จอมนักรบท้าโลก – ตอนที่ 16 ไม่เข้าร่วม

บทที่ 16 ไม่เข้าร่วม
ติงฉี่ซานพูดแนะนำ “ตระกูลติงให้ความสำคัญกับศักยภาพส่วนบุคคล ถ้าหากว่านายมีสถานะเหมือนถังแหวนโม่ หรือบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งเป็นของตระกูลเจียง อย่างนั้นนายไม่ต้องเอ่ยปาก ก็จะมีคนกลุ่มหนึ่งโทรมาขอร้องคุณเพื่อขอเข้าร่วมพิธีเซ่นไหว้เอง”
“ตัวนายในตอนนี้ ยากจนและล้าหลัง ไม่มีใครจะสนใจนายหรอก ตัดใจซะดีกว่า”
เจียงชื่อหัวเราะเสียงขื่น “พวกเขาจะสนหรือไม่สนใจก็เรื่องของพวกเขา แต่มีหรือไม่มีการแจ้งไปถึงนั้นเป็นเรื่องของผม อีกอย่างผมอยากจะเห็น ว่าตระกูลติงทุกคนจะมีท่าทีอย่างไรกับผมเจียงชื่อ”
“เฮ้อ นายอยากทำอะไรก็ทำเถอะ”
เจียงชื่อต่อสายหาหัวหน้าตระกูลเจียงก่อนเป็นอันดับแรก —— เบอร์โทรศัพท์ของคุณปู่ติงจ้ง
“ฮัลโหล? ใครน่ะ?”
“คุณปู่ ผมเองครับ เจียงชื่อ ”
ติงจ้งลังเลอยู่ชั่วขณะ “เจียงชื่อ? นายโทรหาฉันทำไม?”
“ผมแค่อยากมาแจ้งให้คุณทราบ อีกห้าวันหลังจากนี้ผมจะไปงานวันเกิดของน้องชายเจียงโม่ที่เสียไปแล้ว ผมอยากจัดงานพิธีเซ่นไหว้ ขอเรียนเชิญให้คุณไปร่วมงาน”
อีกด้านของโทรศัพท์เงียบไปสองสามวินาที
“เจียงชื่อ ไม่ใช่ว่าตาเฒ่าอย่างฉันไม่รับน้ำใจนะ แต่ว่างานพิธีเซ่นไหว้นี่ฉันไปร่วมไม่ได้จริง ๆ”
“ทำไมครับ?”
“ง่ายมาก น้องชายของนายตายอย่างไรนายก็คงจะรู้ดี เขากระโดดตึกฆ่าตัวตายจากการแบกรับภาระหนี้ก้อนโต มันเป็นข่าวที่เสียหายเป็นอย่างมาก และตระกูลติงของพวกเราอยู่ในช่วงพัฒนาและเติบโตในทิศทางที่ดี จะสามารถเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับข่าวเสียหายได้อย่างไร? ถ้าเกิดว่าถูกนักข่าวนำไปเป็นประเด็นข่าว มันจะทำให้ตระกูลติงได้รับผลกระทบมากมายขนาดไหนนายรู้หรือเปล่า?”
แลดูทรงเกียรติและสง่าผ่าเผยแต่มันไม่ใช่
เจียงชื่อส่ายหน้าเล็กน้อย เหตุผลนี้ช่างหามาได้แหวกแนวและหยาบคายเกินไปแล้ว
เขาพูดอย่างนิ่งเรียบ “คุณปู่ครับ ถ้าหากว่าคุณไม่ร่วมงาน อย่างนั้นแล้วนับจากนี้ไปตระกูลเจียงของพวกเรากับตระกูลติงของคุณก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้วล่ะครับ”
“หืม? นี่นายกำลังข่มขู่ฉันหรือ?”
“ไม่ครับ ผมแค่อยากทำให้ชัดเจนในท่าทีของคุณต่อตระกูลเจียงเท่านั้น”
“ท่าที? ดี อย่างนั้นฉันจะบอกให้นายเข้าใจอย่างชัดเจน ตระกูลติงของพวกเราไม่เคยสนใจตระกูลเจียงของนายเลยแม้แต่น้อย! ทางที่ดีควรขีดเส้นความสัมพันธ์ไว้ตั้งแต่เนิ่น ๆ เลยจะดีกว่า เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้นายมาขอให้ตระกูลติงของพวกเราใช้หนี้ให้แทนในอนาคต”
พูดเสร็จ ติงจ้งก็ตัดทำการตัดสายทันที ท่าทางเด็ดขาด
ติงฉี่ซานส่ายหน้าไปมา “ฉันก็บอกไปก่อนหน้านี้แล้ว ทำไมนายจะต้องไปทำให้ตัวเองอับอายด้วย?”
เจียงชื่อหัวเราะเสียงขื่น “ไม่เป็นไร ผมจะติดต่อพี่สาว พี่เขยเคยโทรมาถาม ”
ติงเมิ่งเหยนเดินเข้ามา “ให้ฉันเป็นคนโทรเถอะ คุณกับพวกเขาไม่สนิทกัน ถ้าฉันพูด พวกเขาอาจจะเต็มใจมาร่วมงาน ”
เจียงชื่อยิ้มบางแล้วพยักหน้า
ติงเมิ่งเหยนต่อสายหาติงจื่อยวี่
“ฮัลโหล เมิ่งเหยน มีเรื่องอะไรเหรอ?”
“พี่คะ คืออย่างนี้ ห้าวันหลังจากนี้……”
เมื่อฟังคำอธิบายของติงเมิ่งเหยนจบ ติงจื่อยวี่ก็หัวเราะเยาะ “เมิ่งเหยน เธอกำลังล้อฉันเล่นอยู่หรือเปล่า? อยากให้ฉันไปร่วมเคารพศพน้องชายคนพิเศษของตระกูลพวกเธอ? อย่าล้อเล่นน่า อีกอย่าง เธอไม่รู้เหรอว่าห้าวันหลังจากนี้ตลอดแนวริมแม่น้ำซีเจียงจะถูกรื้อถอนปรับปรุง? พอถึงเวลานั้นถนนรอบบริเวณทั้งหมดจะถูกปิดล้อม แม้แต่ริมแม่น้ำเธอก็เข้าใกล้ไม่ได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพิธีเคารพศพเลย”
“ฟังที่พี่แนะนำนะ รีบหย่าขาดกับคนโชคร้ายนั่น ฉันมีแหล่งทรัพยากรที่มีประโยชน์จำนวนไม่น้อยอยู่ในมือที่สามารถมอบให้เธอได้ตลอดเวลา จะไปทนลำบากกับเขาอยู่ทำไม?”
ติงเมิ่งเหยนยิ่งฟังยิ่งโมโห ไม่ทันพูดอะไร ก็ตัดสายโทรศัพท์ทิ้งไปแล้ว
ถอนหายใจไปสองสามรอบ เธอก็พูด “พี่สาวพูดถูกอยู่อย่างนะ ห้าวันหลังจากนี้ริมแม่น้ำซีเจียงจะถูกรื้อถอนปรับปรุง อย่างไรก็ตามไม่สามารถทำพิธีเคารพศพได้”
เจียงชื่อพูดอย่างเรียบ ๆ “ไม่เป็นไร ผมจัดการไว้หมดแล้ว”
“นายจัดการแล้ว?” ติงฉี่ซานหัวเราะเยาะ “เจียงชื่อ ถึงแม้ว่าสองวันมานี้นายจะแสดงผลงานออกมาได้ดี ฉันเปลี่ยนความคิดที่มีต่อนายไปบ้าง แต่คนเราต้องการแก้ปัญหาอย่างตรงไปตรงมา จะพูดจาเลอะเทอะไม่ได้ การรื้อถอนปรับปรุงเป็นการตัดสินใจของกรมโยธาธิการและผังเมือง นายมีความสามารถอะไรไปจัดการ? สถานการณ์ในตอนนี้ ห้าวันหลังจากนี้ฉันเองก็ไปไม่ได้แล้ว เพื่อเลี่ยงความอับอายขายหน้าเมื่อถึงเวลานั้น”
“พ่อ คุณพ่อช่วยสนับสนุนเจียงชื่อไม่ได้เลยหรือคะ?” ติงเมิ่งเหยนเริ่มร้อนรนบ้างแล้ว
“ฉันช่วยไปเยอะแล้ว ถ้าหากไม่ช่วย ฉันคงไล่เขาให้ออกไปจากบ้านนานแล้ว!” ติงฉี่ซานถอนหายใจ “ที่จริงฉันเองก็อยากจะเข้าร่วม แต่ตอนนี้มันเป็นแบบนี้แล้วฉันจะเข้าร่วมได้อย่างไร? พอถึงเวลาแม้แต่ริมแม่น้ำยังเข้าใกล้ไม่ได้ ถ้าไม่ระวังก็อาจจะถูกจับขึ้นมาก็ได้ ฉันเสียคน ๆ นั้นไม่ได้ ชื่อ ครั้งนี้ฉันขอผ่านละกัน”
พูดจบ ติงฉี่ซานก็ลุกขึ้นและเดินตรงไปที่ห้อง
ติงเมิ่งเหยนมองเจียงชื่อ พูดปลอบโยน “คุณอย่าเศร้าไปเลยค่ะ พ่อของฉันไม่ได้จะต่อต้านคุณ”
“ผมรู้”
เจียงชื่อหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายโทรศัพท์ต่อไป “ผมจะโทรถามคนอื่นอีก”
“ฮัลโหล พี่สอง……”
“ลุงเล็กใช่ไหม?”
“เสี่ยวหรู ผมเอง เจียงชื่อ”
“ฮัลโหล ลุงเหออยู่บ้านไหมครับ?”
……
“โทรติดต่อกันกว่าสี่สิบสาย เจียงชื่อได้รับคำตอบกลับมาตลอดว่า ไม่เข้าร่วม”
สำหรับเจียงชื่อที่ปัจจุบันนี้ยากจนและล้าหลัง จึงไม่มีใครเห็นเขาอยู่ในสายตาเลย ใครต่างไม่สนใจไยดีเขา
เจียงชื่อถอนหายใจยาว
“ตอนนี้ผมได้เข้าใจท่าทีของทุกคนอย่างชัดเจนแล้ว”
ติงเมิ่งเหยนดินมา “เจียงชื่อ คุณอย่าเสียใจมากไปนักเลย อย่างน้อยฉันก็ยังคงเข้าร่วมนะ คุณวางใจเถอะค่ะ ห้าวันหลังจากนี้ฉันจะต้องเข้าร่วมเคารพศพของเจียงโม่อย่างแน่นอน แม้ว่าสถานที่จะถูกปิดกั้นเพื่อรื้อถอน พวกเราก็ยังสามารถเข้าไปเคารพศพจากที่ไกล ๆ ได้ แสดงจากใจก็พอแล้ว”
เจียงชื่อรู้สึกสบายใจขึ้นเล็กน้อย
เขามองติงเมิ่งเหยน พูดอย่างเย็นชา “เมิ่งเหยน คุณคือเหตุผลเดียวที่ทำให้ผมยังอยู่ที่ตระกูลติง ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นอกจากคุณแล้ว ทุกคนในตระกูลติงกับผมล้วนไม่มีความเกี่ยวข้องกัน”
ติงเมิ่งเหยนยิ้ม จงใจถาม “ถ้าอย่างนั้นพ่อกับแม่ของฉันล่ะคะ?”
เจียงชื่อครุ่นคิด “เพื่อประโยชน์ของคุณ เรื่องของผู้ใหญ่ทั้งสองผมล้วนเอาใจใส่ แต่นี่คือขีดจำกัดของผมแล้ว”
ติงเมิ่งเหยนคิดว่านี่คือความโกรธชั่วขณะของเจียงชื่อ
แต่มีเพียงเจียงชื่อเท่านั้นที่เข้าใจ นี่คือการตัดสินใจที่แท้จริงของเขาแล้ว
ท่าทีวันนี้ของทุกคนทำให้เขาได้เข้าใจอย่างชัดเจน เขาเองก็ไม่จำเป็นต้องรักษาสีหน้ากับคนตระกูลติง
นอกจากติงเมิ่งเหยน
……
ตระกูลติง ตึกทำงานใหญ่ ห้องทำงานชั้นสี่
ติงเฟิงเฉิงกำลังยุ่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ พี่สาวติงจื่อยวี่ก็เดินเข้ามา “ไง คนขี้เกียจอย่างนายก็มีเวลาที่ต้องทำงานเหมือนกันเหรอ?”
ติงเฟิงเฉิงหัวเราะแหะแหะ “นี่ไม่ใช่การเตรียมตัวเพื่องานห้าวันหลังจากนี้ที่ริมแม่น้ำเจียงซีหรือครับ”
ห้าวันหลังจากนี้? ริมแม่น้ำเจียงซี?
ติงจื่อยวี่พูดอย่างงงงวย “ไม่นะ นายจะไปร่วมงานเคารพศพน้องชายที่ตายไปคนนั้นของเจียงชื่อเหรอ?”
“ผมเหรอ! ใครจะไปดูคนที่ตายไปแล้วกัน?” ติงเฟิงเฉิงมองเธออย่างดูถูก “ผมทำเพื่อโครงการรื้อถอนปรับปรุงห้าวันหลังจากนี้ต่างหาก!”
“อ้อ?”
ติงเฟิงเฉิงอธิบาย “ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร สองสามวันมานี้โครงการรื้อถอนปรับปรุงที่ริมแม่น้ำเจียงซีดำเนินการไปเร็วมาก แต่ว่าโครงการก่อสร้างหลังจากนั้นกลับไม่สามารถทำได้”
“ห้าวันหลังจากนี้ เมื่อการรื้อถอนจบลงก็จะเข้าสู่การเปิดประมูล ถ้าหากตระกูลติงของพวกเราสามารถคว้าเนื้อติดมันชิ้นนี้มาได้ จะต้องได้รับผลประโยชน์อย่างแน่นอน!”
“พี่สาว ขอพูดอย่างไม่ปิดบังคุณ ห้าวันหลังจากนี้ไม่เพียงแต่ผม แม้กระทั่งคุณปู่ติงก็ต้องไปเข้าร่วมและประมูลด้วยตัวเอง”
ติงจื่อยวี่กะพริบตา “ชิชิชิ คุณปู่ติงลงมือเอง เป็นข่าวที่ค่อนข้างดังใหญ่แล้ว”