หลินถงที่อยู่ในนรก คงไม่เชื่ออย่างแน่นอน คุณปู่จางกับคุณย่าที่เธอเคารพรักมากๆ หลอกใช้เธอเพื่อให้ได้มาซึ่งตำแหน่งและเงินทอง ใช้ความสัมพันธ์ของคนใกล้ชิดมาผูกมัดหลินถง ทำให้เธอช่วยพวกเขาทำเรื่องไม่ดีโดยไม่รู้ตัว และเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดทำเรื่องไม่ดีกับพวกเขาด้วย
เธอไม่ควรถูกหลอกใช้แบบนี้เลย!
เธออาศัยอยู่ภายใต้การควบคุมของสำนักไร้หน้ามาตั้งแต่เด็ก และในที่สุดเธอก็หลุดพ้นจากการควบคุมของสำนักไร้หน้า แต่ก็ต้องมาตายเพราะคนของสำนักไร้หน้า บางทีสิ่งที่เกิดขึ้น สำหรับหลินถงมันอาจจะเป็นโชคชะตาของเธอก็ได้
“หลินถง คุณเหนื่อยมากเกินไปแล้ว หลับให้สบายเถอะ คนที่ฆ่าคุณ ไม่มีใครสามารถหนีรอดไปได้!”
“ทำไม? คุณอยากฆ่าฉันปิดปากเหรอ?”ตาแก่จางพูดอย่างเย็นชา:”นี่คือการกระทำของจอมพลโผ้จวินที่รักประเทศชาติและประชาชนเหรอ? แม้แต่ประชาชนที่ตัวเองต้องปกป้องยังสามารถฆ่าได้เลย? มันก็แน่อยู่แล้ว คนที่ไม่เด็ดขาดไม่มีวันได้เป็นใหญ่? ฮ่าๆๆๆๆๆ……”
“สำหรับคำว่าประชาชนที่รัก คุณยังไม่คู่ควร!”
ฟางเหยียนยกมือขึ้นและโจมตี ตาแก่จางตกใจจนหน้าซีด เขารีบกระโดดหนีทันที และเขาอยากจะดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด แต่เขาประเมินตัวเองสูงเกินไป ถึงแม้เขาจะเป็นนินจา เมื่ออยู่ต่อหน้าฟางเหยียน เขาก็เป็นได้แค่ตัวตลกเท่านั้น!
ตูม!
ร่างกายของตาแก่จางปลิวออกไปเหมือนกับว่าวที่เชือกขาด
“ฮ่าๆๆๆ……”
ตาแก่จางหัวเราะอย่างหนักและก็คลั่งขึ้นมาทันที และมีสัญญาณบ่งบอกว่าเขากำลังจะบ้าคลั่ง
“ที่รัก หนูซวง……คุณ พวกคุณจะพาฉันไปไหนเหรอ? ฉันเกือบจะได้น้ำไร้หน้าแล้ว และฉันก็สามารถชุบชีวิตของพวกคุณ พวกคุณรอฉันหน่อย ฉันจะไปฆ่าเขาเดี๋ยวนี้ และเอาน้ำไร้หน้าไปช่วยพวกคุณ ฮ่าๆๆๆ……”
หลังจากหัวเราะอย่างบ้าคลั่งแล้ว จู่ๆเขาก็พบดอกบัวนิทราที่อยู่ตรงหน้า เขาอึ้งไปชั่วครู่แล้วจ้องมองฟางเหยียน:”น้ำไร้หน้า!”
หลังจากได้รับการยืนยันว่าน้ำไร้หน้าคือดอกบัวนิทราแล้ว ทำให้เขาบ้าคลั่งเข้าไปอีก เขาคลานเข้ามาที่ดอกบัวนิทราที่อยู่ตรงหน้า และเอาจมูกไปดม ใบหน้าที่เหี่ยวย่นของเขาแสดงความตื่นเต้นดีใจออกมา”ที่รัก มันคือน้ำไร้หน้า ฮ่าๆๆๆ ฉันจะไปชุบชีวิตคุณเดี๋ยวนี้ พวกคุณรอฉันหน่อย”
ขณะพูด ตาแก่จางก็หยิบดอกบัวนิทราและคลานออกจากถ้ำ โดยไม่สนใจฟางเหยียนกับหลินถงเลย
ฟางเหยียนต้องการฆ่าตาแก่จาง แต่เขารู้ดีว่า ตาแก่จางไม่ได้แสร้งทำเป็นคนบ้า แต่เขาเป็นบ้าแล้วจริงๆ เพื่อผลประโยชน์ของตัวเองเพียงคนเดียว ทำให้ภรรยาต้องตาย และยังทำให้หลินถงที่เขารักที่สุดต้องตายไปด้วย ผลกระทบจิตใจจากสองเรื่องนี้ ถึงแม้จะเป็นคนที่มีจิตใจเข้มแข็งดั่งคนเหล็กก็ต้องกลายเป็นคนบ้าอย่างแน่นอน
การฆ่าศัตรูสามารถทำให้จิตใจของเรามีความสุข แต่หลังจากความสุขนั้นแล้ว ในจิตใจคงเหลือแต่ความว่างเปล่า ทำให้หมดที่พึ่งทางใจทันที และรู้สึกว่างเปล่าไปหมด และไม่รู้ว่าตัวเองควรทำอะไรต่อจากนี้ แต่เมื่อมองดูคนๆหนึ่งดำรงชีวิตแบบตายทั้งเป็น มันมีความหมายมากกว่าการฆ่าเขาให้ตายทันที
สำหรับตาแก่จางที่สูญเสียแขนขาไป การตายไปซะก็คงดีกว่าการมีชีวิตอยู่ เรื่องพวกนี้ไม่ใช่เรื่องที่ฟางเหยียนควรกังวล การให้ตาแก่จางมีชีวิตอยู่แบบตายทั้งเป็น ดีกว่าการฆ่าตาแก่จางให้ตายทันที
“ไป ฉันจะพาคุณกลับบ้าน”สีหน้าของฟางเหยียนดูโศกเศร้า เขาอุ้มหลินถงและเดินออกจากถ้ำทีละก้าว”
เมื่อจากไปได้ไม่นาน ด้านหลังของเขาก็มีเสียงตะโกนด้วยความเจ็บปวด:”ของปลอม มันเป็นของปลอม น้ำไร้หน้าเป็นของปลอม อ๊ากๆๆๆ……”
หลังจากไปแล้ว จู่ๆน้ำตกในหุบเขาก็ระเบิดทันที เปลวไฟพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า เหมือนกับการจุดประทัด มันแตกกระจายไปทั่วบริเวณ และน้ำในน้ำตกก็ดูเหมือนจะเดือดขึ้นมาทันที
ฟางเหยียนอุ้มหลินถงเดินไปถึงบ้านที่ตาแก่จางลงมือเผาด้วยตัวเอง เขาขุดสุสานอันหนึ่งด้วยมือตัวเอง และในสมองก็ปรากฏรอยยิ้มและคำพูดของหลินถง:”คุณดูดีมากๆเมื่อคุณยิ้ม”
หลังจากนั้น มุมปากของเขาก็เผยรอยยิ้มออกมา มันเป็นรอยยิ้มที่หลินถงมองไม่เห็นอีกแล้ว!
——
ในป่าลึกที่อยู่หลังเขาของสำนักไร้หน้า
เกิดเสียงดังขึ้น และมีคน‘บิน’ออกมา บนท้องฟ้ามีแต่เสียงหัวเราะดีใจของเขา เสียงหัวเราะของเขากระจายไปทั่ว ทำให้นกจำนวนมากตกใจและบินหนีไป เมื่อเขาลงมาถึงพื้นดิน พื้นดินใต้ฝ่าเท้าของเขาก็เริ่มแตกออกทันที
นี่คือผู้ชายคนหนึ่ง แต่งตัวสกปรกรุงรัง ใส่เสื้อผ้าสีดำ เส้นผมก็ยุ่งเหยิง เส้นผมสีขาว เส้นผมยาวๆสีขาวทั้งศีรษะ หายใจออกมาก็เป็นสีขาวเหมือนกัน ดูแล้วเหมือนชายชราผมขาว แต่หน้าตาของเขาเหมือนคนอายุสี่สิบกว่าๆ โดยเฉพาะดวงตาคู่นั้นที่ฉายแววประกายตลอดเวลา ทำให้ผู้คนที่พบเห็นนึกว่าเขากำลังแต่งคอสเพลย์
หลังจากหัวเราะแล้ว ผู้ชายก็ตะโกนทันที:”นี่ก็คือพลังที่มาจากน้ำไร้หน้า! ฉันฝึกพลังและไม่ติดต่อกับโลกภายนอกมาหนึ่งร้อยปี จนฉันสามารถฝึกวิชาสิ้นลักษณะได้สำเร็จ และบรรลุถึงขั้นปรมาจารย์แล้ว ฮ่าๆๆ สำนักไร้หน้าถึงเวลารุ่งเรืองแล้ว ฮ่าๆๆๆ!”
ใช่แล้ว!
ผู้ชายคนนี้คืออู๋จี๋ เป็นปรมาจารย์ของสำนักไร้หน้าที่ฝึกพลังและไม่ติดต่อกับโลกภายนอกมาหนึ่งร้อยปี!
เมื่อร้อยปีก่อน เขาได้น้ำไร้หน้ามาครอบครอง ถึงแม้วิธีที่ได้มันมาจะดูน่าเกลียด และเขาก็ลงมือฆ่าเจ้าสำนักไร้หน้าด้วยตัวเอง แต่เขาก็ได้น้ำไร้หน้ามาครอบครองได้สำเร็จ และเขาก็จงใจเปิดเผยข้อมูลว่าน้ำไร้หน้าซ่อนอยู่ในหุบเขาน้ำตกที่อยู่ด้านหลัง ทำให้เจ้าสำนักรุ่นต่อๆมาที่ขึ้นมารับตำแหน่ง ทำเรื่องลำดับแรกก็คือค้นหาน้ำไร้หน้า ทำให้ลูกศิษย์จำนวนมากตายอยู่น้ำตกใต้หุบเขา
การฝึกพลังและไม่ติดต่อกับโลกภายนอกครั้งนี้ใช้เวลานานกว่าร้อยปี และต้องพูดกันตรงๆว่าน้ำไร้หน้าเป็นของวิชาที่ยอดเยี่ยมมากๆ ถึงแม้จะใช้เวลานานถึงร้อยปี แต่เขาก็สามารถฝึกฝนวิชาสิ้นลักษณะได้สำเร็จ ตอนนี้เป็นเวลาที่เขาต้องการฆ่าคน เพื่อสร้างชื่อเสียงให้ตัวเอง ถึงเวลาแล้วที่สำนักไร้หน้าจะกลายเป็นผู้นำของห้าสำนักลับ!
“เฒ่าประหลาดของตระกูลโจวแห่งดินแดนตะวันตก เต๋ายอดเซียนของภูเขาทิพท์แห่งดินแดนตะวันตก ต้าเซียนหงจิ่วของดินแดนตะวันออก สัตว์ในตำนานที่พิทักษ์ตระกูลฟาง จางเทียนซือของสำนักเทียนซือ และยังมีองค์กรนินจา พวกคุณเตรียมตัวรับไฟโทสะของฉันหรือยัง? ฮ่าๆๆๆ……”
แผ่นดินแตกกระจาย ต้นไม้หักโค่น ภายใต้เสียงคำราม มันแตกสลายทันทีและกลืนกินใบหญ้าที่อยู่รอบๆตัวเขา ผ่านไม่นานพื้นดินที่เขายืนอยู่ เหมือนเกิดแผ่นดินไหว และพื้นดินก็แตกออกจากกัน
พลัง!
คือสิ่งสำคัญที่สุด!
ในเวลานี้ อู๋จี๋หัวเราะอย่างเย่อหยิ่ง ราวกับว่าเขากำลังจะแกว่งดาบออกไปพันลี้
“ลูกศิษย์ทุกคนของสำนักไร้หน้า พวกคุณเตรียมพร้อมที่จะรุ่งโรจน์ไปพร้อมกับสำนักไร้หน้าหรือยัง ฮ่าๆๆๆ……”
สำนักไร้หน้า!
เมื่ออู๋จี๋กลับมาถึงสำนักไร้หน้า เขาก็อึ้งไปเลย เขามองทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าด้วยความเหลือเชื่อ
ใช่แล้ว สำนักไร้หน้าโดนฆ่าล้างสำนักไปแล้ว!
เดิมทีสำนักไร้หน้าที่มีชีวิตชีวาและเต็มไปด้วยผู้คน ตอนนี้มันกลับโดดเดี่ยวและทรุดโทรม ภายในอาคารเต็มไปด้วยใยแมงมุม เดินสองสามก้าวก็เห็นซากศพของลูกศิษย์สำนักไร้หน้า ภายในสำนักไร้หน้ามีแต่กลิ่นเหม็นจากซากศพ มันเหมือนกับนรกบนดิน
อู๋จี๋โกรธมากๆและตะโกนออกมา:”ใครเป็นคนทำ!”
เกิดเสียงดังขึ้นบนท้องฟ้า เหมือนกับเสียงของระเบิด และบริเวณโดยรอบตัวของเขา พื้นดินเริ่มแตกออกจากกันราวกับเป็นซากปรักหักพัง
แข็งแกร่งมาก!
อู๋จี๋ในเวลานี้ เหมือนกับสัตว์ร้ายที่บ้าคลั่ง บวกกับเขาฝึกฝนวิชาสิ้นลักษณะสำเร็จ ในจิตใจของเขามีแต่เรื่องแก้แค้น!
“กล้าฆ่าล้างสำนักไร้หน้าของฉัน มันต้องตาย!”
หลังจากพูดด้วยเสียงสั่นเครือแล้ว อู๋จี๋ก็เดินมาที่ตำหนักกลาง เขาพบอาวุโสของสำนักไร้หน้าและอู๋หมิงที่เป็นเจ้าสำนักไร้หน้า ตอนนี้อู๋หมิงกลายเป็นกองกระดูกไปแล้ว ในขณะนี้ อู๋จี๋โกรธมากๆ
“พวกคุณวางใจ คนๆนั้นจะลงไปอยู่ในนรกพร้อมกับพวกคุณในไม่ช้า สำนักไร้หน้าจะคงอยู่ตลอดไป!”จิตใจของอู๋จี๋เต็มไปด้วยความโกรธ:”ความแค้นของพวกคุณ รอฉันไปจัดการ”
หลังจากพูดจบ อู๋จี๋ก็หายตัวไปจากตำหนักกลางทันที เมื่อปรากฏตัวอีกครั้ง เขาก็มาถึงสาขาหนึ่งขององค์กรนินจาจากความทรงจำของตัวเอง มันเป็นหนึ่งในสาขาขององค์กรนินจา และมันก็ตั้งอยู่ด้านล่างของสำนักไร้หน้า
ตลอดทาง เขามาที่นี่เพราะต้องการรู้เพียงอย่างเดียว นั่นก็คือสอบถามว่าสำนักไร้หน้าโดนฆ่าล้างสำนักได้ยังไง
แต่ผลลัพธ์ที่ได้คือ ไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลย!
ถึงแม้เขาจะทรมานคนขององค์กรนินจา แต่อู๋จี๋ก็ไม่ได้ความจริงว่าทำไมสำนักไร้หน้าถึงโดนฆ่าล้างสำนัก!
