จอมนักรบท้าโลก – ตอนที่ 145 ผมตาม!

บทที่ 145 ผมตาม!
การยกมือในสถานการณ์แบบนี้ เท่ากับจะเพิ่มราคา!
ราคาตอนนี้คือสิบห้าล้าน จะเพิ่มราคา อย่างน้อยก็ต้องสิบห้าล้านห้าแสนแล้ว เจียงชื่อจะเอาจากไหนมา?
แน่นอน ซุนจวิ้นเฟิงไม่ได้แคร์ว่าเจียงชื่อจะไม่มีเงินจ่าย
ที่เขากลัวคือจะโดนปู้รั่วเฉินเข้าใจผิดว่าตัวเองเป็นพวกเดียวกับเจียงชื่อ ถึงเวลานั้นเห็นตัวเขาเป็นศัตรูขึ้นมา แย่หนักละงานนี้
ดังนั้นเขาเลยรีบให้เจียงชื่อเอามือลง
แต่ไม่ทันแล้ว
พิธีกรเห็นมือเจียงชื่อ หลังจากตกใจชั่วขณะ ก็ยิ้มถามว่า “คุณผู้ชายท่านนี้ จะเพิ่มราคาหรือครับ?”
“ใช่”
“งั้นคุณจะเพิ่มเป็น?”
“ยี่สิบล้าน”
ยี่สิบล้าน?!
เจียงชื่อกลับทำเหมือนปู้รั่วเฉิน อ้าปากพูดก็เพิ่มไปห้าล้านเลย ไม่เห็นเงินอยู่ในสายตาเลยสักนิด
ติงเมิ่งเหยนที่อยู่ข้างๆตกใจมาก “เจียงชื่อ อย่าทำเล่นไปนะ นายมีเงินมากขนาดนั้นที่ไหนกัน? ถึงเวลาเอาเงินมาไม่ได้จะทำยังไง?”
ซุนจวิ้นเฟิงยิ้มเย็นบอก “เอาเงินมาไม่ได้ ก็โดนกักตัวโดนชกเท่านั้นแหละ จะทำยังไง?”
พิธีกรยิ้มบอก “คุณผู้ชายท่านนี้เพิ่มราคายี่สิบล้าน มีใครจะเพิ่มอีกไหมครับ?”
ชิ้งชิ้งชิ้ง สายตาทั้งหมดพุ่งไปที่ปู้รั่วเฉิน
นอกจากปู้รั่วเฉินแล้ว ไม่มีทางมีคนเพิ่มราคาอีก
แต่พูดตามตรงนะ ถึงปู้รั่วเฉินจะมีเงิน แต่เขาไม่ใช้กันแบบนี้ ยี่สิบล้านนะ เงินสดๆทั้งนั้น บอกใช้ก็ใช้เลย?
ครั้งนี้เขาออกมาเที่ยวเล่น พกเงินมาแค่ยี่สิบห้าล้านเท่านั้น
เขากัดฟัน ยกมือบอก “ยี่สิบเอ็ดล้าน”
เขาเพิ่มไปอีกหนึ่งล้าน
ยังไม่รอพิธีกรถามต่อว่าใครจะเพิ่มราคาไหม ทางด้านเจียงชื่อยกมือพูดทันทีว่า “ห้าสิบล้าน”
“ไอ้บ้า!!!”
ซุนจวิ้นเฟิงเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ มองเจียงชื่ออย่างอ่อนแรง
คนอื่นเพิ่มมาหนึ่งล้าน เจียงชื่อเพิ่มทีเดียวเกือบสามสิบล้าน นี่เรียกเพิ่มราคาหรือไง? บ้าชัดๆ! ไม่ใช่คนบ้าแล้วคืออะไร?
สายตาทุกคนที่นั่นมองพุ่งไปที่เจียงชื่อ ต่างคิดกันว่าเจียงชื่อบ้าไปแล้ว
ติงเมิ่งเหยนเองสีหน้ายุ่งยากใจ เธอไม่เข้าใจว่าเจียงชื่อคิดจะทำอะไร
เพิ่มราคาครั้งแรกก็บ้ามากแล้ว โชคดีที่ปู้รั่วเฉินเพิ่มตาม ตอนนี้แค่เขาไม่เพิ่มตาม เรื่องก็จบแล้ว
ใครจะรู้ว่าเจียงชื่อเพิ่มตามไม่พอ ดันเพิ่มถึงห้าสิบล้านไปอีก
เหอะเหอะ เขามีเงินถึงห้าสิบล้านหรือไง?
ติงเมิ่งเหยนโกรธใส่เจียงชื่อเป็นครั้งแรก ถามขึ้นว่า “เจียงชื่อ นายรู้ตัวไหมว่ากำลังทำอะไร?”
เจียงชื่อพูดเรียบๆว่า “ผมกำลังซื้อสร้อยคอให้คุณไง”
“ซื้อสร้อย? นายกำลังบ้า! ห้าสิบล้าน สร้อยคอราคาห้าสิบล้านเหรอ?”
เจียงชื่อยิ้มบางไม่พูดอะไร
ตอนนี้ ปู้รั่วเฉินยืนขึ้น เขาโตจนป่านนี้ มีแต่เขาโอ้อวดต่อหน้าคนอื่น ไม่เคยมีใครโอ้อวดต่อหน้าเขามาก่อน
ห้าสิบล้าน? เขาตามไม่ไหวหรอก
แต่เขาไม่อยากยอมแพ้อย่างนี้เลย
เขากลั้นความอัปยศครั้งนี้ไม่ไหว
ปู้รั่วเฉินพูดกับเจียงชื่อว่า “นี่ เจ้าหนุ่ม แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? กล้าต่อราคากับฉัน แกมัน…”
ไม่รอเขาพูดจบ เจียงชื่อส่ายหัว ยกมือพูดขึ้นอีกว่า “หนึ่งร้อยล้าน”
ทุกคนตะลึงอ้าปากค้าง
เพิ่มอีกทีเดียวห้าล้าน?
เล่นหนักขนาดนี้?
ปู้รั่วเฉินพูดแล้ว อีกฝ่ายยังกร่างขนาดนี้ เรียกได้ว่าหยามหน้ากันชัดๆ!
ปู้รั่วเฉินตะคอกดัง “ไอ้เวร แกจงใจเป็นศัตรูกับฉันใช่ไหม? แกเชื่อไหมว่า….”
เจียงชื่อยกมือขึ้นเป็นครั้งที่สาม
“สองร้อยล้าน”
ตึ้ง!!!
ในหัวคนกว่าร้อยคนที่นั่นระเบิดแทบจะพร้อมกัน
สองร้อยล้าน?