จอมนักรบท้าโลก – ตอนที่ 632 คุณชายใหญ่

เห็นเฉิงไห่ยังคงแน่นิ่งไม่ขยับ เหยียนไคเหวินส่งสายตาให้พวกพ้องของตน
ชายคนหนึ่งย่อตัวลงไปสัมผัสลมหายใจ สัมผัสการเต้นของหัวใจ
“ตายแล้ว”
คำสั้นๆสองคำ แต่กลับสื่อถึงการจบสิ้นของชีวิตๆหนึ่ง
ชายชราที่อุทิศตนเพื่อตระกูลเจียง สุดท้ายก็ไม่สามารถเอาชนะลมหนาวยามค่ำคืน
เหยียนไคเหวินขมวดคิ้วเป็นปม “ไอ้แก่นี่กับเจียงชื่อมีความสัมพันธ์อะไรกันแน่? ยอมตายแต่กลับไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลของเจียงชื่อออกมาแม้แต่น้อย แค่พนักงานทั่วไปเท่านั้น จำเป็นต้องทำแบบนี้ด้วยเหรอ?”
หันหน้ากลับไป เขาเห็นที่ไกลๆมีโทรศัพท์ของเฉิงไห่ที่ถูกปัดทิ้ง
ดวงตาของเหยียนไคเหวินเปล่งประกายขึ้นมาทันที เดินไปเก็บโทรศัพท์ หลังจากเปิดดูโทรศัพท์ก็พบว่าไม่มีรหัสอะไรทั้งนั้น และไม่มีการล็อกโทรศัพท์ด้วยลายนิ้วมือ คาดว่าคนแก่คงจะรู้สึกยุ่งยากก็เลยไม่ได้ตั้งค่าเอาไว้
เขาเปิดดูเบอร์ที่บันทึกเอาไว้
ถึงแม้เบอร์ที่บันทึกไว้จะไม่มีชื่อ’เจียงชื่อ’ แต่ว่า มีชื่อหนึ่งถูกบันทึกเอาไว้:คุณชายใหญ่
“คุณชายใหญ่?”
“ฮ่าๆ เจียงชื่อ ฉันหันแกเจอแล้ว!”

เหยียนไคเหวินหัวเราะ แล้วบันทึกข้อมูลทุกอย่างของเจียงชื่อ จากนั้นบอกกับลูกน้อง:”จับตาดูศพของเฉิงไห่ให้ดี”
“ห๊ะ? คนก็ตายไปแล้ว มีประโยชน์อะไร?”
“ถ้าฉันเดาไม่ผิด เจียงชื่อกับเฉิงไห่ต้องสนิทกันมาก เฉิงไห่ตายแล้ว เจียงชื่อต้องโผล่หัวมาแน่นอน พวกแกจับตาศพเอาไว้ให้ดี แล้วเฝ้าตอรอกระต่าย เชื่อว่าต้องหาตัวเจียงชื่อเจอแน่นอน!”
“แล้วถ้ามีคนเคลื่อนย้ายศพจะทำยังไง?”
“ไม่ต้องสนใจ พวกแกแค่คอยตามศพไปก็พอ ไม่ว่าใครเคลื่อนย้ายศพ พวกแกแค่จับตาดูเอาไว้ อย่าแหวกหญ้าให้งูตื่น”
“ครับ”
หลังจากสั่งจบ เหยียนไคเหวินโยนโทรศัพท์ลงบนพื้น พูดอย่างมีความสุข:”เจียงชื่อหนอเจียงชื่อ แกกล้าต่อยสันจมูกฉันจนหัก ฉันทำให้แกตายทั้งเป็น!”
“การตายของเฉิงไห่เป็นแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น”
“หลังจากนี้ หลัวเฟิง หยางจุนหรูก็จะตายทั้งเป็น รวมถึงภรรยาที่แสนสวยของแกด้วย ฉันจะให้เธอนอนกับคนนับหน้าไม่ถ้วน!”
“เจียงชื่อ ฉันจะทำให้แกรู้ว่า มีเรื่องกับใครก็ได้แต่อย่ามีเรื่องกับฉันเหยียนไคเหวิน!”
……

ลมที่หนาวเย็นราวกับมีด กรีดไปบนหน้า
ตอนที่เจียงชื่อกลับถึงบ้านเป็นเวลาตีหนึ่งกว่าแล้ว ถึงแม้จะชนะการแข่งรถยนต์ แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร รู้สึกมีเรื่องหนักใจตลอดเวลา ไม่สบายใจ
โดยเฉพาะเมื่อกี้ จู่ๆก็รู้สึกหัวใจเต้นแรง เหมือนจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น
ความรู้สึกนี้แย่มาก
จำได้ว่าตอนที่น้องชายเจียงโม่ตาย เจียงชื่อเองก็รู้สึกไม่สบายใจแบบนี้
ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตู
ติงเมิ่งเหยนเปิดประตูให้เขาเข้ามา “วันนี้แข่งราบรื่นดีไหมคะ?”
“ราบรื่นดีครับ ได้ที่หนึ่ง สัญญาก็ต่อยาวไปอีกเพราะเรื่องนี้ หลังจากนี้ผมไม่ต้องไปทีมรถแล้ว แต่ยังคงรับเงินเดือนได้ต่อ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ดีสิ หลังจากนี้เงินเดือนของคุณเยอะกว่าฉันแล้ว”

ขณะที่สองสามีภรรยากำลังพูดคุยกันอย่างมีความสุขนั้น เสียงโทรศัพท์ของเจียงชื่อดังขึ้น
ซุนจ้ายเย้นโทรมา
“หื้ม?”
ดึกขนาดนี้ ซุนจ้ายเย้นโทรมาทำไม?
เจียงชื่อรับสาย แล้วถาม:”ว่าไง? ดึกขนาดนี้ยังโทรหาฉันอีก”
“ลูกพี่ เกิดเรื่องแล้ว”
“เกิดเรื่องอะไร?”
ปลายสายเงียบอยู่นาน ไม่ยอมพูด แม้แต่คนฉลาดและเด็ดขาดอย่างซุนจ้ายเย้น ยังอ้ำอึ้งพูดไม่ออก
ด้วยความรู้สึกที่ชาญฉลาดของเจียงชื่อทำให้รู้ว่าเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแน่ๆ ไม่อย่างนั้นซุนจ้ายเย้นไม่มีวันเป็นแบบนี้
“เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?” เจียงชื่อถามอีกครั้ง
“ลูกพี่ ลูกพี่ต้องทำใจนะ”
“อืม”
“เฉิงไห่ ผู้จัดการเฉิงเขา……เสียชีวิตแล้วครับ”