จอมนักรบท้าโลก – ตอนที่ 405 ต่อให้นายหนึ่งมือ

ได้ ฉันจะดูซิว่านายมีความสามารถอะไร มา ฉันจะแข่งกับนาย”
“รอเดี๋ยว”
“นายต้องการอะไรอีก” จู้หมิงถาม
เห็นเจียงชื่อชักมือซ้ายเข้าไปในเสื้อ แล้วให้ใครสักคนแก้เชือกผูกรองเท้ามารัดปลอกแขนเสื้อจนแน่น เป็นแบบนี้เท่ากับว่าเจียงชื่อเหลือ”มือเดียว”
เขาพูดเสียงเรียบ “เอาล่ะ เรามาเริ่มกันเลย”
“หืม?”
จู้หมิงทำหน้าสงสัย “นายหมายความว่ายังไง จะเอาสภาพแบบนี้มาแข่งกับฉันเหรอ”
เจียงชื่อพยักหน้า “ฝีมือของนายแย่มาก ถ้าใช้สองมือแข่งกับนาย ฉันก็ชนะแบบไม่แฟร์ เพราะงั้น ฉันเลยต่อให้นายหนึ่งมือ เพื่อความยุติธรรม”
“………”
คนที่อยู่ตรงนั้นพูดไม่ออกเลยสักคน
เจียงชื่อ สมาชิกใหม่ สมาชิกใหม่ที่ก้าวมาจากการเป็นหมอ แบบนี้มันไม่บ้าไปหน่อยหรือไง
ฝั่งตรงข้ามเป็นนักแข่งรถมืออาชีพ F1 ที่มีทักษะการขับขี่ที่ยอดเยี่ยม รองลีดเดอร์ของทีมรถลัมโบร์กีนี แม้แต่หยางจุนเทียนยังถูกความน่ากลัวโค่นลงอย่างง่ายดาย
แต่ปรากฏว่าเจียงชื่อกลับใช้มือเดียวแข่งขัน
ดูถูกใครอยู่
มือข้างเดียวไม่ต้องพูดถึงการแข่งกัน คนปกติขับรถมือเดียวให้ราบรื่นยังเป็นไปไม่ได้เลย
มันยากเกินไป!
เมื่อเผชิญหน้ากับการยั่วยุดังกล่าว หน้าตาของจู้หมิงก็เผยความโกรธจัด “เจียงชื่อ นายดูถูกคนอื่นมากเกินไปไหม”
เจียงชื่อพูดเสียงเรียบว่า “ถ้าไม่อยากให้ฉันดูถูก ก็เอาความสามารถออกมาคุยกัน”
“ได้ วันนี้ฉันจะให้นายได้รู้ว่าอะไรคือ “ความสามารถ” ที่แท้จริง!”
จู้หมิงก็ไม่มีแผนจะหมกเม็ด วันนี้กะจะใช้ความสามารถทั้งหมดที่มี ต้องเอาให้เจียงชื่อ “พ่ายแพ้” จนราบคาบ เพื่อกำจัดขี้ปากนี่
กล้ามากที่จะใช้มือข้างเดียวแข่งขัน ฮ่าฮ่า คนอวดดีแบบนี้ ต้องสั่งสอนบทเรียนให้สักหน่อยแล้ว
หลังจากนั้น ทั้งสองคนก็ขึ้นรถของใครของมัน
ก่อนที่รถทั้งสองคันจะไปหยุดที่เส้นสตาร์ท ทุกคนก็ส่งเสียงหวีดร้องอีกครั้ง
ที่จู้หมิงขับยังเป็นรถลัมโบร์กีนี สุดรักของเขา ซึ่งมีสมรรถนะที่ยอดเยี่ยม และเป็นผลิตภัณฑ์เทคโนโลยีที่ล้ำสมัยที่สุด
แต่ส่วนที่เจียงชื่อขับเป็นรถเฟอร์รารี่ 458
ผลิตภัณฑ์ที่ผลิตเมื่อหลายปีก่อน ซึ่งแทบจะถูกโละทิ้งเกือบหมดแล้ว
ถ้าเป็นคนทั่วไป การขับรถ 458 นั้นโดดเด่นอย่างแน่นอน แต่สำหรับนักแข่งรถมืออาชีพแล้ว สมรรถนะของรถคันนี้ไม่สามารถตอบสนองความต้องการของพวกเขาได้อีก
การขับรถแบบนี้ เท่ากับแพ้ตั้งแต่เริ่ม
หยางจุนเทียนแหกปากอย่างร้อนใจ “เจียงชื่อ สมองนายแม่งมีปัญหาเหรอ รีบลงจาก “รถแก่ๆ” คันนั้นแล้วเปลี่ยนมาเป็นเฟอร์รารี่รุ่นล่าสุดของฉันนี่! มีเพียงรถของฉัน ถึงจะพอมีสมรรถนะเทียบเท่ารถของจู้หมิง”
เจียงชื่อยิ้มเล็กน้อยพลางส่ายหน้า “ไม่จำเป็น”
ทุกคนต่างมองอย่างโง่เขลา
เจียงชื่อสมองมีปัญหาจริงใช่ไหม
หยางจุนเทียนถามว่า “ทำไม นายขับรถผุพังมีอะไรดี”
เจียงชื่อพูดเสียงเรียบว่า “กัปตัน เรื่องที่นายเพิ่งสอนฉันไป แค่พริบตาเดียวก็ลืมเองแล้วเหรอ”
“พวกเรานักแข่งรถ แข่งกันด้วยฝีมือ ไม่ใช่สมรรถนะรถ ถ้าขับรถที่มีสมรรถนะสูงมันง่ายที่จะทำให้เกิดการพึ่งพาเกินไป เมื่อคุ้นชินแล้วก็ยากจะเปลี่ยน”
“ดังนั้น ฉันจะใช้รถที่สมรรถนะน้อยหน่อย นี่ถึงจะสามารถทำให้ฉันได้ฝึกฝนฝีมือ”
หยางจุนเทียนร้องไห้ไม่ได้หัวเราะก็ไม่ออก
เขาล่ะอยากขุดสมองของเจียงชื่อออกมาดู ว่ามันมีแต่น้ำใช่หรือเปล่า
เขาพูดคำพวกนี้ขึ้นมามั่วๆ เองเพื่อไม่ให้เจียงชื่อขับรถดีๆ ทำไมเจียงชื่อยังเชื่ออย่างนั้น
โคตรป่วย!
“เจียงชื่อ ฉัน ฉัน…ฉันอยากบีบคอนายให้ตายเลย!”