จอมนักรบท้าโลก – ตอนที่ 436 กุ่ยหนัน

ท้องฟ้าแจ่มใสและน้ำก็เงียบกว้าง ดวงอาทิตย์กำลังขึ้น และวันใหม่กำลังจะมาถึง
หลังจากที่เจียงชื่อและติงเมิ่งเหยนรับประทานอาหารเช้าที่บ้านของตระกูลหวงเสร็จ พวกเขาก็พักผ่อนในคฤหาสน์ครึ่งวัน และขับรถออกไปใกล้เที่ยง
ก่อนจากไป หวงลี่เหยียนและคุณท่านหวงเตือนซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า ไอ้หนวดเซาคนนั้นแน่นอนไม่ใช่คนดีอะไร ต้องระวังแล้วระวังอีก
ตลอดทางไม่ได้พูด
ตอนเที่ยง ทั้งสองมาถึงโรงงานตามที่นัดไว้
จากบทเรียนของเมื่อวาน เมื่อเห็นเจียงชื่อและติงเมิ่งเหยนอีกครั้ง คนงานทั้งหมดดูเหมือนกับว่าเห็นผีอย่างนั้น แล้วไปแอบอยู่ไกลๆ
ผู้หญิงสวย แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาจะสามารถสัมผัสได้
ตลอดทางไม่มีสิ่งกีดขวาง เจียงชื่อมองเห็นไอ้หนวดเซาพอดี และภายใต้การนำของเขา เข้ามาถึงข้างในโรงงาน
ที่นี่มีรถบรรทุกขนาดใหญ่กว่า 20 คันจอดอยู่ ทุกคันเต็มไปด้วยเหล็ก และยังมีเหล็กกองอยู่บนพื้นอีกมาก
ไอ้หนวดเซาพูดว่า “ที่นี่คือสินค้าทั้งหมดของพวกคุณ ผมใช้รถ 26 คันแบ่งส่งห้ารอบ และการจัดส่งจะเสร็จภายในหนึ่งสัปดาห์”
ดูเหมือนว่าจะไม่มีปัญหาอะไร
ติงเมิ่งเหยนพูดว่า “ฉันต้องการตรวจเช็คสินค้า”
ไอ้หนวดเครายิ้ม “ผมไอ้หนวดเคราทำเรื่องอาศัยความน่าเชื่อถือ ตรวจเช็คสินค้าอะไร? มีอะไรให้เช็ค?”
เหอๆ นายยังน่าเชื่อถือ?
บนโลกนี้คุณเป็นคนที่ไม่น่าเชื่อถือที่สุด
ติงเมิ่งเหยนพูดว่า “ถ้าเหล็กไม่มีปัญหา ตรวจเช็คนิดหน่อยก็ไม่มีอะไรมั้ง?”
ไอ้หนวดเซาจุดบุหรี่อย่างหงุดหงิด “ได้ๆ ๆ ตรวจเช็คสินค้า คุณตรวจเช็คเถอะ”
ยิ่งแสดงท่าทางแบบนี้ ก็ยิ่งรู้สึกมีปัญหา
ติงเมิ่งเหยนไม่กล้าที่จะประมาท เริ่มตรวจเช็คสินค้าอย่างละเอียดตั้งใจ
เหล็กในรถบรรทุกขนาดใหญ่สองสามคันแรกไม่มีปัญหาเลย เป็นสิ่งที่เธอต้องการ แต่มีปัญหากับเหล็กในรถด้านหลัง
เหล็กด้านหลังดูเหมือนสินค้าที่ไม่ได้คุณภาพตามที่กำหนด ข้อตกลงเดิมก็ไม่ตรงเลย!
ในสายตาของติงเมิ่งเหยนเต็มไปด้วยความโกรธ ตำหนิว่า “ไอ้หนวดเซา เหล็กในรถข้างหลังล้วนเป็นสินค้าที่ไม่ได้คุณภาพตามที่กำหนด คุณใช้สินค้าประเภทนี้มายัดเยียดให้ฉันเหรอ?!”
ไอ้หนวดเซาพ่นควันออกมายาวๆ และพูดอย่างเฉยเมย “น้องสาว พูดแบบนี้ไม่น่าฟังเลยนะ อะไรคือสินค้าที่ไม่ได้คุณภาพตามที่กำหนด แต่ไหนแต่ไรมาไม่มีสินค้าที่ไม่ได้คุณภาพตามที่กำหนดนะ”
“ผมจะบอกคุณให้นะ สินค้าวันนี้ คุณจะเอา ก็เอาไป”
“ไม่เอา งั้นก็ช่างมัน เชิญคุณออกไปได้แล้ว”
ติงเมิ่งเหยนอ้าปากค้าง “ไอ้หนวดเซา พวกเราเซ็นสัญญาแล้วนะ!”
“อ้อ? ใช่เหรอ? งั้นคุณไปฟ้องผมสิ แต่ว่าจะบอกคุณให้นะ ในหลงหยันหยวน คุณไม่ชนะคดีหรอก แม้กระทั่งคุณยังไม่ทันได้เดินเข้าประตูศาล ก็ถูกกำจัดแล้ว”
นี่ชัดเจนเลยว่ารังแกคนต่างถิ่น
ไอ้หนวดเคราเป็นผู้ครอบครองสถานที่นี้ จึงไม่กลัวผู้หญิงตัวเล็กที่อ่อนแออย่างติงเมิ่งเหยนเลย
เจียงชื่อส่ายศีรษะอย่างช่วยไม่ได้
รู้ตั้งนานแล้วว่าเรื่องจะต้องเกิดขึ้นมาถึงขั้นนี้ ในเมื่อไอ้หนวดเคราไม่ยอมให้สินค้า ทั้งปฏิเสธที่จะคืนเงิน และยังไม่กลัวถูกฟ้อง มาไม้ที่ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
คุณไปทะเลาะกับเขา ภายใต้เขามีอันธพาลมากมาย คนธรรมดาทั่วไปไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
นี่เป็นวิธีการของไอ้หนวดเซาสินะ?
เจียงชื่อถอนหายใจ ดูแล้ว ไม่ใช้กำลังอาวุธก็ไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้
ไอ้หนวดเครามองเจตนาของเจียงชื่อออก พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ทำไม? คุณอยากลงมือ?”
เขาปรบมือ และมีกลุ่มคนจำนวนมากถืออาวุธมีคมเดินออกมาทันที
กลุ่มคนแยกออก และชายร่างผอมผมยาวก็ออกมา เขามอมแมม มีเลือกสดๆ อยู่ที่มุมปาก แต่เป็นเลือดของคนอื่น