับได้รับความเคารพจากฝูงชนแบบนี้ เห็นได้ชัดว่าเขาทำให้คนผู้คนเลื่อมใสได้ขนาดไหน

คนแบบนี้จะแย่งผู้หญิง?และครอบงำกิจการของคนอื่นเหรอ?

ไม่แน่นอน!ฟางเหยียนไม่ใช่ไอ้โง่ เขามีการตัดสินใจของตัวเอง

ถูกฝูงชนเรียกว่ากงได้ จะต้องเป็นคนดีแน่นอน!เปาเจิ่งในปีนั้น เป่าชิงเทียนก็ไม่ใช่ถูกเรียกว่าเปากงเหมือนกันเหรอ นั่นก็เพราะเขาเที่ยงตรงเป็นธรรม ทำอะไรไม่ไว้หน้าใคร ดังนั้นจึงถูกเรียกว่าเปากง!

ตระกูลหยางทำดีจนถูกเรียกว่าหยางกงแล้ว เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ใช่คนเลว แต่เป็นคนจิตใจงามที่ใช้คุณงามความดีเข้าแลก!

หรือเรื่องพวกนั้นที่เสี่ยวหงพูดกับเทียนขุยไม่จริงงั้นเหรอ?หรือเสี่ยวหงเข้าใจอะไรหยางกงผิดไป หรือท่านหยางคนนี้ตั้งใจเสแสร้งแสดงออกมา ทำให้ตัวเองมีเสียงวิจารณ์ที่ดีอย่างหาที่เปรียบมิได้ แต่ความจริงแล้วยังทำเรื่องที่บอกใครไม่ได้ลับๆไว้ด้วย ความเป็นไปได้แต่ล่ะอย่าง ล้วนมีความเป็นไปได้ทั้งนั้น

เมื่อนึกถึงจุดนี้ ฟางเหยียนอดที่จะฉุกคิดไม่ได้ มีสองแนวคิด อันแรก เทียนขุยถูกเสี่ยวหงหลอกแล้ว เป้าหมายของเสี่ยวหงก็คือหลอกลวงความใจบุญของเทียนขุย ให้เขากลายเป็นท่าไม้ตายอย่างหนึ่งในมือของตัวเอง บางทีพวกเขาได้ดำเนินการฆ่าท่านหยางแล้ว แต่ไม่สำเร็จ ทั้งสองจึงถูกจับไว้

อันที่สอง ท่านหยางเป็นคนที่เที่ยงตรงเป็นธรรม ทำเพื่อประเทศชาติและประชาชนที่คนพวกนั้นกล่าวไว้ไม่ใช่เหรอ ที่เขาทำแบบนั้นก็เพื่อปกปิดความผิดอะไรบางอย่าง นี่ก็เป็นหนึ่งในความเป็นไปได้เช่นกัน เพราะคนแบบนี้มีจำนวนไม่น้อย!

ไม่ว่าจะแบบไหน การหายตัวไปของเทียนขุยนั้นแน่นอนแล้ว เป้าหมายที่เขามาที่นี่คือมาหาเทียนขุย!ถ้าเขาเจอหลักฐานอะไร แล้วพบว่าเทียนขุยถูกเขาจับตัวไป เขาก็จะพังตระกูลหยางโดยไม่ลังเลใดๆ

ในตอนที่เขาตัดสินใจแน่วแน่แล้ว มีโทรศัพท์โทรเข้ามา เขาหยิบมือถือขึ้นมาดู แล้วรับสาย ปลายสายส่งเสียงที่ค่อนข้างให้เกียรติออกมา “จอมพลโผ้จวินครับ คนที่ท่านให้ผมสำรวจ ผมหาเจอแล้วนะครับ”

“ว่ามา!” ฟางเหยียนถามอย่างตรงไปตรงมา นี่คือผู้ใต้บังคับบัญชาที่สืบข่าวของสำนักเจ็ดพิฆาตของเขา คนที่มีข้อมูลของทุกคนในมือ สิ่งที่คนอื่นรู้ และไม่รู้เขารู้หมด พูดได้ว่ากุมความลับของคนมากมายไว้ ก็เพราะกุมความลับของคนมากมาย ก็เหมือนกับกุมความเป็นความตายของคนไว้เหมือนกัน ด้วยเหตุนี้เองทุกคนจึงเรียกเขา ว่ายมราช

“จอมพลโผ้จวิน ผู้นำตระกูลของตระกูลหยางชื่อหยางจิ่งเซียน เขาเกิดที่…”

เมื่อพูดถึงจุดนี้ ฟางเหยียนขัดจังหวะคำพูดของเขา “เอาประเด็นหลัก เขาคนนี้เป็นคนยังไง?”

“ครับ!” ปลายสายตอบรับ แล้วกล่าว “คนนี้เป็นคนที่ทำความดี ทำการกุศล!เมื่อสิบปีก่อนบริจาคให้กับประเทศไปยี่สิบกว่าล้าน ปีที่แล้วบริจาคให้ประเทศ… แล้วยังสร้างโรงเรียนไว้มากมาย เขาสร้างโรงเรียนจะสร้างที่สถานที่ทุรกันดารจริงๆเท่านั้น ไม่เคยทำอะไรเสแสร้ง และหลายๆเรื่องก็ต่างลงมือทำด้วยตัวเอง อีกอย่าง เขามีชื่อเสียงที่ดีในดินแดนตะวันตก เป็นพวกที่ทำเรื่องดีแล้วไม่ค่อยชอบใส่ชื่อ ถือได้ว่าเป็นคนดีจริงๆ ที่ดินแดนตะวันตก เขาถูกขนานนามว่าหยางกง!”

ถ้าแม้แต่ยมราชยังบอกว่าท่านหยางเป็นคนดี งั้นก็ต้องไม่ใช่คนเลวแล้วล่ะ ในมือของยมราชกุม“สมุดบันทึกการเกิดการตาย”ของทุกคนไว้ ไม่มีทางผิดพลาดแน่นอน อีกอย่าง ท่านหยางเป็นบุคคลของสาธารณะ ไม่ยากที่จะหาข้อมูล

จอมนักรบทรงเกียรติยศ

จอมนักรบทรงเกียรติยศ

เทพแห่งสงครามกลับเยือนบ้าน เห็นภรรยาตกที่นั่งลำบากถูกคนเย้ยหยัน ความโกรธแผ่ซ่านไปทั่วเมือง! คนที่คิดจะกระตุกหนวดเสือ มันต้องไม่ตายดีแน่! กล้าทำให้เทพแห่งสงครามมีน้ำโห เตรียมเผชิญกับสงครามนองเลือดไว้ได้เลย!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset