จอมนักรบท้าโลก – ตอนที่ 181ผู้ปกครองเศรษฐี

“แน่นอน ไม่มีปัญหาครับ”
ด้วยบทเรียนที่ได้เรียนรู้ครั้งที่แล้วจึงไม่มีอุปสรรคใดในการลงทะเบียนนี้ กานเต๋อหยางเสร็จสิ้นขั้นตอนสำหรับเน่ร์เสี่ยวหวินในทันที จากนั้นก็พาเด็กเข้าไปในชั้นเรียนของเธอด้วย
กานเต๋อหยางแนะนำเน่ร์เสี่ยวหวินให้กับเด็กๆในชั้นเรียนแล้วจัดที่นั่งสำหรับเด็ก
ในเวลานี้เจียงชื่อก็โบกมือทักทายลูกของกู่หลังและเรียกเขามาที่ด้านข้างของตัวเอง
“คุณอา?”
“อืม” เจียงชื่อนั่งลงข้างกู้หย่งเลี่ยงและพูดว่า “น้องสาวคนนี้เป็นลูกสาวของพี่ชายที่แสนดีของอาเอง อาจัดให้เธอมาเรียนที่นี่ นายต้องดูแลเธอให้ดีนะ หากเธอไม่เข้าใจอะไรก็ช่วยบอกเธอด้วยนะ อย่าปล่อยให้เธอถูกรังแกล่ะ เข้าใจไหม?”
กู้หย่งเลี่ยงพยักหน้า “เข้าใจครับ คุณอาครับ ผมจะไม่ยอมให้ใครมารังแกเธอเด็ดขาด”
“ดีมาก”
เจียงชื่อลูบหัวของกู้หย่งเลี่ยง และบอกให้เขานั่งลง จากนั้นก็ขับรถออกจากโรงเรียนพร้อมกับเน่ร์เจิง
เน่ร์เจิงรู้สึกกังวลไปตลอดทั้งทาง
ตั้งแต่เล็กจนโตนี่เป็นครั้งแรกที่เน่ร์เสี่ยวหวินแยกทางจากพ่อของเธอ ดังนั้นเขาจึงเป็นห่วงลูกสาวอย่างมาก
เจียงชื่อยิ้มและพูดว่า “เด็กจะเติบโตขึ้นเสมอและคุณไม่สามารถปกป้องเธอได้ตลอดไปใช่ไหม? เรียนรู้ที่จะปล่อยมือและปล่อยให้เธอบินด้วยตัวเองเถอะ”
“เฮ้อ…ฉันเข้าใจความหมายของคุณ แต่พอถึงเวลาแล้ว มันก็ไม่ง่ายอย่างที่พูดเลย”
ในอีกไม่กี่ต่อมาเน่ร์เสี่ยวหวินก็ไปโรงเรียนอนุบาลอย่างราบรื่น และเนื่องจากการมาถึงของอ้ายเสียร้านอาหารยวนยางก็เป็นระเบียบมากขึ้น
ทุกอย่างควรไปในทิศทางที่ดี
แต่ฟ้าไม่ตามใจคน
ในวันนี้เจียงชื่อและกู่หลังได้ไปเยี่ยมร้านอาหารของเน่ร์เจิงและสั่งกับข้าวและไวน์สองสามขวด กินและดื่มไปด้วย
จู่ๆ ก็มีป้าคนหนึ่งวิ่งเข้ามาในร้านในขณะที่พวกเขากำลังดื่มและรับประทานอาหาร
“กู่หลังคุณยังนั่งกินอยู่ที่นี่อีกเหรอ? เกิดเรื่องกับกู้หย่งเลี่ยงแล้ว!”
กู่หลังตกใจจนไม่สามารถครอบครองร่างกายได้ จึงถามอย่างกังวลว่า “ป้าครับ คุณพูดว่าไงนะ? เกิดอะไรขึ้นกับลูกชายของผมเหรอ?”
“ลูกชายของคุณทุบตีเด็กคนอื่นที่โรงเรียน! ตอนนี้ครูใหญ่และครูกำลังลงโทษลูกของคุณอยู่ โดยบอกว่าเขาจะถูกไล่ออกจากโรงเรียน โอ้ ไปดูกันเถอะ”
“เฮ้! เด็กคนนี้นี่ ฉันอุตส่าห์ส่งเขาไปโรงเรียน แต่เขากลับสร้างแต่ปัญหาให้กู คอยดูนะฉันจะเฆี่ยนให้เข็ดไปเลย”
หมาป่ากระดูกลุกขึ้นและจากไป
เจียงชื่อหรี่ตาลงเล็กน้อย เขาและเน่ร์เจิงมองหน้ากัน จากนั้นทั้งคู่ก็เดินตามหลังไปพร้อมกัน
ทันทีที่ทั้งสามมาถึงโรงเรียนอนุบาล พวกเขาเห็นกู้หย่งเลี่ยงยืนอยู่ที่ประตูห้องเรียน และครูประจำชั้นกับครูใหญ่กานเต๋อหยางกำลังดุเขาอย่างเสียงดัง
เมื่อเห็นกู่หลังมาถึง กานเต๋อหยางก็พูดอย่างโกรธเคืองว่า “กู่หลังคุณสอนลูกชายของคุณอย่างไร? ดูสิ เขาทำอะไรกับเด็กคนอื่นบ้าง!”
กู่หลังมองไปทางนิ้วของกานเต๋อหยาง และเห็นเด็กชายตัวเล็กๆยืนอยู่ไม่ไกลนัก ใบหน้าของเขาเป็นสีฟ้าและสีม่วง เส้นผมส่วนใหญ่ของเขาถูกจิกออก แขนของเขาถูกกรีดเป็นแผลเล็กน้อย และสภาพของเขาดูน่าสังเวชมาก เขาร้องไห้คร่ำครวญอยู่ตรงนั้น
“ไอ้เวร”
“ไอ้ชาติหมา”
“นายนี่มันน่าโมโหจริงๆ!”
ในขณะที่กู่หลังกำลังจะสั่งสอนลูกชายของเขานั้น ก็มีรถสีดำมาจอดอยู่ตรงหน้าโรงเรียน ประตูรถเปิดออก และชายในชุดสูทก็เดินมาอย่างรวดเร็ว
เขาเป็นพ่อของเด็กที่ถูกทุบตี
เขาเป็นรองประธานของหย่างเวิ่นกรุ๊ปชื่อว่าหงเจ๋อ ซึ่งมีทรัพย์สมบัติหลายร้อยล้าน เป็นผู้ปกครองที่ร่ำรวยที่สุดของโรงเรียนด้วย
ทันทีที่หงเจ๋อมาถึง เขาก็ถามเสียงดังว่า “ไอ้ชาติหมาตัวไหนที่ตีลูกชายของฉัน? ไสหัวออกไปจากโรงเรียนซะ!”