จอมนักรบท้าโลก – ตอนที่ 507 การโต้กลับอย่างมีความสุข

เจียงชื่อและคนของเขากลับไปด้วยของที่เต็มไม้เต็มมือ ซึ่งการมา KTV ดาวในครั้งนี้ทำให้พวกเขาได้เก็บเกี่ยวอย่างเต็มที่ และแน่นอนว่าสิ่งที่น่าประทับใจที่สุดก็คือการที่ทำให้สือเหวินปิ่งต้องขุดหลุมกับดักให้กับตัวเอง
แม้ซินยุ่นไม่ได้พูดอะไร แต่ในใจของเธอก็เต็มไปด้วยความสุข
ที่ผ่านมาเธอถูกสือเหวินปิ่ง ‘รังแก’ มาตลอด และในวันนี้เธอยังถูกสือเหวินปิ่งคุกคามอีกด้วย แต่ผลสุดท้ายเธอก็ได้เห็นผู้ที่ประสงค์ร้ายต่อเธอต้องรับบทเรียนไปอย่างสาสม
ทำชั่วได้ชั่ว คำนี้กล่าวไว้อย่างไม่ผิดเลย
จากนั้นทั้งสามก็เดินออกจาก KTV ไป
ซินจื่อหมินยิ้มพูดอย่างมีความสุข “วันนี้มีความสุขจริงๆ ทำให้สือเหวินปิ่งต้องเสียเงินมากมายเพื่อซื้อสินค้าปลอม อีกอย่างเรายังได้เข็มเทพเปี่ยนเชวี่ยที่เราต้องการและยังได้ตับสดชิ้นนี้โดยที่ไม่ได้ตั้งใจอีกด้วย ไม่เพียงแค่นี้ ก่อนกลับเรายังได้ของขวัญชิ้นพิเศษจากสือเหวินปิ่ง ได้ดูการแสดงสดจากเบลลิส ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า สะใจ สะใจจริงๆ !”
“ไอ้สารเลวอย่างสือเหวินปิ่ง วันนี้ถือเป็นวันเสื่อมเสียชื่อเสียงของมันจริงๆ ตระกูลสือของพวกมันก็คงต้องละอายไปอีกนานแน่”
ทั้งสามพูดคุยและเดินออกไปด้วยกัน เมื่อถึงข้างนอกทั้งสามก็สังเกตเห็นว่าท้องฟ้ามืดลงแล้ว
ก่อนที่ทั้งสามจะขึ้นไปบนรถ พวกเขาก็เห็นชายที่แต่งตัวสุภาพเรียบร้อยคนหนึ่งเดินเข้ามา
เขาใส่แว่น สวมชุดสูท เซตผมอย่างเงางามและภายนอกดูไฮโซมาก ซึ่งดูแล้วไม่ต่างอะไรกับพระเอกหน้าใหม่ในภาพยนตร์เลย
ชายคนนั้นเดินเข้าไปหาเจียงชื่อและยื่นมือออกไปทักทายว่า “สวัสดีครับ คุณผู้ชาย ผมคือเหยาฮัง เป็นที่ปรึกษาทางด้านกฎหมายครับ เมื่อกี้ผมเห็นคุณในการประมูลแล้ว ผมรู้สึกชื่นชมจริงๆ ครับ ก็เลยอยากเข้ามาทำความรู้จักกับคุณหน่อย ไม่ทราบว่ามันจะเสียมารยาทไปไหมนะ”
แม้เหยาฮังจะพูดด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตร แต่เจียงชื่อที่อยู่ในสนามรบมาตลอดก็เห็นถึงความผิดปกติได้อย่างรวดเร็ว
แววตาของชายคนนี้ไม่แน่วแน่เลย ในตัวยังเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ด้วย เป็นเล่ห์กลของนักวางแผนกลอุบาย ซึ่งเป็นเอกลักษณ์พิเศษของคนประเภทนี้
และที่สำคัญ คนประเภทนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่ง
ยิ่งไปกว่านั้น ในขณะที่เหยาฮังเดินเข้ามา เหล่าเศรษฐีคนอื่นๆ ก็จะสังเกตมองเขาอย่างระมัดระวัง นัยน์ตาของพวกเขายังเต็มไปด้วยความกลัว ความรังเกียจ ความเยาะเย้ย ความดูถูกเหยียดหยาม และยังมีอีกหลายๆ อย่าง
แม้ว่าอารมณ์เหล่านี้จะแตกต่างกันออกไป แต่ทั้งหมดนี้ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าเจียงชื่อกับคนของเขาอาจต้องเจอกับปัญหาใหญ่แล้ว
การที่ทุกคนมีปฏิกิริยาแบบนี้ ซึ่งก็หมายความว่าบุคคลใดบุคคลหนึ่งต้องเจอกับปัญหาอย่างแน่นอน
แล้วปัญหาที่ว่าจะมาจากไหน?
ต้องเป็นเหยาฮัง ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าคนนี้เท่านั้น
การคาดเดานี้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่เจียงชื่อยังคงยื่นมือออกไปจับมือของเหยาฮัง อย่างไม่เกรงกลัวอะไร “สวัสดีครับ ผมเจียงชื่อ ทำอาชีพหมดครับ”
“เป็นหมอเหรอครับ?” เหยาฮังพูดอย่างไม่คาดคิด “ถึงแม้อาชีพหมอรายได้จะดี แต่หมอที่สามารถควักเงินออกมาใช้เป็นพันล้านได้ ผมว่าหายากนะครับ”
เจียงชื่อโบกมือตอบ “ก็เป็นทรัพย์สมบัติจากรุ่นสู่รุ่นน่ะ”
“คุณหมอเจียงเป็นคนถ่อมตัวจริงๆ นะครับ” เหยาฮังพูดต่อ “การพบกันก็คือโชคชะตา คุณหมอเจียงครับ ถ้าไม่เป็นการรบกวน ให้ผมเป็นเจ้าภาพเลี้ยงทุกท่านรับประทานอาหารสักมื้อดีไหมครับ?”
มาแล้ว ปัญหาเริ่มมาแล้ว
ถ้าหากตอบตกลงเขาทันที ไม่รู้ว่าจะเจอกับปัญหาอะไร เพราะถ้าเป็นเจียงชื่อคนเดียวคงไม่เป็นไร แต่ตอนนี้เจียงชื่อมากับซินยุ่นกับซินจื่อหมินด้วย ดังนั้นเขาจึงทำให้เกิดความผิดพลาดไม่ได้อย่างเด็ดขาด
ก่อนที่จะรู้รายละเอียดของอีกฝ่าย เขาไม่สามารถกระทำการอย่างประมาทเลินเล่อได้
แต่ถ้าหากปฏิเสธไป เขาก็จะเสียโอกาสในการทำความรู้จักกับอีกฝ่ายโดยตรง หลังจากคิดพิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว เจียงชื่อก็ตอบว่า “แต่พวกเรายังมีธุระหน่อยนะครับ ถ้าคุณต้องการรับประทานอาหารด้วยกันจริงๆ เราไปหาร้านอาหารใกล้ที่ที่พวกเราพักดีไหมครับ?”
มุมปากของเหยาฮังค่อยๆ โค้งขึ้น